"RED HOUSE" บ้านสยองวิญญาณหลอน

ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3:: "RED HOUSE" บ้านสยองวิญญาณหลอน 40%

          วันนี้ก็เป็นวันที่ 7 แล้วที่ฉันย้ายมาอยู่ที่บ้านแห่งนี้ ทุกอย่างดูสงบเรียบร้อยดี เพื่อนๆ ของฉันก็ดูมีความสุขกันมากๆ 


          "วิชช์!!" เมเปิ้ลตะโกนเรียกฉันจากข้างหลัง


          "มีอะไรเหรอ?" ฉันพูดแล้วหันไปมองเมเปิ้ลที่กำลังยืนพิงรถอยู่


          "คือพวกเราตกลงกันว่าวันนี้พวกเราจะกลับบ้านไปเยี่ยมพ่อแม่น่ะ" เมเปิ้ลกล่าว


          "อืม เดินทางโดยสวัสดิภาพล่ะ" ฉันกล่าวและโบกมือให้เมเปิ้ลพร้อมกับยิ้มหวานให้พวกเขา

          จากนั้นพวกเขาก็ขึ้นรถและขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว เพราะเมเปิ้ลเป็นคนขับให้ เมเปิ้ลเป็นนักแข่งรถที่อยู่อันดับต้นๆ ของประเทศ


          "เฮ้อ! ฉันต้องอยู่คนเดียวใช่ไหมเนี่ย น่าเบื่อจะตาย" ฉันพูดพร้อมเดินกลับเข้าบ้านมาด้วยหน้าตาหงอยๆ

          จากนั้นฉันทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาที่อยู่ที่ห้องรับแขกแล้วหยิบรีโมตเพื่อเปิดทีวีจอแบน 42 นิ้ว พร้อมมองหน้าจอทีวีอย่างไม่คลาดสายตา เพราะตอนนี้เป็นรายการโปรดของฉัน

          หลังจากเวลาผ่านไปสักครู่ ฉันก็ได้ยินเสียงอะไรแปลกๆ มาจากห้องครัวซึ่งอยู่อีกห้องหนึ่งถัดจากห้องรับแขก ฉันจึงเบาเสียงทีวีเพื่อจะได้ยินเสียงชัดๆ อีกครั้งว่ามาจากห้องครัวหรือไม่ แต่เสียงนั้นก็ไม่ดังมาอีก ฉันจึงเร่งเสียงทีวีและดูต่ออย่างเพลินๆ อีกครั้งจนฉันลืมเรื่องเสียงไปเสียสนิท

          "แกรก...แกรกก" คราวนี้ฉันได้ยินเสียงนั้นอีกครั้งฉันจึงเบาเสียงทีวีลงแล้วตะแคงหูเพื่อฟังเสียงนั้น และมันก็ดังขึ้นอีก ฉันจึงเดินย่องไปที่ห้องครัว จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียง!!

         "ตื้ดดด..ตื้ดดด" เสียงโทรศัพท์ของฉันที่สั่นนั่นเอง ฉันจึงเดินกลับมาที่โซฟาอีกครั้งและหยิบโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดขึ้นมาดู 'คุณพ่อ' คุณพ่อโทรมานี่นา

         "ฮัลโหล โทรมามีอะไรเหรอคะ คุณพ่อ" ฉันกล่าวถามพ่อด้วยเสียงร่าเริง

         "วิชช์เป็นไงบ้างลูก สบายดีไหม" คุณพ่อตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

         "ไม่มีปัญหาค่ะ หนูกินดีอยู่ดีจนจะอ้วนอยู่แล้วเนี่ย ฮ่าๆ"

         "อืม งั้นก็ดีแล้วล่ะวิชช์ เอ้อวิชช์ วันพรุ่งนี้วิชช์มาหาพ่อที่บ้านได้ไหม"

         "ได้สิคะคุณพ่อ เพื่อนวิชช์ไม่อยู่พอดีเลยค่ะ"