ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    *~=เลิฟไดอารี่ รักนี้มีกิ๊ง!!!+++~*

    ลำดับตอนที่ #1 : ++..เข้าหอแล้วนะ..++

    • อัปเดตล่าสุด 24 ต.ค. 48


        เฮลโหล อะโฮ!!! ...สวัสดีค่ะ ฉันคือ \"เวนีซ\" สาวน้อยวัย 16 ที่กำลังจะถูกขับไล่ไสส่งจากครอบครัวที่น่ารัก

    (ปะป๊ากะมาม๊าบ้ายอ อิอิ) ไปอยู่โรงเรียนประจำ ที่เหมือนจะเป็นโรงเรียนประจำตระกูล เพราะทั้งพี่สาวแล้วก็พี่ชายของฉัน

    ทั้งคู่ก็เคยเป็น “ดาวเด่น” ของที่นั้นมาแล้ว ส่วนฉันละ จะให้ไปเป็น \"ดาวดับ\" หรือไง...

    นึกแล้วมันก็แย่จริงๆ แต่จะให้ทำไงได้ละ ในเมื่อปะป๊ากะมาม๊าท้าพนันกับฉันไว้ถ้าฉันสามารถอยู่ได้เป็นเวลา 3 ปี

    จะให้เงินฉันตั้ง 10 ล้านบาท เงินขนาดนี้จะไม่ลองหน่อยก็บ้าแล้วช่ายปะละ ฮ่าๆ...



    \"..นี้ๆ ยายนีซ ไปอยู่ที่นั้นแล้วทำตัวดีหน่อยนะ อย่าให้เสียชื่อพี่ละ\"เฮียวิน พี่ชายคนโตของฉัน ที่หล่อมากๆ

    อดีตเคยเป็นดาวเด่นและประธานนักเรียนของที่นั่น ลูบหัวฉันแบบห่วงใย (ห่วงใยในชื่อเสียงของตัวเองต่างหาก ก๊ากๆๆๆ)



    \"..นั่นสิ แล้วไปสร้างชื่อให้กับวงศ์ตระกูลบ้างนะเรา อย่าให้เขาไล่กับมาละ\" เจ๊ซายส์ (ชื่อเต็มของเจ๊ คือ แวร์ซายส์

    พระราชวังที่โด่งดังในฝรั่งเศส) พี่คนรองของฉัน เจ๊นะสวยมากๆ อดีตก็เคยเป็นหัวหน้าเชียร์ลีดเดอร์และดาวโรงเรียนมาแล้ว



    \"ค่า... ข้าพเจ้าเข้าใจแล้วขอรับ นี้เค้าไปเรียนนะ ไม่ใช่จะไปเกเรซะหน่อย ทำเป็นไม่ไว้ใจไปได้\" ฉันพูด ทั้งๆที่ก็รู้อยู่แก่ใจว่า

    พี่ทั้งสอง ไม่ไว้ใจเลย แล้วมันก็เป็นคำตอบ --



    \"ไม่ไว้ใจ....”\" พี่ทั้งสองพูดพร้อมกัน



    \"ฮือๆๆ ไม่ไว้ใจ ไม่เชื่อใจเค้า ก็เลยจะส่งไปโรงเรียนประจำใช่มั้ย ร้ายกาจที่สุด\" ฉันเริ่มเสแสร้ง ใช้มารยาทุกวิถีทาง

    แต่มันก็คงไม่เป็นผลแล้ว แย่เนอะ



    \"เวนีซ ลูกรู้ใช่มั้ยว่าที่ม๊ากะป๊า ส่งไปอยู่โรงเรียนประจำ ก็เพราะอยากให้ลูกได้เป็นผู้ใหญ่ ดูแลตัวเองได้

    ม๊ากะป๊าจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงเพราะว่าม๊ากะป๊าต้องเดินทางอยู่บ่อยๆ ไม่มีเวลามาดูแลลูกตลอด เข้าใจมั้ยจ๊ะ\"

    ม๊าพูดซึ้งๆ อ่า..น้ำตาฉันไหลเลย ที่ป๊ากะม๊าไม่มีมีเวลาดูแลฉันก็เพราะทั้งคู่เป็นเจ้าของกิจการทัวร์ที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียนะสิ

    (ไม่ใช่อวดรวยนะ +55) ก็เลยตั้งชื่อฉันกะพี่เป็นซะยังงี้



                     .... แวร์ซายส์ มาจากชื่อพระราชวังในฝรั่งเศส....

                     .... เวนีซ มาจากชื่อเมือง ในอิตาลี ที่สวยมากๆ (แต่ฉันคงสวยไม่เท่า ..เฮ้ย เอามาเทียบกันได้ไงวะ..)

