คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : คืนนี้ หึหึ=_= ( คิดชื่อมั่ยออกตามเคย)
คร่อกกก=_=zzZZ
นี่
นายน่ะ
"หะ...หา?O_= " ฉันขยี้ตาก่อนที่จะเงยจากโต๊ะเรียนสีครีมสะอาดสะอ้าน " อ้อ...หวัดดี"
"อยากเต้นบัลเล่ย์มั้ย"
"O_Oอ๋อ...ไม่ดีกว่า - - ถามรัยหน่อยสิ ห้องนี้ไปไหนกันหมดอ่ะ ฉันมานั่งรอเป็นชั่วโมงแล้ว"
" เป็นชั่วโมงวิชาเลือก - - แยกสาขาที่ตัวเองชอบ พวกเครื่องดนตรี การแสดง ร้องเพลง เต้น ทำนองนี้ล่ะ" ผู้ชายที่ยิ้มตลอดเวลาตอบฉัน ว่าแล้ว อุตส่าห์นั่งรอ ที่แท้ โธ่เอ้ย!
" ว่าแต่ - - หน้าไม่เห็นคุ้นเลย..นายเป็นเด็กใหม่ที่เขาว่ารึงัย - - แต่เห็นเขาบอกเป็นผู้หยิงนี่"
" อะ..พี่สาวฉันน่ะ เทอมาไม่ได้น่ะสิ..แล้ว..นายไม่ไปเรียนรึงัย" ฉันเปลี่ยนเรื่องไวหยั่งกะโกหกเพื่อหลบหลีกความสนใจ
" ^^ อืม..เค! อย่าบอกใครละกันว่าฉันโดด ...วันนี้ฉันเบื่อๆบัลเล่ย์แล้วล่ะ"
"O[]Oเห้! นายเป็นผู้ชาย เต้นบัลเล่ย์ด้วยรึงัย!!" ฉันตบบ่าแข็งๆของเขาเพื่อความเป็นแมน" นั่นแน่ะ รึว่านายเป็นพวก..."
"^^ฮะ ฮะ ฉันเป็น..มั้ง"
-*-
" ปล่าวหน่า อย่าทำหน้าเหมือนเชื่อฉันสิ ฉันเรียนบัลเลย์จีนต่างหาก ตอนเด็กๆที่จีน แม่ส่งหั้ยฉันเรียนแล้วมันเลยเป็นอะไรที่ฉันถนัด ว่าจะหาคนไปเรียนแทนซะหน่อย "
"-O-ฮัน!!! อาจารย์สอนเต้นแกมาถามหาแกกะฉันอ่ะ เร็วๆ เขาบ่นจนน้ำลายกระเด็นเต็มหน้าฉันแล้ว" ผู้ชายตัวสูงลิบลิ่ววิ่งกระหืดกระหอบ โผล่หน้าจากประตูโวยวาย " เห้! ใครน่ะ"
" คนที่เพิ่งย้ายมาจาอังชินงัย - - เออใช่..งั้นขอบใจนะ เดี๋ยวฉันจะหนีเดี๋ยวนี้ล่ะ อะรัยเนี่ยะ-*-" ผู้ชายที่นั่งคุยกับฉันร่วมสิบนาที หรือฮันๆไรนั่นบ่นก่อนที่จะหันมายิ้มแล้วเผ่นหายไปพร้อมกับชายร่างสูงหน้าต่าน่ารักหน้าห้องเมื่อกี้
ในเมื่อหมอนั่นอยู่ห้องนี้
ฉันจะอยู่นี่ทำไมล่ะ
" เห้ย!!!รอด้วยเด้!!!"
นั่นแหล่ะ มันทำหั้ยฉันรู้จักเพื่อนในโรงเรียนนี้ สองคนแรก แล้วเขาก้ออยู่ข้างๆฉันซะด้วยล่ะ หมายถึงห้องพักน่ะ เพราะฉันก้อมั่ยรู้จักใครในนี้อีกเลย แม้แต่รูมเมทของฉันเอง ฉันได้ยินฮันพูดว่าชื่ออะไรจิงๆ จังๆ อะไรซักอย่าง ช่างเถอะเดี่ยวก้อรู้เอง ฉันต้องป้องกันตัวเองขั้นสูงสุด
>_<
โอยย- - เริ่มเครียดซะแล้วน่ะสิ ทำไมก่อนทำฉันมั่ยคิดถึงเรื่องนี้นะ มัวแต่จะเริ่มแผนการอย่างเดียว โอ้ยๆๆๆๆ>_<!!!!
