คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เคยจ้องมองฉันหรอ
วันนี้ยูฮยอนมาเรียนที่มหาลัย และมาูบอร์ประาสัมพันธ์อมหาลัย เอประาศานนิทรรศารอ มหาวิทยาลัย T ประาศอยู่ ยูฮยอนยืนอ่าน และิอยู่ในใว่า อยาะไปเหมือนันนะ มหาลัยอ ีวอนนิน่า ปิแล้ว เา็้อวนแฟนไปานมหาลัยัวเอนิเนอะ ิไปเพลินๆ เลยเผลอยืน้อประาศอยู่แบบนั้น
“อโทษนะ อยาไปานนี้หรอ” ายแปลหน้าสำหรับยูฮยอนทัึ้น
ยูฮยอน็แสออว่า อย่าเห็นไ้ั
“เราื่อ เฮ นะ ุอาะำไม่ไ้ แ่อนปี 1 เราเยทำิรรมมหาลัย้วยันไ และ เราเรียน ะเียวัน แ่นละเอนะ ุื่อ ยูฮยอนใ่ไหม” ยูฮยอน ิๆู็ นึึ้นมาไ้ว่าเยเอัน แ่ไม่เยุยัน
“อ๋อ ำไ้แล้ว เฮมีอะไรหรอ”
“แล้วลอยาไปาน
อมหาลัย T หรือเปล่า เรามีเพื่อนอยู่ที่มหาลัยนั้น พาไปเที่ยวไ้นะ”
“เอ่อ
ไม่เป็นไร ไม่ไ้อยาไปเท่าไร” ุยโน่นนี่นั้นในบอร์อีสัพั ็อัวแยย้ายออมา
หลัาเลิเรียน
ยูฮยอนมาหา ยุนอามาุยเล่นับยุนอา และอนนี้ ีวอนลับมา่วยานที่ร้านอพ่อยุนอา
เพราะ นานที่ร้านอลาไป่าัหวั หลายอาทิย์
เลยอให้ีวอนมา่วยทำานพิเศษั่วราวรอนานลับมา
ยูฮยอน
เล่าเรื่อที่มหาลัยให้ ยุนอาฟั เรื่อาน อมหาลัย T
และมีนมาทั
“หนูว่า
เา้อมาีบพี่แน่ๆ
ถ้าไม่อบะมาทัทำไม ถ้าพี่ีวอน
ยัเย็นาับพี่แบบนี้ ลอไปบับนนั้นูไหมะ” ยุนอา
พูพร้อมสายาเ้าเหล่ ส่มา ยูฮยอนรีบอบทันที
“ะบ้าหรอ พี่ะไปอบเาไ้ยัไละ และเา็ไม่ไ้อบพี่สัหน่อย
แ่เพื่อนร่วมหาลัย” ยุนอา็หัวเราะออมา
“หนู็อยาไปานมหาลัย
T เหมือนัน ให้พี่ีวอนพาไปไ้ไหมะ”
“็น่าไปเหมือนันอะเนอะ
ไม่รู้เหมือนัน ว่าีวอนะพาไปไ้หรือเปล่า” พอยูฮยอนพูบ ยุนอา็ลุออไปที่ร้านทันที
“พี่ีวอน
พี่ยุฮยอน อยาไปานมหาวิยาลัยอพี่ พี่พาไปหน่อยสิ” ยุนอาเห็นว่าีวอนไ้ยินแล้ว็เินออไป ยูฮยอนที่เินามยุนอาออมา็ไปุย่อับีวอน
“ยู
อยาไปหรอานมหาลัยันอะ”
“อืม
น่าสนุีออ แล้ว ยุนอาเอ็อยาไป้วยเหมือนัน
แล้วีวอนว่าหรือเปล่า”
“ไม่ว่าอะสิ
