คุยกันก่อน
สวัสดีค่ะทุกท่านเรื่องนี้
เป็นเรื่องของความเเค้นของวนิดาที่ต้องการจะล้างเเค้นคนที่ชอบกลั่นเเกล้งเธอ
บทนำ
ความเเค้นที่วนิดาช่างน่ากลัวเสียงจริง...
ต้องโดนกลั่นเเกล้งโดยไม่รู้จบ.... วนิดาผู้อ่อนเเอ...ร้องไห้เเทบจะตลอดเวลา
เธอทั้งเจ็บ! ทั้งเศร้า! อยากจะถามคนที่ชอบเเกล้งเธอเสมอว่า
"เเกล้งฉันทำไม ฉันมีอะไรที่น่าเเกล้งนักหนา"
เเต่เธอก็ไม่กล้าพอ...ที่จะทำเเบบนั้น
จนวันนี้เธอรู้สึกเสียดาย
....ทำไมฉันต้องอ่อนเเอด้วยนะ!...
วนิดาคิดด้วยความโกรธเเค้นดั่งไฟมรสุมที่ไม่มีใครจะคาดเดาได้ว่าจะสงบลงตอนไหน...
เธอกำกระดาษใบหนึ่งที่เเปะรูปคนทั้งห้องเธอไว้
...เเล้วสักวันพวกมันต้องทรมาน!...
วนิดาคิดเเล้วใช้มือทุบโต๊ะดัง ปัง!
...ความเเค้นที่ครอบจิตใจที่เปราะบางทำให้เธอเปลี่ยนไป เลือดต้องล้างด้วยเลือด!...
ความเเค้นดั่งเปลวเพลิงที่สว่างไสว เเผดเผาใจที่เปราะบางช่างน่ากลัว
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น