"นี่ นายอยู่ห้องนี้ล่ะ เพื่อนฉันเขาเรียนเปียโนเย็นนี้ กลับเย็น เป็นรัยป่ะเนี่ยะ" ซีวอน อืม..ฉันเพิ่งรู้จักชื่อเขาเมื่อกลางวันนี้เอง ซีวอนพูดก่อนที่จะยื่นกุญแจหั้ยแล้วเขาก้อเดินไปห้องข้างๆ ซึ่งระยะห่างของประตูเป็นโยชเพราะความกว้างของห้อง
" เห้ย! ไปกินบะหมี่ห้องฉันก้อได้นะ " ฮันตะโกนโบกมือหยอยๆ ฉันพยักน้าหงึกๆก่อนที่จะผลุดหายเข้าไปในห้องบ้าง
O_O
นี่มันอะไรเนี่ยะ..
ห้องผู้หยิงหรือห้องผู้ชายกันแน่ เป็นระเบียบหยั่งกะอะไรดี ฉันเกิดมา18ปี แค่กางเกงในยังมั่ยเคยตากเป็นที่เลย นี่มันอะไรกัน โหววOoO
ฉันครวญครางก่อนที่จะสำรวจไปรอบๆห้อง ฝั่งโน้นมีครัวเล็กๆ พอๆกับที่บ้าน แต่ดูสะอาดแล้วก้อดูอำนวยความสะดวกมากกว่า - - - เห็นแล้วก้อหิวซะแล้วสิ่
=_=
ฟู่วววววว
ฉันโยนไก่แช่เย็นที่เพิ่งเอาออกมาจากตู้เย็น บินว่อนเหนือกระทะด้วยความร้อนหลายองศา เครื่องดูดอากาศดูดควันทำงานเสียงดัง"^^ไก่ทอด บินนนโว่ว"
-_-
" แปปนะ เฮจิน ไก่จะบินลงจานแล้วว" ฉันกลับไก่ด้วยกระทะจนมันลอยละล่องอย่างมืออาชีพ ครั้งสุดท้าย นี่คือโชว์ การเสิร์ฟไก่ลงจานด้วยกระทะ !! โปรดติดตามชม!!
ฮึ่บ!
OoO
ฟ้าววววว...ว.ว...ว
..
ฮะ - -เฮ้ย ไก่เปลี่ยนทิศ " ไอ้ไก่เวน จานอยู่ทางนี้!!!"
ฟ้าววว...วว
เพล่ะ!!!
>_<
O_<
ผู้ชายผมสีน้ำตาลลูบหัวตัวเองที่มีน่องไก่หล่นใส่อย่างน่ากลัว ตัวเขาสั่นหงึกๆ
โธ่..ฉันมืออาชีพแล้วนะ
" >[]<ทำบ้าอะไรวะหาาาา!!!!??????"
" ป่าวววเว้ยยยย!!!"
" นี่นายมาจากไหน!!! ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้!!!"
" ฉันเจ้าของห้องนี้!!-*-"ฉันขึ้นเสียงมั่ง เอาเด้!
" เห๊อะๆๆO*Oไอ้หน้าอ่อน นี่มันห้องฉันต่างหาก ออกไปพร้อมกับเอาไก่ทอดของโปรดฉันเก็บเข้าตู้เย็นได้แล้ว"
เห้ย!
O"Oหรือว่า..ไอ้นี่คือรูมเมทของฉันที่ฮันคยุงบอก ตายแล้ว แน่ๆเลย" นี่ห้องนายจิงหยอ"
" เออเด้!"
