คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : แก๊งสับปลับ II
อนที่ ๕
OUR GANG
แ๊สับปลับ
บรื้นนน
เอี๊ย
ปึ
“โอ้ย ไอานมึะเบรแรเพื่อ!!!”
“โอ้ย ไอหยอยเบรทำไมว้ะ”
โอเฮุนและิมอินเอ่ยปา่าานยอลที่เหยียบ Mercedes
Benz S-Class Coupe ราาเือบยี่สิบล้านาึวิศวะมาึแพทย์้วยวามเหลืออ
แหม่ไออนเหยียบมานี่่อยสมราารถหน่อยพอเบรเท่านั้นแหละไอสัสิบบาทยัเทียบไม่ถึ
“เอาหน่อยเว้ย เี่ยวไม่เท่ ไอแบอาย”
"มันะอายอนมึเหยียบเบรนี่แหละ"
อนนี้สามหนุ่มแห่แ๊สับปลับมารอรับแบฮยอนหลัาอนเที่ยลันว่าืนนี้ะไปินเหล้าันที่อนโไอัม
แบฮยอน็รีบลับะมาเรียน่อเพราะมีเรียนถึอนสี่โมเย็นเลยลันว่าะมารับร่าบาเลยเพราะเ้าัวไม่มีรถอยู่้วย
“ทำไมไอแบมันยัไม่ลมาอีว้ะ
ไอำไลน์ถามิ้”
“เออๆ
แปป”อินเอ่ยอบานยอล่อนะหยิบโทรศัพท์เรื่อสวยออมา้นหาแทอแบฮยอน
ัมี๊
Read ไอแบอยู่ไหนว้ะ ลมาไ้ละ
แบี้ื่อนี้มีแ่วามอร่อย
ารย์หมอไม่ปล่อยว้ะ อี 5 นาทีน้ะ
ัมี๊
เๆ
อินเ็บโทรศัพท์ไปหลัาไร้ารอบลับาลับาแบฮยอน่อนะบอให้เพื่อนสอนที่เหลือลไปรอเพื่อนัวเล็ใ้ะ
แ่ทันทีที่ลไป็ไ้รับเสียฮือฮาาผู้หิใ้ึะแพทย์ทันทีปิ็ินน่ะเวลาไปะไหน็ไ้ยินเสียฮือฮาลอ แ่ทำไมวันนี้มันัผิปิว้ะ
“ทำไมเสียัันัวะ
“เออวะปิไม่ถึนานี้นะ”
“ทำไมวะ”
านยอลเอ่ยึ้นพลาปายามอไปรอบๆ้วยวามสสัย่อนะไปหยุสายาที่อินแล้วสะิเฮุนเบาๆให้มอาม
“เห้ยยยยย ไออิน”
“ไม”
“มึไม่ไ้รูิปปปปป”
“เี้ย”
อินที่รู้ัว็รีบรูิปาเึ้นทันที
“5555555555555หยาบเลยสั”
“555555ไอเหี้ยูำ5555” ไม่ใ่เสียใรที่ไหน แบฮยอนเอ้ะ บอเลยูลมาไ้แปปเียวเห็นปืนให่แวบๆอนแรนึว่าะมีสรามแ่อนหลัเห็นเป็นระบอสีำๆที่ไหนไ้ไอสั
ไ่ไอัม55555555555555555555555555555555555555555555555
“ไอพวเหี้ย ึ้นรถเหอะสั” อินพูะที่อนนี้รีบวิ่ไปึ้นพลารูิปที่ิไ่ไม่ยอมึ้นะที
“5555เออๆ
ึ้นรถเว้ยเี้ย”
หลัาึ้นมาในรถ็ลันว่าะไปื้ออในุปเปอร์มาเใล้ๆอนโอิน่อน
แ่อนนี้นในรถ็ไ้แ่ภาวนาให้ถึุปเปอร์เร็วๆ
เพราะอะไรน่ะเหรอ
็เพราะ
“ฝาัวราบ้ายนายยยยยยย เป่าหัวผู้ว้าทา……..”
