คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : WORST LOVE ❤ 4
Chater 4
“ฉันไปละ”ซองมินเปิดประตูรถออกแล้วเดินออกไป ซองมินพักอยู่คอนโดใกล้ๆบ้านของคยูฮยอนเลย
คยูฮยอนตอนนี้ เหมือนคนไร้สติ เธอมาขอเขาคืนดี วันนี้ไม่ใช่หรอที่คยูฮยอนรอมาตลอดแต่ทำไมถึงปฎิเสธไป อาจจะเป็นเพราะไม่อยากเจ็บอีก
ณ คฤหารน์ ตระกูลโจว
คยูฮยอนได้เดินลงจากรถเหมือนคนไร้สติ ตอนนี้เขารู้สึกท้อเหลือเกิน
และน้ำตาของเขาไม่มีจะรินไหลอีกแล้ว
แต่ทำไมเขายังรู้สึกเศร้าอยู่เลย คยูฮยอนเดินไปที่เตียงของเขาแล้วนอนลง
หลับตาลงภาพความสงจำมากมายกับมาทำร้ายเขาอีกครั้ง
‘เราเลิกกันเถอะ เลิกกันเถอะ เลิกกันเถอะ’ ภาพและเสียงของคาอึลดังกองในใจเขา
คยูฮยอนสะดุดตื่น แสงแดดยามเช้าส่องผ่านช่องว่างของม่านเข้ามา
“โธ่เว้ย”คยูฮยอนเริ่มหงุดหงิดแต่เช้า เขาไม่ได้รักเธอแล้วแต่ทำไมภาพพวกนี้ถึงลบออกไม่ได้เสียที
“คุณชาย เป้นอะไรรึป่าวค่ะ?”ป้าที่เป็นคนรับใช้ถามขึ้น
“ป่าวหรอกครับ แค่ผมฝันร้ายนิดหน่อย”คยูฮยอนตอบไปอย่างสุภาพ
“หงุดหงิดหรอกค่ะคุนชาย ป้ามีวิธืนะ”ป้าคนนั้นเอ่ยแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน
“วิธีอะไรหรอกคับ”คยูฮยอนถาม
“คล้ายเครียดไงค่ะ”ป้าตอบกับมา
“ทำยังไงหรอคับ?”คยูฮยอนถามคุนป้า
“คุนชายไปที่บ่อน้ำใกล้ๆบ้านแล้วที่เป้นที่กว้างๆ คุนชายจำได้มัยค่ะ
ที่ตอนเด็กๆคุนชายเคยไปบ่อยๆ”คุณป้าถาม
“ผมพอจำได้คับแล้วยังไงต่อ”คยูฮยอนถาม
“จะมีศาลเจ้าเล็กๆอยู่ คุณชายลองไปอษิฐานแล้วจะมีแผ่นไม้ให้คุณชายเขียนอะไรก็ได้แล้วจะเป้นจริง”คุณป้าคนนั้นตอบ
“หรอคับ งั้นเดียวผมกลับมานะ”คยูฮยอนเชื่อเรื่องพวกนี้อย่างมากเลย
คยูฮยอนเดินไปที่ศาลเจ้าแห่งนั้นเขาเดินอย่างมีจุดหมายอากาศ
ที่หนาวทำให้คยูฮยอนรู้สึกหนาวเหลือเกิน
แสงแดดนิดๆทำให้คยูฮยอนรู้สึกอบอุ่นขึ้นบ้าง
แล้วเขาก็เจอบ่อน้ำเขาเดินหาศาลเจ้าแล้วก็สะดุดตากับ
ผู้ชายคนนึงใส่เสื้อสีชมพูนั้งสวดมนต์ตอนเช้าอยู่แล้วที่ทำให้คยูฮยอนสนใจ
เพราะเธอคนนั้นช่างคล้ายกับ ซองมิน คยูฮยอนเลยเดิน
ไปดูใกล้ๆแล้วพบว่าเป็น อีซองมินคนที่เจอเมื่อวานจริงๆด้วย
“อ่าว สวัสดี เอ่อ”ซองมินพยายามจะทักทายแต่เมื่อวานเขาไม่ได้ถาม
ชื่อคยูเอาไว้และเขาดูตกใจมากเมื่อเจอคยูที่นี้
