ตอนที่ 36 : {Accidentally}=[26]-[Destiny-2MIN]
เช้าวันนี้คือวันออกเดินทางไปยังไร่องุ่นของซีวอนและฮยอคแจที่นัมวอน ซึ่งทงเฮ คิบอมและมินโฮก็กำลังรอทั้งสองคนนั้นมารับ
“แล้วเพื่อนเราคนไหนล่ะคิบอม ที่จะไปด้วยน่ะ คยูฮยอนหรอ?” ทงเฮเอ่ยถาม ขณะที่กำลังตรวจเช็คของ
“เปล่าฮะ นี่ชางมิน เพื่อนสนิทผมอีกคน” คิบอมตอบ
“ผมตื่นเต้นจังเลยครับฮยอง” อยู่ดีๆมินโฮก็พูดแทรกขึ้นมากลางวงสนทนา
“ใครถาม” คิบอมพูดขึ้นมาลอยๆ
“พูดให้หมามันอยากรู้” มินโฮเองก็สวนกลับเหมือนกัน
ทงเฮได้แต่ส่ายหัวให้กลับบรรยากาศมาคุแบบนี้
“มินโฮ” ทงเฮเรียกเบาๆ
“ครับ ฮยอง” เด็กหนุ่มตาเป็นประกายทันที
“ออกไปรอรับเพื่อนของคิบอมให้พี่หน่อยสิ”
“อ้าว ทำไมต้องเป็นผมล่ะ” มินโฮหน้าหงิกทันที
“คิบอมยังจัดของไม่ครบเลย มินโฮออกไปรอรับให้พี่หน่อยนะ” ทงเฮขอร้อง
“ได้เลยครับ!” ได้รับสายตาแบบนี้มินโฮล่ะมีแรงขึ้นมาทันที รีบวิ่งออกไปรอที่นอกรั้วหน้าบ้านทันที
ก่อนที่ทงเฮจะหันมามองคิบอมที่นั่งอยู่บนโซฟาตรงข้ามกับตัวเอง
“สัญญานะ ว่าจะไม่ก่อเรื่อง?”
“ฮยองหมายถึง?” คิบอมแหงนหน้ามอง
“พี่ว่าเราเข้าใจดีนะที่พี่พูดน่ะ” ทงเฮตอบกลับ
“ผมจะทำอะไรพี่ฮยอคแจได้ พี่ซีวอนเค้าหวงขนาดนั้น” คิบอมจงใจที่จะใช้คำเพื่อให้ทงเฮได้รู้ว่าสถานภาพของซีวอนและฮยอคแจนั้นไม่ใช่เพื่อนกันธรรมดา
“รู้ก็ดีแล้ว...” แต่ทงเฮกลับทำเหมือนกับว่าไม่ได้รู้สึกอะไรเลยนี่สิ
คิบอมล่ะโมโห!
“ฮยองทำผมเจ็บปวดนะรู้มั้ย” ร่างสูงทำเสียงกระเง้ากระงอด
“เราก็ทำพี่ปวดหัวเหมือนกันนั่นล่ะ”
“ฮยองทำเหมือนกับว่าผมมันไม่มีค่าสำหรับฮยองเลย ไม่สนใจเลยล่ะว่าผมจะรู้สึกยังไง ฮยองมันคนใจร้าย”
“ก็ไม่ต้องมายุ่งกับพี่สิ พี่มันคนใจร้าย” ร่างบางอมยิ้ม
“จะยิ้มทำไมเนี่ย! ผมกำลังงอนฮยองอยู่นะ ยิ้มทำไม” เริ่มพาลแล้วยังไงล่ะ คิม คิบอม
“ขำเด็กโตแต่ตัว”
“งั้นพี่ก็คงจะโตแต่อายุน่ะสิ ตัวไม่โตตามเลย”
=.,=
ก็บอกแล้วไงว่าล้ออะไรก็ล้อได้
แต่มาล้อเรื่องความสูง ลี ทงเฮ ยอมไม่ได้!
