คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #64 : 64
อพลที่1แห่ัรวรริ พลรี่ื่อหัวใ้ล้อส่อทาไลสัเ่ายทหารบนเนินเา้านหน้า รู้ว่าที่แห่นี้ือปราารสุท้ายอศัรูที่ยาะโมี มีลัษะสูันยาที่ะบุเ้าไป ันั้นึ้อใ้อาวุธพิเศษในารถล่มานที่มั่นแห่นี้
“เรียมปืนร รอำสั่ยิ” พลรี่ื่อหัวสั่ให้นำปืนรออมา
ปืนร M2 นา60 มม. สัาิอเมริา วิถีระสุนเป็นแนวโ้สามารถโมี้าศึที่อยู่บนเนินเาเ่นนี้ไ้ ระยะหวัผล1ิโลเมร เพียพอ่อารโมีเพื่อันศัรูให้ยอมแพ้ พลรี่ื่อหัวั้ใะใ้ปืนรระมยิ่อเนื่อนฝ่ายร้ามทนไม่ไหว
ปืนร M2 20ระบอไ้ถูิั้อย่ารวเร็วามำสั่อนายพล
“ระมยิใส่เนินเา” พลรี่ื่อหัวออำสั่
ระสุนปืนรไ้้ามผ่านำแพลยัใลา่ายทหารอย่า่อเนื่อ
เสียระเบิัสนั่นหวั่นไหว สร้าวามแื่นให้ับทหารเป็นอย่ายิ่ พวเาที่หลบ่อนัวอยู่บนที่สูยัไม่อารอพ้นารโมีอศัรูไ้ วัำลัใออทัพ่ำเี้ยเรี่ยิน พลทหารำนวนมาเริ่มหนีทัพแล้ว
“พวเราหนีเร็ว” เสียร่ำร้ออพลทหารัไปทั่วทั้่าย
“ในที่สุเวลานี้็มาถึแล้วสินะ” อี้เหอมอไปยั่ายทหารที่เ็มไป้วยวามปั่นป่วน ระสุนปืนรำนวนมาหล่นลมาสร้าวามเสียหายเป็นำนวนมา ไม่มีทหารเฝ้ายามอี่อไป พวเาละทิ้อาวุธหลบหนีเ้าป่ายื้อแย่ันหลบหนี ลัวว่าหาั้าไปเพียแม้แ่้าวเียวนเอะทอายเป็นศพใน่ายทหาร
“ท่านอี้เหอ้าเรว่าานที่มั่นนี้แสลายแล้ว” แม่ทัพนหนึ่ล่าวึ้น
“ท่านอี้เหอท่านหลบหนีไปเถอะ พว้าะอยรั้ท้ายศัรูไว้เอ” เหล่าแม่ทัพนายอยี่สิบว่านุเ่าพยายามเลี้ยล่อมให้อี้เหอหลบหนีไป อี้เหอเปรียบเสมือนรูอาารย์แห่อทัพที่อยสั่สอนวิาารทหารแ่พวเา เวลาวิฤไ้เ้ามาถึเหล่าแม่ทัพไ้ัสินใอบแทนพระุไม่อาให้อาารย์อนเอไ้รับวามลำบา
นัยน์าออี้เหอเ็มไป้วยน้ำาที่ไหลลมา เามอไปยัแม่ทัพหนุ่มึ่ล้วนแ่เป็นลูศิษย์อเา วามาบึ้ันใเอ่อท่วมนล้นออมา อี้เหอไม่้อารให้ทุน้อเสียสละเพราะเา
“พวเ้าอย่าไ้ทำเ่นนี้เลย อนาพวเ้ายัอีไลอย่าเพิ่่วนเสียีวิลที่แห่นี้” ล่าวบ อี้เหอหยิบราหยบัาทัพที่้าวเทาเป็นนมอบให้เาออมา
“นับแ่นี้ไม่มีอทัพภาเหนืออี่อไป” อี้เหอหัหยบัาทัพออเป็นสอท่อน สร้าวามสั่นสะท้านแ่เหล่าแม่ทัพเป็นอย่ายิ่
ในมือทั้สอ้าออี้เหอเ็มไป้วยเลือึ่เิาารบาอหย
“ินแนออ์ายให่บสิ้นแล้ว อทัพภาเหนือ็ไม่มีอี่อไป พวเ้าล้วนแ่เป็นพลเมือ้าโว หาเ้ายอมำนน้าิว่าฝ่าบาทมีเมาไว้ีวิพวเ้าอย่าแน่นอน” อี้เหอโยนหยที่แหัทิ้ไป
