คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1
ภายในฝัน เฟลอร์เดินอยู่ท่ามกลางสวนดอกไม้ ต้นไม้และสัตว์นานาชนิด ทั้งที่เธอเคยเห็นและไม่เคยเห็นมาก่อนจึงทำให้เธอรู้สึกมีความสุข เมื่อเธอเดินไปทางอันคดเคี้ยวก็มีพุ่มของดอกทิวลิปสีชมพูแกมส้มที่ขึ้นริมทาง ทำให้เฟลอร์รู้สึกอยากเด็ดมันขึ้นมาแต่แล้วก็เหมือนใจสั่งได้ดอกทิวลิปลอยขึ้นมาบนมือเธอมันส่งกลิ่นหอม เมื่อเธอเดินไปตามทางเรื่อยๆเธอก็นั่งพักที่ริมสระน้ำแล้วเธอก็พล๊อยหลับไป ลมหายใจอุ่นๆพ่นใส่ลำคอของเธอทำให้เธอรู้สึกจั๊กจี้และร่างกายก็ร้อนรุ่มขึ้นมา เมื่อเธอลืมตาก็พบกับชายหนุ่มผิวขาว ผมบลอนด์ทอง สูง และหน้าตาที่หล่อกว่าหนุ่มๆที่เธอเคยเห็นมาก่อนเขามาพร้อมกับเสื้อสูทสีดำที่ทำให้เขาดูดีขึ้นมาอีกเท่าตัว นั้นทำให้เธอรู้สึกหลงใหลในตัวเขาอย่างมาก เฟลอร์มีความรู้สึกอยากรู้จักเขาให้มากขึ้น เฟลอร์นั่งจ้องหน้าเขาสัพักเขาก็รู้สึกตัวทำให้เฟลอร์รู้สึกตื่นเต้นที่จะได้พูดคุย ชายหนุ่มผู้นั้นขยี้ตาตัวเองเพื่อให้ตาสว่างมากขึ้น เฟลอร์ยิ้มให้ชายหนุ่มคนนั้น เขาจึงยิ้มตอบมาอย่างอ่อนโยน มันทำให้หัวใจเธอหวาบหวิวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
......... ผู้ชายอะไร หล่อจัง ยิ้มให้เราด้วย อิอิ...........
เฟลอร์คิดขึ้นในใจพลางหัวเราะกับตัวเอง ฝูงผีเสื้อบินผ่านมามันมาพร้อมกับละอองของดอกไม้ในสวนนั้นมันกลายเป็นผงหอมๆลอยอยู่ ทำให้บรรยากาศระหว่างเธอและเขามันช่างงดงามนัก เฟลอร์มองมันด้วยความสนใจ
“เอ่อ... ไม่ทราบว่าเลดี้คนสวยชื่ออะไรหรือครับ”
“เอ่อ..ฉันชื่อ เฟลอร์ค่ะ”เฟลอร์ยิ้มตอบอย่างอ่อนหวานภายในใจของเธอ เธอเองก็อยากรู้จักชื่อของชายคนนี้เหมือนกันแต่เธอก็ไม่กล้าถาม
“ผมชื่อ..เดร.....”
ยังไม่ทันที่จะรู้จักชื่อเธอก็ตื่นขึ้นเสียก่อน เฟลอร์รู้สึกเสียดายและเกิดความรู้สึกใหม่ๆขึ้นนั้นก็คือเฟลอร์รักชายคนนั้นเข้าแล้ว
ก๊อกๆ....
“คุณเฟลอร์คะ ตื่นหรือยังคะ” สาวใช้แอนขึ้นมาปลุกเธอประจำ
“ฉันตื่นแล้ว”
“ดิฉันเตรียมน้ำอาบน้ำให้แล้วนะคะ”
“อืม~”
เฟลอร์ตอบพลางบิดขี้เกียจ เธอค่อยๆลุกขึ้นจากเตียงสาวเท้ายาว ลงไปยังโรงอาบน้ำชั้นล่างที่นั่นมีน้ำอุ่นๆโรยด้วยกลีบกุหลาบ นั้นก็ทำให้ผิวของเธอหอมกลิ่นกุหลาบ ส่วนผมที่ยาวสลวยเป็นสีน้ำตาลนั้นก็ถูกหมักด้วยน้ำมันมะกอกเป็นการบำรุงทำให้เส้นผมของเธอนั้นเงางามสลวย เมื่อแช่น้ำได้สักพักเธอก็กลับขึ้นห้องเพื่อเตรียมแต่งตัวต้อนรับคู่หมั้นของเธอที่จะมาพาเธอไปเที่ยวเล่นตามประสาคู่หมั้น แต่กระนั้น ความฝันเมื่อคืนกับใบหน้าอ่อนโยนดวงตาสีซีดของชายปริศนาคนนั้นทำให้เธออยากรู้จักเขามากขึ้น เฟลอร์จึงเรียกชายผู้นั้นว่า เจ้าชายนิทรา.......
ภายในคฤหาสน์อุ่นๆหลังหนึ่งยังมีชายหนุ่มชายหนุ่มที่ยังหลงละเมอกับความฝันอันแสนหวานจนเขาเองก็ยังไม่อยากจะตื่นเลยด้วยซ้ำ
“เดรกโก ตื่นได้แล้วลูก” ผู้เป็นแม่เรียกลูกชายให้ตื่นจากนิทรา ซึ่งนั้นก็ทำให้เขาหัวเสียอย่างมาก
“ครับแม่” เสียงอ่อยๆบ่งบอกถึงความขี้เกียจและยังอยากจะล่องลอยอยู่ในความฝัน
“เร็วๆล่ะเดรกโก”
“หู่วววว~” เขารับลมบริสุทธิ์เข้าเต็มปอด แล้วเดรกโกก็ยิ้มกับตัวเองเมื่อนึกถึงฝันนั้น ใบหน้าที่งดงามนั้นช่างเป็นอะไรที่เขาปรารถนาอยากได้มาทั้งร่างกายและหัวใจของเธอ
......ผู้หญิงคนนั้นใครกันนะ ชื่ออะไรนะ?? ทำไมเราจำไม่ได้เลยล่ะ..........
ไม่ว่าจะนึกอย่างไรเขาก็นึกไม่ออกว่าหญิงปริศนาคนนั้นชื่อว่าอะไร เค้าจึงตั้งให้เธอว่า นางฟ้า.....
และแล้วความรักก็ถูกบ่อเกิดขึ้นโดยที่เขาและเธอยังไม่เคยนพบหน้ากันเลย.................
ความคิดเห็น