                     ส่วน ..วิน.. อันนี้ไม่เกี่ยว เอามาลงเล่นๆซะงั้น (แว้กๆๆ ถูกหลอกๆๆ..)



    \"เอาละ งั้นพวกเราส่งแค่นี้ได้มั้ย เดี๋ยวป๊ากะม๊าจะต้องรีบไปประชุมและส่งไอ้วินกะไอ้ซายส์ไปนิวยอร์กแล้ว ทำตัวๆดีนะยายนีซ

    ยายตัวเล็กน่ารักของป๊า รู้ไว้นะว่าป๊ารักแกมาก ส่วนเรื่องเงิน ป๊าเตรียมไว้ให้เสมอะนะ เพราะป๊ารู้ว่าแกทำได้\" ป๊าลากฉัน

    เข้ามากอด ป๊าก็เป็นคนอย่างงี้แหละ ชอบล้อเล่นอยู่เรื่อย เพราะป๊ารักฉันที่สุด +55 (อิจฉาช่ายปะ เฮียวิน เจ๊ซายส์)



    \"เค้ารักทุกคนนะ...\"ฉันร้องขึ้น เพราะเก็บน้ำตา(แห่งความดีใจ ที่จะได้อยู่คนเดียว)ไว้ไม่อยู่... (คนเขียนนี้ งงอะป่าว -_-^)



    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

        เมื่อทุกคนกลับไปกันหมดแล้ว ฉันก็เดินลากกระเป๋าใบใหญ่ ลากไปเรื่อยๆ จนถึงหน้าตึกอำนวยการ ของโรงเรียนแห่งนี้

    โรงเรียน \"เซนต์เดอลองค์ คอลเลจ\" (กรุณาออกเสียงแบบฝรั่งเศส แต่ฉันขอเรียกง่ายๆ ว่า โรงเรียน\"ลองกอง\" ละกัน

    เอาซะงั้นเลยเนอะ ทุ-เรสจิง) ซึ่งเป็นที่นัดหมายรายงานตัว .... แล้วฉันก็เจอกับเจ๊ใหญ่ไฮโซ (เจ๊ใหญ่นี้หมายถึงหน้าอกของเจ๊อ่ะ

    ใหญ่บิ๊กบึ้มมากๆ หน้าฉันเกือบโดนภูเขาเอเวอร์เรสต์ทิ่มซะแร้ว แอ๊กๆ ส่วนหน้าของเจ๊ก็พอกซะอย่างกับเค้กแต่งงาน

    แต่อย่างเจ๊คงไม่ได้แต่งหรอก --ฉันนี้ปาก.....เนอะ)



    \"เอาละ นักเรียนทุกคนเคอะ\" เจ๊แกพูดแบบเสียงสูงโซปราโน แต่ออกเหน่อนิดๆ



    \"ตอนนี้พวกเจ้าก็เป็นเลือดของเซนต์เดอลองค์เรียบร้อยแล้ว ต่อไปนี้ก็คือหน้าที่ของพวกเจ้าก็คือ

    การประพฤติและปฎิบัติตนให้ถูกต้อง ตามวิถีประเพณีของเรา พวกเจ้าจงรับและจำเอาไว้ซะ จะรับไว้มั้ย\"

    เจ๊แกยังพูดแบบเสียงสูงต่อไป แต่ทำไมนะ ต้องใช้คำว่าพวกเจ้าด้วย มันดูเหมือนเจ๊แกเป็นร่างทรงมากกว่าอาจารย์ซะอีก



    \"รับค่ะ/ครับ\" นักเรียนทุกคนตอบเจ๊ แกแบบสับสนนิดๆ ประมาณว่า...นี่กรูมาถูกที่ป่าววะ...



    \"ในเมื่อพวกเจ้ารับทราบกันแล้ว ต่อไปนี้คือการจับฉลากเลือกหอ เพราะที่นี้เรายึดคติความเท่าเทียม

    แต่ละห้องจะอยู่ห้องละ 2 คน หญิงกะหญิง ชายกะชาย พร้อมแล้วเริ่มได้..\" เจ๊แกถือขวดโหลยักษ์ออกมา

    โดยนักเรียนรุ่นพี่เดินตามมาอีก 4-5 คน นักเรียนพวกนี้ ฉันคิดว่าคงจะโดนเจ๊แกบังคับมาใช้งานมากกว่า

    เพราะว่าดูหน้าแล้ว สะลึมสะลือเหมือนโดนมนต์เลยวุ้ย หุหุ...



