คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : งานของโผมม
เทอจ้องผมราวกับรอคำพูด
“ ช่วยปลอมเป็นแฟนฉันหน่อยสิ่ “
O_O
เทอเบิ่งตาแบ้วๆนั่นกว้างพลางส่ายหัวไปมาหลายครั้ง
“ ขอร้องล่ะนะ ฉันมั่ยอยากจะแต่งงาน ฉันเอง - - ที่อยากหั้ยเทอช่วยก็เพราะ.....” แล้วเฮรินก็พยายามชี้ไปที่ประโยคเดิมที่เทอเขียนเอาไว้ในกระดาษอันแรก ที่เทอบอกว่าเทอพูดไม่ได้ “ ช่างมันเถอะ ช่วยฉันก็พอ โอเคนะเฮริน”
ผมไม่อยากบอกเทอว่าเพราะเทอเหมือนคนที่ผมเคยรู้จักคนนั้นซะเหลือเกินต่างหาก
“ ขอร้องล่ะ
+++
ลีฮยอกแจแกลืมไปแล้วหรอว่าแกมีแฟนแล้ว ยูบินไงยูบิน!
>_<
แต่ทำไมผมไม่รู้สึกอะไรกับยูบินนอกจากน้อง เพื่อนอะไรซักอย่างที่มันมั่ยชั่ยความรู้สึกแบบนั้น มันมั่ยชั่ยความรู้สึกเหมือนเมื่อก่อน ผมมันมั่ยรู้สึกอะไรแบบนั้นมานานแล้วต่างหาก
บางทีผมอาจจะมั่ยได้รักยูบินเลยต่างหาก
“โอเคนะ!!!” ผมยังคงไม่เลิก “ ไม่ต้องกลัวหรอกว่าเทอจะมีปัญหานะ ๆๆ นี่ที่อยู่ของฉัน “
ผมเองก็ไม่รู้จะเป็นยังงัยต่อไป ทั้งๆที่เทอพูดไม่ได้นี่ล่ะ ยังงัยก็ตามผมจำเป็นที่ต้องทำเพราะผมยังคงต้องทำงานต่อไป ผมยังมั่ยอยากมีครอบครัว ผมมั่ยอยากแก่>_< เมื่อไหร่ก็ตามที่ผมเจอผู้หญิงที่ผมคิดว่าผมรักเทอจริงๆล่ะก็ ผมจะตกลงหมั้นวันนั้น แต่งวันนั้นก้ยังได้
ที่แน่ๆคงคิดว่าผมบ้าแล้วล่ะสิ่ ที่ผมจะเอาผู้หญิงที่พูดไม่ได้มาเป็นคนรักปลอมๆแทนยูบินนั่นน่ะ ยังงัยก็ตามเป็นเรื่องดีที่ยูบินยังคงมั่ยรู้ว่าผมจ้ะต้องหาคู่หมั้นอีกครั้งหลังจากผมเคยทำมาแล้วเมื่อ3ปีก่อน ไม่งั้นผมคงหลีกหนีอะไรมั่ยได้ และผมคงต้องแต่งงานกับยูบินเพื่อนของน้องสาวของผมที่ผมรักแล้วก็ตายไปแล้วนั่นหรอ
“ นายไปไหนมาหน่ะ “ นั่นคือเสียงพี่สาวสุดสวยของผม ผมทำใจอยู่นานเพราะผมเคยปิ้งเทอน่ะสิ่ มันช่วยไม่ได้หรอกก้เทอดันปกปิดเอาไว้แบบนั้น
“ ไปผ่อนคลายข้างนอกน่ะสิ่O_O เวลาแบบนี้มันน่าเบื่อจะตาย” ผมพูด ก่อนที่จะกลิ้งตัวลงโซฟา
“ ยูบินมาหานายนะ”
“ มาหาผมหรอ!?”
“ ใช่”
ผมถอนหายใจเพราะยังงัยก็รู้คำตอบดีอยู่แล้ว (แล้วจะตื่นเต้นเพื่อ!?)
“ เทอมาเมื่อสายๆ แต่ดีนะที่พี่บอกว่านายออกไปที่บริษัท” พี่อึนเชนี่โกหกเก่งชิบเป้งพอๆกับผมเลยผมว่า” จะว่าไปนายไปไหนมากันแน่หือ!?”
“ ผมไปทำธุระมาน่ะสิ่” บอกแล้ว ลีฮยอกแจก็โกหกเก่งไม่แพ้พี่สาว” พี่ พี่เชื่อเรื่องตายแล้วฟื้นมั้ยO_O”
“ -*-นายจะบ้ารึงัย - - ตายก็ตายไปแล้วสิ่ จะฟื้นได้งัย ทำไม นายไปเจอศพเดินได้รึงัย” แล้วพี่สาวของผมก็ด่ากลับมาซะงั้น
“ ปล่าวสักหน่อย พี่พูดอะไรออกมา ศพน่ะเดินไม่ได้หรอกหน่า” ผมผู้ฉลาดกว่าเถียงกลับ
“ นั่นล่ะ สรุปว่าฉันมั่ยเชื่อหรอก ไปกินข้าวเช้าเถอะไป เมื่อเช้าแม่กับพ่อไปทำงานกันหมดแล้ว”
“ ผมอิ่มแล้วล่ะ “
“ แต่นายยังไม่ได้กินอะไรสักหน่อย”
O*O
“ *-*....ผมอื่มจากเมื่อวาน” อ๋อยย+_=พี่อึนเชเกือบรู้ซะแล้วสิ่ว่าเราไปไกลถึงตลาดเมียงดงตั้งกะเช้า ดีนะไหวพริบที่มีมันช่วยทัน
“ โอเคๆ เถียงข้างๆคูอีกและ วันนี้ฉันจะได้ไปหาซองมิน นายจะไปกับฉันมั้ย สายๆนายต้องเข้าบริษัทไม่ใช่หรอ ครูสอนเต้นน่ะ ไม่ควรไปสายหรอกนะ”
“ จริงด้วยแหะOoO”
อ่า..
