คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ii &My lBroTlher ^^
- -
1
ทำไมมันเงียบเหงาแบบนี้
โรงเรียนมัธยมปลายเรอุนในยามเย็นย่ำ..
มีแต่ความเงียบๆๆๆๆ- - --O-เห้อ~ ฉันถอนหายใจช้าๆแต่ยาวยืดสลับกับการฮัมเพลง ก้อรอเจ้าน้องชายสุดปัญญาอ่อน( แต่หล่อชะมัด) อยู่น่ะสิ่ บอกจะวิ่งไปเอากระเป๋าแปปเดียว-“-นี่ล่อเป็น10นาทีแล้วนะเฟ้ย!
“-O- รุ่นพี่เฮจินคับๆ”
ฉันหันขวับตามเสียงที่แว่วมา เห็นตายุนฮาหนุ่มหน้าหวานเพื่อนของเจ้าน้องชาย เขาวิ่งตุบ ตุบใบหน้าแตกตื่นมาทางฉันที่ยืนเหี่ยวใบหน้าเหี้ยมโหดอยู่ตรงทางลงตึก ในมือมีกระเป๋าลายฮิปโปอ้าปาก(ลายรัยฟะ) -*- มันดูคุ้นตาพิลึก
“ มีรัยO”O” ฉันถาม ยุนฮาหอบตัวโยน
“ –O-ผมแค่...แค่..แฮ่ก=*=แฮ่ก ..เอากระเป๋าคยูฮยอนมาหั้ยอ่ะ มันอยู่บนห้องเมื่อกี้..ทาทางจะลืมเอาไว้”
“มะกี้?”
“คับ-_-“
“ นายมั่ยเจอคยูหรอกเรอะ?บนห้องอ่ะ”
“ หึ” ยุนฮาส่ายหัว ฉันคว้าประเป๋าลายฮิปโปที่ฉันปักกับมือมาจากหนุ่มตัวเล็กด้านหน้า มิน่าล่ะ มันคุ้นตาจัง หึ..” ขอบจัยไปได้ละ”
ต่อไปก้อจัดการกับไอ้น้องหัวทองตัวดีของฉัน ไอ้น้องทรยศ!!
“ >O<โจ คยูฮยอน!!!!แกโกหกช้านนนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!!ไอ้น้องบ้าา!!!!!!!”
อีกวันของการใช้ชีวิตในโซลที่แสนน่าเบื่อ ตาน้องบ้าทำหั้ยเสียงที่ฉันเก็บเอาไว้ร้องเพลงไม่เหลือชิ้นดี หมอนี่น่ะ เผลอทีไรหนีเที่ยวทุกที แม่อุตส่าห์หั้ยฉันกลับกะมันทุกวันแล้วนะ-*-อยากจะเอาโซจูฟาดหัวไอ้น้องนี่สักสี่ห้าที อย่านึกว่าฉันไม่รู้ว่าแกไปขลุกอยู่ที่ไหนนะ
โจ คยูฮยอน
ฉันกึ่งเดินกึ่งวิ่งเพื่อจะกลับไปบ้านคนเดียวหลังจากไล่ไอรุ่นน้องหน้าติ๋มนั่นกลับไปเรียบร้อย กิโลเศษๆเท่านั้นเฮจิน เทอมันหยิงเหล็กนี่นา สู้ๆๆเค้า*^*
25นาทีผ่านไป…แฮ่กๆ
YoYแย่มาก ขาฉันจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว มีใครช่วยไปบอกแม่ทีว่าฉันอยากได้จักรยานมั่งว้อยยย
ตึก ตึก ตึก
เสียงชั้นวิ่งขึ้นบันไดทันทีที่มาถึงบ้าน
“เฮจิน คยูคุงกลับมาแล้วหรอลูก!!” เสียงแหบๆของแม่ตะโกน หลังจากแกได้ยินเสียงขึ้นบันไดราวกับบ้านถล่มของฉัน ทำไมแม่ไม่เรียกฉันว่าเฮจินจังมั่งนะ แหม คยูคุง คยูคุง ชิส์~_~
“-O-หนูปล่อยหั้ยคยูคุงของแม่นอนตายนอกบ้านไปแล้ว!!!!”
ปังงง!!
ทันทีที่สิ้นเสียงปิดประตู ฉันก้อทุ่มตัวลงนอนบนเตียงสีแดงสดมุมห้องช้าๆมันรกไปด้วยหนังสือเพลง กีต้าร์ก้อวางระเกะระกะ( ของอิตาคยูฮยอนตอนมาเล่นที่ห้องฉันน่ะ) เสื้อผ้าก้อมุมนู้นที มุมนี้ที ชักเริ่มได้กลิ่นตุๆในห้องนี้ซะแล้วล่ะ
-_-
-*-
ฉันเด้งผึงจากเตียง มันมีบางอย่างที่ทำหั้ยฉันต้องไปออกตามน้องชายตัวแสบ โอ้ยยย>_<ทำไมนะทำไม!!!
