ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปรากฏว่าเป็นรัก

    ลำดับตอนที่ #41 : รับรอง

    • อัปเดตล่าสุด 27 มิ.ย. 67


    ผมจะค่อยๆ ทำ รับรองว่าคุณจะไม่เจ็บ” อู่อี้เทียนยิ้มพราย ออกแรงนิดเดียวเขาก็หมุดอาร์มแชร์ทั้งตัวทำให้มาสฟ้าหันมาเผชิญหน้ากับเขา โดยที่เขานั้นพาดมือทั้งสองหน้าไว้บนพนักพิงกักขังเธอไว้ด้วยท่าทางสบายๆ ทว่าเปี่ยมไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม ที่ทำให้ท้องไว้ของหญิงสาวหดเกร็งด้วยความประหม่าและตื่นเต้น ด้วยนี่เป็นครั้งแรกเลยที่มาสฟ้าได้มีโอกาสเผชิญหน้ากับอู่อี้เทียนที่เปี่ยมเสน่ห์แห่งบุรุษเพศเช่นนี้ “หรืออาจจะเจ็บนิดๆ แต่รับรองว่าไม่เป็นอะไรแน่นอน”

    ว่าแล้วชายหนุ่มก็ยื่นหน้าเข้ามาจุมพิต หนที่สองนี้จูบของเขานั้นทวีความเร่าร้อนและเป็นเจ้าเข้าเจ้าของจนมาสฟ้าตาพร่า ทำได้แต่ส่งเสียงในคอประท้วงแต่อู่อี้เทียนก็ไร้เมตตา ทั้งสอดลิ้นเข้ามาในปากเธอเพื่อช่วงชิงลมหายใจจนมาสฟ้านั้นออกแรงบีบที่ไหล่กว้างเป็นการประท้วง ทว่าอู่อี้เทียนก็คืออู่อี้เทียนชายหนุ่มยังคงเดินหน้ามอบจูบร้ายกาจที่แสนเอาแต่ใจให้มาสฟ้าต่อไป กระมั่งมาสฟ้าจวนหมดลมหายใจเขาจึงยอมผละจูบออก

    “ตกลงไหมครับ”

    มาสฟ้ารีบพยักหน้ารับ ตอนนี้ขอแค่เธอได้มีโอกาสสูดอากาศหายใจ ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรเธอย่อมคล้อยตาม โดยที่ไม่รู้เลยว่าช่วงเวลาที่เธอคิดว่าจะยาวนานไปกว่านี้อีกสักนิดจะหมดลงเร็วก่อนทีเธอจะทันได้ตั้งตัว เมื่อจู่ๆ กลีบปากหน้าก็ประกบเข้าหาปากของเธออีกครั้ง เป็นจูบที่ชวนซาบซ่านหัวใจยิ่งกว่าคราวก่อน พร้อมกับท่อนแขนแกร่งของเขาสอดรอบก้นกลมกลึงของเธอ จากนั้นก็ยกเธอขึ้นทั้งตัวที่ที่ไม่ยอมผละจูบออก กระทั่งมาสฟ้านั้นเผลอตัวสอดนิ้วเข้าไปในกลุ่มผมหนาของเขา ขยุ้มเรือนผมดำขลับเสียยุ่งเหยิงตามดีกรีความร้อนแรงของจูบที่พวกเขามอบให้กันและกัน

    “นี่เป็นครั้งแรกของเรา ผมจะใจดีกับคุณสักหน่อย” เสียงดังกระหึ่มนั้นทำให้มาสฟ้าได้สติ ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งอู่อี้เทียนก็นำพวกเขามายืนอยู่ในห้องนอนเสียแล้ว ตอนนี้มาสฟ้านั้นทำได้เพียงก้มหน้ามองแผงอกกว้างของคนรักที่กำลังจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของเธอทางพฤตินัยในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า “คุณคิดว่าดีไหมครับ”

    “คุณจะไม่...นอนกับฉันเหรอคะ” มาสฟ้าถามเสียงตะกุกตะกัก แล้วเธอก็ได้เสียงหัวเราะหึๆ จากอู่อี้เทียนเป็นคำตอบ ชายหนุ่มเลื่อนมือไปแตะที่เอวคอดกิ่วของมาสฟ้า จับเธอให้หมุนตัวหันหลังให้เขาแต่ก็ไม่ยอมถอยห่างเสียทีเดียว ราวกับว่าระยะห่างที่ลมหายใจอุ่นๆ รินรดกันได้นั้น มันห่างที่จะให้เธอตั้งหลักได้แล้ว

