ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    WORST LOVE ♥ ได้โปรดให้อภัยผมที .(KYUMIN)

    ลำดับตอนที่ #11 : WORST LOVE ❤ 10 ( NC )

    • อัปเดตล่าสุด 23 มิ.ย. 52


    นี่ตื่นสิ!”เสียงทีตะโกนปลุกเขาตื่นทำให้ซองมินกระเด้งตัวอย่างง่ายดาย เขาพบกับคยูฮยอนที่ยินอยู่ตรงปลายเตียงของเขา

    ฮะซองมินลุกขึ้นยืนแล้วขานรับ

    ทำไมนายอู่งานมานอนแบบนี้!”คยูฮยอนตะวาดใส่ซองมิน

    ขอโทษคับ ผมเหนื่อยเลยเผลอหลับไปซองมินตอบออกไป

    งั้นหรอ เหนื่อยมากมัยแหละ!”คยูฮยอนถามซองมินด้วยน้ำเสียงประชดประชัน

    อื้ม ขอโทษแหละกันฉันจะไปทำงานต่อซองมินพูดแล้วเดินผ่านคยูฮยอนไปแต่คยูฮยอนกับคว้าข้อมือของซองมินแล้วผลักลงเตียงนอน

    นะ..นายจะทำอะไรซองมินพูดกับคยูที่นอนคลอมอยู่บนตัวเธอ

    ป่าว ฉันไม่มีอะไรทำคยูฮยอนยิ้มมุมปากแล้วพูดกับซองมินที่หันหน้าหนี

    หันมามองหน้าฉันสิคยูฮยอนกระซิบข้างหูซองมินทำให่ซองมินขนลุก

    นายลุกออกจากตัวฉันก่อนสิซองมินพูดกับ

    งั้นหรอคยูฮยอนพูดแล้วยิ้มแล้วก็โน้มหน้าไปใกล้ๆซองมิน

    ขอฉันมีอะไรกับเธอหน่อยแหละกันคยูฮยอนพูดออกไปไม่อายฟ้าดินทำให้ซองมินตาโต

    จะบ้าหรอ ฉันไม่เอาด้วยหรอก ปล่อยฉันนะซองมินพูดแล้วพยายามดิ้น

    หึ นายรู้จักฉันน้อยไป อีซองมินคยูฮยอนพูดแล้วก็ปลดเข็มขัดตัวเองออกแล้วถอดเสื้อยิ่งทำให้

    ร่างเล็กตกใจแล้วพยายามดันคยูออกจากตัวเองแต่แรงร่างเล็กไม่พอ

    นายจะถอดหรือให้ฉันถอดให้คยูฮยอนถามซองมินที่นอนหลับตาเขา

    ไม่ ไม่ต้องการอะไรทั้งนั้นซองมินพูดออกมาด้วยเสียงสั่นๆ

    งั้นหรอ หึคยูฮยอนพูดแล้วกระชากเสียงซองมินจนขาด

    นายทำอะไรนะซองมินตกใจแล้วโวยวายออกมา

    ก็จะมีอะไรกับนายไงคยูฮยอนพูดอย่างไม่คิด

    ปล่อยฉันนะซองมินพูดแล้วพยายามดิ้น

    ดิ้นไปเถอะ ไม่หลุดมือฉันไปแน่หึคยูฮยอนพูดแล้วปลดกางเกงของซองมินออก

    ปล่อยฉัน ใครก็ได้ช่วยฉันทีซองมินตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ

    เธอลืมไปแล้วหรอนี่บ้านฉัน ไม่มีใครมาช่วยเธอหรอกคยูฮยอนพูด

    ปล่อยฉันซองมินพูดในขณะที่คยูผลิกตัวซองมินให้นอนคว่ำและซองมินพยายามขัดขืนแต่ไม่ช่วยอะไร

    เพราะร่างสูงแรงเยอะมากกว่า

    หึ ได้เวลาสนุกแล้วนะซองมิน มาขึ้นสวรรค์ด้วยกันเถอะคยูฮยอนกระซิบลงข้างหูและส่องใส่อวัยวะเข้าช่องทางรักของซองมิน

    ฮึกก อ๊าคยูร้องมันออกมาอย่างมีอารมณ์(-..-)

    ฮึก ฮึก ฮึกร่างเล็กร้องออกมาเพราะความเจ็บปวดพร้อมน้ำตาที่รินไหล
     
    อ๊า ฮึกคยูฮยอนจับสะโพกของร่างเล็กแล้วใส่เข้าออกตามจังหวะอย่างแรง ร่างเล็กไม่มีแรงที่จะขัดขืนอีกต่อไปแล้ว สะโพกของร่างเล็กขยับไปตามจังหวะของร่างสูง

    ฮึก อ๊าคยูฮยอนร้องมันออกมาแล้วใส่ไปเร็วกว่าเดิม

    อ๊ากกร่างเล็กร้องออกมาอย่างเจ็บปวดอีกครั้ง

    ฮึก ฮึก ใกล้ อ๊า ฮืบ อ๊า ถึง อ๊า อ๊า อ๊าจุดสุดยอด อ๊าแล้ว อ๊ากกคยูฮยอนร้องออกมาอย่างไม่อาย

    อ๊ากกกกกกร่างเล็กร้องออกมา น้ำสีขาวขุ่นไหลออกมาจากอวัยวะของคยูฮยอนไหลออกมาอย่างไม่หยุด

