คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
คุณพอจะเคยได้ยินชื่อของชองยุนโฮบ้างรึเปล่า?
ถ้าเป็นคนในวงการแฟชั่นแล้วล่ะก็ รู้จักดีทีเดียวล่ะ เพราะชองยุนโฮขนานนี้มีสรรพคุณมาก็สาย ปากก็ร้ายแถมยังหลายใจหักอกนางแบบงามๆหลายคนจนถึงขึ้นสติเตลิดน้ำหนักขึ้นเป็นสิบๆกิโลกรัม! แต่มีเหตุผลอะไรที่บรรดาแบรนด์ชั้นนำของโลกอย่างหลุยส์วิตตอง ชาเนล กุชชี่ พราด้าและอีกมากที่เราไม่ได้เอ่ยนามต่างพากันฝึกตนเป็นนินจาเพียงเพื่อจะได้โทรศัพท์ไปอ้อนวอนให้เขามาเป็นนายแบบประจำคอลเลคชั่น?
ก่อนอื่น หน้าตาเขาจัดว่าหล่อมาก สอง…โครงร่างเขาสมบูรณ์แบบสุดๆจนวิเวียน เวสต์วู้ดที่จนบัดนี้แล้วก็ยังไม่เคยดึงตัวยุนโฮไปทำงานด้วยถึงกับออกมาชมเปาะปนเสียดายว่าเมื่อไหร่ลูกค้าของเธอจะได้เสพความหล่อของเขาในเสื้อผ้าเวสต์วู้ดเสียที แม้ว่าเธอจะพยายามโอ้อวดว่าครั้งหนึ่งยุนโฮเคยใส่ชุดสูทของแบรนด์ขึ้นปกมารี แคลร์เมื่อสิ้นปีที่แล้ว และสุดท้าย นี่อย่างสำคัญเลยนะ ข้อนี้ผมล่ะอิจฉาจริงๆ จากคำชมของสาวๆนางแบบ เซเลบริตี้บอกว่าเขาน่ะ|
“ทำอะไรอยู่น่ะมิคกี้?” ทันทีที่ต้นเสียงลอยผ่านลมมา มิคกี้แทบจะย่อหน้าจอบล็อกของตัวเองลงแทบไม่ทันก่อนจะเปิดโปรแกรมอื่นมาบังหน้าซึ่งเขาขอเลือกการาจแบนด์ที่ลงติดเครื่องไว้ให้ดูเท่ทั้งที่เขารู้สึกแสนขมขื่นเมื่อหวนนึกถึงแม่ที่ยัดเยียดเขาให้เรียนเปียโนกับคุณครูรุ่นคุณยาย คนที่เดินเข้ามาในห้องก็คือชองยุนโฮในแว่นกันแดดทรงนักบินกับท่าพาดเสื้อหนาวไว้ที่ไหล่ซึ่งรับรองว่าถ้าสาวๆได้เห็นละก็ต้องพากันระทวยแทบซิกแพ็คแน่นๆของเขาแน่นอน
“เช็คตารางงานให้นายอยู่ไงเพื่อน” เขายิ้มหน้าระรื่นให้สมกับคำชมที่ยุนโฮเคยชมเขาว่าเล่นละครกลบเกลื่อนได้ดีจนน่าเข้าชิงออสการ์ น่าภูมิใจพิลึก
“ถ้ารู้ว่าแอบเขียนบล็อกแซะฉันอีกล่ะก็ นายได้กลับไปขายรถแน่”
“ไม่แคร์ว่ะ บอกตรงๆ” มิคกี้ยกไหล่เป็นเชิงไม่แยแส “ยอดซื้อบริษัทดีลเลอร์รถฉันเพิ่มสูงขึ้นมาก กลับไปก็ไม่ต้องทำงานแล้ว เกาะแม่กินอร่อยสุด”
“ทำหูทวนลมไปได้” ยุนโฮกล่าวก่อนหย่อนตัวลงนั่งที่เก้าอี้ด้านหน้าโต๊ะทำงานของมิคกี้ “เอาล่ะ ฉันมาวันนี้เพราะเดือนนี้ฉันต้องการทำงานกับเอเดรียน มิลเลอร์ ได้ข่าวว่าเขาจะมีคอลเลคชั่นใหม่”
ฝ่ายผู้จัดการหัวเราะลั่นจนดูเหมือนจะหายใจไม่ออก “งานบ้าอะไรวะเพื่อน?! นี่ฉันพึ่งโทรไปคอนเฟิร์มกับยูนิโคลนะเว้ยว่าพรุ่งนี้แกจะถึงฮ่องกงทันถ่ายแบบลุคบุคคอลเลคชั่นนี้”
“โห่ไอ้เพื่อนโง่เอ้ย! ก็ไปถ่ายแทนก่อนดิมิคกี้ ไหนเคยบอกตัวเองหน้าตาดีนักหนาไง”
“เฮ้ยไอ้ยุนโฮมันจะไม่มากไปหน่อยเหรอวะ? เงินที่แกไปถ่ายแบบเดินแบบอะไรนี้เข้ากระเป๋าแกเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ตลอดเลยนะ ฉันได้ค่านายหน้าแค่สามสิบเปอร์เซ็นต์ แค่ซื้อแมคฟิชอันละเหรียญทุกวันศุกร์ฉันยังคิดแล้วคิดอีก ทำแบบนี้บอกตรงๆฉันไม่สู้ว่ะ” ยุนโฮที่ฟังมิคกี้ร่ายยาวมาตั้งนานด้วยความเบื่อหน่ายแทบจะน้ำตาคลออย่างสุดซึ้งที่ต้องเห็นเพื่อนซี้คิดมากแค่กับการซื้ออาหารจานด่วน
“จองตั๋วไปนิวยอร์กให้ฉันแล้วฉันจะให้แกครั้งนี้แปดสิบเปอร์เซ็นต์เลย ตกลงมั๊ย?”