    “เรานอนด้วยกันแน่มาสฟ้า” อู่อี้เทียนเอ่ยเสียงพร่า อย่างที่เขาเองก็แทบจะยั้งความต้องการของตัวเองไม่ไหวแล้ว ไม่นานมาสฟ้าก็สัมผัสถึงปลายนิ้วสากระคายที่กำลังเคลือบคลานอยู่ที่ขอบกางเกงนอนของเธอ เท่านั้นหญิงสาวก็หอมหายใจยืนนิ่งเป็นหินกระทั่งริมฝีปากร้อนๆ ของคนด้านหลังประทับลงที่ลาดไหล่ปาก ความชื้นของจุมพิตแผ่วเบานั้นประทับอยู่บนผิวกายทำให้มาสฟ้าเห่อร้อนไปทั้งตัว “บอกแล้วไงว่าผมจะพาคุณขึ้นเตียง แล้วมันก็คือวันนี้”

    “อี้เทียนขา...”

    มาสฟ้าครางอ่อย ผวาจับมือแกร่งเอาไว้แต่ก็สายเกินไปเมื่อปลายนิ้วร้อนๆ จองเขาสอดเข้าไปในกางเองนอนของเธอเรียบร้อย และเขาก็แตะต้องส่วนที่อ่อนไหวที่ไม่ว่าใครก็ไม่เคยแตะต้องมาก่อนอย่างถือสิทธิ์ ประกาศความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของทุกตารองนิ้วจนแข้งขาของมาสฟ้าไร้เรี่ยวแรง ยิ่งเสียงแหบพร่าขานรับที่ข้างหูมาสฟ้าก็แทบจะเป็นลมล้มพับไปกองอยู่แทบพื้น

    “ผมอยู่นี่” ชายหนุ่มว่าทั้งที่ปากเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เคลื่อนนิ้วลงต่ำกว่าเดิมกระทั่งแตะต้องถึงความเปียกชื้นอันแสนหวานของมาสฟ้า สัมผัสของเขานั้นทำให้มาสฟ้าหอบจนตัวโยน หายใจไม่เป็นจังหวะมือก็จิกแน่นที่แขนของเขา อ้อนวอนให้เขาหยุดอย่างน่าเวทนา

    “ตรงนั้น...ไม่ได้”

    “ได้สิ คุณเป็นของผม” เขาประกาศ สอดนิ้วเลยความเปียกชื้นเพียงเล็กน้อยลึกเข้าไปอีกนิด จนมาสฟ้าต้องหลุดเสียงหวีดร้องออกมาเพราะโดนเขาบุกเข้ามาในกาย แม้จะเป็นเพียงนิ้วมือแต่มาสฟ้าก็หูตาพร่ามัว ไม่เคยได้รับสัมผัสเช่นนี้มาก่อนกระทั่งได้เจอกับอู่อี้เทียน “ทั้งหมดของคุณ รวมถึงตรงนี้ก็เป็นของผม”

    “อี้เทียน ฉันไม่...”

    “ชู่ว...ให้ผมทำ แล้วคุณจะไม่เจ็บมาก” เมื่อเขาบอกอย่างนั้นมาสฟ้าก็ต้องปิดตาแน่น อายเกินกว่าที่จะมองว่าเขาจะจัดการกับร่างกายของเธอยังไง ไม่นานนิ้วสากระคายของเขาก็เคลื่อนออกไปทำให้มาสฟ้าหายใจได้เต็มปอดอีกครั้งก่อนจะหวีดร้องออกมาอย่างไม่ทันตั้งตัว เมื่อนาทีถัดมานิ้วของเขาก็เคลื่อนเข้าหาเธออีกครั้ง ทำย้ำๆ อยู่เช่นนั้นจนมาสฟ้าหมดเรี่ยวแรง กรีดร้องออกมาขณะที่เกี่ยวท่อนแขนของเขาเอาไว้อย่างหาที่พึ่งพิง

    “เจ็บมากเลยเหรอครับ”

