คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ++1++ครั้งเเรก++
เอาอะรัยกับคนจนๆอย่างชั้นล่ะ-*-
ครอบครัวที่พ่อแม่แยกกันอยู่T_Tแม่ทิ้งเด็กตัวกระเปี้ยกอย่างฉันเอาไว้เมื่อตอน10ขวบกับยัยป้ามหาโหดที่เอาแต่จิกหัวใช้เพราะหวังว่าเขาจะดูแลฉัน – แต่หลังจากนั้น3ปีที่ฉันพ่อจะโตแล้วทำอะรัยหลายๆอย่างได้ ฉันจะอยู่หั้ยโง่ทำไมล่ะ ฉันเผ่นออกจากบ้านหลังนั้นมาอยู่ตัวคนเดียว ทำงานเลี้ยงตัวเอง อีกอย่างเมื่อมั่ยนานนี้ฉันก้เพิ่งได้ทุนมาเรียนโรงเรียนที่ขึ้นชื่อว่าเยี่ยมที่สุดในโซล
ฮ้า~
นี่ก้อได้เวลาทำมาหากินซะแล้วล่ะ -_-พนักงานในร้านคาราโอเกะ รายได้จากงานพิเศษตรงนี้ค่ากินค่าอยู่หลักเลย นี่บางวันฉันแทบจะมั่ยได้นั่งเลยด้วยซ้ำต้องวุ่นวิ่งเสิร์ฟโน่นเสิร์ฟนี่ วันนี้ก้ออีกวันแห่งความวุ่นวาย ราว4ชม.ตั้งกะเลิกเรียนที่ฉันเอาแต่วิ่งกับวิ่ง บางทีฉันต้องพยายามหลีกเลี่ยงเข้าไปในห้องที่มีพวกตาเฒ่าบ้ากามร้องเพลงโหยหวนด้วย เจ้าพวกนี่น่ากลัวหยั่งกะอะรัยดี
ตึก ตัก ตึก ตัก
วิ่งขึ้นบันไดนี่เหนื่อยชะมัด
-_-“
“-O-โทดนะค้า - - - โซจูที่สั่งได้แล้วค่าาาา”ฉันเคาะ3ทีก่อนที่จะเปิดเข้าไปตามเคย ไม่มีเสียงแปลกๆ ไม่เสียงตึงตังทำลายข้าวของ คงมั่ยน่ากลัวและมีปัญหาอะรัยหรอกมั้ง จากประสบการณ์อันช่ำชองของพวกตาแก่ ประเภทนั้นมั่ยเคยอยู่เงียบๆหรอก
กริ้ก~~…
O_O
-3-
“จุ๊บๆฮ่าๆสุดสวยจ๋ามานี่มะ”
“OoO..>[]<เฮ้ย!!!!ปล่อย!!!!..
~เทอโดนไล่ออกจางลีมิน--โทษฐานที่ทำร้ายแขก!!!~zZZ
O”O
….เอ่อ..คุณแขกก>O<ปล่อยค่าาา คุณแขกผู้มีอุปการคุณ..^”^แหะๆ”
ฉันปรับเปลี่ยนคำพูดด้วยความฉลาดที่เหลืออยู่ แหงถ้าฉันทำอะรัยหมอนี่เข้ามีหวังโดนไล่ออกชัวร์แถมยังคิดผิดอีกประสบการณ์ กว่า4เดือนของฉันที่นี่ผิดพลาดเอาก้อวันนี้ ทันที่ประตูเปิด ตาหื่นกามที่อยู่ด้านในกระโจนเข้าหาฉันราวกับว่าหมาตะครุบกระดูกทำนองนั้นเลย ปากสีแดงสดที่ส่ายไปส่ายมาด้านหน้าฉันอีก จุ๊บบ้าจุ๊บบออะรัยเล่า!!!
>”<
มาถึงตอนนี้ฉันอยู่ในอ้อมกอดเหม็นโซจูเข้าไปแล้ว TOTแม่จ๋านู๋จะตายมั้ยเนี่ยะ ไอ้แตวานแกช่วยฉันที
“มาจุ๊บ~3~”
“อี๋ๆ ปล่อยค่า..คุณแขกก!!!!- - โอ้ยเอาหน้าออกปายยย!!!!!!!เอ่อ..ไม่งั้นโซจูหกใส่นะค้า~~ อ้ากกกกกกกกก!!!!!!”
O.O
O”O
++++++++++++++
บ้านหลังกว้างใจกลางกรุงโซล แต่กลับหลบอยู่ลึกสุดในซอยแห่งหนึ่งซึ่งเจ้าของบ้านจงใจจะหั้ยมันยากแก่การหาเจอ
“>”<อึ้บ!!!”
