คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : WORST LOVE ❤�13
“ไม่ อย่าทำซองมิน ซองมินไม่เกี่ยว”คยูฮยอนตะโกนบอก
“งั้นหรอ”คาอึลหยุดมือแล้วหันมาทางคยูฮยอนแทน แล้วยกมือขึ้นสูงเหนืออาการแล้วฟาดลงเต็มๆแรง
ปัง เสียงท่อนไม้กระทบกับหัว เลือดไหลออกมาเป็นหยดเลอะเสื้อคยู ร่างของซองมินที่เข้ามาบังคยูล้มลงบนร่างคยู
“ลูกพี่เดียวมันก็ตายหรอก”ลูกน้องของคาอึลพูดแล้วรีบพาคาอึลออกไป
“ซองมิน ตื่นสิ!”คยูฮยอนพูดแล้วร้องไห้ออกมา
“ฮึก ตื่นมาให้อภัยฉัน ตื่นมาฟังฉันพูด”คยูฮยอนพูดมันออกมาพร้อมน้ำตาที่หลั่งริน
“ซองมิน ได้โปรดตื่นมาฟังฉัน ตื่นมาให้อภัยผมเถอะนะ !”คยูฮยอนพูดแล้วพยายามเอามือออกมาเสาแล้วมันก็หลุดแล้วก็เขย่าตัวซองมิน
“คะ คยู”ร่างเล็กลืมตาได้เพียงนิดเดียวแล้วพูดออกมา
“ฉะ ฉัน ระ โอ๊ย”ร่างเล็กพยายามจะพูดอะไรสักอย่างแล้วจับไปที่แผลเลือดสีแดงสดไหลออกมาไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ซองมินได้โปรดอย่าเป็นอะไร”คยูฮยอนพูดแล้วพยายามลุกขึ้นแล้วอุ่มร่างเล้กขึ้นมา
“นายต้องไม่เป็นอะไรซองมิน”คยูฮยอนขับรถด้วยความเร็วสูง ภาพข้างหน้าไม่ค่อยชัดเพราะน้ำตาของคยูฮยอนบังไว้
“คุณหมอคับ ช่วยซองมินด้วย”คยูฮยอนเมื่อถึงโรงพยาบาลรีบวิ่งไปแล้วขอร้องคุณหมอ
“ผมจะพยายามเต็มที”คุณหมอพูดแล้วพยาบาลมากมายก็เข็นร่างของซองมินเข้าห้อง ‘ฉุกเฉิน’
ประตูห้องฉุกเฉินปิดลง น้ำตาของผู้ชายอย่างคยูฮยอนกับหลั่งรินมามากเหลือเกิน
“พระเจ้าอย่าพลาดลูกจากรักแรกอีกเลย ผมไม่อยากทรมานแล้ว ผมขอโทษในสิ่งที่ผ่านมา ต่อไปนี้ผมจะเป็นคนดี”คยูฮยอนขอร้องกับพระเจ้าอย่างไร้ความหวัง เวลาผ่านไป4ชั่วโมง ประตูยังปิดสนิท คยูฮยอนจิตใจกระวนกระวายเหลือเกินเขาเดินไปเดินมา ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผลแต่เขากับไม่รู้สึกเจ็บที่กายแต่รู้สึกเจ็บที่ใจ ที่ผ่านมา เขาทำร้ายซองมิน เขาไม่เคยรู้ เขาจำเธอไม่ได้แต่เธอจำเขาได้ตั้งแต่แรกเห็น ซองมินทนเจ็บต่างๆนาๆโดยไม่หนีเขาไปเลย ...แต่ทำไมกันเขารู้สึกเหมือนจะขาดเธอไปอีก
ประตูได้เปิดออกพร้อมกับคุณหมอที่เดินออกมาสีหน้าเศร้า
“คุณหมอ ซองมินเป็นอย่างไงบ้าง”คยูฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยมีแรง
“หมอขอโทษ หมอช่วยได้แค่นี้ถ้าผ่านสองสามวันไปเขาไม่ฝืนเขาจะกลายเป็นเจ้าชายนิทราแต่ถ้าเขาฝืนเขาก็จะพ้นขีดอันตราย”คุณหมอพูดออกมา
“ไม่ ไม่”คยูฮยอนสายหัวแล้วพูดออกมา แล้วเขาก็นั้งลงพร้อมร้องไห้ออกมา
“ซองมินฮึก ฉันอยากได้ไหล่นายมาซบเวลาร้องไห้”คยูฮยอนพูดออกมาช้า
“ฉันอยากมีนายแบบวันก่อนๆ”คยูฮยอนค่อยพูดมันออกมา
“ฉันอยากมีนายเคียงข้างและให้กำลังใจฉัน”คยูฮยอนพูดต่อน้ำตามากมายไหลออกมาจากจุดไหนไม่รู้แต่มันไม่มีท่าทีว่าจะหยุดเลยสักนิด
“ฉันอยากจำนายได้เร็วกว่านี้”คยูฮยอนพูดต่อแล้วเอามือมาปิดหน้าที่มีแต่ลอยน้ำตา
“ทำไมนายไม่บอกฉันว่านายเป็นรักแรก”คยูฮยอนพูดอย่างเสียงเบา
“ทำไมตอนฉันทำร้ายนาย นายไม่บอกฉัน”คยูฮยอนรู้สึกผิดจับใจ
“ทำไมฉันมันโง่ที่ทำร้ายนาย”คยูฮยอนถามตัวเอง
“แล้วทำไมนายไม่ยอมตื่นมาฟังทำขอโทษจากฉัน”คยูฮยอนเงยหน้ามองเพดาน
“อีซองมิน ได้โปรดตื่นมาเถอะนะ”คยูฮยอนพูดกับตัวเองอยู่คนเดียว
“ถ้าเธอตื่นมาฉันจะทำทุกอย่างให้เธอและจะทำดีกับเธอมากกว่านี้”คยูฮยอนเอ่ย
“และถ้าเธอจากไป”คยูฮยอนพูดแล้วน้ำตาก็ไหลออกขึ้น
.
.
“ฉันจะอยู่อย่างไร ถ้าไม่มีเธอ...”คยูฮยอนพูด
อ่านแล้วเม้นหน่อยจ้า!
ความคิดเห็น