คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 4
ภายใ้้อลที่เิึ้น ท่าทาอฮาเส่อยๆเปลี่ยนไป สรีนนี้ยินีรับฟัเรื่อราวทั้หมที่เิึ้น
“ในานะผู้่วยอเ้า ้า้อาร้อมูลทั้หม” นี่ือำพูอฮาเส
เ้าายวิเอร์ีใอย่ามา ฮาเสนับว่าทรพลัอย่ายิ่ อีฝ่ายะลายเป็นผู้่วยที่ทรพลัที่สุ บันี้ เ้าายวิเอร์นับว่าโเี่ยว รอบ้านปราศาผู้น เาถูทรยศอย่า่อเนื่อ ันั้นฮาเสลายเป็นวามหวัอเา
วิเอร์่อยๆบอเล่าเรื่อราวำนวนมา รวมไปถึสถานาร์อัรวรริรัสเีย
ประเทศที่่ำ ปัหาภายในและสราม วิฤารเมือ ราวศ์บารินอฟถูทำลาย และอนาอเ้าายวิเอร์นับว่าสับสน ในานะบารินอฟนสุท้าย ทุน้อารสัหารัวเายิ่นั ะารรมอวิเอร์่าเลวร้ายเหลือเิน
ผ่านไปสัพั ฮาเสรับฟัเรื่อราวทั้หม สรีนนี้แสวามเห็นใเล็น้อยและพยัหน้าออมา
“อืม เ้าใแล้ว นี่ือเ้าายที่น่าสสาร เ็มไป้วยวามอัปยศอย่าแท้ริ” วาาอฮาเส่าุร้ายยิ่นั ำพูเหล่านี้ทำร้ายิใโยร
“หึ ไร้วามสามารถ เ้าายที่ไร้ประโยน์” ฮาเสูแลนวิเอร์อย่ายิ่
วิเอร์พยายามอทน เาไม่ไ้อบโ้อีฝ่ายแม้แ่น้อย
วิเอร์ไม่ล้าริๆ แม้ว่าอีฝ่ายะเป็นผู้่วยอเา ทว่าฮาเสือผู้ปรอนรและวามาย ถ้าหาัวเาล่วเินอีฝ่ายมาเินไป ีวิหลัวามายอวิเอร์ะ้อวุ่นวายอย่าแน่นอน
ผ่านไปสัพั ฮาเสพยัหน้าอย่า่อเนื่อ
“อืม ไม่มีปัหา ้ายินี่วยเหลือัวเ้า” ฮาเสให้สัา
วิเอร์ถอนหายใ้วยวามโล่อ ทุอย่านับว่าประสบวามสำเร็ เวลานี้เาไ้รับสหายนแร อีฝ่ายนับว่าทรพลัอย่าแท้ริ
“้ามีวามสามารถ้านารเมือและประวัิศาสร์ ้า้อารโอาสในารพันาประเทศ แ่น่าเสียายยิ่นั เวลานี้พรรปิวัิเรืออำนา พวเา้อารสัหารัว้าทันที” เ้าายวิเอร์ล่าว้วยวามโรธแ้น
เาเฝ้ามอสถานาร์ภายในประเทศ ึ่เ็มไป้วยวามวุ่นวายมหาศาล
ยิ่ไปว่านั้น รารัฟินแลน์และสมาพันธ์สี่แว้น พวเาประาศเอรา ลายเป็นประเทศใหม่อย่าสมบูร์
ัรวรริเยอรมันผนวเโปแลน์ ภายใ้เหุผลเหล่านี้ ทำให้ัรวรริรัสเียสูเสียพื้นที่เ้าแสนาราิโลเมร เ้าายวิเอร์เ็บปวิใยิ่นั
เาสาบานในใ วิเอร์ะ้อยึรอินแนในอี และแ้แ้นพันธมิรมหาอำนา ึ่พวเาบัอาปิล้อมัรวรริรัสเียแห่นี้
“เยอรมัน ออสเรีย-ฮัารี ฝรั่เศส อัฤษ พวเ้าือศัรูอ้า” วิเอร์ำรายื่อศัรู ประเทศเหล่านี้ือ้นเหุอเรื่อราว เาะ้อแ้แ้นอย่าแน่นอน