อี้เหอประาศยุบอทัพล แม่ทัพนายอล้วน้อสลายัว นับแ่นี้พวเาไม่มีสััเป็นอัวเออีแล้ว
อี้เหอที่ระทำทุอย่านเสร็สิ้น ็รู้สึโล่เบาสบายวามันภายในิใล้วนถูยออไป เาไม่เยรู้สึเบาสบายเ่นนี้มา่อนราวับภาระอันหนัอึ้บนไหล่ไ้สูสลายไปนหมสิ้น
“อั่” อี้เหอระอัโลหิออมาานั้นเป็นลมหมสิไปอีรั้
“ท่านอาารย์” เหล่าแม่ทัพรีบเ้าไปพยุัวอี้เหอไว้ไม่ให้ล้มล
“พวเราวระทำอย่าไร่อไปี” แม่ทัพนหนึ่ล่าวึ้นถามวามเห็นอทุน
ยามนี้ไม่มีอทัพภาเหนืออี่อไป อ์ายให่สูหาย แม่ทัพให่ไป่ินเสียีวิ ที่ปรึษาอทัพอี้เหอเป็นลมหมสิ เหล่าแม่ทัพนายอ่าทำอะไรไม่ถู พวเาไม่รู้ว่าวระทำอย่าไรับีวิอนเอ่อไป
“ไปเถอะพวเราออไปยอมำนน่ออทัพัรพรริเถอะ” ในเมื่อไม่มีหนทาเลืออื่น พวเามีแ่หนทานี้เท่านั้น พวเาพยายามรวบรวมผ้าสีาวทำเป็นผืนธสัลัษ์อารยอมแพ้ หลัาผ่านาร่อสู้มาหลายรอบแม่ทัพ่า็ไ้รับรู้ว่าอีฝ่ายใ้สัลัษ์สีาวแสว่ายอมแพ้
ไม่นานนัธสีาวไ้ถูปัเ็มพื้นที่อ่ายทหารภายใ้ารู่โมอย่าหนัหน่วอปืนร านั้นมีทหารบานเริ่มสัเเห็นผ้าสีาว็รีบแ้่อศูนย์บัาารทันที
พลรี่ื่อหัวไ้รับรายานอย่ารวเร็ว
“ฝ่ายร้ามูธาวยอมแพ้ั้นเหรอ” พลรี่ื่อหัวถาม
“ใ่แล้วรับท่านนายพล วิทยุาแนวหน้าบอมาอย่านี้” พลสื่อสารอบ
“สั่ให้ปืนรยุิารยิ ส่ัวแทนทหารเ้าไปเรา” พลรี่ื่อหัวสั่าร
ทันทีที่ไ้รับำสั่ปืนร็ยุิารโมี เหล่าแม่ทัพบน่ายทหารล้วนถอนลมหายใอย่าโล่อ ารโมีอันน่าหวาหวั่นไ้ยุิลแล้ว
านั้นไม่นาน็มีทหารลุ่มหนึ่เินึ้นเาเพื่อมาเรา
“พวท่านมี้อเรียร้ออะไรสามารถแ้่อเราไ้ทันที ่าวสารนี้ะถูส่ไปยัท่านนายพลในบัล” พลทหารล่าว
เหล่าแม่ทัพนายอรู้สึแปลใที่อีฝ่ายมีวิธีารสื่อสารอันน่าทึ่เหล่านี้ เหล่าแม่ทัพนายอ็รีบยื่น้อเสนอทันที
ในศูนย์บัาาร พลรี่ื่อหัวไ้รับ้อเสนอารยอมำนนออีฝ่ายพบว่าวาม้อารนั้นไม่มาเินไป
พวเาอร้อให้ยุิารยิ พร้อมรับรอวามปลอภัยอทหารทุนาย พวเาพร้อมที่ะปลอาวุธนเอ ทว่ามี้อเสนอพิเศษือ่วยรัษาท่านที่ปรึษาอี้เหอที่เป็นลมหมสิในยามนี้ ใน่ายทหาราแลนแพทย์รัษาพวเาไม่สามารถูแลอาารเ็บป่วยออี้เหอไ้ พวเาึหวัว่าอีฝ่ายะยอมรับ้อเสนอเหล่านี้
พลรี่ื่อหัวหยุิสัรู่ารรัษาอี้เหอไม่ใ่เรื่อลำบานั ทว่าัวนออี้เหอพิเศษเินไป เาไม่สามารถทำารัสินในเียวไ้
“่อสายรไปยัท่านนายรัมนรี”
พลรี่ื่อหัวัสินใถามวามเห็นอนายรัมนรีพลเอัวหลิ ว่าวรัารอย่าไร เพราะัวนออี้เหอมีผลนัยยะทาารเมือ