" พูดจิงอ่ะ"
"-*-เอ๊ะไอ้นี่"
" งั้นคือ- - ฉัน โจ คยูฮยอน เพื่อร่วมห้องคนใหม่ของนายเอง- - ฉันจะเอาไก่นายเก็บเดี๋ยวนี้ล่ะ " โธ่เว้ย!! ขายหน้าชะมัด นี่ฉันกำลังทำท่าขอร้องหมอนี่รึปล่าวเนี่ยะ" โกดอะไรนักหนาอ่ะเพื่อน^^;;"
" นายเนี่ยะนะรูมเมทที่พ่อบอกฉันเมื่อกลางวัน - -เห๊อะ! นี่จับฉันมาอยู่กับกะเทยหรอเนี่ยะ-*-"
" เห้ย!ฉันมั่ยใช่กระเทย!!" ฉันร้อง แต่ก้อรุสึกเจ็บจี้ดด " ดูกล้ามนี่ ฉันฟิตปั๋งขนาดไหน แห้งๆอย่างนายมั่ยเข้าใจหรอก"
จึ่ก จึ่ก
"-_-ไขมันล้วนๆ" เขาบ่นหลังจากเอานิ้วชี้ทิ่มต้นแขนที่ฉันถลกเสื้อขึ้นเพื่อโชว์กล้าม -*-อะไรเนี่ยะ นายนี่เห็นมันเป้นเพียงไขมันรึงัย " ช่วยเอาไก่แช่เย็นฉันเก็บเข้าที่แล้วก้อเช็ดน้ำมันที่หยดบนพื้นนั่นด้วย ฉันมั่ยชอบหั้ยมันสกปรก น่าหงุดหงิดชิบเป๋ง ทำผมฉันเลอะหมด นายนี่มั่ยมีมารยาทเอาซะเลย บ้าเอ้ย! " เขาลูบผมมันๆของตัวเองก่อนที่จะหายไป ฉันดึงแขนเสื้อลงอย่างมั่ยเข้าใจ อินซองบอกว่าฉันมีกล้ามนี่หว่า อย่างน้อยเวลาฉันเกร็ง มันก้อพองออกมา ใหญ่กว่าของอีตาคยูหมูแห้งด้วยซ้ำ ฮึ่ยยย
จะว่าไป ผ้าขี้ริ้ว..
เอ..
ฉันเดินวนไปวนมาจนไปเจอราวตากเล็ก ๆ นี่คงเป็นผ้าเช็ดโต๊ะล่ะมั้ง ดีล่ะ จะได้เอามาเช็ดพื้น ฉันนึกว่าจะได้อยู่สบายๆแล้วนะ -*-ที่ไหนได้ ต้องมาอยู่กับพวกผู้ชายคุณชายแต่กำเนิด เรียบเนี้ยบเฉียบ -*-
... น้ำมันนี่ออกยากชิบเป๋ง
>_<ฮึ่บ ฮึ่บ อีกนิดเดียว จะหมดแล้ว - - - -
^O^
โอเค สะอาดเหมือนใหม่ ผ้านี่ ตากไว้ที่เดิมดีกว่า คงมั่ยรู้หรอกมั้ง ขืนซัก กว่าจะออก ไปนอนเล่นบนโซฟาตรงโน้นดีกว่า
ฮื้ออ ฮืออ
แกร้ก
=_o
ฉันลืมตาปรือๆ กำลังเคลิ้ม โซฟาที่นุ่มที่สุดในโลก นอนที่ยุบไปท่วมตัวเลยล่ะ
O[]O
ฉันเห็นเขาอาบน้ำ ฉันเห็นเขาห่อผ้าขนหนูเล็กๆเดินออกมาจากมุมห้อง คาดว่าจะเป็นห้องน้ำนั่นแร่ะเขาไม่เชิงผอมแบบตาคยูหรอก แต่มีกล้ามเนื้อมากกว่าน่ะ แถมอกกว้างนั่นยังขาวผ่องเป็นประกายเลย >_= แสบตา
" อย่าใส่ถุงเท้าขึ้นไปบนโซฟาดูทีวีของฉัน " ตานั่นหันมาบ่นก่อนที่จะคว้าผ้า
เอ่อ...
ผ้าบนราวเล็กๆ
มาเช็ดหัว
ฉันเอามันไปเช็ดน้ำมันมะกี้ แล้ว..
=*=โห..
ขยี้อย่างเมามันเลยแหะ - - - จะบอกดีมั้ยเนี่ยะ
ฉันถอดถุงเท้าออกอย่างลนๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นมานั่งมองตาคุณชายนั่นอย่างลังเล
...~_~ หมอนี่หุ่นดีจังเลย..
"มองอะไร" เขาพูด ก่อนที่จะมองหน้าฉันแบบหวาดระแวง" นั่น ห้องน้ำว่างแล้ว นายจะอาบก้อไปอาบดิ่ "
=_~ อืมมม
"เห้ย!!"
"หะ..หา!?"