    อี้เทียนก้มมองคนตัวเล็กที่เกาะท่อนแขนของเขา ทั้งยังซบหน้ากับอกเขาระหว่างหอบหายใจเอาอากาศเข้าปอดอย่างน่าสงสาร กระทั่งเธอเงยหน้ามองเขาทั้งที่มีน้ำตาเอ่อคลอดวงตาทั้งสองข้าง ยิ่งทำให้มาสฟ้าดูน่าสงสารแต่ครั้งนี้อู่อี้เทียนกลับไม่รู้สึกสงสารเธอสักนิด ความรู้สึกเดียวที่อู่อี้เทียนมีตอนนี้เธอเขาต้องการนำตัวตนที่แกร่งร้อนอยู่ตรงหว่างเขาเข้าไปซุกซบอยู่ในตัวของเธอให้เร็วที่สุด

    “พักก่อน...นะคะ”

    “ไว้ค่อยพักแล้วกัน” อู่อี้เทียนสรุปง่ายๆ ทั้งอย่างนั้น ก่อนจะผลักมาสฟ้าลงไปกลางเตียง ร่างบอบบางนั้นเหมือนจะยังจับต้นชนปลายไม่ได้ หญิงสาวก้มมองอกขาวๆ ที่เปิดเผยเนื่องจากอู่อี้เทียนอาศัยจังหวะที่เธอกำลังเพลิดเพลินกับนิ้วของเขา ปลดกระดุมชุดนอนทุกเม็ดของเธอไม่มีเหลือ จะรู้ตัวว่าเสื้อผ้าบนกายพร้อมที่จะถูกปลดทิ้งทุกเมื่อก็ตอนที่เขาผลักเธอมาบนเตียงหลังใหญ่นี่แหละ

    “คุณสวยจัง” อี้เทียนกระซิบเสียงกระเส่าแนบปากของมาสฟ้า หลังจากที่ตามมาทาบกายเหนือหญิงสาว ยิ่งอกเปลือยเปล่าของมาสฟ้านั้นสัมผัสเข้ากับแผงอกแน่นของเขา อู่อี้เทียนก็ครางลึกอย่างพึงใจ ขณะที่เลื่อนมือลงไปปลดเอวกางเกงของเขาเอง ไม่นานเขาก็ผละห่างจากคนรักเพื่อสลัดเจ้ากางเกงเจ้าปัญหานั้นออกจากตัว

    ภาพตรงหน้าทำให้มาสฟ้าต้องลอบกลืนน้ำลายหนิดๆ ลงคอ ยิ่งเห็นแก่นกายที่แกร่งร้อนของชายหนุ่มใบหน้าของมาสฟ้าก็ผลันเห่อร้อนขึ้นมายิ่งกว่าเดิม

    “ชอบสิ่งที่เห็นไหมครับ” มาสฟ้าไม่กล้าตอบคำถามนั้นของชายหนุ่ม เธอทำได้เพียงจ้องเขาตาไม่กระพริบ มองดูอู่อี้เที้ยนล้วงหาบางสิ่งบางอย่างจากกระเป๋ากางเกง พลางลุ้นไปกับเขาว่าอะไรกันเหนอที่ทำให้ชายหนุ่มต้องควานหาในเวลานี้ แต่เมื่อเห็นสิ่งที่อู่อี้เทียนหยิบออกมามาสฟ้าก็ต้องทิ้งศีรษะไปด้านหลัง ก่นด่าตัวเองที่ลืมเรื่องสำคัญขนาดนี้ไปเสียสนิท “ทำไมครับ คิดว่าผมจะเอาเปรียบคุณหรือไง”

    “เปล่าค่ะ ฉันแค่ลืมไปน่ะ” มาสฟ้าตอบด้วยสีหน้าขัดเขิน มองอู่อี้เทียนจัดแจงสวมถุงยางอนามันให้ตัวเองด้วยสายตาเปี่ยมรัก ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกที่ตนเองมีต่อเขาตอนนี้อย่างไรดี มันมีนั้นความรักร้อนแรงเช่นหนุ่มสาวมีระหว่างกัน แต่ขณะเดียวกันมาสฟ้าก็นึกขอบคุณเขาที่คิดเผื่อเธอทุกอย่างไปเสียหมดแบบนี้ “ยังดีที่คุณไม่ลืม”

    “ผมตั้งใจจะนอนกับคุณมาตั้งนาน ลืมก็บ้าล่ะ”

    ลืมความชื่นชมที่เธอมีต่อเขาก่อนหน้านี้ไปเสียเถอะ ถุงยางมันก็เป็นเรื่องปกตินั่นแหละ

    “ช่างเป็นคนที๋โรแมนติกอะไรอย่างนี้” มาสฟ้าประชด คนที่หวนกลับมาค้ำกายเหนือเธออีกครั้งด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์ แต่อู่อี้เทียนกลับไม่สะทกสะท้าน เขาเกี่ยวเอวกางเกงของเธอด้วยมือข้างเดียว ปลดกางเกงนอนและแพนตี้ของเธอได้ในเวลาอันรวดเร็วจนน่าประทับกับความเชี่ยวชาญนี้ของเขา