“อ่อ ฉันชื่อ คยูฮยอน โจวคยูฮยอน”คยูแนะนำตัว
“อื้ม ๆ”ซองมินพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ
“อ่าวคนอย่างนายมาทำอะไรที่นี้”ซองมินถาม
“คนอย่างฉันทำไมจะมาไม่ได้”คยูฮยอนย้อนกลับ
เมื่อคืนเขาอ่อนแอเหลือเกินแต่พอเขากลับเป้นแบบเดิมเขาก็จะนิสัยแบบเดิม
“ป่าว ฉันแค่ถามดูนะ นายมาทำอะไร?”ซองมินถาม
“อ่อ ฉันมาขอพรนะ ไปด้วยกันมัย?”คยูฮยอนบอกซองมินแล้วก็ชวน
“ก็ได้ๆ ศาลเจ้าศักดิ์สิทธิใช่มัย ไปสิ”ซองมินพูดแล้วลุกขึ้นเดินนำไป
แผ่นหลังเล็กๆที่ดูไร้ความอบอุ่น ซองมินเดินกอดอกไปเพราะเขารู้สึกหนาว
‘ตอนออกมาจากบ้านทำไมไม่หนาว ตอนนี้ทำไมหนาวจังฟะ’ซองมินคิด
‘ทำไมฉันต้องมาสนใจคนๆนี้ด้วย ทำไมต้องชวนไปขอพรด้วยว่ะ’คยูคิด
ทั้งคู้เดินคู่กันมาแล้วเดินเข้าไปในศาลเจ้าแล้วยกมือขอพร
‘ผมขอให้ผม เจอรักที่แท้จริงแล้วผมเปิดใจยอมรับมันสักที
ถ้าผมเจอมันแล้วผมจะเลิกทำตัวเลวๆแบบเดิมอีก’คยูฮยอนขอ
คยูฮยอนมองไปดูร่างเล็กที่นั้งขอพรอยู้ข้างๆตัวสั่นๆ
คยูฮยอนเลยถอดเสื้อตัวนอกแล้วใส่ให้ซองมิน
“เอ๊ะ”ซองมินร้องออกมาอย่างตกใจ
“นายใส่ไว้เถอะเดียวไม่สบาย”คยูฮยอนบอก
‘วันนี้อาจจะเป็นวันเดียวที่ฉันดีต่อนายก็ได้
วันพรุ่งนี้ฉันจะกับไปเป็นแบบเดิมกลับไปทำลายหัวใจของคาอึล!...’คยูฮยอนคิด
“ไปเขียนทำอธิฐานกัน”ซองมินยิ้มแล้วชวนคยูฮยอน
คยูฮยอนกับซองมินยิบแผ่นไม้ขึ้นมาคนละอันแล้วเขียนคำอวยพร
‘ผมขอให้ซองมินมีรอยยิ้มแบบนี้ตลอดไป และ ขอให้ผมได้เจอรักที่จริงใจ
พระเจ้าอภัยให้ผมด้วยผมจะกับไปทำลายหัวใจเธอคนที่ทำให้ผมเจ็บปวด
แบบนี้ได้โปรด ผมขอโทษ..’คยุฮยอนเขียนคำอธิฐานลงไปแล้วก็เอาไปแขวน
กับต้นไม้ที่ดูศักดิ์สิทธิ์
‘เอ๊ะ ผมจะเขียนเกี่ยวกับซองมินทำไมกัน’คยูฮยอนคิด แล้วหันไปเจอซองมินพอดี
“เสร็จแล้วหรอ”ซองมินยิ้มแล้วถามผม
“อื้ม นายเสร็จยังเดียวฉันผูกกับต้นไม้ให้มัย?”คยูฮยอนถาม
เพราะต้นไม้ก็สูงแล้วตัวซองมินก็เล็กคยูยืนมือจะไปยิบคำอธิฐานของซองมิน
“ไม่เป็นไรๆ”ซองมินรับดึงกับอธิฐานกับไว้ข้างหลัง
“อ่องั้นหรอ ฉันไปก่อนแหละกันนะ”คยูฮยอนพูดแล้วเดินจากไป
ซองมินมองตามแผ่นหลังของคยู ซ้อนทับกับเด็กผู้ชายอีกคน ....
==
หวาดดีจ่ะ : )
ถึงตอน 4 แหละ
เป็นยังไงบ้างๆ
เม้นๆ โหวตๆให้หน่อยนะ ><~
พยายามสุดๆแล้ว ขอบคุนมากค่ะ .
ความคิดเห็น