" บอกหั้ยไปอาบน้ำ!!...มองอยู่ได้ บ้าป่าว"
" ฉะ....ฉันมั่ยอาบได้มะ " ฉันอิดออด เอางัยดี ล่ะ แล้วเสื้อชั้นในรัดหน้าอกมันก้อ มันก้อต้องเห็น ..เดี๋ยว งั้นฉันแบกเสื้อผ้าไปใส่ในห้องน้ำก้อได้หนิ เอางี้ดีกว่า " โอเคๆ เดี๋ยว ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ "
ฉันวิ่งหยิบของก่อนที่จะแว้บหายเข้าไปในห้องน้ำ ฮ้า~จะได้หายอึดอัดซักที
-------------++****^****++------------++*****^*****++--------------
"-*- ฮัลโหล ไอ้หมูแห้งตอบทีเซ่"
" –O-ไอ้คยู รับโทรศัพท์!!!!"
ฉันโวยวายกับมือถือสีดำบนดาดฟ้าโรงเรียน มันเป็นที่ๆที่ฉันจะปล่อยทุกอย่างหั้ยกลับมาเป็นปกติได้หน่ะสิ่ ตอนนี้ฉันกำลังโทรหาไอ้น้องชายตัวแสบอยู่ จะหั้ยมันรายงานสดจากอังชิน ว่าที่นั่นเป็นยังงัยบ้าง แต่มันก้อมั่ยรับซักที รู้มะ ฉันเอาสติกเกอร์บาร์บี้คุณหนูเรืองแสงจากลูกอมเด็กติงต๊องที่ฉันติดงอมแงมแล้วก้อสะสมมานานแปะเพื่อทำสัญลักษณ์ไว้ตรงแทงน้ำแล้ว หึหึ เฮจิน คือผู้พอชิตยอดเขาแห่งควังอันเพราะดาดฟ้าอันนี้ฉันพบมันโดยบังเอิญหลังจากวิ่งหาห้องน้ำเพราะเกิดเอกซิเดน หลับหูหลับตาวิ่งขึ้นวิ่งลงจนเจอที่ ที่สงบเเห่งนี้ ร่ายรอเวลามานานเมื่อไหร่ไอ้หมูแห้งปัญญาอ่อนมันจะเลิกหูตึงแล้วรับโทรศัพท์จากหมูเบอร์1อย่างฉันซักทีนะ
" ทำอะไรหรอ" เสียงคุ้นแว่วมา" แหกปากซะลั่นดาดฟ้าเลย"
" อ้าว-O-อะ.เอ่อ..แฮ่มๆๆ-*- (ปรับสุ่มเสียงเล็กน้อย) มีอะไรฮันคยอง-*-"พร้อมเก็กหน้าเข้มเต็มที่
" ป่าว^^มานอนที่ที่ประจำไม่ได้รึงัย"
"ที่นี่นะO_O"
" ก้อใช่น่ะสิ" เขาเดินเอามือล้วงกระเป๋าข้างนึงก่อนที่จะยิ้มแล้วพิงรั้วที่เป็นกำแพงกั้นมั่ยหั้ยตกลงไป ดูๆมันก้อหวิวๆไม่ใช่เล่นเลยล่ะ"เวลาฉันโดดเรียนกับเพื่อนคนอื่นๆ บางทีก้อมาที่นี่นั่นแร่ะ เพราะมันอยู่ชั้นสูงสุด ลิพท์มามั่ยถึง ต้องขึ้นบันไดอีกไกลโข อาจารย์เลยมั่ยขึ้นมาที่นี่แต่ก้อมาล็อคเอาไว้"
" โธ่..-*-กำลังหลงตัวเองว่าเป็นผู้ค้นพบคนแรกแล้วเชียว - - แต่ตอนฉันมามันมั่ยได้ล็อค"
" พวกฉันสะกิดนิดเดียวมันก้อเจ้งบ้งแล้ว^^....จะว่าไปไอ้พวกนั้นไปหาคะ..เอ่อ..ไปทำงานมั่ยรู้เมื่อไหร่จะมาแหะ"
" มันคงจะน่าเบื่อล่ะสิ" ฉันยืนเท้าเอวแบบที่คยูชอบทำเวลามาที่ห้องฉันแล้วเชิดหน้ามองฟ้าพอสง่างาม ฉันคิดว่ามันดูเท่ห์ดีหน่ะเลยยืมมาใช้หน่อยไหนๆก้อปลอมมาเป็นหมอนั่นแล้วทำหั้ยสมบูรณ์แบบจะเป็นไรไป" ฉันก้อกำลังเซ็งๆ ...เลย..มาบ่นคนเดียวหน่ะ"
O*O
" บ่นคนเดียวหายเบื่อได้รึงัย " เขาเลื่อนสายตาจากการเหม่อมองวิวของโรงเรียนมาที่ฉัน
" -*-ฉันอยากต่อยคน" แต่ฉันก้อดันเปลี่ยนเรื่อง (มันนึกหมั่นไส้ขึ้นมานี่หว่า)
"ห้าวมั่ยเบา ฮะ ฮะ ^O^"
" มาก ฉันห้าว..ใช่" (แล้วมันก้อหลงตัวเอง แบบเชื้อทางบ้านน่ะ คยูยังเคยบอกเลย)
"มานอนด้วยกันมั้ย^^" ฮันเดินช้าเข้ามาคว้าข้อมือฉันไป ....อะไรกัน!