“ไม่อยากไปแล้วใช่มั้ย? ไร่องุ่นน่ะ”
“ชิส์! ทีผมพูดมั่งล่ะทำเป็นโมโห” คิบอมทำปากยื่นปากปากยาว
“คิดว่าน่ารักหรอ ทำท่าทางแบบนั้นน่ะ”
“ไม่เคยคิด เพราะผมคิดเสมอว่าตัวเองหล่อ”
“ไอ้เด็กหลงตัวเอง”
“ใครบอกว่าผมหลงตัวเอง ผมหลงฮยองต่างหากล่ะ” คิบอมยักคิ้วสองที
“น้ำเน่ามากมายเถอะคุณคิม”
“คุณลีเองก็หัดรับมุกน้ำเน่าของคุณคิมบ้างสิครับ”
ทงเฮกลับเลือกที่จะปาหมอนไปใส่ร่างสูงแทน
“เล่นด้วยแล้วชักลามปามนะเดี๋ยวนี้
คิบอมอมยิ้ม แล้วยื่นหน้าเข้าไปหาคนที่นั่งอยู่ตรงข้าม
“อะไร?” ทงเฮชักจะเริ่มรู้สึกมาปลอดภัยแล้วล่ะ
“หอมแก้มผมหน่อยสิ” คิบอมหันแก้มป่องๆให้
“ไม่ทำ”
“ถ้าฮยองไม่หอมแก้มผม ผมจะจูบฮยองคืนนะ”
“เกี่ยวอะไรด้วยล่ะ!”
“ถึงมันจะไม่เกี่ยวแต่ผมก็สามารถทำให้มันเกี่ยวกันได้อยู่ดีนั่นล่ะครับ!”
“นายมัน....ฮึ่ย!”
“ฟึดฟัดเป็นผู้หญิงเชียวน้าคร้าบ ฮยอง...เร็วเข้า หอมแก้มผมเร็วๆ” มือหนาชี้มายังแก้มป่องของตัวเอง
ร่างบางมองซายขวา แล้วก้มลงไปจุ๊บเร็วๆ
...จุ๊บ...
“ฮ้า...แค่นี้ก็อารมณ์ดีขึ้นเยอะเลย” คิบอมยิ้มร่า
“เดี่ยวก็ดี เดี๋ยวก็ร้าย ชั้นล่ะตามอารมณ์นายไม่ทันจริงๆเลย” ทงเฮส่ายหัวไปมา
“อยากรู้จักผมให้ลึกซึ้งกว่านี้มั้ยล่ะ?” เด็กเมกาหันมาทำสายตาระยิบระยับ
“ไม่อยาก!” ร่างบางตอบทันที โดยที่ไม่ต้องคิด
“โหย ทำไมล่ะครับ ผมพร้อมจะให้ฮยองได้ลงพื้นที่สำรวจผมทุกส่วน ทุกตารางนิ้ว ทุกความรู้สึกเลยนะครับ”
“อย่ามาพูดจาทะลึ่งตึงตังแถวนี้นะคิบอม”
“นั่นสินะครับ เพราะเรื่องแบบนี้...เค้าคงจะต้องเอาไว้พูดกันบน...เตียง ล่ะเนอะ”
“ไอ้เด็กแก้มป่อง!” ทงเฮล่ะหมดคำจะสรรหามาด่ามันจริงๆแล้วเนี่ย
ด่าอะไรออกไปก็ไม่เคยจะรู้สึกเจ็บเลย!
“อะไรคร้าบ...ฮยองปากหวาน” ทำท่าจุ๊บปากล้อเลียนอีกต่างหาก
“สยอง....”
“แต่ฮยองก็ได้จูบมันมาแล้วหลายรอบนิ มาหาว่าสยอง ชิๆ คนขี้จุ๊”
“เคยอายบ้างมั้ยเนี่ย?”
