คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : อยากพบกันอีกครั้ง
เรียน
มหาวิทยาลัยไ้ 1 ปีแล้ว ยูฮยอนสอบ มหาวิทยาลัย A
มหาวิทยาลัยอับับหนึ่ในประเทศามที่าหวั และั้แ่วันที่เอ ีวอนวันที่สอบ
็ไม่เยเออีเลย ยูฮยอน็แอบหวัว่า ะไ้เอ ีวอนบนรถไฟ โยบัเอิ
เหมือนอนนั้นบ้า ึเลือนั่ รถไฟ สาย 21 ที่ผ่าน
มหาวิทยาลัย T อ ีวอน ริๆ นั่ สาย 20 าบ้าน ็ถึ ม. A ไ้เลยและใล้ว่าอี แ่้วยวามหวัที่ว่าอาะเอันบ้า แ่ลอ 1
ปีมานี้ไม่เยเอเลย
วันนี้ั้ใะแวะห้า
เพื่อหาื้อหนัสือสัหน่อย อยู่ๆ ็มีเสียผู้หิเรียเาา้าหลั “ยูฮยอน ยูฮยอน ริๆ ้วย” หันไปเอ นั่นือ นาริ แฟนอัอิน
ที่มาพร้อมัอิน ึเ้ามาทัทายัน และพูุยถามไถันปิ
ึรู้ว่าทั้สอนมารอ ีวอนเพื่อนัันไปูฟรีอนเสิร์อมหาวิทยาลัย T ในห้านี้ ัอินึวน ยูฮยอนมาู้วย ยูฮยอนเอ็อยาเอีวอน
เลยไปามำวนอันอิน และพบับีวอน
ีวอนูโึ้นมา
สูและูมีล้ามเนื้อมาึ้น ูแ็แรึ้นมาว่าอนมัธยม อยาถามหลายอย่า
แ่ไม่มีโอาศบวับไม่ล้า้วย อนเอีวอน็ไม่พูอะไรพิเศษ แ่ทัทาย
แล้วถามไถว่าเอันไ้ยัไปิ พอถึ่วลาอนเสิร์ ัอินอพานาริไป้าหน้าเพราะ
นาริมอไม่เห็นอยาไปู้าหน้า ทำให้ ยูฮยอนอยูับีวอน สอน
ยูฮยอนำลัะุยับีวอน แ่็ไม่ไุ้ย เพราะมีผู้หิอีนื่อุโยริ
เป็นผู้ัารมรมบาสอ มหาวิทยาลัย T มาุย้วยพอี
ูท่าทาพวเาสนิทันมา หมหวัะไุ้ยแล้ว และอนเสิร์ใล้ะบเลยัสินใเินไปบอ
ีวอนว่าอัวลับ่อน ริ็ไม่อยาััหวะ
แ่ลัวเสียมารยาท แ่ีวอนบอว่ารอันอินแปปนึะลับพอีเี๋ยวลับพร้อมัน
ัอินับนาริ มาพอี พวเราแยันลับบ้านนละทา ทำให้ยูฮยอน เินมาที่สถานรถไฟับีวอนสอน ยูฮยอนเลยหาเรื่อวนุย
ยูฮยอน “ อี 10
นาที
รถไฟสาย 21 ็ะมาแล้ว”
ีวอน “รู้นานั้นเลยหรอ”
ยูฮยอน “็นั่ไปมหาลัยทุวัน
็ำไ้สิ ีวอน เอ็้อนั่ทุวันไม่ไ้หรอ”
ีวอน “ไม่่อยไ้นั่อะ เี๋ยวนี้ับรถ าที่ทำานพิเศษ มาเรียน สะวว่า”
ยูฮยอน
พยัหน้าแล้วถึับอ๋อในใ ทำไม 1 ปีที่นั่มาไม่เยเอันเลยแบบนี้นี่เอ
ีวอน “แ่าแถวบ้านเธอนั่สาย
20 ่อเียว็ถึมหาวิทยาลัย A เลยนิ ทำ้อนั่สาย 21 อ้อมะไ้
แปลน”
ยูฮยอนไ้แ่ยิ้มแห้ลับไป
แล้วไม่ไุ้ยอะไรันอีเลย
