ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ii ,aM lBalD G ii-l2L ทำไงได้-*- (super junior fan fic )

    ลำดับตอนที่ #12 : At^^พูกันซาน 1 เย่!!^O^ในที่สุดก็มาถึงซักที!!

    • อัปเดตล่าสุด 20 ม.ค. 50


    " ตายละ เดือนนี้ยังมั่ยมาด้วยสินะ-*-" ฉันหยิบขนมปังเข้ากระเป๋า (ผ้าอนามัยนั่นแร๊ะ)" น่ากลัวจริงๆ"

    "เห้ย ไอ้อ่อนมัวทำอะไรอยู่"

    ฉันสะดุ้งก่อนที่จะหันกลับไป เก็บของเข้าอย่างลุกลน " อะ..จะเสร็จแล้ว ไกล้แล้วล่ะ"

    " เร็วๆ ฉันขี้เกียจรอ ฉันมั่ยได้มีเวลาเป็นวันๆเข้าจัยมะ!=*="

    "ฉันก้อมั่ยดั้ยมีเวลาเป็นวันๆฟังนายบ่นหรอกนะ -*-ไปเด้!เสดแล้วอ่ะ "

    แล้วฉันก็เดินตามร่างสูงที่มีกลิ่นน้ำหอมโชยฉุ่ยๆจนไปถึงรถตู้ที่มีเอสเจที่เหลือยืนโบกมือหยอยๆ แต่ละคน...-*- แกจะไปแคมป์แน่รึป่าวฟะเนี่ยะ ของกินแบกเป็นกระสอบ

    ภายในรถแม้จะแคบไปนิดเพราะเป็นรถตู้ เสียงเพลงอะไรสักอย่างที่ฉันได้ฟังประจำทุกครั้งที่ทำงานที่ชมรมซิงเกิ้ลแอ่นแด้นกระจายของตาไก่นั่นแร่ะเปิดขึ้นดังอื้ออึง แต่รู้มะฉันนั่งฮันคยองล่ะ  ตาไก่ไปนั่งกับคังอินแทน ฉันเลยต้องนั่งฟังทฤษฎีการเต้นบัลเล่ย์ตลอดเวลาเกือบชั่วโมง ยังงัยก็ยังดีกว่าการนั่งฟังคนบ่นล่ะนะ

    คร่อกกกzZZZZZ-0-ฉันฟังจนหลับไปแระ สนุกจัด

    และแล้วเวลาที่รอคอยก้มาถึง...

    " เย้!!!!!!!!^^"  เสียงของดงเฮที่ดังลั่นเมื่อเรามาถึงแล้วก้กำลังจะขึ้นเขาพูกันซานเพื่อหาทำเลเหมาะๆในการตั้งแคมป์ทำรายงานหลังจากเราไปขออนุญาตของผู้ดูแลอุทยาน ฉันปิดมือถือก่อนที่จะก้าวขายาวๆหั้ยทันหนุ่มๆที่เอาแต่ปีนๆๆๆ ตัวปลิว ฉันเป็นผู้หญิงนะ!!ได้ยินมั้ยยย

    -*-

    ก็ได้แค่คิดท่านั้นเอง

    -O-แฮ่กๆ

    ฉันรู้สึกเมื่อยที่ข้อขาสุดๆแล้วนะ ปีนกำแพงหนีเรียนยังมั่ยเหนื่อยขนาดนี้เลย

    เพราะแรงที่ขาฉันกำลังหมด

    มันก้อเลยแพลงกะทันหัน

    โธ่ไอเวน-*-*

    " –O-โอยยยย" ฉันร้อง แต่ดูท่าเจ้าพวกนั้นยังคงมั่ยได้สนจัยอะไรเลย หัวร่อต่อกระซิกกันอย่างเมามันส์ " นี่..!!! ขาแพลงแล้วว้อยยย!!!!"

    ได้ผลมะ?

