คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ++KiSS++
Z Z z z………คร่อกกก
“ ปล่อยฉัน....ปล่อยฉันเซ่!!!!!!!~O~ไอ้บ้าเอ้ย!!!!ปล่อยยย!!!!!!!!”
“-O-เห้ย!!เป็นไรไปลีมิน..- - นี่!!!”
“ปล่อยย..ฉัน!!!ไอ้แก่ลามกหน้าจืดดด!!!!~O~”
“อะไร!!แก่อะไร คัยหน้าจืด!!!ฉันงั้นหรอ?นี่ฉันเพื่อนเทอไงชอยทาวอนอ่ะ!!”
“บอกหั้ย!!!!=_=..อืมม ..หา!...OoO.เอ้า..!!ทาวอน...โทดทีคือฉัน=_=- -แย่ละ.. แล้วเมื่อกี้ฉันพูดอะรัยออกไปบ้างอ่ะ-*-”
“ อะรัยแก่ๆ แล้วก้ออะไรจืดๆ เทอเปนรัยเนี่ยะทำงานจนเพ้อรึงัย”
“-O-ไม่ๆๆไม่มีอะรัย นี่กี่โมงแล้วล่ะ- - ฉันว่าจะไปที่night clubช้าหน่อย”
“ สี่โมงเย็นเทอหลับตั้งแต่พักเที่ยงเเน่ะ-*-คนอื่นเค้าก้อกลับกันหมดแล้วรีบไปที่ไนต์คลับเหอะ นี่มันก้อสายแล้วเทอจะไปช้าอะรัยอีกล่ะ”
-_-
ฉันเหลือบมองนาฬิกาข้อมือหนังเก่าๆซ่อมซ่อ มันบอกเวลาว่า4โมงกว่าแล้ว แย่ล่ะจะเริ่มงานแล้วจะทำงัยดี มัวแต่ฝันถึงจูบแรกเมื่อคืนที่เสียหั้ยกับตาแขกหื่นกาม >[]<อ้ากกกกกก!!!! ทำไมนะ ทำไม!
“ฮึ่ยยย-O-เคๆทาวอนนายรีบกลับบ้านไปเหอะ ขอบจัยที่มาปลุกนะ -*-“
ฉันเอามือเสยผมที่ฟูฟ่องลวกๆก่อนที่จะเก็บข้าวของบนโต๊ะลงกระเป๋าแล้ววิ่งออกไป ตาแว่นทาวอนหน่ะเป็นเพื่อนคนแรกของฉันตั้งกะเข้าอยู่นี่ บ้านของทาวอนค่อนข้างมีฐานะเพราะเขามักจะเลี้ยงข้าวฉันประจำนั่นแหล่ะ มีหรอคนอย่างชั้นจะปฎิเสธ มาถึงตอนนี้เราเลยสนิทกันนะซี
เห้อ~~-..-*
ฉันจะไปทันมั้ยเนี่ยะ
ตึก ตึก ตึก>_< วิ่งๆๆๆๆๆ อ้ากกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!! ประตูโรงเรียนอยู่ด้านหน้า >_<อีกนิดลีมิน!
อั่ก!!+[]+
“โอย... ดูทางหน่อยซี่!!!หลบๆคนกำลังรีบ!!!” ฉันโวยวาย หลังจากชนวัตถุจะนุ่มก้อมั่ยนุ่มจะแข็งก้อมั่ยแข็ง นี่มันก้อจะได้เวลาแล้วนะ สวรรค์ จะแกล้งฉันรึงัย!!
“ นี่!!! ยัยอ้วน!!เทอมาชนฉันเองนะรู้ปล่าว—“
“O”Oก้อจะมายืนอะรัยตรงประตูเล่า!!!!! ...เดี๋ยว- - -*-หน้า..ตา..คุ้นๆ”
“-_-“คุ้นอะรัย...คุ้นหรอ..แย่ล่ะ..=_=เทอจะไปไหนก้อไปไป! ฉัน..ฉันเองก้อแค่มารับคนเฉยๆ..”
“ คนขายยาบ้าป่าวห๊า!!-O-ทำไมต้องใส่แว่นดำกะเสื้อคลุมด้วยล่ะ!! - - “
“เรื่องของฉัน!!!นี่ยัยอ้วน!!ไหนเทอบอกว่ารีบไงล่ะ”
“O.Oรีบ!?- - - จิงด้วย!!ทำงาน!!ต้องทำงานสิ! เพราะนายคนเดียว!!!!!!!!!!!!!!ทำหั้ยฉันเสียเวลาอ๊ะ!!!!โอ้ยยย!!!!ผู้จัดการคะอย่าเพิ่งไล่ฉันออกน๊า!!!!”