    เลียนสิคยูฮยอนพูดแล้วจับหน้าร่างเล้กไปใกล้มัน

    ฮือ ไม่ร่างเล้กพูดพร้อมน้ำตา

    หึคยูฮยอนพูดแล้วก้มหัวร่างเล็กให้เลียนน้ำสีขาวขุ่น

    อ๊า อ๊าคยูฮยอนที่จับหัวร่างเล็กเลียนและบังคับเข้าออกๆทำให้เขารู้สึกผ่อนคลาย

    ฮืออร่างเล็กปากที่อมอวัยวะอยู่ไม่สามารถพูดอะไรได้ แต่เขาเจ็บปวดมากน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุดนั้นเป็นตัวปงบอกว่า เขารู้สึกเสียใจที่สุด

    อ๊าคยูฮยอนร้องมันออกมา

    หึมันไม่จบแค่นี้หรอกคยูฮยอนพูดออกมาแล้วมองหน้าร่างเล็กแล้วโน้มลงมาประกบปากจูบร่างเล็กใช่มือบีบหน้าร่างเล็กให้ปากเปิดออกพอที่จะส่องลิ้นเข้าไป ร่างสูงเอาลิ้นดันเข้าในปากร่างเล็กในท่าที่นอนคลอมร่างเล็กอยู่แล้วก็ถอดริมฝีปากแล้วค่อยๆเลื่อนลงมาที่ซอกคอแล้วก็เลื่อยลงไปใต้สะเดือดแล้วอมมันอย่างไม่แคร์อะไร ร่างเล็กร้องออกมา

    อ๊า อ๊าร่างเล็กร้องออกมาทำให้คยูฮยอนยิ่งมีอารมณ์ ร่างเล็กไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้แต่เขาไม่มีแรงที่จะขัดขืนอีกต่อไปแล้วที่ร้องเพราะมันเป็น สันชาติยาติของผู้ชาย -..-

    นายทำฉันมีอารมณ์คยูฮยอนพูดแล้วหลังจากถอดริมฝีปากออกแล้วจับตัวร่างเล็กคว่ำแล้วส่องใส่อวัยวะของเขาเข้าทางรักของซองมินอีกครั้ง

    อ๊ากกร่างเล็กร้องออกมา

    อ๊า อ๊า อ๊าร่างสูงร้องออกมาอย่างมีอารมณ์แล้วส่องใส่มันถี่กว่าเดิมทำให้สะโพกของเขาขยับเป็นจังหวะเดียวกัน

    อ๊า อ๊า อ๊าร่างสูงร้องออกมาอย่างถี่กว่าเดิมพร้อมเพิ่มจังหวะเร็วขึ้น

    คะ คยู ปล ปล่อย อ๊าก ฉะ ฉัน อ๊ากกกกกร่างเล็กพูดจบเป็นจังหวะเดียวกับที่น้ำเสียงขาวขุ่นไหลออกมาอีกรอบ

    งั้นหรอ ให้ฉันปล่อยเธอคยูฮยอนพูดแล้วมองหน้าร่างเล็กที่น้ำตาไหลอาบแก้มแล้วตอนนี้เขาขยับหนีไปอีกทาง

    ไม่ง่ายแบบนั้นหรอก เลียนมันด้วยความเต็มใจสิแล้วฉันจะหยุด!”คยูฮยอนพูดแล้วชี้ไปที่อวัยวะที่มีน้ำเสียงขาวขุ่นไหลออกมา

    แต่ถ้านายไม่ทำ ฉันจะทำแบบเดิมกับนายต่อนะคยูฮยอนพูด

    แต่ถ้าฉันฮืออทำ ฮึกนายจะหยุดใช่มัยซองมินพูด

    ใช่ ด้วยเกีรตย์ของลูกผู้ชายคยูฮยอนพูด ซองมินค่อยๆก้มหน้าแล้วอ้าปากอมอวัยวะของคยู

    อ๊า อ๊าคยูฮยอนร้องมันออกมาอย่างสบาย น้ำสีขาวขุ่นไหลออกมาเพิ่มปากของซองมินเลอะไปด้วย

    น้ำสีขาวขุ่นที่ไหลออกมาจากอวัยวะของคยูฮยอน ร่างเล็กอมเข้าอมออกอย่างไม่เต็มใจน้ำตาที่ไหล

    ออกมาก็ยังไม่หยุดแล้วเพิ่มมากขึ้นด้วยซ้ำไป ซองมินถอดริมฝีปากออกจากอวัยวะนั้นแล้วหันมามองหน้าคยู

    พอใจแล้วใช่มัย นายออกไปได้แล้วซองมินตะโกนใส่หน้าคยูฮยอนที่แสยะยิ้มอย่างสะใจ

    อื้มคยูฮยอนพูดแล้วลุกไปใส่เสื้อผ้า แล้วเดินออกไปจากห้อง

    ปัง เสียงปิดประตูดังขึ้น น้ำตาของซองมินไหลมาขึ้น ซองมินอยู้ในสภาพที่ปากเลอะไปด้วยน้ำสีขาวขุ่น

    แขนที่มีรอยมือของคยูฮยอน ปากที่บวม คอที่มีรอยคิสมาส ไม่มีเสื้อผ้าปกปิดร่างกาย เตียงนอนที่ยับยู่ยี้

    นายทำแบบนี้อีกแล้ว ทำร้ายฉันแล้วก็เดินหายไป นายจะให้ฉันเจ็บมากเท่าไรนายถึงจะจำฉันได้ซองมินคิด หรือทุกคนเลวแบบนี้ไปหมดแล้ว หรือในใจนายลืมฉันไปหมดแล้วน่ะซองมินคิดแล้วก้มน้ำลงน้ำตาก็ยังไม่หยุดไหลเสียที...




    mymy } อ๊าก ! บอกไว้ก่อนเลยนะ เอ๊นซีเรื่องนี้
    เราแต่งแบบแปลกๆมากกๆ 5555 
    ดิชมด้วยนะจ่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×