ลำนำรักธิดาหิมะ

ลำดับตอนที่ #4 : ชายปริศนากับการพบเจอ(100%)

ชายปริศนากับการพบเจอ

เสวี่ยเยวี่ยนได้ตกลงไปในอ้อมแขนของชายปริศนา หล่อจัง!!!ชายคนนี้หน้าตาหล่อเหลาเหมือนนายแบบในยุคของเธอถ้าชายผู้นี้อยู่ในยุคของเธอล่ะก็คงจะดังเป็นพลุแตก ตั้งแต่เสวี่ยเยวี่ยนมาอยู่ในยุคนี้ก็มีแต่บุรุษผู้หล่อเหลามาช่วยเธอถึงสองคนแล้ว

“เป็นอะไรหรือไม่แม่นาง”เสียงชายตรงหน้าดังขึ้นทำให้เสวี่ยเยวี่ยนได้สติรีบลุกออกจาอ้อมอกของชายหนุ่ม

“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ขอบคุณคุณชายที่ช่วยเอาไว้”เมื่อมองเห็นเสื้อผ้าที่บุรุษผู้นี้สวมใส่ก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นคุณชายในตระกูลใหญ่โตเป็นแน่

“ไม่เป็นไรหรอกคนกันเอง ดูจาการแต่งตัวเจ้าคงเป็นคุณหนูใช่หรืไม่”

“ใช่เจ้าค่ะข้าเหยียนเสวี่ยเยวี่ยนเจ้าค่ะ”

“อ้อคุณหนูเหยียนผู้เลื่องชื่อนี่เอง”
 

 “ไม่ทราบว่าคุณชายมีนามว่าอะไร เผื่อวันหน้าพบเจอจะได้ตอบแทนน้ำใจ”

“ข้าชื่อเฟย หย่งเจิ้งเป็นพ่อค้าจากต่างแดนมาค้าขายที่นี่ได้ยินชื่อเสียงของคุณหนูเหยียนที่เขารือกันว่าเป็นหญิงงามล่มเมืองเห็นที่จะจริง นับถือๆ ฮึฮึฮึฮึ”

“ข้าคงไม่งดงามขนาดนั้นกระมัง”

“เจ้าดูถูกตัวเองไปหน่อยแล้วข้าว่าเจ้างดงามเช่นข่าวรือจริงๆ ข้าชักจะสนใจเจ้าซ่ะแล้วสิ”ว่าแล้วหย่งเจิ้งก็เดินเข้ามาใกล้เสวี่ยเยวี่ยน

“ทำแบบนี้คงไม่เหมาะกระมังคุณชายเฟย”เสวี่ยเยวี่ยนรีบพลักคุณชายเฟยออกห่าง

“เจ้านี่ช่างเย็นชาเสียจริง”

 

“เย็นมากแล้วข้าต้องกลับแล้วคุณชายข้าขอตัวก่อน”

“เดี๋ยว....ข้าจะไปส่งเจ้าเอง”

“คงไม่เหมาะเจ้าค่ะ”
 

“ไม่เหมาะได้อย่างไรข้าช่วยเจ้าแล้วก็ต้องช่วยให้ถึงที่สุดมาข้าจะเดินไปเป็นเพื่อนเจ้าเอง”พูดจบหย่งเจิ้งก็จูงมือเสวี่ยเยวี่ยนกลับจวนแม่ทัพเสวี่ยเยวี่ยนตกใจรีบชักมือกลับทันที


"ข้าเดินเองได้เจ้าค่ะ"หญิงสาวตอบกลับเสียงแข็ง


"ข้าขอโทษก็แล้วกัน เจ้านี่โหดจริงๆ"เสวี่ยเยวี่ยนไม่พูดอะไรอีกตลอดทางเขาพยายามชวนเธอคุยเธอก็ตอบเขาไปตามมารยาทเขาเห็นว่าเธอไม่อยากพูดจึงไม่ซักไซร้อะไรอีก


"ถึงจวนแล้วขอบคุณคุณชายที่เดินมาส่งข้าขอลา"


"เดี๋ยวก่อน.....หวังว่าเราจะได้พบกันอีก"


"คงไม่ได้พบกันอีกนาน.....ข้าขอลา"


"ฮึฮึฮึฮึฮึ"เขาไม่ได้พูอะไรแต่ได้ยินเสียงหัวเราะก่อนจากไปผู้ชายบ้าอะไรตามตื้ออยู่นั่นแหละไม่มีงานทำหรืออย่างไรเธอไม่ชอบผู้ชายแบบนี้เอาเสียเลย


"คุณหนูเจ้าคะหายไปไหนมาบ่าวหาแทบตายบ่าวกลัวว่าคุณหนูจะโดนลักพาตัวไปแล้วนี่บาดเจ็บตรงไหนหรือไม่เจ้าคะ"เสี่ยวจูเห็นเสวี่ยเยวี่ยนกลับมาก็รีบมาหาเธอก่อนจะพูดจนลิ้นเกือบจะพันกันแล้วก็หมุนตัวเธอจนจะเเป็นลมอยู่รอมร่อ


"เสี่ยวจู......เสี่ยวจูหยุดหมุนก่อนข้าเวียนหัวจะตายอยู่แล้วข้าไม่เป็นอะไรแล้วเสี่ยวจู"


"เจ้าค่ะ....คุณหนูแน่ใจนะเจ้าคะว่าไม่ได้เป็นอะไร......แล้วบุรุษที่มาส่งคุณหนูคนนั้นเป็นใครหรือเจ้าคะคุณหนูรู้จักเขาหรือเจ้าคะ"


"ข้าแน่ใจว่าไม่ได้เป็นอะไรแล้วบุรุษที่มาส่งข้าข้าไม่รู้จักเขาเราเจอกันตอนที่ข้าจะลื่นล้มเขาเป็นคนช่วยข้าไว้แต่นิสัยเขาข้าไม่ชอบเอาเสียเลยเขาชอบจอแจกับข้า"


"คุณหนูไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วเจ้าค่ะ....งั้นเราเข้าจวนเถิดเจ้าค่ะมืดแล้วเดี๋ยวนายท่านกับฮูหยินจะเป็นห่วง"


"อืม....ไปกันเถิด"

 

 

ลงตอนที่4เสร็จแล้วววววเย้ๆๆๆๆๆๆขอบคุณทุกคนที่ติดตามผลงานของเหมยนะเจ้าคะเหมยจะพยายามลงทุกวันน้าาาาาเพื่อทุกคนเลยอย่าลืมคอมเมนต์เป็นกำลังใจหรือติก็ได้นะเจ้าคะเหมยไม่ว่าแต่จะเอาไปปรับปรุงแก้ไขขอบคุณทุกๆคนอีกครั้งค้าาา