ต่บ ตุ่บ ตุ่บ =33
วิ่งต่อไป รถเมล์ รถเมล์ โอ้ยยยย!!!!ไอ้เอเย่นสติเสื่อม!!แกทำหั้ยฉันเสียเวลาแค่ไหนรู้บ้างรึปล่าว
+++++++++
เห้อ~คุณรู้มั้ย สิ่งที่น่าเบื่อที่สุดคือการไม่ได้ไปเที่ยวแล้วก้อกินโซจูซักขวดสองขวด แต่ต้องมาโรงเรียนเพื่อมารับน้องเนี่ยะสิ่ ผมว่าผมน่าจะไปเช็คตารางเวรที่แปะไว้หน้าประตูห้องนอนของโบแจซะหน่อยแล้วว่ามีผิดเพี้ยนรึป่าวเนี่ยะ ขี้เกียจที่จะขับรถ และก้อขี้เกียจที่ต้องแปลงร่างเพราะกลัวยัยเด็กผู้หยิงในโรงเรียนรู้ว่าผมคือมิคกี้ยูชอนแห่งดงบังชินกิน่ะสิ แถมวันนี้เกือบตายแล้วมียัยเพิ้งคนนึงคงเกือบรู้ล่ะมั้งเพราะผมเผลอไปฝอยกับยัยนั่นเข้า นี่ขนาดคลุมซะแทบจะมั่ยมีอากาศหายจัยแล้วนะ เดามั่ยผิดยัยนั่นก้อคงจะเป็นแฟนคลับผมอีกคนล่ะสิท่า เห้อ~ถึงจะดูน่ารักดีแต่ผมก้อมั่ยค่อยชอบผู้หยิงโก๊ะๆแบบนั้นนี่นา-*-ความเซ็กซี่คือสิ่งที่ผมชอบที่สุด ^^หึๆ เย็นนี้ไปหามยอนฮีดีกว่า
…………….
“>O<จาง!ลี!มิน!!!!!!!!!!!!เทอโดนไล่ออก!!!!!!!!!!เทอรู้มั้ยว่าเมื่อวานนี้เทอก้อทำโซจูแตกไป2ขวดแถมไปทำอะรัยกับลูกค้าในห้องคาราโอเกะ!!ฉันคงช่วยเทอมั่ยได้อีกแล้ว-*- แค่ฉันรับเด็กอายุ17เข้ามาทำงานในคาราโอเกะนี่ก้อผิดกระทงนึงแล้ว วันนี้เทอก้อมาสายรู้มั้ยที่นี่วุ่นวายแค่ไหน!!!!ฮึ่ยย”
“ไม่รู้-o-..”
“>O<เถียงรึงัย!!!”
-_<
ฉันเอามือปิดหัวหลังจากป้าเจ้าของร้านกำลังจะฆ่าฉันด้วยฝ่ามืออรหันต์โอ๋ยยัยป้าแก่เอ้ย!ขี้บ่นจิงเลยโว้ย แล้วนี่ฉันจะเอาอะรัยกินล่ะวันนี้ พรุ่งนี้ โธ่..โดนไล่ออก เพราะคัยฟะ O”Oไอ้เอเย่นขายยาหน้าโรงเรียนนั่น!!ใช่ๆเพราะหมอนั่นคนเดียว อย่าหั้ยเจออีกนะเว้ยจะฆ่าหั่นๆๆๆ!!!หั้ยมั่ยเหลือชิ้นดีเรยคอยดูเซ๊!!!หั่นโยนหั้ยหมาขี้เรื้อนหน้าปากซอยกินแม่-งเลย โอ้ยยแล้วจะเอาอะรัยใส่ท้องเล่าวันนี้TOT
........
“ –O-ฉันล้างน้ำปล่าว!”
“ –O-ฉันจะล้างน้ำปล่าวนี่หว่า!!!!”