“เฮ้ยน้อยไป”
“ร้อยเปอร์เซ็นต์เลยก็ได้วะ!”
“ฮัลโหลคุณเรเนซ วันนี้ผมมิคกี้ ปาร์คมีข่าวดีจะมาแจ้งให้ทราบ ผมโทรมาขอยกเลิกงานลุคบุคที่ฮ่องกงนะครับ” ใครว่ามิคกี้หรือปาร์คยูชอนทำงานอืดอาดกัน? นั่นคงกลายเป็นอดีตไปแล้ว เพราะเพียงแค่มีข้อเสนอเรื่องเงินๆทองๆเข้ามาเกี่ยวหูของเขาก็จะแปรสภาพเป็นเรดาร์มูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์สหรัฐเทียบเท่าที่ใช้ในนาซ่า
ระหว่างที่ปลายสายโอดครวญและก่นด่าผู้จัดการของยุนโฮอยู่นั้น จู่ๆบางอย่างก็ไปติดคอยุนโฮเข้าจนเขาต้องบีบคอและอาเจียนออกมาในแบบที่เขาทำเอง…ไวไฟสิ้นดีแล้วก็น่าเกลียดแบบทำลายล้างภาพพจน์สิ้นดี ใครเห็นคงติดตาเอาไปฝันร้ายเป็นคอลเลคชั่น
“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นครับ ตอนนี้ยุนโฮของทุกคนเป็นภูมิแพ้แล้วก็อาการแย่มาก แถมน้ำหนักฮวบลงไปตั้งสี่โล ซิกแพ็คเขาหายไปเยอะเลยแหละครับ”
“จริงเหรอคะ? ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ตรงตามสเป็คที่ทางเราเคยคุยกันไว้นี่คะ”
“ใช่ครับ แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ เดี๋ยวทางเราจะจัดนายแบบไปแทนให้ ตกลงนะครับ ดีมากครับ ขอบคุณครับ” ไม่ทันที่ปลายสายจะได้พูดอะไรได้แต่อ้ำอึ้ง ยูชอนก็ตัดสายทิ้งไปเสียแล้วหลังจากที่ส่งน้ำเสียงทุ้มนุ่มลึกให้สาวคนนั้นเก็บไปคิดถึง
“เอาล่ะไอ้นักแสดงนำยอดเยี่ยม…” ผู้จัดการหันมากับสายตาที่กะจะเค้นเอาความลับของนายแบบหนุ่มที่ตอนนี้หายภูมิแพ้เป็นปลิดทิ้ง (ขีดเส้นใต้คำว่า ‘ปลิดทิ้ง’)
“บอกเหตุผลให้มิคกี้คนนี้ชื่นใจหน่อยสิว่าทำไมฉันถึงต้องจองตั๋วไปนิวยอร์กให้นาย?”
“ง่ายๆเลยนะ” ยุนโฮเท้าแขนยืนขึ้น “ฉันจะจีบนางแบบที่ชื่อแอนนาเบล แล้วเธอก็เป็นตัวเก็งพรีเซนเตอร์คอลเลคชั่นรีสอร์ทของเอเดรียน มิลเลอร์ปีนี้ เพราะฉะนั้นฉันต้องไปถึงนิวยอร์คพรุ่งนี้เช้า ให้ทันคัดตัวของแบรนด์ที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์”
สุดท้ายก็เรื่องผู้หญิงสินะ… “เวรกรรมจริงๆ”
“เอาน่าเพื่อน แล้วเดี๋ยวยุนโฮคนนี้จะจองตั๋วปารีส-ฮ่องกงให้นายเอง”
โอ้ชิท…
ความคิดเห็น