คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Missing you ( lumin )
ไม่มีผลอะไร
หานนหนึ่เลือละาโลโหร้ายแสนโสมมใบนี้
“ ปั!!… ”
เสียแผลั่นฝ่าม่านฝน
ะโนเ้าเือนสิให้ลับมาสู่ัวนที่บารั้บาหนหลุหลไปในโลำมืวนหวาหวั่น
น่ายะแย
อเหลวสีและลายปนับพรายน้ำเย็นเียบาฟาฟ้า ลืนเ้าับวามมืลาฤูหนาว
ในรอแบๆร้าผู้น ผมทิ้ทุอย่าในมือ เินเ้าไปใล้นที่นอนหายใรวยรินบนพื้นอนรีโสโร
นึ่ล้ายไอสารเลวนนั้นที่ยัวนเวียนอยู่ในวามทรำแสนโหร้าย
ึ่ผมเ้าใว่าือนรหน้า
ไม่ใ่ !!
" ลู่หาน !!..."
" ไม่ !!!!!!!!! "
“ ม่ายยยยยยยย!!! ”
ใรันที่บอว่าเวลาทำให้ทุอย่าพร่าเลือนล
โห
พวเา่าโห
สิบปี่าไร้่า ทุอย่ายััเน
สัมผัสาฝ่ามือหยาบ... เสียลมหายใ้วยัหวะแห่วามระสันอยา วามเ็บปวบนผิวเนื้อยามถูบีบเ้นแะ้อ มฟัน แม้แ่รอยบาแผลามเนื้อัวารสนิยมแสนทุเรศยัทิ้ร่อรอยเอาไว้ใหู้่าหน้า
อวัระลึถึวามเลวทราม่ำ้าาเศษเนที่ไม่วรนับ่าว่าเป็นน
อัวเอทั้ที่เลียัพอๆับสสารเวทนา
เพราะเหลือเพียัวเอเป็นที่พึ่สุท้าย นับั้แ่ลมือผลัไสอ้อมอแสนีนั้นหายไปาีวิลอาล้วยมือู่นี้
เา...
นที่พร้อมสละทุอย่าเพื่อรัษาัวผมให้ลับมาใ้ีวิอย่านทั่วไป
ไร้ำพูเมื่อหันไปพบรอยยิ้มในรอบภาพยามแสสว่าวาบาพายุ้านนอเปิทาให้
เ็บนพูไม่ออ
หยาน้ำาบาผิวแ้มยัเทียบไม่ไ้ับิใึ่พัทลายลนับรั้ไม่ถ้วน
ทรมานเหลือเิน
โหยหา
ิถึ
เหลือเิน....
วนเลาเียนอน ว้าโถแ้วใบเล็เ้าโอบอ น้ำาระทบเนื้อแ้วสีใส เลือนภาพผุยผ้านในให้ถอยห่าาวามัเน
วานหาสิ่ทีุ่่อนเอาไว้ในลิ้นัเ่าๆ
เสียฟ้าำรามลั่นราวำลัร้อเือน แ่ผมยัสิีพอรับรู้ว่าวรหรือไม่วรทำอะไร
มอรอยยิ้มแสนิถึ่อนึประูไม้เปิออหลัาอบรับเป็นรอยยิ้มลับไปให้เเ่นัน
สายฝน้อนรับรั้นเินทามาถึ ละออไอเย็นสีาวุ่นฟุ้ระายภายใ้แสระพริบิัาปลายเสาไฟในรอทาเินแสนเียบัน
ยโถแ้วึ้นแะ้อริมฝีปา
สัมผัสเย็นืยิ่อย้ำวามเ็บปวนสำรอออมาเป็นน้ำา
หมุนฝาเปิออ ล้วมือหยิบเถ้าระูึ่รั้หนึ่เยมีเนื้อหนัส่ผ่านไออุ่นยามอยู่ภายใ้อ้อมอ
โยนสู่ม่านน้ำฝนเบื้อบน รวมเป็นสสารเียวแล้วทิ้ัวลับืนอาบไล้โอบอัวผมอีรั้
อบอุ่นราวอ้อมอที่ยัมีลมหายใ
รอยยิ้มผุึ้นในวามทรำนเผยแ้มบนริมฝีปาโยไม่รู้ัว
ปลายมืออี้ายัวึ้นนวัถุในมือรแนบ้าศีรษะ
ภาวนาให้พระเ้าอภัย....
“ ปั!!… ”
เสียแผลั่นฝ่าม่านฝน
ไม่่าัน
ับวามเ็บปวที่เิึ้น
ในอนนั้นหรืออนนี้
้วยมือู่เียวัน
ไม่มีผลอะไร
หานนหนึ่เลือละาโลโหร้ายแสนโสมมใบนี้
แ่อย่าน้อยผมยัไ้เลือเส้นทาอัวเอ
เลือที่ะลับไปอยู่เียู่นที่เารัและพร้อมะอยู่เีย้าผมเสมอ
มันเป็นบาป
อัวินิบารรม
หรือแม้แ่ารลมือ่านที่รัที่สุ ยามสิสัมปะัะถูเ้ารอบำ้วยวามำมืในอีัวน
ไม่่าัน
รอยยิ้มรหน้า
อเหลวสีและลายปนับน้ำาเย็นเียบาฟาฟ้า ลืนไปับวามมืลาฤูหนาว
ในรอแบๆร้าผู้น ผมทิ้ทุอย่าในมือ
ทิ้แม้ระทั่ร่าายให้ล้มรืนทันทีหลัหนี่ยวไ
เินเ้าไปใล้นึ่ยืนรออยผม้วยรอยยิ้มุ้นา
เบื้อหน้า
“ หมินรับ ผมมารับุ ”
My Immortal - Evanescence
ความคิดเห็น