“ >O<ฉันพูดก่อนนะเว้ยยูชอน”
“ –O-ฉันพูดทีหลังนาย มานดูน่าสงสารกว่าเว้ย!! มานี่มาล้างเองๆ”
“ แจวันหลังนายทำอะรัยแล้วช่วยล้างด้วยนะ!!!ฉันเบื่อที่จะล้างแฟ้บแล้วอ่ะ-*-“
เซียหันไปบ่นกับแจจุงหนุ่มสุดสวยที่นั่งอยู่บนโซฟากินของว่างที่เพิ่งทำเสร็จอย่างสบายใจ เขาทะเลาะกับยูชอนนานกว่า10นาทีแล้วเพราะจาน3ใบที่แบ่งหน้าที่กันไม่ลงตัวซักที
“นายก้อรู้ฉันมั่ยชอบล้างจานเวลาชั้นทำอะรัยเส็ดนี่-_-”
“ฮู้ว~แย่ที่สุด!!-*-“ มิกบ่น
“หั้ยคัยกินล่ะ-O-“
“ก้อ...พวกฉัน...=”=” เซียและมิกบ่นเอื่อยอ่าย
“นั่นแหล่ะ ล้างซะ- -พวกนายอย่าลืม..ฉัน....ชอบทำจานแตก///--///ล้างๆไปเถอะหน่า!!”
ในขณะที่ทั้ง3กำลังบ่น หัวหน้าวงร่างสูงก้อเดินออกมาจากห้องนั่งเล่นด้วยใบหน้าที่เขรอะไปด้วยหยากไหย่ เขาป้ายมันออกไปมาด้วยอารมณ์หงุดหงิด
“O[]Oเห้!!ยุนโฮนายไปทำอะไรมา!!!!” แจจุงหวีด
“>O<แค่ก!!ๆ ก้อฉันทำตุกตาตัวที่อยู่บนหัวเตียงตกลงไปในร่องอ่ะ-*- แล้วฉันก้อเอามือล้วง เส็ดแล้วมือฉันมันใหญ่เกิดไป ขี้ฝุ่นเลยติดขึ้นมาแทน—ฉันนึกขึ้นเห็นชางมินนอนอยู่เลยหั้ยหมอนั่นช่วย ไหนๆก้อแขนขายาวนักนี่=_=นายรุกันบ้างไหมว่าฉันติดมันมากแค่ไหน”
“มานี่ๆ-*-สกปรกชิบเป๋ง- -เดี๋ยวนายก้อเป็นภูมิแพ้หรอก...จะว่าไป—บ้านนี้ฉันก้ทำความสะอาดไม่ไหวแล้วนะ..แถมพวกเราก้อมั่ยค่อยมีเวลาแล้วก้อพวกนายรกหยั่งกะอะรัยดี=_=” โบแจรุดเข้าไปปัดฝุ่นที่จับกรังตามแขนยุนโฮหั้ยหลุดออกอย่างยากลำบาก เขาบ่นอุบอิบตลอดเวลา
“ =o+ผมว่าเราจ้างแม่บ้านหรือสาวช..คะ-แค่ก-O-เถอะนะ...พะ..พี่ยุนโฮ ตุกตาพี่ได้แล้ว..แค่กๆ+O+” ชางมินเดินโซซัดโซเซพร้อมตุกตารูปร่างแปลกๆออกมา ตัวเขามีฝุ่นจับเต็มไปหมด
“อืม...-*-คงเสียอีกไม่กี่วอน—จากการคำนวณในหนึ่งเดือน..”
“-O-โบแจ จ้างๆไปเหอะ เงินหน่ะเดี๋ยวพวกเราช่วยกันแชร์ก้อได้ งกไปได้วู้!!” ยุนโวยวาย
“ ฉันด้วยหรอ” เซียชี้หน้าตัวเอง
“ใช่เด้!” มิกตอบพลางเอามือเปื้อนน้ำยาล้างจานตบบ่าเพื่อนข้างๆเบาๆ “ทำหยั่งกะพวกเรามั่ยมีจะกิน”
“แต่ฉันจะไปซื้อโสมนี่นา-*-“
“ซื้อทำไมเล่า”
“บำรุงเสียง///-///-//"
"เสียงดีคนเดียวไม่พอรึงัยไอปลาโลมา อืม...ฉันว่าฉันขออาสาไปรับสมัครสาวใช้เอง ^^นะยุนโบเเจ!!"
+++++
TOTเม้นทีน้าเด๋วจะมาอัพไหม่ มานมั่ยหนุกหยออ
ช่างเถอะ มั่ยเปนรัยเราจาอัพไปเรื่อยละกันนะ ดูเเลสองฟิคนี่เหนื่อยจิงๆ
##Choi-sun-R*##
ความคิดเห็น