“ไม่เคย”
“พี่ปวดหัวแล้ว.....เลิกแกล้งพี่ซะที” ทงเฮยกมือยอมแพ้
คิบอมลุกขึ้นเดินอ้อมไปยังอีกฝั่ง นั่งลงข้างๆฮยองหน้าหวาน
ทงเฮเองก็มึนๆหัวเหมือนกันนะวันนี้ ไม่รู้ว่าเป็นอะไร จึงเอนตัวไปซบกับไหล่ของคิบอมเอาไว้
“ฮยองครับ....” คิบอมพูดเบาๆ ขณะที่กำลังยกมือขึ้นลูบผมร่างบางอยู่
“หืม?” ทงเฮเองก็ปริ่มๆจะหลับเหมือนกัน
“สามวันต่อจากนี้....ได้โปรด เปิดใจให้ผมด้วยนะครับ”
ด้านหน้าริมรั้วของบ้าน
“ทำไมต้องเป็นเราวะเนี่ย” มินโฮเตะเท้าไปมาเพื่อระบายอารมณ์
เพื่อนของไอ้ปีศาจแก้มบวมนั่นแท้ๆ ทำไมเค้าต้องมายืนรอด้วยล่ะ
ไม่ใช่ธุระเลยแท้!!!
“มาซะทีสิวะ! ร้อนจะตายอยู่แล้วเนี่ย” มินโฮทำหน้ามุ่ย
คอยดูนะ มาถึงพ่อจะด่าให้ไม่เหลือเลย
โตกว่าก็โตกว่าเถอะ
“เอ่อ...โทษนะ ที่นี่ใช่บ้านคิบอมรึเปล่า” มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
“ไม่ใช่! ที่นี่บ้านทงเฮฮยอง” มินโฮหันกลับไปพูดทันที
ก่อนจะต้องแหงนหน้ามองคนที่ตัวเองกำลังคุยด้วย
โห...สูงกว่าเราอีก
“อ่า...อืม นั่นล่ะ ชั้นชื่อชางมิน เป็นเพื่อนคิบอม” ชางมินแอบลอบมองคนตรงหน้านี้ด้วย ไม่แน่ใจว่าจะใช่คนที่คิบอมบอกรึเปล่า
แต่ดูจากลักษณะ ท่าทาง และอาการแล้ว ก็คงจะไม่ผิดหรอก
ร้ายตั้งแต่คำพูดคำจากันเลยทีเดียว!
“ชั้นชื่อมินโฮ เป็นว่าที่ลูกเขยบ้านนี้” มินโฮยืดอกคุย
“อ้าว แฟนพี่ทงเฮ ไม่ใช่พี่ฮยอคแจหรอ”
= [ ] =!
“นายรู้งั้นหรอกหรอ?” มินโฮรู้สึกเหมือนกับว่าที่หน้าตัวเองมันมีรอยร้าวยังไงก็ไม่รู้
“นาย?”
“อะไร?” มินโฮหันมามองอย่างรำคาญ
“นาย?” ชางมินพูดทวนซ้ำอีกครั้ง
“จะเรียกทำไมหลายรอบ มีอะไรก็พูดมาสิวะ!”
“นายเรียกชั้นว่านาย...งั้นหรอ?” ชางมินคิ้วกระตุก
เด็กอะไรวะ ไม่มีมารยาทเอาซะเลย!
“แล้วจะทำไม ขนาดไอ้ปีศาจชั้นยังไม่เรียกมันว่าพี่เลย” มินโฮยังคงไม่รับรู้ความแสบของผู้ชายตรงหน้านี้
“แต่ชั้นถือ...ชั้นโตกว่า นายต้องเรียกพี่”
“ไม่เรียกเว้ย!”
“เรียก!”
“ไม่เรียก!
“บอกให้เรียก!”
“ก็บอกว่าจะไม่เรียก!”
เอาแล้ว ก่อสงครามกันที่หน้าบ้านแล้ว
“ไอ้เด็กบ้า...หัดมีมารยาทต่อคนที่แก่กว่าซะบ้าง” เจ้าของอัจฉริยะด้านประวัติศาสตร์เริ่มเอาจริงซะแล้ว
“โหย รู้แล้วน่าว่าแก่กว่า หน้าตาก็แก่เกินวัย ยังกับมากจากยุคไดโนเสาร์ เต่าล้านปีแล้ว ไอ้คุณปู่เอ๊ย!”