หลัาวันนั้น ยูฮยอน็มาบ้าน อึนฮยอ แล้วเล่าเหุาร์ทั้หมให้ฟั ว่าไ้เอีวอน้วยีใมา
อึนฮยอเห็นแบบนั้น็อยา่วย ยูฮยอน ให้ไ้เอีวอน อีสัรั้ อึนฮยอ ึวน
ยูฮยอนไปานเลี้ยรวมัวอีรั้อมรมบาสอโรเรียนเ่า สิ้นเือน ให้ยูฮยอนไปใน านน่วยานเลี้ยรั้นี้
้อไ้เอ ีวอนอีแน่ๆ อึนฮยอ
บอทีมนับาสว่า ยูฮยอนะเรียมานปารี้ให้ เพื่อเป็นารไถ่โทษ ที่เยสร้าวามวุ่นวายไว้อนนั้น
ทุนไม่ว่าอะไรและยินี
ยูฮยอนึเป็นนเรียมหาร้าน และอาหาร่าๆ สำหราานเลี้ย
อยามีวามหวัมา
ในวันาน
ทุนในทีมบาส รร มารวมัวันหม ยเว้นเพียนเียว ือ ีวอน ัอิน บอว่า
มีเรื่อ่วน ีวอน้อับรถไปส่พ่อุโยริ ที่ โรพยาบาล
ไม่แน่ใว่าะลับมาทันานเลี้ยไหม และแน่นอนว่าไม่ทัน
เพราะอนนี้านเลี้ยบแล้ว ยูฮยอน ับอึนฮยอ พึ่ลาันและแยา ยูฮยอน
ยืนมือหน้าร้าน แล้วนึเศร้าใที่อุส่าัานนี้เพื่อหวัะไ้เอ ีวอน
แ่็อเอ แล้ว็มีเสียมาา้าหลั “ไม่ทันริๆ ้วย”
ยูฮยอน “ีวอน”
เรีย้วยอาาศที่ใมา
ีวอน
“ันไม่ใ่ผี ะใอะไรนานั้น.........ันิว่าะมาทัน
แ่็ไม่ทันริๆ ้วย เธอำลัะลับหรือเปล่า ป่ะ เินไปสถานีรถไฟ้วยันไหมละ”
ยูฮยอน ยั
ๆๆ อยู่ ีใ ปน แ่็เินามไปสถานีรถไฟ
ีวอน “ไม่อะ
เอารถไว้ให้ โยริ ใ้เผื่ออนำเป็น”
ยูฮยอน
นึเศร้าในใ ุโยริเป็นนสำัอ ีวอน ไม่ว่ายัไ ็สำัเสมอ
ึ่เาไม่มีทาเทียบไ้เลย
ีวอน
“่วนี้ เธอยุ่หรือเปล่า มีเวลาว่าบ้าหรือเปล่า”
ยูฮยอน “มะ..ไม่ยุ่เท่าไร
ทำไมหรอ” แอบื่นเ้น และาหวั
ีวอน
“เธอสนใะ ทำพาสไทม์ไหม
านสอนหนัสือเ็นะ ลูเ้านายที่ันทำานพาสไทม์้วย
เาำลัหาอาารย์สอนพิเศษให้ลูเาอะ เธอสนใไหม”
ยูฮยอน “อ๋อ ไ้สิ สอนที่ที่ีวอนทำานเลยหรือเปล่า” แอบาหวัอะไรนะเรา
แ่อย่าน้อย็ไ้เอันบ่อยึ้นอะนะ
ีวอน
“ใ่สอนที่นั้นเลย เี๋ยวันบอเ้านายให้
แล้วให้เริ่มเมื่อไรเี๋ยวให้เาิ่อไปนะ”
หลัานั้น็ไมุ่ยอะไรันอีเลย แ่อย่าน้อย่ำืนนี้ ็ไุ้ยับีวอนมาึ้น แถบทำานพาสไทม์ ที่เียวัน ้อไ้เอันบ่อยๆ แน่ ีั
ไรเอร์ :
เป็นรั้แรในารเียน ไม่รู้ว่าแนวแบบนี้ ะมีนอบไหมนะ มีอะไรเียน บอ เียนแนะนำันมาไ้นะะ
ไม่รู้ว่า้อทำไ นถึะอ่านันเยอะ 555 หรือไม่มีใรอิน ู่นี้เหมือนเราแล้วนะ
ความคิดเห็น