รักป่วนๆ ก๊วนสุดขีด (Jack the Monkey's) 2

ครืดดดดด.........

“เอ้า! นักเรียนเงียบๆได้แล้ว วันนี้ครูพานักเรียนมาใหม่จ้ะ แนะนำตัวหน่อยชินโนะ”

“สวัสดีครับ ผม โดบาชิมะ ชินโนะสุเกะครับ ผมจะมาอยุ่ม.5/8 ครับ”

“นี่ใงๆ คิมิ หล่อป้ะละ ชั้นบอกแล้ว”

“ ไม่เห็นจะหล่อตรงไหนเลย”เห้ย จะหล่อไปไหนวะ สุดๆอะ

“นี่คิมิมาพูดถึงคำสัญญา ที่เธอบอกกันเถอะ”

“ อะ...ไร...กัน”เราดันพูด เรื่องอย่างงั้นไปซะได้ทำไงดีต้องแก้ตัว“ เอ่อ...คือ...ชะ..ชั้น....”

 “นี่!!! เธอ 2 คนคุยกันอีกแล้วนะ คิมิ กับ ยามมะย้ายที่เดี๋ยวนี้เลย ยามะไปนั่งข้างหลัง ที่มีที่ว่าง”

“ เอ่อครูค่ะ หนูจะไม่พูดอีกแล้วค่ะจะเงียบปากไว้เลย ให้ยามะนั่งที่เดิมเถอะนะค่ะ”

“ ไม่!! ไปชินโนะไปแทนที่”

“ อะ...ไร...น่ะค่ะ ทำไมเค้าต้องมานั่ง ข้างๆหนูด้วยค่ะ”

“ก็ชั้นจะให้เค้านั่งตรงนั้น เธอมีปัญหาอะไรมั้ย “แต่ .......” “ไม่มีแต่ ไป ชินโนะไปนั่งตรงนั้น” “ครับ”

ทำไมชั้นรู้สึกใจเต้นรัวขนาดนั้นเลยนะ เค้าจะมานั่งข้างๆชั้นแล้ว

“นะ...นาย...มาจากโรงเรียนไหนหรอ” “เสือก” “ ห๊ะ” *มันเป็นคำตอบที่ แข่งกระด้าง รู้สึกเจ็บโคตรเลย ฮือๆๆ “นี่เราพึ่งเจอกันวันแรกนะ นายพูดดีๆไม่เป็นรึใง”  “เธอน่ะ รีบๆหุบปาก แล้วก็ฟังครูสอนได้แล้ว ไม่งั้น เธอต้องโง่ต่อไปเรื่อยๆแน่” “นะ....นาย...หาว่าชั้นโง่หรอ... “ “ใช่ชั้นว่าเธอโง่ มันเป็นความจริงนิ แต่ถ้าเธอไม่ได้เป็นอย่างนั้น ก็ถือว่าชั้นพูดลอยๆ ให้ผีบ้าฟังละกัน “ผะ...ผี...บ้า ย๊ากกกกกกกกกก แก ชินโนะ แกนะแก ชั้นจะฆ่าแกกกกกกกกก”  จากนั้นคิมิก็บีบคอชินโนะแล้วเขย่าไปมา “ปะ..ปล่อย..ชั้น....” “ไม่ปล่อย ชั้นจะเขย่า จนกว่าปากหมาๆอย่างนี้ พูดคำว่า ขอโทษ”ครืดดดดด.........

“เอ้า! นักเรียนเงียบๆได้แล้ว วันนี้ครูพานักเรียนมาใหม่จ้ะ แนะนำตัวหน่อยชินโนะ”

“สวัสดีครับ ผม โดบาชิมะ ชินโนะสุเกะครับ ผมจะมาอยุ่ม.5/8 ครับ”

“นี่ใงๆ คิมิ หล่อป้ะละ ชั้นบอกแล้ว”

“ ไม่เห็นจะหล่อตรงไหนเลย”เห้ย จะหล่อไปไหนวะ สุดๆอะ

“นี่คิมิมาพูดถึงคำสัญญา ที่เธอบอกกันเถอะ”

“ อะ...ไร...กัน”เราดันพูด เรื่องอย่างงั้นไปซะได้ทำไงดีต้องแก้ตัว“ เอ่อ...คือ...ชะ..ชั้น....” คิมิยังไม่ทันได้ตอบ ก็มีเสียงดังขึ้น ทำให้ คิมิ ชะงักทันที

 “นี่!!! เธอ 2 คนคุยกันอีกแล้วนะ คิมิ กับ ยามมะย้ายที่เดี๋ยวนี้เลย ยามะไปนั่งข้างหลัง ที่มีที่ว่าง”

“ เอ่อครูค่ะ หนูจะไม่พูดอีกแล้วค่ะจะเงียบปากไว้เลย ให้ยามะนั่งที่เดิมเถอะนะค่ะ”

“ ไม่!! ไปชินโนะไปแทนที่”

“ อะ...ไร...น่ะค่ะ ทำไมเค้าต้องมานั่ง ข้างๆหนูด้วยค่ะ”

“ก็ชั้นจะให้เค้านั่งตรงนั้น เธอมีปัญหาอะไรมั้ย
“แต่ .......”
“ไม่มีแต่ ไป ชินโนะไปนั่งตรงนั้น”
“ครับ”
 

ทำไมชั้นรู้สึกใจเต้นรัวขนาดนั้นเลยนะ เค้าจะมานั่งข้างๆชั้นแล้ว
 

“นะ...นาย...มาจากโรงเรียนไหนหรอ”
“น่ารำคาญ ไอพวกงี่เง่าปะญาญาอ่อน”
“ ห๊ะ” *มันเป็นคำตอบที่ แข่งกระด้าง รู้สึกเจ็บโคตรเลย ฮือๆๆ
“นี่เราพึ่งเจอกันวันแรกนะ นายพูดดีๆไม่เป็นรึใง”
 “เธอน่ะ รีบๆหุบปาก แล้วก็ฟังครูสอนได้แล้ว ไม่งั้น เธอต้องโง่ต่อไปเรื่อยๆแน่”
“นะ....นาย...หาว่าชั้นโง่หรอ... “
“ใช่ชั้นว่าเธอโง่ มันเป็นความจริงนิ แต่ถ้าเธอไม่ได้เป็นอย่างนั้น ก็ถือว่าชั้นพูดลอยๆ ให้ผีบ้าฟังละกัน “ผะ...ผี...บ้า ย๊ากกกกกกกกกก แก ชินโนะ แกนะแก ชั้นจะฆ่าแกกกกกกกกก”
 จากนั้นคิมิก็บีบคอชินโนะแล้วเขย่าไปมา
“ปะ..ปล่อย..ชั้น....”
“ไม่ปล่อย ชั้นจะเขย่า จนกว่าปากหมาๆอย่างนี้ พูดคำว่า ขอโทษ”

“ไม่!!! ชั้นไม่พูดกับคนโง่อยากเธอหรอก”
“ตาย ตายซะเถิดดด”
“นี่ๆ พอได้แล้วทั้งสองคน หยุดเดี่ยวนี้นะ”
“ฮ่าๆ ครูอากิระค่ะ หนูว่า คิมิ กับ ชินโนะ คงทำให้ครูปวดหัวตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปแล้วละค่ะ”
“ครูก็ว่าอย่างนั้นจะ ยามะ เฮ้ออออ”