“วาเว้ยไม่ใ่ว้า มึเียบัทีเถอะไอเี๊ยบ”แบฮยอนเอ่ยอย่าเหลืออ
ูไม่ไหวับมึละนะ
“ทำไม มึไม่เยฟัหน้าาทุเรียนไ๊”
“ูะฟัไม่ฟั็เรื่ออู”
“โห่ไรวะไม่ะมุะมิเลย”
“ส้นีนุเถอะ”
“ศพแรผ่านปาย ศพโสศพแสม่อยผ่านปายย” เฮุนร้อ่อไปแบบไม่สนใแทนแบฮยอนที่อนนี้ใ้ทั้มือทั้เท้าปิหูัวเออยู่
ร่าบาเอที่สสัยว่าทำไมเพื่อนๆูนอื่นๆไม่รำานเสียไอเี๊ยบนี่มั้เลยะเ้อไปมออินที่นั่้าหน้า็ไ้แ่สบถส้นีนในใเพราะมันหลับ
หันไปมอานยอล็ับรถแ่ไม่ไ้ับแบบาวบ้าน ือมึะับแล้วเบรเพื่อ
แบฮยอนไ้มอสภาพเพื่อัวเอแ่ละนแล้วถอนหายใ
“เห้อ
หนัใแทนผู้ปรอ”
ทนฟัเสียเฮุนไปพัให่านยอล็ับรถมาถึุปเปอร์มาเ
ทั้แ๊ลารถ่อนแบฮยอนรีบวิ่ไปลานอรถเ็นทันที ไม่ใ่อะไรหรอ ูะนั่แล้วให้พวมึเ็นไ
“แหม่
ไอเรา็นึว่าะเ็น” านยอลเอ่ยแ่็เินเ้ามาลารถเ็นให้แบฮยอนที่นั่อยู่้าใน่อนะหันไปพูับไออินและเฮุน
“เห้ย พวมึไปูเหล้าับอินนะ”
“เอ้าแล้วพวมึไปไหน” อินถามพลาเ็ิปาาัวเอ
ไม่ไ้ ูะพลาอีไม่ไ้เ็า
“เี่ยวูไปื้อนมับเี้ย”
“ว้ายย รู้ใั เอาเหม่มาุ๊บทีเ้ะ”แบฮยอนพูบ
านยอลที่ยืนหูาอยู่็เินอ้อมมา้าหน้ารถเ็น่อนะโน้มัวมาให้หน้าผาัวเอใล้ริมฝีปาบาสีเอร์รี่ พร้อมหลับาพริ้มรอสัมผัสแผ่วเบาาร่าบา
ุ๊บ
แบฮยอนยิ้มแ้มปริหลัายื่นหน้าไปุ๊บเหม่านยอลแ่ไม่ทันไ้ันัวออานยอล็เยหน้ามาุ๊บเหม่แบฮยอนะ่อน
ุ๊บ
“ุ๊บมาุ๊บลับรับไม่โ”
“…….”
“ไปื้อหนมันีว่าเนอะ”านยอลพูะที่มอแบฮยอนที่หน้าแเป็นลูำลึ น่ารัวะ
“เออๆ รีบๆเหอะสัส”
“เิน็บ้อ”
พูบพร้อมยีหัวร่าบาแรๆ่อนะเินเ้าไปในโนนมบเี้ยวอุปเปอร์มาเทันที
“แหม่ พวูนี่อาาศเลย”อินและเฮุนไ้แ่มอามเนื่อยๆ
“านยอล
เอาเยลลี่้วย”
“านย้อลลล หยุ่อนเอา็อโแล้วย”
“านยอลๆีสเ้”
“านโย้นนน หยู้ เอา…”
“เ็มะร้าแล้วไอสั” านยอลเอ่ยับแบฮยอนหลัาแยับไอเี๊ยบและไอัมไอเี้ยมัน็ใู้หยิบนม หยิบๆนะ็มะร้าอยู่แล้วอนนี้
“แหม่
ทีเลี้ยสาวยัเลี้ยไ้เลี้ยเพื่อนนิหน่อยไม่ไ้เลย”
“ไม่ใ่เลี้ยไม่ไ้แ่ถ้ามึแหมนี่มึู้อหาเมียใหม่พอี”ร่าสูไ้แ่บ่นอุบอิบเบาๆลูสะใภ้ที่ถูใุนายปาร์นี่็หายาิบหายบอเลย
“ห้ะ มึว่าอะไรนะ”แบฮยอนมวิ้ว้วยวามสสสัย
ไอานี่บ่นอะไรนเียว ประสาทน
“มะ..ไม่มีอะไร้า
เลือ่อเลย๊ะ”โว้ะ ไอเี้ย หูีอี
