ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : Chapter 19
Chater 19
“นายพูดจริงใช่มัย !”คยูฮยอนทวนคำถามของซองมิน
“อื้ม ฉันพูดจริง วันนี้ฉันจะออกจากโรงพยาบาลและหวังว่าจะไม่ได้เจอนายอีก!”ซองมินพูดแล้วตะวาดใส่หน้า
“อื้ม งั้นฉันจะไปตายตามคำขอของนาย”คยูฮยอนพูดออกมา จบแล้วสินะ ความหวังที่อยากให้เขาจำได้!..
“ลาก่อน คยูฮยอน”ซองมินพูดออกมาแต่กลับไม่มองหน้าคยูฮยอน
ร่างสูงเดินออกมาจากห้องแล้วสวนกับชายหน้าสวยอย่างคิมฮีชอล เขาเลยหยุด
“นี่พี่”คยูฮยอนเอ่ยออกมา ทำให้ฮีชอลหันมามองหน้า
“ผมหรอ”ฮีชอลมองซ้ายมองขวาแล้วตอบ
“ใช่ พี่นั้นแหละ”คยูฮยอนตอบ
“ฝากดูแลซองมินให้ดีที่สุดนะ เขาอยากให้ผมไปตาย ผมเป็นห่วงเขา”คยูฮยอนเอ่ยแต่ไม่กล้าสบตาฮีชอล
“ฉันดุแลน้องฉันอยู่แล้วแหละ == นายเป็นอะไรรึป่าวหรือนายจะไปตายจริงๆ”ฮีชอลถามออกมาด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย เล็กน้อย
“อื้ม แลกกับการที่ซองมินให้อภัยผม.”คยูฮยอนก้มหน้าพูด
“งั้นหรอ นายจะไปตายก็ไปสิแล้วถ้าสักวันซองมินจำได้ ซองมินจะอยู่ได้หรอถ้าไม่มีนาย”ฮีชอลพูดขึ้น
“พี่รู้ ?”คยูฮยอนตกใจที่รู้ว่าซองมินเคยรักคยูฮยอนตอนก่อนความสงจำหายไป
“เขาเล่าให่พี่ฟังบ่อยๆแหละ”ฮีชอลบอกแล้วยิ้มให่คยูอย่างอบอุ่น
“อยากเจอซองมินครั้งสุดท้ายมัยแหละ ที่ๆเจอกันครั้งแรกพี่จะช่วยนะเพราะซองมินต้องไปรักษาตัวที่อเมริกาจะกว่าจะหายสนิท อาจจะเป็ฯครั้งสุดท้ายได้เจอกันก๊ได้นะ.”ฮีชอลถามคยูฮยอนที่ท่าทางหมดความหวัง
“ผมอยากนะ แต่เขาจะยอมไปหรอ ครั้งสุดท้าย TT”คยูฮยอนบอกแล้วมองหน้าฮีชอล หน้าคยูฮยอนดูไม่เหลือความสดใสเลยในตอนนี้ มีแต่คราบน้ำตา และ เสียงที่แหบแห้ง
“พี่จะช่วยและอยากจะบอกอะไรซองมินก็บอกให้หมดเพราะพี่คิดว่าคงช่วยได้แค่ครั้งเดียว”ฮีชอลพูดแล้วยิ้มอย่างเป็นมิตรไม่มีอะไรแอบแฝง
“ขอบคุณครับพี่”คยูฮยอนเอ่ยแล้วกอดรุ่นพี่ที่ดีแบบฮีชอลไว้ เขารู้สึกว่า โลกนี้มีคนที่เชื่อใจได้เยอะ
“อีกสองวัน 5 โมงที่บ่อน้ำศาลเจ้านะ”ฮีชอลทวนนัด
คิมฮีชอล พี่ชายที่แสนดีของซองมิน ซองมินเล่าเรื่องรักแรกให้ฮีชอลฟังบ่อยมาก สถานที่ คนที่เป็นรักแรกและทุกๆอย่าง ฮีชอลรู้หมด เพราะซองมินเป็นพวกเก็บความรู้สึกไม่เก่ง พูดออกมาตลอด ==”
“ฮะ”คยูฮยอนนัดคำและถ้าเขาเจอซองมินครั้งสุดท้ายได้จริงๆเขาจะพยายามเป็นครั้งสุดท้ายอีกเช่นกัน
คยูฮยอนเป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกเวลาเดินช้าเหลือเกิน แค่48ชั่วโมง อีกแค่2วัน ซองมินก็จะไปเขาจะทำวันนั้นให้ดีที่สุด เขาจะทำทุกอย่างพยายามครั้งสุดท้าย พระเจ้ามอบโอกาสให้ผมแล้วสินะ..
คยูฮยอนรีบไปรอที่ศาลเจ้าตั้งแต่4โมงแล้ว เขานั้งมองนาฬิกาในมือถือแผ่นคำอธิฐานของซองมินเขาท่องจำมันได้แล้ว เขารู้สึกเศร้าจับใจ เขานั้งอยู่ที่บ่อน้ำและมองลงไปน้ำบ่อน้ำ ตอนนี้ 5 โมงกว่าแล้ว
ฟ้าเริ่มมืด เวลาไม่ได้หยุดเดินมีแต่เดินไปเรื่อยๆจนกระทั่ง 6 โมง คยูฮยอนก็นั้งกอดตัวเองรอ ซองมิน
“หรือว่าโอกาสครั้งสุดท้ายจะหมดแล้วจริงๆ”คยูฮยอนคิดแล้วก้มหน้าลงมองไปที่บ่อน้ำ น้ำตาเริ่มรินไหลอีกครั้ง เขาคงหมดโอกาสจริงๆแล้วงั้นหรอ..
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น