คงยังมั่ยรู้ล่ะสิ่ 3ปีที่ผ่านมานี้ super junior ออกมาได้3อัลบั้มแล้วก็จริง หลังจากนี้ในวันว่างผมเลยเปิดสอนเต้น แหงล่ะผมจะปล่อยพรสวรรค์หั้ยมันลอยไปลอยมาทำไม ช่วงนี้เป็นช่วงพักงาน เราก็เปิดกิจการหั้ยเป็นเรื่องเป็นราว แม้ผู้ใหญ่บางคนมั่ยเห็นด้วยเพราะผมยังด้อยประสบการณ์นักเช่นพ่อคนนึงล่ะ แต่ผมก็มั่นใจว่าผมต้องทำหั้ยทุกคนที่รักการเต้นเต้นเก่งให้ได้
26มิสคอล
ผมมองมิสคอลของยูบินทั้งหมด
แต่วันนี้เทอมีเรียนนี่ ที่มหาลัย
ผมเองก็มีงาน คงจะหั้ยผมไปส่งอีกตามเคยล่ะสิ่ ผมเองก็มั่ยรู้ว่าจะต้องแกล้งรักเทอไปอีกถึงเมื่อไหร่ พี่อึนเชอบอกว่าเทอรักผมมากเพราะฉะนั้น ผมสมควรที่จะทำหั้ยเทอมีความสุขบ้าง!?
แล้วตัวผมเองที่กำลังเฉาตายน่ะหรอ ไม่ๆๆ>_< ผมควรจะมีความรักที่สมบูรณ์แบบซักที ผมจะหาคนที่ดีที่สุดมาแต่งงานกับผมหั้ยได้ แต่มั่ยชั่ยยูบิน และตอนนี้ที่ผมอยากจะทำงาน
เห่ยยย-*-
อาบน้ำ2นาที
แต่งตัวครึ่งชั่วโมงO_O เห้ อย่ามองแบบนั้นสิ่ ผมต้องดูดีเวลาอยู่ต่อหน้าลูกศิษย์แล้วก็สายตาประชาชนเสมอนะ
หลังจากนี้คือการไปทำงาน..
....
......
........
“ ทึก อรุณสวาดดดด” ผมทักพี่ชายที่ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปีพี่แกก้ยังหาแฟนมั่ยได้(มามะๆมาหาชั้น หุหุ)นี่คงสายมากแล้วมั้งคนถึงพลุกพล่านในตึกเอสเอ็มไปหมด
“ รัยฟะ!! มีรัย นี่แกทำไมมาสายชะมัด ฉันว่านะ ฉันซ้อมเต้นเมื่อวานมันทำหั้ยฉันปวดไปทั้งตัว” เขาบ่น
“ –O-แก่แล้วก็ดูแลสุขภาพหน่อย ฉันเป็นห่วงนายนะพี่ชาย ฮ่าๆ^O^ โธ่แค่นี้ก้ทำหงุดหงิด” ผมตีบ่าอิทึกไปสองที พวกเรามักจะนัดรวมกันเต้นน่ะ แม้จะอยู่ในช่วงที่พักงานอยู่ เขาจับหัวผมส่ายไปส่ายมาอยู่หลายทีก่อนที่จะปล่อยผมไปเพราะมีเด็กมัธยมมารอผมสอนเต้นอยู่หลายคน
“ อ้อ ซองมินพี่ฉันรออยู่ที่ร้านคอฟฟี่ชอปด้านล่างนะ อย่าสาย” ผมเรียกเพื่อนอีกคนที่มัวยืนคุยกับลูกศิษย์สาวๆของผมอยู่นานสองนาน หมอนี่ชอบทำตัวน่ารักหั้ยสาวหลงทุกที “ นี่!!!ฉันบอกว่าพี่ฉันรออยู่”
“O_Oหา!? โอเคๆ จะไปอยู่แล้ว แล้วเจอกันทุกคน พี่ไปแล้วน้า^^” แล้วไอหมอนี่ก้หายแว้บไปกับตา หลังจากโปรยเสน่ห์จบ เห้อ~มันทำแบบนี้กับสาวๆทุกที แล้วจะหั้ยผมมั่นใจในตัวไอหมอนี่ได้มั้ยเนี่ยะ -*-
“^O^พี่ค้าา หนูอยากเรียนเต้นแล้วค่า”
เอ่อ.^^แหะๆ..ผมคงต้องไปแล้วล่ะ
+++
อัพสองตอนค่า ( มันเฉื่อยๆนะเนื้อหาช่วงนี้ ^^ โทดทีคั้ฟ)
ความคิดเห็น