O_Oรึว่า....
" เห้ยๆๆ นี่ๆ ฉันมั่ยชั่ยพวกแบบนั้นนะ ปล่อยๆๆ -*- ถึงแม้นายจะรู้สึกแบบสยิวกิ้วเหมือนพวกสาวน้อยตุ้งติ้งที่แอบหลงรักหนุ่มมาดแมนใจเกินร้อยแบบฉัน มั่ยๆ นายควรจะหักห้ามใจนะโอเค๊...แฮ่ๆ^*^ปล่อยยย"
O_o
" ฮ่าๆ^O^ นายจะบ้ารึงัยหา!!??...ฉันมั่ยใช่พวกไม้ป่าเดียวกันซักหน่อย-*- ฉันหมายถึงนอนเล่นบนพื้นตรงนี้ต่างหาก รอเพื่อนฉันอีกหลายคนน่ะ นายจะได้รู้จักเพื่อนๆเพิ่มด้วยงัยล่ะ"ฮันคยองหัวเราะกว้างทัมเอาฉันรุสึกแป้กอย่างบอกมั่ยถูก เขานั่งลงก่อนที่จะเอนตัวเอามือหนุนหัวนอนลงไปช้าๆ ฉันเลยทำตามอย่างเก้ๆกังๆจะว่าไปลมฤดูใบไม้ร่วงนี่เย็นสบายจริงๆเลย~_~
ไม่นานซักเท่าไหร่เสียงเจี้ยวจ้าวน่ารำคานหูก้อดังกระหึ่มแว่วๆมา
O_=อะไรกันฟะ!!
" เฮ้ย!!มังกรน้อยหัวทอง..-O-มานอนกับใครกัน มั่ยรอพวกฉันเลยนะเว้ย!!" ฉันหยีตามองไอ้คนแรกที่เดินเข้ามา มันมั่ยชัดนักเพราะท้องฟ้าที่จ้าตานั่นแร่ะ*-*
" มาแล้วรึงัย เรื่องที่ว่าเป็นงัยมั่ง " ฮันลุกขึ้นมานั่ง แต่ฉันยังนอนแอ้งแม้งอยู่ มันมั่ยเกี่ยวกับฉันซักหน่อย
" ก้อ - - จะจัดการเร็วๆนี้ล่ะ "ตาคนเดิมก้อตอบกลับ
" ไอหน้าอ่อน-*- แกมาทำอะไรที่นี่หา!?" มีไอ้ ใครที่ไหนเรียกฉันฟะ! =_= " ฉันถามมั่ยได้ยินรึงัย"
"=_+มันแสบตานะเฟ้ย!! " ฉันโวยวายเพราะขี้เกียจแหกตามองขึ้นไปว่ามันเป็นใคร
O_O
" ไอ้ไก่แช่เย็น..เห้ย!!" ฉันร้อง ไอ้ไก่แช่เย็นรูมเมทฉันนี่หว่า
" ไก่แช่เย็น>O<เอิ้กกๆๆๆ ทึกกรี้ แกชื่อไก่แช่เย็นตั้งกะมะไหร่วะ เห้ยแกพูดถูกว่ะคุณเด็กใหม่ หน้ามันเหมือนไก่จริง กร้ากกๆๆๆ>O<"
" ฉันออกจะดูดี -*- อยากโดนต่อยนักรึงัย "
" ถุ้ยๆๆๆ>3<ไอ้ขี้โม้ โม้จริงเลยอ่ะ " ฉันเบ้ปาก..แต่จิงแล้วก้อพอดูได้นั่นแหล่ะ มั่ยได้คนเราชมแล้วเดี๋ยวมันหลงตัวเอง ด่าไว้ก่อน-*-(ชอบคิดว่าคนอื่นเหมือนตัวเองเรื่อยเเร่ะ)
" เออนี่ รู้จักพวกเรากันครบรึยังคยู " ซีวอนลงมานั่ง ก่อนที่จะพูดขึ้นเพื่อปรับเปลี่ยนบรรยากาศ
" ฉันซีวอน นั่นดงเฮ ไอ้หัวเหลืองนี่ก้อฮยอกแจ เรียกยอกแจก้ได้เรียกยากหน่ะ แล้วนี่ซองมิน โน่นคังอิน สุดท้าย…"