“ไม่้อห่ว ภายใ้พลัอแนนร เ้าะ้อปลอภัย” ฮาเสแสวามมั่นใออมา ัวเธอยินีปป้อเ้าายวิเอร์นนี้
ระหว่านั้นเอ พระราวัเรมลินเ็มไป้วยวามวุ่นวาย วิเอร์รีบเปิหน้า่า เาำลัเฝ้ามอสถานาร์ภายนอ
“แย่แล้ว!” วิเอร์อุทาน เาพบเห็นอำลัทหาร อีฝ่ายสวมุเรื่อแบบทหารรัสเีย ทว่าเรื่อแบบออีฝ่ายโเ่นยิ่นั ึ่วิเอร์ำไ้อย่าแม่นยำ
“อทัพฝ่ายปิวัิ”
ใ่แล้ว นี่ืออทัพฝ่ายปิวัิ พวเาไ้รับำสั่ารับาลแห่าิ มีหน้าที่ับุมเ้าายวิเอร์ ในานะบารินอฟนสุท้าย
สถานะอวิเอร์นับว่าัเนอย่ามา เาะ้อเสียีวิอย่าแน่นอน
ฮาเสไ้ยินเรื่อราวทั้หม สรีนนี้แ่นเสีย้วยวามเย็นา
“เ้ามาเลย ้า้อารเผาไหม้วิายิ่นั” ฮาเสเ็มไป้วยวามโหร้ายอย่าแท้ริ
วิเอร์ที่ไ้ยินเ่นนั้น ัวเาสบายใึ้นมาเล็น้อย
“ใ่แล้ว ไม่ำเป็น้อหวาลัว ้ามีผู้่วยที่ทรพลั” วิเอร์เฝ้ามอฮาเส แววาอเาเ็มไป้วยวามเื่อมั่นระับสูสุ
ฮาเสและวิเอร์ไม่ไ้ยับเลื่อนไหว ทั้สอนำลัเฝ้ารออะไรบาอย่า
ทันในั้นเอ ประูห้อทำาน่อยๆเปิออมา พร้อมับพลทหารฝ่ายพรรปิวัิ
นายทหารนหนึ่่อยๆ้าวเินออมา อีฝ่ายสวมุนายพลแห่ัรวรริรัสเีย วิเอร์ำอีฝ่ายไ้อย่าแม่นยำ เามีโอาสพบเออีฝ่าย นี่ือนายพลที่รัภัี่อราวศ์ ทว่าอีฝ่ายทรยศราสำนั และเ้าร่วมับรับาลแห่าิ
“พลเอวลาิเมียร์ โทนอฟ” เ้าายวิเอร์ล่าว
“ฮ่าฮ่าฮ่า” เสียหัวเราะัึ้นมา
“เ้าายวิเอร์ พวเรามีโอาสพบเอันอีรั้” นายพลโทนอฟล่าว
“เอาล่ะ อย่าเสียเวลาอีเลย” พลเอโทนอฟไม่ไ้สนใวิเอร์ เาออำสั่ให้ับพลทหาร
พลเอโทนอฟหยิบเอสารึ้นมา านั้นประาศเสียั
“นี่ือำสั่อรับาลแห่าิ พลเอวลาิเมียร์ โทนอฟ นายพลแห่อทัพฝ่ายปิวัิ ผู้บัาารทหารสูสุ ไ้รับอำนาามหมาย”
วาอวิเอร์่อยๆเปลี่ยนไป เาทราบีว่าอีฝ่าย้อารอะไร นี่ือำสั่ประหารัวเา
“เ้าายวิเอร์ นิโลาเยวิ าเรวิ บารินอฟแห่รัสเีย แรน์ยุแห่มอสโ ท่านือบารินอฟนสุท้าย ผู้สนับสนุนระบอบศัินา”
“บันี้ ัรวรริรัสเียถูปรอภายใ้ระบอบประาธิปไย รับาลแห่าิมีำสั่อันเ็า มอบอำนาสูสุให้ับพลเอโทนอฟ มีหน้าที่ประหารีวิเ้าายวิเอร์ทันที”
พลเอโทนอฟยื่นเอสารให้ับวิเอร์ ทว่าเ้าายวิเอร์ปิเสธทันที
“เอาล่ะ ะารรมอท่านนับว่าบสิ้นแล้ว ในานะนรู้ัในอี ท่านะไม่เ็บปว ้าสัา” พลเอโทนอฟรู้ัเ้าายวิเอร์นนี้ เาทราบีว่าวิเอร์มีวามสามารถ เ้าายนับว่าเป็นอัริยะอย่าแท้ริ