    “ผมไม่คิดว่ารอบนี้ผมจะโรแมนติกกับคุณได้นะ” ชายหนุ่มสารภาพไปตามตรง ก่อนที่มาสฟ้าจะผวาตัวขึ้นมาหาเขา เมื่อเขาแตะลงที่จุดอ่อนไหวของเธอ แตะต้องเธออย่างลามกอีกครั้งด้วยปลายนิ้วร้อนๆ ของเขา “เอาไว้ผมรอบหน้านะ”

    อู่อี้เทียนมั่นใจว่าหญิงสาวนั้นพร้อมที่จะรับความแกร่งร้อนของเขาแล้ว หลังจากที่เขาพยายามเตรียมพร้อมให้กับเธอด้วยนิ้วมาครู่ใหญ่ มาสฟ้าคงไม่พร้อมไปมากกว่านี้แล้วเขาจึงขยับไปอยู่ตรงหว่าขาของเธอ ทำให้มาสฟ้าต้องหอบหายใจด้วยความประหม่าอีกครั้ง จนอู่อีเทียนประคองใบหน้าของเธอมารับจูบจากเขามาสฟ้าจึงคลายความกังวล หญิงสาวโอบมือรอบต้นคอแกร่งแล้วเอียงหน้ารับจูบของอู่อี้เทียนอย่างไว้เนื้อเชื่อใจ ยิ่งจูบระหว่างกันนั้นหอมหวานและมอมเมาเท่าไหร่ มาสฟ้าก็ลืม มาสฟ้าก็คล้ายจะลืมความตั้งใจของอู่อีเทียนที่จะคืบคลานเข้ามาในตัวเธอมากเท่านั้น

    กระทั่งตัวตนที่แกร่งร้อนของเขาแตะต้องตรงส่วนที่ก่อนไหว มาสฟ้าจึงดิ้นจนออกจากจูบของอู่อี้เทียน เบือนหน้าหนีไปอีกห่างจนหายหนุ่มนั้นไต่กลีบปากร้อนๆ ลงไปหาใบหู เลื่อนต่ำลงไปหาซอกคอบางขณะที่ใช้ท่อนแขนอกตัวของมาสฟ้าชิดที่นอน ไม่ยอมให้เธอเห็นว่าเขากำลังจะเข้าไปอยุ่ในตัวเธออย่างไรจนมาสฟ้าประหม่า เหงื่อแตกผลัก

    “อี้เทียนคะ...”

    “ชู่ว คุณไม่เป็นไร” อี้เทียนวกกลับมาจูบมาสฟ้าอีกครั้งเมื่อหญิงสาวร้องหา ยิ่งเธอเกาะเกี่ยวไหล่เขาไว้อย่างหาที่พึ่งแขนที่กดเธอแนบที่นอนก่อนหน้าก็เปลี่ยนมาเป็นประคองกอดรองบอบบาง เขาใช้แขนโอบรอบเอวคอดกิ่วของหญิงสาวเอาไว้โดยใช้มืออีกข้างนั้นชักนำแก่นกายของตัวเองเข้าไปในตัวของคนรัก เข้าไปได้ครึ่งทางเขาก็ถูกความคับแน่นของเธอเล่นงาน จนกลายเป็นฝ่ายที่หอบฮักเหงื่อแตกบ้าง

    “อี้เทียน คุณเป้นไรไหมคะ” มาสฟ้าที่ยังไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับอี้เทียนนั้นถามเขาด้วยความเป็นห่วง ลืมความเจ็บที่ค่อยๆ เกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อเห็นชายคนรักนั้นข่มกรามเข้าหากันจนส้นเลือกปูดโปน

    “คุณ...แน่น”