    ขวดโหลยักษ์นี้ข้างในบรรจุลูกบอลเล็กๆ (เหมือนเป็นการจับสลากกินแบ่งฯอะนะ) ที่ให้แต่ละคนจับ

    เพื่อหาเลขห้องของแต่ละคน สีหน้าของเด็กที่ได้จับแล้ว ส่วนใหญ่ก็งงนิดๆ พร้อมกับการจะหันไปถามคนข้างๆว่า

    ...เธอๆ/นายๆ ได้เบอร์นี้อะป่าว?... และแล้วมันโหลเจ้ากรรมมันก็มาถึงฉันจนได้ ฉันหลับตาปี๊

    ขอพึ่งไสยศาสตร์หน่อยนะ ...ขอให้ได้อยู่กับคนดีๆนะค่ะ...



                           ........ห้องของคุณ คือ 505 (หอหญิง)......



        กรี๊ดดดดด...... ทำไมเลขมันเป็นยังงี้นะ นี้มันคือเลขห้องเก่าของพี่สาวฉันนี่หว่า แล้วก็เลขเก่าของพี่ชายฉัน

    (แต่เป็นของหอชายนะ) เฮ้อ... มันก็คงจะเป็นโรงเรียนประจำตระกูลและห้องประจำตระกูลด้วยจริงๆ ...สักพักฉันก็ตั้งสติ

    --เราต้องไปหาคนหมายเลขเดียวกันสิ-- ฉันเดินแวกหว่ายไปในฝูงชน (เฮ้ย..คนเขียน ยายนี้ไม่ใช้ปลา ตื่นๆๆ)

    พร้อมกับลากกระเป๋าใบใหญ่ที่ทำให้ทุกคนต้องหลีก ..วะฮะฮ่า ในที่สุด ฉันก็รู้ถึงประโยชน์ของมันแล้ว

    มิน่า เฮียวินถึงเลือกเอามาให้ =_=



    \"โอ้ย ...เจ็บนะเฟ้ย ใครว่ะ\" ฉันล้มลงไปกับพื้น แต่โชคดีที่กระเป๋าใบล้มทับ ไม่งั้นฉันคงเป็น\"ยายแบน\"แน่ๆ



    \"อึ้ย...ขอโทษนะค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจค่ะ\" เด็กสาวหน้าตาดี(แต่หน้าจืดไปหน่อย) ผมยาว หยิกเป็นหลอนๆ ดูน่ารักดี

    (แต่ยังไงก็ไม่เท่าฉัน +55 --ใครบอกแกเนี่ย) พูดขึ้น



    \"อืม ไม่เป็นไร แต่ทำไมเธอถึงไม่ดูทางเลยละนี่ ฉันเจ็บจัง เออ..แต่ไม่เป็นไร\" ฉันลุกขึ้นมา ปัดกระโปรงนิดหน่อย

    ฉันนี้ไปโทษเค้าหมดเลยนะนี้ ความจริงฉันนะไม่ดูทางต่างหาก มัวแต่เพลินไปโหน่ยยยย...



    \"แล้วเธออยู่ห้องไรละ\" ฉันถาม เพราะไหนๆก็ขี้เกียจเดินหาอยู่แล้ว +_+



    \"ฉันเหรอ อยู่ห้อง 505ค่ะ แล้วเธอละค่ะ\" ยายเด็กนั้นตอบ แล้วก็ถามฉัน -_-



    อ้ากกกกก \"505\" ยายนั้นอยู่ห้องเดียวกับฉัน ตายละหวา ฉันนี้โชคดีหรือโชคร้าย เฮ้อ เห็นแวบเดียว ยายนี้ก็ดูดีหรอก

    แต่ดูนานๆเข้ายายนี้ดูเรียบร้อยเกินเหตุ เจียมเจี๋ยมเชียว จะไหวมั้ยนี่ T_T  ไม่เป็นไร ลองดูก็ได้



    \"เอ้อ 504 บวก 1\" ฉันเล่นมุขแป๊กไปได้ไงนี่ แต่นี้แหละคือการทดสอบปัญญาของเพื่อนร่วมห้องเท่านั้นเอง +66 ไม่โทษตัวเองเลยวุ้ย



    \"งั้น ก็ได้อยู่ห้องเดียวสินะ เย้ๆๆ\" ยายนั้นกระโดดกอดคอฉัน แล้วก็ร้องดีใจ เฮ้อ...สงสัยจะดูผิดนะเรา



    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



    \"ฉันชื่อ เมย์ นะ เธอชื่อไรเหรอ\" ยายนั้นบอกชื่อตัวเอง --ฉันยังไม่ได้ถามเลย บ้าป่าว? --



    \"ฉันชื่อ เวนีซ อ่ะ แต่เรียกแค่ \"นีซ\" ก็พอ\" ฉันตอบชื่อยายนั้นไป แล้วก็นึกในใจว่ายายนั้นต้องหัวเราะแน่ๆ ป๊ากะม๊านะ