    O_O

    " อะไร (เยสส!!มีคนสนจัยแล้ว>O<)แถวนี้ขายของแพงรึงัย (แป่ว~)ฉันว่าแล้ว นี่งัยเลยแบกขนมมาซะเยอะแยะเลย ฮ่าๆ ^O^ เออ คยู แกจะหยุดเดินทำไม เร็วๆเด้!"  ยอกแจกวักมือเรียกฉัน ไอ้หูตึง กุขาแพลงเว้ย เอาวะ! เดินก็เดิน!! ฉันมันถึกอยุแล้วนี่-*-

    กระเพลก กระเพลก =_=เจ็บชะมัดเลย

    และแล้ว ฉันคงต้องสละตำแหน่งหญิงอึดทั้งไป เพราะฉันกำลังจะล้มลง ฉันปล่าวทำนะ ขาฉันอยู่ดีๆมันก็บอกลาไปเองต่างหาก โอ้ยย><โขดหินกำลังไกล้เข้ามาหาหน้าฉันทุกทีๆแล้ว หลวงปู่วัดโสธรช่วยที!!( เผอิญเพื่อนที่เป็นคนไทยแถวบ้านเอามาหั้ยบูชาหน่ะ-*-)

    " O[]Oคยูฮยอน!!!!แก หะ...อุ้บส์!!O.O"

    โขดหินอันนี้มันออ่นนุ่มชะมัดเลยแหะ แถมยังอบอุ่นพิลึกซะด้วย=o=

    O*O

    เห้ย!!

    +++++  

    " ฉันขอบอกไว้เลยนะ ที่ฉันต้องมาซื้อนู่นนี่พร้อมเทอนี่มันเป็นเรื่องสุดวิสัยจริงๆ  " หยิงสาวผมตรงยาวสีดำขลับ เดินดุ่มๆนำหน้าไปยังแผงอาหาร " ถ้าวันนี้ฉันแล้วก็เทอไม่ต้องไปทำงานกลุ่มค้างที่บ้านคังวุน เอาล่ะ เทอเลือกมะเขือเทศเป็นมั้ย"

    " หึ-*-" ผู้หญิง(เทียม)ร่างผอมสูงที่เดินตามมาด้วยส่ายหัวหงึกๆ ผมสีน้ำตาลแดงทองเป็นประกายพลิ้วไหวไปมา

    " ยัย...ฮึ่ยยย-*- เอาล่ะนะ..นอกจากอ่อยผู้ชายเก่งแล้วเทอทำอย่างอื่นที่นอกเหนือจากนั้นเป็นบ้างมั้ยเนี่ยะ ชิส์!ฉันละปวดหัวจริง นี่ !เลือกที่มันสีแดงไม่ต้องมากก็ได้ แต่อย่าช้ำนักล่ะ มันจะเน่า เย็นนี้ฉันว่าจะกินสลัดซะหน่อย"

    "-*- โอเคๆ ได๊ ฉันเลือกมะเขือเทศเป็นแล้วพอจัยรึยังล่ะหา!? โธ่..ไอ้พวกบ้าเอ้ย นี่แกส่งฉันมาทำอะไรวะเนี่ยะ~~-*-(งึมงัมๆ)"

    " บ่นอะไรเล่า ฉันรีบนะ เจ้าพวกนั้นน่ะ กินดุจะตาย ถ้าเราไม่รีบซื้อของไปแล้วทำอาหารเย็น มีหวังพวกผู้ชายก็เอาแต่อู้งานร้องโวยวายไม่ทำอะไรกันพอดี คังวุน กะพ่อ...ดองวานกับน้องยัยเฮจินอีก"อินซองบ่น หลังจากตกลงกับคยูฮยอน(ตัวจริง)ว่าเทอจะไม่บอกชื่อนี้เค้าไปเด็ดขาดเพราะเขาอยากมีชื่อเท่ห์ๆ "ลีดองวาน"  ไว้สำหรับเด็กใหม่เฮยองนางงามประจำปี3ไปแล้วนั่นเอง(เจ้ซินเรานั่นเอง) เขาเคยบอกว่าถ้าจีบติดเมื่อไหร่ คังวุนก็จะได้กลับมาตั้งใจทำงานเหมือนเดิม เป็นข้อแลกเปลี่ยนที่ดูไร้สาระสิ้นดีถ้าจะว่าไป -*- " จะว่าไป วันแดงเดือดของเทอน่ะ เอ่อ...ฉันจะถามว่า ผ้าอนามัยเทอพกมารึปล่าว ของฉันมันมาพอดี แล้วที่บ้านคังวุน แม่เค้าหมดไปนานแล้วน่ะ "