“ เมาอีกแล้วหน่สิ- - เจ้าน้องบ้าเอ้ย!!-*-เซียฉันขอผ้าชุบน้ำหน่อย” หนุ่มร่างบาง ผมที่ซอยระบ่าสีดำขลับดูมีสเน่ห์พิลึก เขากำลังบ่นใส่ชายร่างยาวที่นอนแผ่หลาบนโซฟาด้านหน้า
“ ตัวก้อหนัก!!—วันหลังเวรใครไปแบกเจ้านี่ล่ะ ฉันทำมาสามครั้งติดกันแล้วนะ”
“…-O-ผมก้อได้พี่ยุนโฮ-_-“ หนุ่มน้อยที่ยืนกินนมกล่องบ่นอู้อี้ใส่พี่ชายร่างบึ้กด้านข้าง
“ไม่ต้องหรอกชางมิน นายไปอ่านหนังสือเถอะมะรืนสอบมั่ยชั่ยรึงัย ถือว่าพวกเราได้พักงานแล้วนายก้อตั้งใจเรียนซะ” แจจุงชายผมดำสุดเสน่ห์คนเดิมเอ่ยขึ้นอีกครั้งสายตาของเขาตวัดไปหายุนโฮที่ทำหน้าตาเสียดายโอกาสที่จะได้พักอย่างเต็มแก่” หนิ!!นายไม่ต้องมามองฉันแบบนั้นหรอกนะเว้ย!!เผอิญฉันก้อมั่ยค่อยว่างด้วย ฝากทีละกัน”
แจจุงพูดจบก้อหันมาเอาผ้าเช็ดเข้าที่ใบหน้าขาวๆของเพื่อนชายและน้องชายคนเดียวกันที่เมาแอ๋
“ มิกกี้ ยูชอน นะมิกกี้ ยูชอน -_-เมื่อวานสาวร่างหนา วานซืนสาวร่างโย่ง วันนี้สาวเสิร์ฟร่างบาง -_-“ น่าหมั่นไส้จิงๆหั้ยตายเส่ะ “ เซียบ่นอย่างเคยชินระคนหงุดหงิดในความplayboyของเพื่อนชายที่สุดจะสนิท
“ –O-ยังมั่ยจบไฮสคูลมีหวังหมอนี่โดนใบสั่งยับเลยนะแหล่ะ...ว่าแต่โบแจฉันขี้เกียจไปที่คาราโอเกะนั่นอีกแล้วจิงๆนะ-*-“
“ นายต้องไป เพราะชางมินต้องอ่านหนังสือ เซีย..เซียก้อต้องซ้อมร้องเพลง ส่วนฉันก้อต้องไม่สิ.ฉันมั่ยค่อยสบายนายก้อรู้หนิ โธ่..ยุนโฮ นายนั่นแหล่ะบึกบึนสุด ทนหน่อยหน่านะ-O-รึว่าที่นั่นมีอะไร“
“ปล่าวๆๆ-O-“
ยุนโฮรีบดื่มน้ำเอื้อกๆลงคออย่างรวดร็วเพราะเหนื่อยจากการขนย้ายยูชอนออกมาจากคาราโอเพะร้านประจำกลับมา
นี่ก้อคือหนึ่งวันของวงsuper star boy bandชื่อดังวงนึงของเกาหลี ช่วงนี้อยู่ในช่วงพักงานของพวกเขาหลังจากทำอัลบั้มล่าสุดได้มั่ยนาน ปาร์คยูชอน หรือมิคกี้เลยออกไปดื่มตามแบบฉบับเดิมของเขาแล้วก้อเมาแอ๋ตามฉบับกลับมาเช่นเคยอีกนั่นแร่ะ เห้อ~~
+++++++
หุหุ หันมาปั่นฟิคดงบังมั่ง อยากลองเเต่งของดงบังดูเพราะเราก้อชอบมิกกี้อ่าจ๊ะ มั่ยรุว่าเปนงัยมั่งอ่ะ เพราะเเต่งของเอสเจเอาไว้ด้วย ยังงัยสาวกtvxqก้อช่วยซุนอาเม้นทีนะเค๊อะจะได้ปรับปรุงเพราะเราก้อเเต่งมั่ยค่อยเป็นเท่าไหร่
ชี้เเนะเเระเม้นทีนะพี่น้องบ้ายบายเเล้วจะรีบเอาตอน2มาลงค่า
##Choi-sun-r*##
ความคิดเห็น