" ไม่ๆ นายมั่ยต้องบอกฉัน...ไก่..ใช่มะ ฉันขอตัวนะ - - จะลงไปข้างล่างดีกว่า ไก่น้อย..เดี๋ยวเย็นนี้เจอกันนะเว้ย บ้ายบาย^^" ฉันชี้ๆ ก่อนที่จะลุกขึ้น จะลองโทรหาตาน้องชายอีกรอบ ฉันรู้สึกมั่ยค่อยดีเท่าไหร่เลย
" ไอ้หมอนั่นมันบ้าป่าววะ " ไก่คุงบ่น" เออเรื่องที่ผอ.เรียกไป..ได้แล้วนะ"
" ตกลงไอ้พวกเรียววุค เยซอง คนอื่นๆที่มันยุ่งๆ จะเข้ามาเมื่อไหร่ โดยเฉพาะ ซินอ่ะ " ซีวอนหันมาถามดงเฮที่เอาแต่เล่นพวงกุญแจไปมา
" ..มั่ยรู้ เดือนหน้ามั้ง แต่ซินอ่ะ เรียบร้อยแล้วนะ ฉันจัดการส่งไปแล้ว" ไก่...เอ่อ..มั่ยๆ อิทึกตอบแทน หลังจากกตาดงเฮยังคงเหม่อลอยกับพวกกุญแจเก่าๆของประตูดาดฟ้าอยู่เหมือนเดิม" พ่อฉันบอกว่า ไม่นานหรอก เราจะได้หุ้นส่วนของอังชิน แล้วก้อยุบที่นั่นทำเป็นควังอัน2 "
" ก้อพ่อแกมันเป็นเจ้าของโรงเรียนนี่หว่า ผอ.ก้อยังต้องฟังแก โธ่..งั้นงานปีนี้ เราได้ไอ้หน้าอ่อนนั่นมา บางทีอาจจะเข้าถึงอังชินได้ง่ายๆด้วยซ้ำ แผนการหลอกเอาคนเก่งๆของที่นั่นมาแลกเป็นเด็กของโรงเรียนเราในช่วงประกวดนิทรรศการเนี่ยะ ทำหั้ยเราสบายขึ้นมั่ยชั่ยน้อย - - พ่อแกนี่ช่างร้ายบริสุทธิ์จริงๆว่ะ "
" ด่าพ่อชั้นรึงัยไอ้หมีพูห์-*-หา!? "
" ก้อยังดีก่าไก่แช่เย็น >O<กร้ากๆๆๆ" คังอินหัวเราะร่า
อ้อ...คนหน้าตาดี ก้อทำความชั่วเป็นนะ ....
เเล้วนี่มันแผนอะไรกันแน่เนี่ยะ-*-
+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+
มาอัพแว้ว เค้าด๊องดอง
หึ๊ งอน มั่ยมีเม้น เอ๊ะรึว่ามีนะ - - หุหุ ช่างเถอะ มั่ยเปนรัยเราดองเองนี่หว่า แต่คราวนี้เค้ามาอัพแร้นนะ ก้อเม้นหั้ยเค้าด้วยล่ะตัวเอง-////-อย่าลืมน๊ะ!! อยากลองแต่งหั้ยเอสเจเป็นซาตานมั่ง หลังจากเห็นแต่ภาพเทพบุตรของหนุ่มๆมาเยอะแระ เอาล่ะ อ่านต่อบทต่อไปเถ๊อะ มาอัพรวดสองตอน
Thk-
Zonk แระนู๋ข้าวสวย ที่มาเม้นหั้ยล่าสุดน้า ช่วงนี้ติดเรียนต้องขอโทดที บ้ายบายโชคดีช่วงเปิดเทอมน้า~~
##Choi-sun-R*##
ความคิดเห็น