มรมบาสมีออบูทายอาหารในาน
ัน้อไป่วยานเาทุวันอะ ถ้าพวยูไป็ไม่มีเวลาพาเินมานอะนะ”
“อ๋อ
ั้นเี๋ยวเราพา ยุนอาเินเล่นเอ ยุนอาอยาไปเที่ยวเล่นามประสาน่ะ”
ยุนอาที่แอบฟัอยู่ ็พูึ้นมาว่า "วันนี้มีนมาีบพี่ยูฮยอน ถ้าพี่ีวอนไม่พาไป เี๋ยวให้พี่นนั้นเาพาไป็ไ้"
ยูฮยอนรีบอบทันที "บ้าไม่มีใรมาีบ ีวอนอย่าเ้าใผินะ ไม่มีริๆ แ่เพื่อนมาทัเยๆ"
“อืม ั้นไปวันสุท้ายไ้ไหมละ ไป่วบ่ายๆ แล้วัน พอบาน็ลับพร้อมัน
ันะไ้เอารถไป”
“ไ้หรอ ีั
ั้นไปวันสุท้ายเลย”
“วันนั้น ันมีแ่บาส้วย่วบ่าย
ั้นไปเอันที่สนามบาส่อนแล้วันนะ”
ยูฮยอนพยัหน้ารับพร้อมรอยยิ้มแห่วามีใ
วันสุท้ายอานมหาลัย
T
ยูฮยอนมาหา
ยุนอาที่บ้าน เพื่อไปานพร้อมัน
ยุนอาับุแม่ยุนอา ับยูฮยอนแ่ัวทำผมใหม่ และถอแว่นออ
ใส่อนเทเลนท์ แน่นอนพอแปลโมเสร็
ยูฮยอนูน่ารัึ้นเป็น 10 เท่า
“พี่ยูฮยอน
น่ารัมาเลยะ เนี่ย ภาริอเราือ
ทำให้พี่ีวอน ะลึไปเลยละ น่ารัึ้นนานี้” ยุนอาพูึ้นหลัแปลโมเสร็
“แ่ไม่มีแว่นแล้วพี่ไม่่อยะินอะ”
“เี๋ยว็ิน และพี่ไปไ้แล้ว หนูไม่ไป้วยนะ อนลับพี่ะไ้สวีทัน
็น่ารัึ้นนานี้ 555” ยูฮยอนไ้แ่เินหน้าแ แล้วอบุ ทั้ 2
นที่่วยเานานี้
มหาลัย T
ยูฮยอนมาถึมหาลัย
T ่อนเวลานิหน่อย เลยิว่าะเินเล่น่อนะหน่อย
ึมายืนมอูแผนผัอยู่ที่หน้าาน และ็มีอาารเร็ๆ นิหน่อย
เพราะไม่เยถอแว่นออาบ้านเลยสัรั้ ประอบับนเยอะ้วย ยูฮยอนเลยนับนนหนึ่
“อุ้ย อโทษ
เราไม่ทันมอ” ยูฮยอนรีบล่าวอโทษ เพราะมั่นใว่าัวเอผิแน่ๆๆ
“ไม่เป็น....เอ๋....นี่ยูฮยอน หรือเปล่า ยูฮยอนหรือเปล่ารับ” เฮมอยูฮยอนแบบอึ้ๆ
“ุเฮ
้ออโทษอีรั้ที่น”
“ไม่เป็นไรเลย วันนี้ไม่ใส่แว่นนิ วันนีุ้น่ารัมาเลยนะ
แล้ววันนี้มานเียวหรือเปล่า”
“มานเียว แ่นัับแฟนไว้อะ”
เฮไ้ยินแบบนั้น ็รู้สึผิหวั
“แล้วนี่รอแฟนมารับอยู่หรอ”
“นัเอันที่สนามบาสน่ะ”
“นเยอะนานี้
ทำไมเาไม่ออมารับุละ เี๋ยว็หลันพอี” เฮพูออมา้วยวามไม่พอใเล็ๆ
“ไม่หรอ