พลเอัวหลิ็ัสินใอย่ารวเร็ว
“ยอมรับ้อเสนออพวเา เราไม่อาทำร้ายอี้เหอไ้”
อี้เหอเป็นที่ยอมรับอเหล่าแม่ทัพนายออ้าโว มีุามวามีในารปป้อายแนหลายสิบปี เป็นที่รัและเารพอาวบ้าน หาพวเาัสินใผิพลาบาอย่าไป วัน้าหน้าในารปรอพื้นที่ภาเหนือะประสบปัหาอย่าแน่นอน พลเอัวหลิึัสินใที่ะ่วยเหลืออี้เหอ เพื่อื้อใประานในพื้นที่และบรราแม่ทัพนายอ ะส่ผลให้อทัพบที่เหลืออยู่ในภาเหนือลทอนวามุร้ายล ยิ่ะทำให้พวเายอมำนน่อส่วนลามายิ่ึ้น
พลรี่ื่อหัวไ้รับสัาไฟเียวาส่วนลาแล้วเา็อบรับำเรียร้อทันที ่าวสารนี้ไ้แพร่ไปถึ่ายทหาร้าบนอย่ารวเร็ว
“พวเราพ่ายแพ้แล้ว วาอาวุธันเถอะ” แม่ทัพนหนึ่ล่าวึ้นอย่าเลื่อนลอย วันนี้อาีพทาทหารอนไ้บสิ้นลแล้ว
พลทหารที่ยัหลเหลืออยู่่าวาอาวุธถอุเราะออามำสั่ มีเสียโห่ร้ออย่าีใใน่ายทหาร ใบหน้าอพลทหารเ็มไป้วยน้ำาแห่วามีใ สรามอันโหร้ายนี้บสิ้นลแล้ว พวเาไม่้อฝันผวาอี่อไป ฝันร้ายอันยาวนานไ้ยุิล
เหล่าแม่ทัพนายอ็นั่ลับพื้นอย่าหมแร พวเาไม่มีอะไรทำอี่อไป อนาอพวเาไม่อาาเาไ้ เส้นทาราารอย่าหวัว่าะเิึ้น
“ท่านอาารย์หมสิไปนานมาแล้วพวเราวรทำอย่าไรี” แม่ทัพนหนึ่ยัมออาารย์ในอ้อมแน้วยวามเป็นห่ว
“อทัพอพวท่านะส่าร่วยเหลือมาริใ่ไหม” เหล่าแม่ทัพนายอรีบทวสัาอย่ารวเร็ว
“ทุท่านอย่าไ้ร้อนใไป อทัพอพวเราทำามสัาอย่าแน่นอน พวเราไม่มีทาระทำอันเสื่อมเสียเียริแห่อ์ัรพรริ าร่วยเหลือะมาในเร็วๆนี้” พลทหารล่าว
ไม่นานนั็มีเสียัึ้นบนท้อฟ้า
“าร่วยเหลือมาถึแล้ว” พลทหารมอึ้นไปยัท้อฟ้าและส่สัาบาอย่า
เหล่าแม่ทัพนายอล้วนแ่ะลึอย่าพร้อมเพรียัน พวเาไม่เยเห็นสิ่ที่บินไ้เ่นนี้มา่อน หาพวเารู้ว่าอทัพัรพรริสามารถเหินฟ้าไ้พวเายอมำนนไปนานแล้ว
เฮลิอปเอร์ทาทหารไ้ลอบน่ายทหาร มีแพทย์ทหารหลายนเินลมาาัวเรื่อ
“นเ็บอยู่ไหนส่มอบให้พวเรา” แพทย์ทหารสวมปลอแนสีาวมีเรื่อหมายาาิอยู่ไ้ล่าวึ้นมา
แม่ทัพนายอไ้แ่นิ่อึ้หันไปมอหน้าัน ่อนที่ะส่มอบัวอี้เหอออไป
“รบวนท่านูแลอาารย์อ้า้วย” แม่ทัพนหนึ่ล่าวึ้น
เป็นระยะเวลา23วันอทัพภาเหนือไ้บสิ้นล ภาเหนืออ้าโวไ้ลับมาอยู่ภายใ้ารปรออส่วนลาอีรั้ อพลที่1แห่ัรวรริไ้รับหน้าที่วบุมูแลหัวเมือ อำนวยวามสะวเรียบร้อยภายในเมือทั้11แห่ พร้อมทั้ัั้แนวป้อันายแนเหนือระหว่า้าโวและ้าถั พลรี่ื่อหัวนายพลแห่อพลที่1 ไ้รับารแ่ั้เป็นผู้บัาารอทัพภาเหนือแห่ัรวรริ
ความคิดเห็น