คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : WORST LOVE ❤ 15
“คุณเป็นใครหรอคับ”ร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียงมองคยูด้วยสายตาที่ว่างเปล่า
“ซอ ซองมินอย่าล้อฉันเล่นสิ ฉันขอโทษ”คยูฮยอนจับมือซองมินมากุ้มแล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
“โอ๊ย”ซองมินร้องออกมาแล้วเอามือจับไปที่แผล
“เจ็บ เจ็บจัง”ซองมินพูดแล้วก็กุมหัวอย่างเจ็บปวด
“ซองมินอย่าเป็นอะไรนะ”คยูฮยอนพูดอย่างรีบร้อน
“หมอออ”คยูฮยอนตะโกนลั่ง แล้วคุณหมอก็เดินเข้ามาดูอาการให้คยูไปรอข้างนอก จิตใจของคยูช่างกระวนกระวายเหลือเกินแล้ว
“คุณเป็นญาติกับคนไข้รึป่าว”คุณหมอเดินออกมาถามคยูฮยอน
“ป่าวฮะ ผมเป็นเพื่อนเขา”คยูฮยอนตอบด้วยใบหน้าที่เจ็บปวด
“เขาเป็นยังไงบ้างคับ”คยูฮยอนถามแล้วเขย่าคุณหมอ
“คือว่า มีความสงจำช่วงนึงที่หายไป”คุณหมอพูดแล้วก็เว้น
“และมีโอกาสไม่มากที่จะมันคืนมา…”คุณหมอพูดจบ คยูฮยอนไม่มีเรี่ยวแรงที่จะยืนต่อไป คยูฮยอนทรุกตัวลง พร้อมกับน้ำตาที่รินไหล ‘อิซองมิน ฉันจำนายช้าไปใช่มัยนายเลยลืมฉันไปหมดแล้ว’คยูฮยอนพูด
“แต่ว่า”คุณหมอพูดต่อ
“เราก็ยังมีโอกาสให้ความสงจำเขากับมาแต่คนไข้รายนี้แปลกเพราะว่า จำได้แค่บางช่วง”คุณหมอพูด คยูอยอนไม่รอช้ารีบวิ่งไปเปิดประตูแล้วเข้าไปหาซองมิน
“คะ คยู”ซองมินที่เหมือนได้สติเรียกคยูออกมาช้าๆ
“ซองมิน นายจำฉันได้ใช่มัย”คยูฮยอนรีบวิ่งไปกอดซองมิน
ปัง ร่างสูงที่กอดร่างเล็กอยู่โดยร่างเล็กใช้แรงที่มีทั้งหมด ผลักออกแล้วล้มไปชนกับชั้นใกล้ๆ
“โอ๊ย”คยูฮยอนร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“นะ นายอย่ามายุ่งกับฉัน”ซองมินพูดออกมาช้าๆ แววตาเขาดูหวาดกลัวคยูเหลือเกินไม่ใช่แววตาของอีซองมิน รักแรกของเขา แต่เป็นแววตาของ คนที่เขาไม่รู้จัก..
“ซองมิน ฉันขอโทษที่จำนายช้าไป”คยูฮยอนพูดแล้วยิบรูปนั้นขึ้นมา รูปที่เป็นรูปคู่ตอนเด็กๆ
ซองมินเอื้อมมือไปยิบมันมาแล้วมองด้วยแววตาที่ว่างเปล่าจำอะไรไม่ได้เลย
“นายคิดว่า แค่นายตัดต่อรูปฉันตอนเด็กๆกับนายแล้วฉันจะให้อภัยนายนะ!”
ซองมินที่ไม่มีรอยยิ้มแสนร่าเริง ซองมินที่ไม่คำพูดหวานๆ ซองมินที่ไม่อภัยเขาและซองมินที่จะไม่ยืนข้างเขาอีกแล้ว ! มันไม่ใช้อีซองมินรักแรกของคยูฮยอน.
“นายจำไม่ได้หรอ มันไม่ใช่รูปตัดต่อนะ!”คยูฮยอนที่มีคราบน้ำตาพูดมันออกมาด้วยเสียงสั่นๆ
“คยู นายมันเลว! คิดจะหลอกฉันอีกใช่มัย”ซองมินพูดแล้วน้ำตาก็ไหลรินออกมา
“แค่วันนั้น นายทำร้ายฉัน นายบังคับฉันให้มีอะไรกับนาย”ซองมินพูดมันออกมาด้วยเสียงแผ่วเบาแล้วก้มหน้าปล่อยให้น้ำตารินไหลพยายามจะไม่ให้คยูเห็นรอยน้ำตา
“นายคิดว่า ฉันยังเจ็บไม่พออีกหรอ”ซองมินพูดออกมาน้ำตารินไหลมากขึ้นเรื่อยๆ
“นายจะทำร้ายฉันอีกเท่าไร หัวใจนายถึงจะพอ โจคยูฮยอน”ซองมินพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น
ความคิดเห็น