ันเยมาที่นี้แล้ว ไม่หลหรอ” ยูฮยอนอบไป้วยรอยยิ้ม
“อ๋อ ั้นเี๋ยวันเินไปสนามบาสเป็นเพื่อนละัน ไปูแ่บาส็ีเหมือนัน ป่ะไปัน” แล้วทั้ 2
น็เินไปสนามบาส้วยัน
ที่สนามบาสอนนี้
นเยอะมา เพราะมีารแ่ันแบบู่พิเศษอมหาลัย ้วยที่มหาลัย T
ึ้นื่อเรื่อารแ่ันบาส ึมีทั้นในมหาลัยเอ และ
นนอมาูันแน่นสนามนมาถึอบสนามเลยทีเียว
“นเยอะ
นานี้ ยูฮยอนะหาแฟนเอไ้ยัไละนิ”
เฮพูึ้นเมื่อเห็นนำนวนมา
“.......” ยูฮยอนไม่ไ้อบอะไรแ่เหมือนมีสมาธิมออะไรอยู่
“บอลัษะแฟนยูฮยอน
มาให้หน่อยสิ เาเป็นนูหรือเป็นนัีฬาละ เี๋ยวัน่วยหา”
“นั่นไ าู่นั้นน่ะ
าู่นั้นอ ีวอน” ยูฮยอนีใมา
รีบเินไปรที่ัวเอี้
“บ้าหรอ
แ่าเนี่ยนะ นั้เยอะ......” เฮ ยัพูไม่ทันบ็มอไปาม ยูฮยอนเินไป
แล้ว ยูฮยอน็ไ้เอันแฟนริ “เอริๆ้วย
เหลือเื่อ”
เอีวอนอย่ารวเร็ว ยัไม่ทันไ้ถามอะไร ีวอน็พูึ้นมา่อน
“ยูมานเียวหรอ
ยุนอาละไปไหน”
“ยุนอาไม่มาอะ เปลี่ยนใ ” ีวอนไม่ถามอะไร่อ แ่มอไป้านหลัยู
เพราะเห็นแ่แรว่า เฮเินามยูฮยอนมา
ึถามออไปว่า “แล้วนี่........”
“ผม เฮ รับ “ เฮแนะนำัวเอ
ีวอนเลิิ้วึ้นอย่าสสัย
แล้วหันไปทายูฮยอน ยูฮยอนเลยรีบแนะนำ่อ “ันับ เฮ
บัเอิมาเอันที่หน้าานน่ะ เลยเินมาสนามบาส้วยัน เฮเรียนที่เียวันันเอ”
“อืม
ยูไปนั่รที่นั่้านบนโน้นีว่า ะไ้ไม่เบียน ันไปวอร์ม่อนนะ” ยูฮยอนพยัหน้ารับแล้วย้ายไปนั่ามที่ีวอนบอ ับเฮ
บาสแ่เสร็แล้ว ีวอน้อไป่วยานมรมบาส่อเลย
ยูฮยอนเลยเินมาาสนาม่อน แล้วั้ใะไปรอ
ีวอนที่ลาน้นไม้ให่ หน้าึที่ีวอนนัไว้ เลยเินออมาพร้อมเฮ
“ทำไมเินออมารนี้ละ ไม่รอแฟนที่สนามบาสหรอ”
“ไม่ละ ีวอน้อไป่วยานเปิบูทอมรมบาส่อน่ะ” ยูฮยอนบอไปามริ แ่สีหน้าอเฮูไม่พอใมา
ยูฮยอนเลยรีบบอ่อว่า “แ่เี๋ยว ็ลับพร้อมัน
ีวอนนัรอรละ” ยูฮยอนพูบ็ยิ้มให้ เฮนิ่ไปแล้วพูึ้น
“อืม.. แบบนี้็อไปส่เลยสินะ ั้นแยันรนี้นะ วันนี้ีใมาเลยที่
นน่ารัยอมเิน้วยทั้บ่ายเลย”พูเสร็็ลายูฮยอนแล้วเินออไป