    " วันแดงเดือด =_= วันแดงเดือดๆๆ ....เอ..มันคุ้นๆ.....อะ....อ้อ!!^O^เทอเมนส์มาน่ะหรอ!!"

    " เบาๆซี่-*- จะแหกปากทำไมเล่า ถ้ามั่ยมีฉันจะได้ซื้อเอา" อินซองถลึงตากลมๆโตพลางกระซิบกัดฟัน

    O*o

    " คือ...หมดไปนานแล้วล่ะ ...ฉันหมายถึงมัน มาแล้วมันก็หมด ^^แห่ะ ๆ"

    " –O-งั้นหรอ..-*- แย่จังแหะ ฉันมาตั้ง4วันแล้วยังมั่ยหมดซักที เหนทีต้องซื้อไปแล้วสินะ เนี่ยะ เมนส์มาทีไร หน้าอกฉันใหญ่โตมโหฬารทู้กที กว่าฉันจะแต่งตัวได้ที ฉันแทบบ้าแน่ะ เทอยังดี ที่แบบ..มั่ยค่อยมีหน้าอกน่ะ "

    ฮีชอรยืนเงียบก่อนที่จะมองสาวน้อยตัวเล็กด้านหน้า แทนที่เขาจะโกรธที่อนซองว่าเขาอกไข่ดาวแต่...

    =_= ตึก ตึก ตึก  (เสียงหัวจัยที่เต้นมั่ยเป็นจังหวะ หุหุ )

    " บ้าหน่า....เราชักจะลามกใหญ่แล้ว  คิดรัยวะ คิดอะไร!!!(พึมพำๆ) " ซินตบหัวตัวเองก่อนที่จะเดินเอ๋อนำหน้าเขาเผลอไปมอง"หน้าอก"ของเพื่อนสาวคนใหม่ของตัวเองเข้าแล้วน่ะสิ่

    +++++





    มาอัพแล้วนะปิ้ดนึง เฮ้อออ
    ~~ปาดเหงื่อ หนึ่งที แต่งเรื่องนี้วันนึงคำนึงเหนทีจะได้ เพราะคิดมั่ยออก แต่พอมาอ่านเม้นแร้วเรยฮึดสู้!!!>3< เเม้จะไมมากมายเเต่ยังงัยก็ยังรู้ว่ามีคนอ่าน!!เอาล่ะ อยากรุป่ะว่าเฮจินไปทำอะไรเข้า ?แล้วความรู้สึกแปลกๆของเจ้ซินของเรา?

    ตอนหน้าอาจจะกระจ่างกว่านี้ ถ้ามั่ยอยากรู้-*- ชั้นก้จะอัพละกัน หุหุ

    เเต้งกริ้วที่ซู้ดดเลย ขอบคุณจิงๆเม้นจาก
    PaiRrY-ToonZ
    H@ppY^^LoVe
    nanez
    (ชั่ยคนนี้อะเป่าที่เข้าไปอ่านฟิคอันเก่าเรา  NEZ อ่ะขอบคุณน้าที่อุตส่าห์เม้นเเม้เรื่องจะปิดไปเเล้วก้ตามTOTซาบซึ้ง)
    สุดท้าย
    ZaBeNac
    จ่ะ ขอบคุณทุกคนมากจิงๆ
    วันนี้เค้าไปแระ

    เม้นด้วยน้า เม้นๆๆๆๆๆ รักคนอ่านนนนแล้วก็เม้นหั้ยที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

    จ้วบบบ>3<(แหวะๆๆ คัยจะเอาของแก -*-)

    บ้ายบาย

    ##Choi-sun-R*##

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×