ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Blood Road สงครามแห่งความรัก

    ลำดับตอนที่ #2 : เขี้ยวแวมไพร์ --- 2 (50%)

    • อัปเดตล่าสุด 24 ส.ค. 55


    ณ โลกมนุษย์

    .

    .

    .

    .

    .

        

         พี่ห่าน!!!!!!!!!!!!! ตื่นได้แล้วครับ มันสายแล้ว พี่จะนอนกินบ้านกินเมืองไปไหนแบคฮยอนปลุกพี่ชายของตน

    อือ ขอพี่นอนอีก30นาทีนะหมาน้อยผู้เป็นพี่บอกน้องชาย ก็ได้! ถ้าครบ30นาที พี่ต้องไปตัดหญ้าหลังบ้านนะ 555555555”

    ก็ได้ ไอ้หมาน้อยของพี่” “พี่ยอมง่ายจังแบคฮยอนตอบแบบงงๆ ขี้เกียจเถียงกะนายไง” “ - - พี่ก็พูดมาได้  ผมไปก่อนนะ

    ไปไหนพี่ชายถามด้วยความงุนงง จให้ไปไหนหล่ะ ก็ไปทำอาหารให้พี่กินไง

    หรอ พี่นึกว่านาย จะไปตัดหญ้าแทนพี่ซะอีกลู่ห่านพูดกวนน้องชาย พี่ก็พูดมาได้ ผมไปดีกว่าเมื่อน้องชายสุดแสบพูดเสร็จ

    ก็ปาหมอนไปที่พี่ชายอย่างแรง ตุบ
    !! “โอ๊ย!” “ แบร่ :P ”

     

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    ณ ปราสาท Blood Road

     

    หึ! พวกมุษย์หน้าโง่นี่ ชั่งไม่กระตือรื้อร้นเสียจริง” “แต่พวกมนุษย์ก็อยู่กันอย่างมีความสุขหนิ เหอะ! เดี๋ยวมันก็ไม่มีความสุขแล้ว

    นายจะทำอะไร!?” “ไม่ได้ทำอะไรมากหรอก แค่จะหาอะไรสนุกๆทำแค่นั้นเอง” “นายห้ามทำร้ายพวกเค้า ถ้าไม่จำเป็น” “ฉันรู้แล้ว

    แล้วนายก็ห้ามลักพาตัวมนุษย์มาที่ปราสาทเรา!”  ทำไม!” “ก็เพราะพวกมนุษย์จะนำความหายนะมาสู่เราหน่ะสิ

    ไม่เห็นจะยากเลย เราก็ฆ่ามันทิ้งซะให้หมด แค่นี้ก็หมดเรื่อง” “จะไปก็รีบไป ฉันหวังว่านายคงจะไม่โหดร้ายเกินไปนะคุณ

    แล้วฉันจะกลับมาพร้อมของฝากนะอ๊ค” “นายจะไปสยามพาราก็อตหรือไง ถึงต้องเอาของฝากมาฝากฉัน

    ไม่ ฉันแค่จะไปเอาเลือดมนุษย์ผู้ที่บริสุทธิ์แค่นั้นเอง หึหึ” “ก็ดีเหมือนกัน นายห้ามฆ่าพวกเค้านะ

    ได้ ฉันสัญญา แล้วจะรีบกลับมานะ” “อืม เสียงของแวมไพร์หนุ่มคุยกัน

    .

    .

    . 



    บ้านของลู่ห่าน    


    พี่ตัดหญ้าเสร็จรึยังแบคฮยอนตะโกนไปข้างหลังบ้าน เสร็จแล้ว” “ถ้าเสร็จแล้วก็มาสิ จะไปนั่งเอ๋อทำไมอยู่หลังบ้าน

    พี่ไม่ได้มานั่งเอ๋อนะหมาน้อย พี่รู้สึกว่าพี่เห็นอะไรบางอย่าง” “พี่เห็นอะไร พี่เห็นเขี้ยวอะไรสักอย่าง” “เขี้ยวอะไรอ่ะ

    พี่สงสัยว่ามันน่าจะเป็นเขี้ยวของแวมไพร์” “แวมไพร์ที่ไหนมี ปีนี้ค.ศ.ไหนแล้วพี่ห่าน แวมไพร์ไม่มีจริงหรอกครับ



    แวมไพร์มีจริงนะมนุษย์หน้าโง่

    ปีนี้ค.ศ.2012”  พี่ตอบผมซะ” “ชั่งเถอะ มันมีสองเขี้ยวพอดี พี่ให้นายอันนึง” “ขอบคุณครับ” “เราเอาไปทำเป็นสร้อยดีมั้ย

    ก็ดีเหมือนกันนะครับพี่ห่านทั้งสองคนคุยกันโดยไม่รู้ว่ามีใครแอบมองอยู่














                                                                                                                          วันนี้พึ่งแต่งได้แค่นี้ เดี๋ยวจะแต่งให้เยอะกว่านะคะ



     


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×