เฮไม่ไ้ลับบ้านแ่เินไปอี้านนึอึ
ที่เป็นร้านที่มรมบาสมาเปิวันนี้
ในใเฮนั้น ิเพียแ่ว่า ีวอนูไม่่อยสนใ ยูฮยอนเลย ปล่อยให้
ยูฮยอนมานเียว อยู่นเียว เาั้ใะไปูสัหน่อยว่า แฟน
ยูฮยอนเป็นยัไันแน่ ระหว่าที่ยืนูหลัร้านนั้น็ไ้ยินเสียุยัน
“อิ
นายไปูหน้าร้านไป
าเ็บแบบนี้ไม่้อยอแล้ว เี๋ยวัารเอ” ีวอนพูึ้น
แล้วอิ ็อบลับมาว่า “อโทษนะ ีวอน รบวนนายเลย ริๆ วันนี้
ไม่ใ่เวรนายสัหน่อย ้อมานแทนัน รู้สึผิอะ”
“ไม่้อรู้สึผิอะไรเลย แ่่วยหายให้ทันวันแ่้วยแล้วัน
ถ้าไม่ทันันเอานายายแน่” อิหัวเราะ
แล้วำลัะเินไปในร้าน ็พู่อว่า
“เอาี้นะ เี๋ยวเลิานนี้ เาะไปเลี้ยลอัน่อเี๋ยว
ันะนั่บริารนายเอ 55555 แ่นายไปใ่ไหม”
“อืม
รีบไป่วยหน้าร้านเถอะนเยอะแล้ว”
ีวอนอบลับไปแล้วไล่อิไปทำาน่อ
เฮไ้ยินทั้หม รู้สึโรธมา “ุะไปานเลี้ย่อหรอ แล้วทำไมนัให้ยูฮยอนรอแบบนั้นละ”
ีวอนแ่เห็นหน้าเฮ็หุหิ “มัน็เรื่ออัน
นายเี่ยวอะไร้วย”
“ันไม่เี่ยวับนายแน่นอน แ่ันะมาบอนายว่า ันอบยูฮยอน และอยาะูแลเาให้ีๆ”
เฮ็หุหิเหมือนันเลยวบุมอารม์ไม่อยู่
“แล้วมาบอันทำไม ทำไมไม่ไปบอ เาเอ” ีวอนอบลับไปแบบอารม์เสียเหมือนัน
“ที่ันมาบอนายเพราะอนที่ันรู้ว่ายูฮยอนมีแฟนแล้วันะัใาเา แ่อนนี้ันเปลี่ยนใแล้ว ันะไม่หยุแน่นอน” พูเสร็เฮ็เินออไปเลย
ีวอนพอไ้ยินแบบนั้น ็โมโหทันที
วาลัเรื่อื่มเสียัลั่น นนหน้าร้าน็ออมาู “วาเบาๆ
หน่อยสิว่ะ ีวอน เี๋ยวพัหม” ีวอนไม่อบอะไร ปรับอารม์นเอแล้วเ้าไปทำาน่อ
อนนี้ฟ้าเริ่มมืและลมแร เพราะฝนำลัะมา ยูฮยอนที่รออยู่ใ้้นไม้็เริ่มใอไม่ี โทรศัพท์็แบหมไปแล้ว ึแถวนี้็ไม่มีที่หลบฝน มอไปรอบๆ หาที่หลบฝน แ่็ไม่อยาออารนี้ ลัวีวอนมาแล้วไม่เอ แล้วเฮ ็เินเ้ามาหา แล้วพยายามที่ะ ึแนยูฮยอนให้ไปับน
พร้อมพูึ้นมา
“ยูฮยอนไม่้อรอ หมอนั่นแล้ว หมอนั่นไม่ไ้ะลับับุ
เาะไปานเลี้ยอมรม่อ ลับับผมนะ”
“ไม่ริอะ ีวอน นัไว้แล้วยัไ็้อมาามนั”
