คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1+lNew lFamily
>O<
ฉันทำหน้าแบบนี้ทำไม
พ่อฉันตายงั้นสิ
ก็ใช่ไงพ่อฉันตาย เขาหายตัวไปตั้งแต่บ้านเราถูกล้มละลาย แต่ฉันไม่ต้องทำหน้าห้นาทุเรศขนาดนั้นก้ได้เรื่องมันนานจนฉันเย็นชาไปแล้ว แต่เพราะว่า แม่ฉันกำลังแต่งงานใหม่แบบสายฟ้าแลบเพราะหนีหนี้สินที่พ่อของฉันซึ่งเป็นคนเกาหลีสร้างเอาไว้น่ะสิ
จิงแล้วฉันเป็นไทยครึ่งเกาหลีแม่ฉันเป็นไทยแท้ หลังจากพ่อทิ้งหนี้สินไม่กี่เดือนเราสองแม่ลูกเผชิญปัญหาอย่างหนักกับธุรกิจบาร์ซึ่งมันเป็นหนี้มามากในไทย แต่ก็เพราะอย่างนี้แม่ถึงได้พบรักกับแขกในร้านตัวเองซึ่งเป็นคนเกาหลี(แม่บอกพนักงานคุยกับเค้ามั่ยรู้เรื่องเลยซักคน แม่ที่เคยมีพ่อเป็นคนเกาหลีอยู่แล้วเลยต้องออกโรงเองน่ะสิ่-*-)
=_= แต่ฉันลียอนยังมั่ยอยากมีพ่อใหม่นี่
"แม่ แล้วพ่อล่ะ"ทุกครั้งที่ครั้งเตือนสติแม่แบบนี้ แม่ก็จะยิ้มแล้วเปลี่ยนเรื่องทันที ให้ตายสิ ฉันขอค้านสุดชีวิตเลยนะถ้าอยู่ดีจะให้ตาแก่ที่ไหนมาเป็นบุพการีเนี่ยะ-*-
" ลียอน!!!"
"-0-หือ!?" ฉันสะดุ้งเพราะแม่ตบที่บ่าฉันจังๆจนของที่ถือหล่นลงพื้นเกือบหมด
" ลูกจะยืนรออีกนานมั้ย-*- อย่าให้พ่อต้องรอ...คือ..^^แม่หมายถึงผู้ชายเจ้าของบ้านหลังโตหลังนี้แร่ะจ่ะ แฮะๆๆ^^"
ทำไมแม่ชอบทำเสียงหัวเราะน่าเกลียดแบบนี้ด้วยนะ เห้อ~ฉันกำลังคิดทบทวนต่างหากว่าฉันควรจะเข้าไปในบ้านหลังนี้ดีมั้ย อ้อ! ฉันลืมบอกว่าเราต้องระเหรเร่ร่อนมาเกาหลีเพื่อมางานแต่งงานครั้งที่สองของแม่ที่นี่ - เค้าเป็นคนออกค่าตั๋วให้หน่ะ เค้าบอกจะไปแต่งที่ไทยแต่แม่ก็ไม่ยอม แม่พยายามจะมาที่นี่อีก เพราะแม่อยากอยู่ที่นี่มากกว่า ฉันไม่คุ้นเท่าไหร่เลยเพราะฉันเคยอยู่ในเกาหลีแค่ตอนเกิดเท่านั้น ราวๆ1ปีก่อนฟันน้ำนมขึ้นซะอีก หลังจากนั้นฉันก็ย้ายไปไทยอย่างไม่มีกำหนดกลับ ช่างเถอะประวัติฉันมันไม่น่าฟังซักเท่าไหร่หรอก เพราะฉันเห็นลุงคนนึงที่กำลังว่งลงมาจากประตูบ้านซะแล้วแหล่ะ ข้างหลังเค้ามีผู้ชายผอมสูงหัวทองดูน่าเกลียดยืนโบกมือหยอยๆ อย่าบอกนะตาลุงคนนี้คือพ่อของฉัน
TOTโอวมั่ย...นะ
" ฮันอา ผมคิดถึงคุณจังเลย=O=" เขาพร่ำบ่นในอ้อมแขนของแม่ขณะที่กอดกันอยู่
" เราเพิ่งจากกันไม่กี่อาทิตย์เองนะคะ ^^"
ฉันมั่ยเคยได้ยินคนแก่อายุราว40คุยอะไรกันแบบนี้เลยหั้ยตายสิ่-*-นี่เขาเห็นมั้ยว่าฉันกำลังยืนอยู่ข้างๆ
" เดี๋ยว!! นี่คงเป็นลียอนใช่มั้ย^^ หนูน่ารักกว่าในรูปซะอีกนะลูก" เขาหันมาสนใจฉันยืนบื้ออยู่ด้วยล่ะ
-_-
เอ่อ...บางทีฉันอาจจะเข้ากับเขาได้ก้อได้มั้งเนี่ยะ
" เฮียวแจมาช่วยถือของสิลูก!!"
