ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ถวายตัว(100%)
ถวายตัว
"คุณหนู.....คุณหนูอยู่ไหนเจ้าคะ"เสียงเรียกของเสี่ยวจูทำให้เสวี่ยเยวี่ยนตื่นจากภวังค์
"มีอะไรหรือเสี่ยวจูข้ากำลังอ่านหนังสืออยู่"
"คุณหนูอยู่นี่นี่เองนายท่านเรียกหาเจ้าค่ะ บอกให้คุณหนูไปที่ห้องหนังสือ"
คำบอกเล่าของเสี่ยวจูสาวใช้คนสนิทตั้งแต่เสวี่ยเยวี่ยนได้ครอบครัวใหม่และได้เป็นคุณหนูตระกูลเหยียน ได้พ่อที่เป็นถึงแม่ทัพใหญ่ผู้เลื่องชื่อเสวี่ยเยวี่ยนก็ตั้งอกตั้งใจเรียนหนังสือ ขนบธรรมเนียมต่างๆให้สมเป็นบุตรีของแม่ทัพใหญ่ แต่ก็มีนอกเหนือจากนั้นคือวรยุทธเธอขอท่านพ่อสอนเป็นพิเศษพ่อของเธอก็ตามใจเธอให้เธอเรียนวรยุทธ ท่านพ่อกับท่านแม่รักเธอมากเพราะมีเสวี่ยเยวี่ยนเป็นลูกคนเดียวอีกทั้งเธอเป็นคนฉลาดเอาใจคนเก่งทำให้ไม่ใช่แค่ท่านพ่อกับท่านแม่ที่รักเธอบ่าวไพร่ในจวนแม่ทัพก็พลอยรักและเอ็นดูเธอไปด้วยแต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนหนักใจก็คือเรื่องควาามสามารถของเธอที่ไม่เหมือนคุณหนูทั่วไปเพราะเธอเป็นคนเย็นชาไม่สนใจชายใดคุณชายที่มาที่จวนแม่ทัพเพื่อมายยลโฉมความงามของเสวี่ยเยวี่ยนก็จะโดนถีบส่งออกจากจวนไปซ่ะทุกราย
"ท่านพ่อเจ้าคะ"
"เสวี่ยเยวี่ยนมาแล้วหรือลูก"
"ท่านพ่อมีอะไรให้ลูกรับใช้หรือเปล่าเจ้าคะ
"พ่อมีเรื่องจะคุยด้วย"
"มีเรื่องอะไรหรือเจ้าคะ"
"ลูกต้องเข้าถวายตัว"
"อะไรนะเจ้าคะท่านพ่อ ลูกต้องเข้าถวายตัว"
"ใช่แล้วลูกต้องเข้าถวายตัวในเดือนหน้า"
"ลูกยังไม่พร้อมเจ้าค่ะท่านพ่อ"
"ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมพ่อก็ยังไม่อยากให้เจ้าไปเหมือนกันแต่เจ้าอายุพอที่จะเข้าไปถวายตัวเหมือนคุณหนูทั้งหลายได้แล้ว"
"ทำไมจึงเป็นเช่นนี้ลูกจะทำอย่างไรดีท่านพ่อ"
"ลูกก็คงจะต้องไป"
"งั้นลูกขอไปคิดก่อน"
เธอยังไม่พร้อมและไม่อยากเข้าไปถวายตัวถ้าเป็นนางกำนัลก็คงจะดี แต่ถ้าเธอเป็นพระสนมล่ะต้องอยู่ในวังตลอดชีวิตเธอไม่เอาหรอกนะแถมจักรพรรดิเธอก็ยังไม่เคยเห็นหน้าถ้าอ้วนเป็นหมูตอนหรือแก่คราวพ่อเธอคงตายทั้งเป็นเป็นแน่
"คุณหนู....ได้เรื่องอย่างไรเจ้าคะ"
"ข้าต้องเข้าถวายตัวเดือนหน้า"
"อะไรนะเจ้าคะทำไมช่างเร็วขนาดนี้"
"ก็ใช่น่ะสิข้ายังไม่ได้ท่องยุทธภพเลย"
"แล้วคุณหนูจะทำอย่างไรเจ้าคะ"
"ข้าก็ยังไม่รู้"
"งั้นระหว่างนี้ก็เที่ยวให้สนุกเถิดเจ้าค่ะ"
"เป็นความคิดที่ดีเลยเสี่ยวจู เจ้านี่ช่างฉลาดจริงๆ"
"ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกเจ้าค่ะ แหะๆ"
"งั้นวันนี้ไปตลาดกันเถอะ"
"เจ้าค่ะๆ"
เสวี่ยเยวี่ยนและเสียวจูพากันไปตลาดเพื่อคลายเครียดอนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไรอย่าเพิ่งไปคิมันก็แล้วกันขอสนุกให้เต็มที่ก่อน
"คุณหนูเจ้าคะวันนี้ตลาดท่าทางครึกครื้นนะเจ้าคะ"
"อืมน่าสนุกจริงๆด้วยเสี่ยวจูเราไปดูทางโน้นกันเถอะ"
"เจ้าค่ะคุณหนู.....คุณหนูอย่าเดินเร็วนักสิเจ้าคะคุณหนู.....คุณหนู"
ตลาดที่อัดแน่นไปด้วยผู้คนทำให้เสวี่ยเยวี่ยนพลัดหลงกับเสี่ยวจู
"เสี่ยวจูเเจ้าอยู่ไหนน่ะเสี่ยวจู" ผลัก!!!
"ว้ายยยยย"ขณะที่เสวี่ยเยวี่ยนกำลังจะลื่นล้มได้มีท่อนแขนแกร่งขว้าเอวหญิงสาวไว้ได้ทัน
มาลงตอนใหม่ให้แล้วนะเจ้าคะอาจจะน้อยไปหน่อยเพราะเหมยปวดหมองคิดไม่ออกจึงได้เพียงแค่นี่แต่ยังไงก็ฝากติดตามกันด้วยนะค้าาาาาอย่าลืมนะเจ้าคะคอมเมนต์เป็นกำลังใจสำคัญของเหมยนะเจ้าคะติเตียนได้เหมยไม่ว่าเพราะจะเอาไปปรับปรุงให้นิยายตอนต่อๆไปดีขึ้นน้าาา ขอให้มีความสุขในการอ่านนิยายเจ้าคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น