ยูฮยอน็ไม่ยอมไป้วย
พยายามแะแนออ
“ผมไ้ยินับหู ว่าเาะไปานเลี้ย่อ
เาไม่มาหรอ” เฮยัพยายามะึให้ไป้วย แ่ยูฮยอน็ไม่ยอมไป้วย “ไม่ไป
ะรอีวอน” ทั้ยื้อันอยู่สัพั
็เห็นีวอนเินมาทานี้พอี
เฮึปล่อยมือ
ีวอนไ้ยินทั้หม และหันไปูับเฮ่อน “เาเป็นแฟนผม
้อลับับผม ลับับุไม่ไ้่วยหลบ้วยนะรับ” แล้ว็หันมาพูับยูฮยอน “นีุ่แรถัน เี๋ยวฝนแล้ว แถวนี้ไม่มีที่หลบฝน ไปรอที่รถีว่า ออยู่ Zone A นะ ัน้อไปเ็บร้าน่อน” แล้วีวอน็เินลับไปที่ร้าน พอีวอนไป เฮึพูึ้นมาว่า
“ยูฮยอนนะ ถ้าเาั้ใะไปานเลี้ยริๆ
็ไม่เอารถมาแ่แร
อโทษนะที่ผมห่วุมาเินไป
ั้นผมอัวลับริๆ แล้วีว่า” เฮบอลายุฮยอน และิในใว่า ้อัใริๆ แล้วละ
แล้วฝน็ลมาริๆ
ยูฮยอนึรีบไปรอในรถ่อนที่ัวเอะเปีย
สัพั ีวอน็มา
“ีวอนไม่ไปานเลี้ย่อหรอ”
“านเปิบูทเป็นเรื่ออทุนในมรม้อ่วยัน แ่านเลี้ยเป็นเรื่อเพาะบุล” ยูฮยอนยิ้มและพยัหน้าเ้าใ ยูนึึ้นไ้ับภาริอยุนอา
“ีวอน วันนี้ันมีอะไรเปลี่ยนไปไหม” ีวอน็มออยู่พันึ “ไม่ไ้ใส่แว่นหรอ แล้วมอเห็นหรอ”
“แ่ไม่ไ้ใส่แว่นหรอ ภาริยุนอาพัแล้ว” ยูฮยอนพูไปแบบยิ้มๆๆ
“ยายุ้แห้นั้น เล่นอะไรอีละ”
“ยุนอาับุน้า ่วยันแ่ัวทำผมให้ันแบบเปลี่ยนโมไปเลยอะ ้อารให้ีวอนะลึในวามสวยอันไ แ่ไม่สำเร็ มีแ่เฮที่ทัว่าน่ารั 55555”
“ถ้านาย เฮนั้นม็ไปเป็นแฟนมันสิ” ยูฮยอนึรีบอบ “ไม่ใ่นะ ไม่ใ่แบบนั้น ันไม่อยาเป็นแฟนเฮสัหน่อย”
“่อให้ ยูะใส่แว่น หรือไม่ใส่แว่น
แ่หน้าทำผมเปลี่ยนไปยัไ ยู็เป็นยู
แ่ไ้ยินเสียฝีเท้า็รู้แล้วว่ายูอยู่รไหน ไม่เห็น้อเปลี่ยนอะไรเลย”
“เอ๋
ริๆหรอ
ีวอน็เยอมอันเหมือนันหรอ” ยูฮยอนพูไป็ีใไป ยิ้มว้าให่
“ไม่ให้มอเธอแล้วะมอใร ็เธอเป็นแฟนันนิ” แล้วทั้ 2 ็พูุยันพร้อมร้อยยิ้มลอทาลับบ้าน
ริๆ แล้วไม่ใ่แ่ยูฮยอนที่อยมอีวอนนำา ำท่าเิน ำริยาท่าทาอีวอนไ้ ีวอนเอ็อยมอยูฮยอนเหมือนัน นสามารถำเสียเินอยูฮอยนไ้
//แ้ำผิให้มาที่สุ ะพยายามไม่พิมพ์ผินะะ
ความคิดเห็น