"^O^คิกคิก" ฉันสะกดกลั้นเสียงหัวเราะในชื่ออันแปลกประหลาดนั่น ไม่ทันไรเจ้าหัวทองสว่างจ้านั่นก้อวิ่งมาหาฉันโดยปล่อยหั้ยแม่และพ่อ(คนใหม่)ยืนคุยกันต่อด้วยพาสาพิลึกกึกกือ" ^O^ สวัสดี"
" ^^" ฉันยิ้มแห้งๆให้กับคำทักทาย เขาผิวขาวจนแสบตา แต่- - หมอนี่คือใคร?? คนใช้ล่ะมั้ง " เอาล่ะนะ มันคงหนักแต่เงินเดือนที่นี่ยังงัยก็คงดีกว่าที่ไทยเยอะแยะ เอานี่ๆๆ นั่นมันของกิน" ฉันบ่น
" เทอบ่นอะไรน่ะ" เขาพูดขึ้นมาประโยคแรก แต่ยังมั่ยทันที่จะสนทนากันมากกว่านี้แม่ฉันก็แทรกเข้ามาพร้อมกับคุณลุงว่าที่พ่อของฉัน
" เราสมควรจะเข้าบ้านกันนะจ๊ะ ดีมั้ยคะ ^^จะได้คุยกันสะดวกๆ"
ฉันไม่ต้องการเลย-*-
ในบ้านที่คล้ายๆตึก3ชั้นนี่อบอุ่นราวกับติดฮีทเตอร์เอาไว้ทุกจุดแถมยังมีกลิ่นหอมด้วย ฉันนั่งเอนบนโซฟา ในที่ที่คงจะเป็นห้องรับแขกเพื่อรอ ไม่นานนักเราก้อมากันพร้อมหน้าพร้อมตา
"สวัสดีนะจ๊ะ แม่คิมฮันอา^^แล้วนี่คิมลียอน" ฉันลุกขึ้นโค้งตัวทันที่แม่พูดจบก่อนที่จะนั่งลง"อย่าคิดว่าเราเป็นคนอื่นคนไกลที่ไหนละกันนะจ๊ะ"
" ที่ไหนล่ะ เราจะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่- - เออนี่ ลียอน นี่อึนฮยอกเอ่อ เรียกพี่เค้าว่าฮยอกแจก็ได้นะ^^เราก็คนบ้านเดียวกันแล้วจิงมั้ย "
ครอบครัวเดียวกัน ?
หมายความว่ายังงัยเนี่ย!!
+++++
หนีมาเเต่งฟิคที่ร้ากยอกเเจ 55+ ที่ร้ากอีกคนในเอสเจ ไม่หล่อเเต่คอดน่าร้ากกกกกก มีคนชอบเเต่มั่ยมีค่อยมีคนเเต่งของยอกเเจเรย เรยเเต่งดู อุดหนุนมาเม้นกัoหน่อยน้า ~^^
## Choi-sun-R*##
ความคิดเห็น