ราวๆสองนาทีกับการเปลี่ยนชุด แน่นอนชุดนักเรียนเก่าของฉันมันก้อสุมกันอยู่กลางห้อง เห้ออ ทำไมฉันซกมกแบบนี้ก้อมั่ยรู้เนอะ ฉันหยิบผ้าพันคอออกมาพันคอหลวมๆก่อนที่จะวิ่งลงมาหยิบเสื้อโค้ดมาคลุมเพื่อออกลุยอีกครั้ง ขาฉันยังล้ามั่ยหายเลยนะเนี่ยะ
=_=
“ เฮจิน..แล้วตกลงคยูคุงล่ะ หา?!” แม่เดินออกมาจากห้องครัวถามประโยคเก่าๆ
“ หนูกำลังจะออกไปตาม คงจะไปที่เดิม หนูไปล่ะนะ”
“เดี๋ยว..”
ฉันพูดเร็วๆโดยที่ไม่สนว่าแม่จะพูดอะไรอีก ก่อนที่จะสวมรองเท้าวิ่งออกไป
-O-ฟู่ ฟู่ ฉันเป่าอุ่นๆลงในมือในขณะที่วิ่ง รถเมล์คือสิ่งที่ฉันเลือก ไม่งั้นขาฉันต้องโตเป็นโต๊ะสนุกแน่ๆเลย
ไอ้หัวทองเอ้ย!!
เหมือนกับฉันนั่งไม่ถึงหนึ่งนาทีมันก้อมาถึงฮวังโบ ไนท์ ร้านดื่มและร้านคาราโอเกะสุดฮิตของเด็กโรงเรียนเราและฉันก้อคุ้นเคยซะด้วย เพราะฉันเคยมีเรื่องกับพวกขี้เมาที่นี่นิดหน่อย เลยอาละวาดซะหนักเลย ทำไงได้ไอ้แก่นั่นมาแต๊ะอั๋งฉันก่อนนี่ สุภาพสตรีอย่างฉันหรือจะทนได้ เอาเถอะแม้วันนั้นฉันจะโดนกลับมาจนน่วมก่อนที่จะได้อภิสิทธิ์เข้าๆ ออกๆที่นี่ได้ตามสบายก้อเถอะ คนตรวจที่นี่เลยคุ้นเคยฉันดี ง่ายต่อการผ่านเข้าไปที่สุดล่ะ^^
O_O
ฉันเบิ่งตาสอดส่องหาผู้ชายหัวทองในความมืด อย่าหั้ยเจอนะ ฮึ่ย-*-
“ นี่ๆเทอ อยากดื่มโซจูกับฉันสักกรึ้บมั้ย ฮ่าๆๆ” และแล้วฉันก้อได้ยินเสียงแปร่งๆมาทางด้านข้าง มันแย้งกับเสียงดนตรีอย่างสิ้นเชิง
O*O
ผู้ชายผมทอง ร่างสูงที่ผอมกระหร่อง เดินเซไปเซมา” >O<ไอ้คยู!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
=*=
“ OoOพี่เฮจิน!!!..>O<อ้ากกกกกก”
“ แกกลับบ้านกับฉันเดี๋ยวนี้ ไอ้น้องบ้า มาเอากระเป๋าถึงนี่เลยรึงัย!!” ฉันลากแขนตาน้องชายที่ดื้อดึงอย่างยากลำบาก
“ ยัยเจ๊โหด!!พี่ไอ้คยูฮยอนมาว้อยย!!!” เสียงเพื่อนนอกสังกัดของไอ้คยูคุง(เริ่มติดแม่)เริ่มเอะอะโวยวาย บรรยากาศเริ่มชุลมุน ทุกคนจำฉันได้ดีจังเลยแหะ
“ -*-ผมหาพี่ไม่เจอ พี่ไม่รอผมเองอ่ะ-_-a”
“ไม่รอกะผีเด่ะ-*- ฉันรอแกจนรากมันงอกกก..ก จนโผล่ไปขึ้นหน่อตัดกินได้แล้วโว้ย แกมาเที่ยวมั่ยเท่าไหร่ แต่โกหกฉันเรื่องไหย่ เข้าจัยมะ มาหั้ยฉันต่อยซะดีๆไอ้หัวทองเหลือง”
“ผมไม่ได้หัวทองเหลือง!!”
“ไอ้หัวขี้เลื่อย!!”
ฉันวิ่งไล่จับน้องชายเป็นพัลวันในความมืดที่มีเพียงแสงไรมะรุแว้บๆแวมๆ ทำไมหมอนี่มันวิ่งเร็วจังนะ นึกหรอว่าจะหนีฉันพ้น
เหมือนกับฉันวิ่งเป็นวงกลม=_=
OoOโอ๊ะ!! ฉันเหยียบกับอะไรบางอย่างก่อนที่จะกระโดด หยอยๆไปข้างหน้าอีกนิดนึง เกือบล้มแน่ะ
แล้วฉันก้อพบกับ
O_O
++++++++++++
พบกับ...
พบกับ
Choi-sun-R*ในตอนหน้าเจ้าค่ะ มาอัพปิ้ดนึง ฮ่าๆ เอาน้องโจมาเร่นด้วย ไถ่โทษที่มั่ยมีน้องโจในฟิคเรื่องที่เเล้ว เจอกานตอนหน้า อ่านเเร้ว ก้อ..เม้นทีนะจ้า^^
ขอบคุณค่า
##Choi-sun-R*##
ความคิดเห็น