แ่น่าเสียายยิ่นั เวลานี้ราวศ์บารินอฟบสิ้นแล้ว เามีหน้าที่ประหารอีฝ่าย พลเอโทนอฟถอนหายใเล็น้อย
“เฮ้อ ้าลำบาใริๆ” พลเอโทนอฟหันไปสั่ารพลทหาร
“เริ่ม้นารประหารีวิ อย่าให้เ้าาย้อเ็บปว”
“รับทราบ”
ทันในั้นเอ ทุน้อหยุนิ่ั่วราว เนื่อาเทพฮาเสำลัแทรแ
“มนุษย์โลที่่ำ้อย พวเ้าบัอาเมินเยัว้า” นี่ือน้ำเสียที่ทรพลัยิ่นั
“ใรัน!” พลเอโทนอฟรู้สึัวอย่ารวเร็ว เาสัมผัสไ้ถึวามผิปิ
พลเอโทนอฟพบเห็นสรีที่าม ราวับุหนูผู้สูศัิ์ นี่ือสรีที่สวยามอย่ายิ่ อีฝ่ายสวมุสีำเปล่ประาย ราวับัรวาลอันมืมิ
พลเอโทนอฟล้าสาบานในใ นี่ือสรีที่สวยามที่สุ เามั่นใอย่าแน่นอน
ฮาเสปราายอย่าลึลับ ัวเธอำลั้อมอทุน ภายใ้วาอันโหร้าย
เ้าายวิเอร์เฝ้ามอระบวนารทั้หม ัวเาเียบสนิท ไม่ไ้พูาแม้แ่น้อย
ฮาเสบอล่าวเอาไว้อย่าัเน เธอ้อารแ้ปัหาทั้หม และวิเอร์ยินีรับมอย่าละเอีย
ทันในั้นเอ พลเอโทนอฟสัมผัสไ้ถึลิ่นอายอันราย ในานะนายพลและแม่ทัพแห่ัรวรริรัสเีย พลเอโทนอฟผ่านสรามและเ็มไป้วยประสบาร์ เารู้สึว่าสรีนนี้ผิปิยิ่นั
“ไม่ไ้ารแล้ว สัหารอีฝ่ายทันที” พลเอโทนอฟออำสั่
พลทหารหลายสิบนรู้สึแปลใเล็น้อย ท่านนายพล้อารสัหารสรีธรรมา? ิใอพวเาเ็มไป้วยำถาม
ทว่าพวเาไม่อาหลีเลี่ย ำสั่เหล่านี้เ็ายิ่นั พวเาำเป็น้อปิบัิาม
ทุนหยิบปืนไรเฟิล M1902 และเป้าหมาย็ือฮาเสท่านนี้
“ฮ่าฮ่าฮ่า น่าสนใ มนุษย์้อารทำร้ายเทพเ้า?” ฮาเสล่าวบ ัวเธอปลปล่อยววิาอาาออมา ห้อทำานแปรเปลี่ยนอย่ารวเร็ว ทุพื้นที่เ็มไป้วยสีำอันลึลับ ววิาำนวนมาเ้าโมีทุนทันที
พลทหารเหล่านี้ใอย่ารุนแร และพวเาไม่อา้านทานอย่าแท้ริ
ววิาอาาทำร้ายิวิาอผู้น พลทหารเหล่านี้เสียีวิทันที
ฮาเสเริ่ม้นเ็บเี่ยวววิา ในานะผู้ปรอนร ฮาเสเี่ยวาเี่ยวับเรื่อนี้อย่ายิ่
“ววิาอมนุษย์่าหอมหวาน อาหารมื้อนี้อร่อยเหลือเิน” ฮาเสพยัหน้า้วยวามพอใ
พลทหารหลายสิบนทรุายอย่ารวเร็ว วาอพวเาว่าเปล่า ทุนเสียีวิอย่าสมบูร์
พลเอโทนอฟไ้สิอย่ารวเร็ว ใบหน้าอเาเ็มไป้วยวามหวาลัว เารีบหยิบปืนพึ้นมา พลเอโทนอฟ้อารโมีฮาเส
แ่น่าเสียายยิ่นั ารโมีอเาล้มเหลว ระสุนปืนพไม่มีประโยน์แม้แ่น้อย ฮาเสวบุมววิา ทำลายปืนพออีฝ่าย และัวเธอ้อารเผาไหม้ิวิาออีฝ่ายทันที
ระหว่านั้นเอ เ้าายวิเอร์พยายามหยุยั้ฮาเส
“้า่อน”
ความคิดเห็น