    คำตอบนั้นทำให้มาสฟ้าได้แต่เม้มปากแน่น ไม่รู้ว่าเธอจะสามารถแก้ไขอะไรได้ถ้าเป็นปัญหานี้ หญิงสาวมองเขาอย่างคนที่มืดแปดด้าน ก่อนจะเป็นฝ่ายดันตัวขึ้นไปจูบเขาก่อนบ้าง จูบนี้จากมาสฟ้านั้นทำให้อู่อี้เทียนครางออกมาอย่างพึงใจ พร้อมกับอ้าปากเปิดทางให้ลิ้นที่แสนเงอะงะของมาสฟ้าสอดเข้ามาในปากเขาอย่างเต็มอกเต็มใจ และเมื่อเธอล่าถอยไปก็เป็นเขาเองก็เดินหน้า เป็นฝ่ายช่วงชิงลมหายใจจากหญิงสาวคืนบ้าง โดยอาศัยจังหวะที่มาสฟ้าเผลอไผลนี้ดันส่วนทีเธอของเขาเข้าหาเธอจนหมดสิ้น กลายเป็นมาสฟ้าที่หวีดร้องออกมาเพราะความรู้สึกเต็มตื้นแสนวาบหวามที่เกิดขึ้น แต่เสียงร้องนั้นก็เป็นเพียงเสียงอู่อี้เพราะถูกอีกฝ่ายประกบปากกับเธอแน่น ไม่ยอมให้มีเสียงใดๆ เล็ดลอดออกไปได้

    “ไหนคุณบอกว่าไม่เจ็บไง” มาสฟ้าทวงถามคำสัญญาอย่างโกรธๆ หลังจากที่กลีบปากของเธอเป็นอิสระ

    “ผมบอกว่าอาจจะเจ็บนิดหนึ่ง” อู่อี้เทียนกระซิบชิดกลีบปากที่ยังบวมเจ่อเพราะจุมพิตเร่าร้อนของมาสฟ้า นิ่งรอให้หญิงสาวคุ้นชินกับตัวตนของเขาอยุ่อึดใจหนึ่งก่อนจะค่อนๆ ถอดถอนความแกร่งร้อนนั้นออกห่าง และขยับเข้าหาเธออีกครั้งอย่างรวดเร็วจนมาสฟ้าหลุดเสียงครางแสนน่าอายออกมา

    “คุณโกหก!” มาสฟ้าเอ่ยลอดไรฟัน ก่อนจะยกมือฟาดไปที่อกของอู่อี้เทียนแรงๆ ที่หนึ่งเป็นการเอาคืนเขาที่ทำให้เธอเจ็บ แต่ชายหนุ่มกลับไม่สะทกสะท้านเขายิ้มมุมปากทั้งที่โดนเธอทำร้าย หรือจริงแล้วเขาชอบที่โดนเธอทำร้ายมาสฟ้าก็ไม่ใคร่แน่ใจ “อ๊ะ...”

    “ผมไม่โกหกคุณหรอกที่รัก” อี้เทียนกระซิบเสียงแผ่วเบาชิดหูคนใต้ร่าง ขณะขยับเข้าออกจากกายของหญิงสาวกระทั่งมาสฟ้าครวญครางออกมาเมื่อโดนความรู้สึกซาบซ่านเข้าจู่โจม เป็นความรู้สึกทีเธอไม่เคยสัมผัสมาสฟ้าจึงไม่รุ้ว่าเธอควรรับมือกับมันอย่างไร ทั้งอู่อี้เทียนเองก็ไม่ยอมให้เธอได้มีโอกาสตั้งตัวติด เขาขยับกายเข้าหาเธออย่างไม่เว้นระยะแม้ว่าจะถูกมาสฟ้าใช้เล็บคมๆ ข่วนเข้าที่อกกว้าง ชายหนุ่มก็ไม่ยอมหยุดการกระทำเขายังเดินหน้าครอบครองมาสฟ้าทุกตารางนิ้วอย่างที่ปากบอก

    ปากทิ้งรอยจูบแดงระเรื่อยไปทั่วผิดกายนวลเนียนของมาสฟ้า นิ้วมือแตกต้องไปทุกตารางนิ้วที่นิ้วของเขาจะเคลื่อนไปถึง กระทั่งมาสฟ้าหอบฮักเพราะไม่สามารถควบคุมลมหายใจของตัวเองได้ เขาจึงจะหยุดแต่ก็เพียงเวลาสั้นๆ เท่านั้นที่อู่อี้เทียนผละออกห่างเธอ หลังจากที่เคลื่อนกายออกห่างพอให้มาสฟ้าได้เงยหน้าขึ้นจากที่นอน มือคนมากประสบการณ์ก็จัดแจงพลิกตัวให้มาสฟ้านอนคว่ำลงกับที่นอนชื้นเหงื่อของพวกเขา รั้งเอวบางครั้งมาสฟ้าคว่ำหน้าแล้วยันกายไว้ด้วยเขาทั้งสองข้างของเธอด้วยท่าทางน่าอาย อู่อี้เทียนจึงโน้มตัวแนบอกของเขากับแผนหลังเนียนของมาสฟ้าแล้วขยับแก่นกายของเขากลับไปหามาสฟ้าจากด้านหลัง ใช้มือหนานั้นกดไว้ระหว่างทรวงอกเจ้าหล่อนเพื่อกันร่างบอบบางให้แนบชิดกับเขาอย่างไม่มีทางเลี่ยง