    ทำไมตั้งชื่อดีกว่านี้ไม่ได้หรือไงนะ ตั้งแต่เกิดมาก็มีแต่คนหัวเราะ



    \"อ๊า อิอิ\" --เอาแล้วไง ยายนั้นหัวเราะจนได้



    \"แหม ชื่อน่ารักจังเลย ดูแปลกดีเนอะ เข้ากับหน้าเธอจัง\" --ยายนั้นหลอกด่าป่าวนี้ ชักกลัวจัง



    \"เธอหมายความว่าไงเหรอ ชื่อฉันไม่เข้ากับหน้าเหรอ\" ฉันทำหน้างงๆ ถึงงงที่สุดใส่ยายนั้น



    \"จะบ้าเหรอ เธอออกจะน่ารัก ฉันชอบเธอนะ\" ว่าแล้วยายนั้นก็ลากฉันเข้าไปกอดอีกจนได้



    \"อืม ขอบใจที่ชม\" ฉันพูดออกมาอย่างอายปาก แต่ก็ภูมิใจนะ



    \"เธอมีพี่น้องที่เรียนที่นี้รึป่าวอะ\" ยายนั้นถามฉัน



    \"มีสิ มีตั้ง 2 คนแหนะ\" ยายตอบแบบไม่สนใจ



    \"อ้ายยย เธอเป็นน้องของพี่วินรึป่าว\" ยายนั้นกรี๊ด (ฉันดูคนผิดจริงๆ ใช่มั้ย)  หน้าแดงมั่กๆ



    \"ช่าย ฉันเป็นน้องของเฮีย แล้วก็เจ๊ซายส์ด้วย\" ฉันตอบช้าๆ กลัวยายนั้นจะทำอะไรแผลงๆอีก



    \"เย้ๆๆ งั้นฉันขอสมัครเป็นพี่สะใภ้เธอนะ แหม หน้าตาดีทั้งตระกูลเลย\" --เอาอีกแล้ว ยายนั้นหอมฉัน

    อ้ากกกก...ฉันจะถูกยายนั้นกระทำชำเรามั้ยนี่ เดี๋ยวกอด เดี๋ยวหอม เฮ้อ....คนหน้าตาดีก็งี้



    \"แล้วเธออ่ะ มีกะเค้ามั้ยนี้\" ฉันถามกลับ แล้วก็นึกสงสารพี่น้องของยายเมย์ (ขอเรียกชื่อนะ เรียกยายนั้น เดี๋ยวเมย์มันจะงอน)



    \"มีสิ มีคนเดียวเอง ชื่อไมค์ ไม่หล่อเท่าไร แต่สาวกรี๊ดตรึม แต่อยากเธอ คงจะเหมาะกับพี่โอ๊คมากกว่านะ ฉันรู้ทันนะ\"

    ยายเมย์ พูดเอง เออเองซะแร้ว ใครจะไปบ้าผู้ชายเหมือนเธอละย่ะ



    \"บ้าใหญ่แล้ว พี่โอ๊คนี้พี่ชายเธออีกคนเหรอ\" ฉันถาม แต่พลั้งปากอยากรู้มากอีกจนได้



    \"ฮั่นแน่ เวนีซสนใจใช่มั้ย เปล่าหรอก เค้าเป็นเพื่อนของพี่ฉัน หล่อมากๆ เพอร์เฟคสุดๆ อยู่ม.5 รู้สึกปีนี้จะเป็นเป็นดรัมฯโรงเรียน

    ด้วยละ\" ยายเมย์สาธยายใหญ่



    \"เออ พอเถอะนะ ฉันว่าเราจัดของให้เสร็จ แล้วลงไปกินข้าวเที่ยงกันเถอะ ฉันหิวแล้ว\" ฉันรีบตัดบท เพราะกลัวยายเมย์ฟุ้งซ่านอีก..



    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



    >>Sugarpink พูดหน่อย....++



        สวัสดีค่ะ ขอต้อนรับสู่ \"เลิฟไดอารี่ รักนี้มีกิ๊ง\" นะค่ะ เป็นยังไงกันบ้างค่ะ สนุกกันหรือเปล่า ถ้ายังไง ก็ช่วยติดตามกันนะค่ะ

    เดี๋ยวคนเขียนน้อยใจ ++55 ตอนแรกดูบ้าๆเนอะ แต่ยังไงก็อยากให้ช่วยลุ้นกันต่อไปนะค่ะ จะแต่งจนสุดใจเลยละ และถ้าชอบ

    ก็บอกกันมาได้นะ หรือถ้าไม่ชอบก็บอกได้นะ จะได้ปรับปรุงค่ะ

                                                                                                            ///ขอบคุณค่ะ///



    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×