านยอลับแบฮยอนเินเลือื้อนมันเพลินนเินมาถึโนเรื่อื่ม็เห็นอินับลัยลัHoegaardenประมาสอสามลัลในรถเ็นส่วนเฮุนำลัหยิบ Gold Labelมาอีสอว
“โอ้โห ะมอมอ่อ”ร่าบาถามร่าสูทั้สอนที่เยหน้ามาเห็นเธอพอี
“แหม ทำอย่าับัวเอออ่อน”เฮุนเอ่ยพลา่วยอินยเบียร์ลัที่สี่ใส่รถเ็น
“ไหนื้อไรมามั่” อินถามแบฮยอนพลาพลันสายามอไปที่รถเห็นอในรถเ็น
“โอโห ไอแบไอไวร”
“อะไลเหย๋อ”
“ูบอให้มึื้อหนมที่แับเหล้าไ้มึเสือื้อีสเ้มาเนี่ยอะนะ
ไอเวร”
“แหมัม็”
“ไม่้อเลยไอสั ไปหาอะไรที่มันเ้าแอลอฮอล์ราาแสนแพอูเี๋ยวนี้”
“้าๆ เี่ยวไปหามาให้้า” แหมไอำทำเ๊นะมึ ไม่ิว่าเพื่อนไอแบนนี้่อยไปแล้วเหอะ
ร่าบาบ่นอุบอิบ่อนะยืัวึ้นเพื่อลารถเ็นแ่ะที่ำลัลุระโปรพลีทัวบาร่อนลมาที่าอ่อนเรียสายาหื่นามาผู้ายแถวนั้นเป็นอย่าี
“ไอแบ ีๆิ้ ระโปรมึอะ”
านยอลเอ่ย่อนที่ะึระโปรอแบฮยอนลมาเล็น้อย
“็มันสั้น แ่ไม่เป็นไรมีับ”
“ับไทยับอิ้วะ”
เฮุนพูหน้าายพร้อมทำหน้าวนีน
“ับเลือที่หน้ามึอะไอสัส”
แ่อโทษนะ
แบฮยอนหน่ะพูหน้าายพร้อมทำหน้าแบบวนีนว่า
:
)
แบฮยอนยืนึ้นบนรถเ็น่อนะ้าวาออมาเพื่อระโลแ่็โนเ้าหมาัวให่อย่าปาร์านยอลห้ามไว้่อน
“ไอแบเี๋ยว”
“อะไรอีวะ
วันนีู้ะไ้ลารถเหี้ยนี่มั้ยเนี่ย” แม่ ไม่น่าึ้นมานั่เลยู
“ยืนีๆิ้”
“ทำไมวะ…...”
“ฮึบบ…..”
“โว้ยย ไอานย้อนน มึอุ้มูทำม่ายยยย”
ปาร์านยอลวาแบฮยอนเบาๆแล้วยิ้มหน้าระรื่นหลัาอุ้มแบฮยอนลมาารถเ็นแล้ว ่วยไม่ไ้นะรับไอเี้ย ทำใหู้หว่อนเอ : )
“ไอานยอลมึ”
“ทำไมเหรอรับ แบฮยอน หื้มม” านยอลพูพร้อมยื่นหน้าหล่อๆเ้าใล้แบฮยอน
“ฮี่ยยย…..” แบฮยอนหมั่นไส้านยอลไม่ไหวเลยรีบเินออไปารนั้นทันที
“อ้าว ไปไหนละรับแบฮยอน”
านยอลถามแบฮยอนที่เินออไปเสียหวาน
“ฮึ่ยย เสือูเหอะไอเหี้ย”
แบฮยอนพูทั้ที่หันหลัเินออไปไม่วายหันลับมาูนิ้วลาให้านยอลพร้อมแลบลิ้นแบบที่วนีนที่สุสำหรับแบฮยอนให้(แ่น่ารัสำหรับานยอลอะน่ะ)
“เหี้ยเอ้ย
น่ารัวะ” านยอลนี่ยิ้มแ้มปริเลยรับ ว่าที่เมียูในอนานี่น่ารัริๆ
บ่นอุบอิบพร้อมเินผ่านหน้าเฮุนและอินไปทันที
“้า พวูนี่อาาศอีรอบ้า”
๔๐.๔๔%
ลืมเรื่อนี้ันเเล้วแน่เลย มาอัพแล้ว้าาาาา
ปล.ไปโหวมาม่าัน่าาาาา ออ.ไฟิ้
ความคิดเห็น