    “ผมบอกแล้วว่าเราจะนอนด้วยกัน” เขาหยุดเพียงเพื่อกระทั้นกายเข้าหามาสฟ้าเพื่อยืนยันคำพูดเมื่อครู่ กระทั่งมาสฟ้าหวีดร้องออกมาเขาจึงเคลื่อนกายออกห่างแต่ก็เพื่อหวนกลับเข้ามาหาเธอใหม่อีกครั้งอย่างรุยแรงแรกลึกยิ่งกว่าเดิม ยิ่งพวกเขาร่วมรักกันในท่านี้ทั้งตัวมาสฟ้าและอู่อี้เทียนเองก็รู้สึกว่าความแกร่งร้อนของชายหนุ่มนั้นไปเข้าไปในกายของเธอได้ลึกกว่าก่อนหน้านี้

    มือหนึ่งอู่อี้เทียนกดหน้าอกส่วนอีกมือขึ้นเคลื่อนต่ำไปหาจุดกึ่งกลางกายของมาสฟ้า เขาใช้นิ้วมือของเขาหยอกเย้าจุดอ่อนไว้ที่สุดของผู้หญิง ทั้งคลึงเคล้าอย่างเอาอกเอาใจห้องกับกระทั้งกายเข้าหาจนมาสฟ้าจับต้นชนปลายความรู้สึกที่ถาโถมใส่เธอไม่ทัน กระหญิงสาวเสร็จสมแล้วฟุบลงไปกับที่นอนอู่อี้เทียนก็ยังหาประโยชน์จากร่างกายของเธอไม่หยุด มาสฟ้าไปแต่ร้องครวญครางอยู่ใต้ร่าของเขาอย่างสิ้นหนทาง ยอมให้ชายหนุ่มกดบ่าของเธอแนบที่นอนโดยมีเขากระทั้นกายแรงๆ เข้าหาเธอไม่หยุด และไม่อาจต่อรองใดๆ กับเขาได้เลย ผ่านไปนานทีเดียวกว่าที่มาสฟ้าจะได้ยินเสียงคำรามดุๆ จากคนเบื้องหลัง ก่อนที่ร่างกายใหญ่โตของเขาจะซุกซบลงกับแผ่นหลังของเธอ ร่างกายสั่นระริกเพราะความรู้สึกเสร็จสมที่เขาห่างหายไปนาน พร้อมกับลมหายใจหอบกระชันที่รินรดต้นคอชื้นเหงื่อของมาสฟ้า

    “คุณบอกว่าชอบแบบโรแมนติกใช่ไหม?”

    คำถามนั้นทำให้มาสฟ้าผงกหัวจากที่นอน ลำเลืองมองไปด้านหลังด้วยสายตาสับ ตอนนี้หัวของเธอปราศจากความทรงจำใดๆ ทั้งสิ้นเพราะยังซาบซ่านกับความรู้สึกใหม่ที่เขามอบให้อยู่ แต่เมื่อสัมผัสได้ถึงความแกร่งร้อนพอประมาณในกายของเธอที่กำลังผงาดขึ้นมาอีกครั้งมาสฟ้าก็หน้าเสีย ร้อนรนคลานหนีจากใต้ร่างของอู่อี้เทียนอย่างน่าเวทนาแต่สุดคว้าก็ถูกเขาตะครุบกลับมา กดเธอแนบกับที่นอนโดยมีเขาค้ำกายอยู่เหนือเธอเหมือนอย่างทีแรก

    “พักก่อนๆ ขอเวลานอก”

    “เสร็จรอบนี้แล้วผมจะให้พัก”

     

    เหอะๆ ศรมันคนบาป ศรีจะลุยไฟไถ่บาปครั้งนี้เองค่ะ ศรีจะไม่ต่อรองใดๆทั้งสิ้น // เผามือตัวเอง

    และข่าวดีของเราก็มาถึง ตอนนี้ทาง สนพ ได้ทำการเปิดจองเรียบร้อยแล้วค่ะ กราบเรียนทุกท่าน 

     



     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×