“ปากอย่างนี้นี่มันน่าตบสั่งสอนซะจริง ไอ้เด็กสูงเกินวัย ไอ้ยีราฟ!”
“ตัวเองสูงกว่าชั้นอีก ไอ้ไดโนเสาร์ ไอ้หน้าแก่!”
“ตัวเองหน้าเด็กตายล่ะ กลับบ้านไปส่องกระจกซะไป๊! หย่านมให้ได้ก่อนเถอะ”
“ชอบกินนมแล้วทำไมวะ? หุ่นดี แข็งแรง หน้าตาแลดูฉลาด ไม่เกินจนทรยศอายุจริงเหมือนนายหรอก”
“มินโฮ!!!”
“ชางมิน!!!”
“เสียงอะไรน่ะ ดังไปถึงในบ้านเลยนะ” ทงเฮกับคิบอมที่ได้ยินเหมือนเสียงคนทะเลาะกันที่หน้าบ้านก็รีบพากันออกมาดู
“ไอ้มิน!” คิบอมพอจะเข้าใจสถานการณ์ทันที
เดสตินี่ปะทะกันแล้ว!
“สวัสดีครับ ทงเฮฮยอง ผมชิม ชางมิน เพื่อนสนิทคิบอมครับ” ชางมินทักทายผู้ที่โตกว่า
“อ่า ยินดีที่ได้รู้จักนะ อีกสักพักรถคงจะมารับพวกเราแล้วล่ะ” ทงเฮบอกแก่ทุกคนที่รอกันอยู่ที่หน้าบ้าน
มินโฮทำหน้ามุ่ยเดินมาอยู่ข้างๆทงเฮ
“เป็นอะไรน่ะเรา” ทงเฮยิ้มขำ เมื่อเห็นสีหน้านี้ของมินโฮ
มินโฮทำตาขวางและหันไปมองชางมินนิดนึง ก่อนจะกระทืบเท้าเดินเข้าบ้านทงเฮไป
“ฮ่าๆๆ สงสัยเจ้ามินโฮจะเจอคู่ปรับอีกคนแล้วล่ะสิ อย่าไปถือน้องมันเลยนะ” ทงเฮหันไปพูดกับชางมิน
“อ่อ ครับ ไม่ครับ”
“ข้างนอกแดดร้อน พากันเข้ามานั่งรอด้านในดีกว่า” ร่างบางพูดแล้วเดินนำเข้าบ้านไปอีกคน
“เป็นยังไงบ้างวะ?” คิบอมถามเพื่อนทันที
“สุดๆว่ะ หนักกว่าที่แกเคยเล่าอีก” ชางมินพูด
“แล้วถูกใจมั้ยล่ะ?”
“ใช่เลยว่ะคนนี้ ปากดีชิบหาย...” ชางมินกระตุกยิ้ม
“จัดการอย่าให้รอดมาขัดขวางชั้นกับทงเฮฮยองนะเว้ย นานๆโอกาสจะเป็นใจสักที ดันจะมีมารตามไปด้วย” คิบอมทำหน้าเบื่อโลก
“เออ...รู้แล้ว แหม รู้สึกชั้นจะมีประโยชน์ก็ตอนนี้ล่ะนะ”
“ไรว้า นี่ชั้นก็จัดการเสิร์ฟคนในฝันมาให้แกถึงตรงหน้าเลยนะเว้ย”
“รู้แล้วๆ แต่...สุดๆจริงๆว่ะ แค่เรียกชั้นยังไม่มีคำว่าพี่เลย”
“เออ มันก็ไม่เรียกชั้นเหมือนกัน กดๆไปซะทีเหอะ ปากดีชิบเป๋ง ถ้าแกเผด็จศึกได้เมื่อไหร่รีบบอกชั้นนะ จะไปล้อแม่งทุกวันเลย” คิบอมยิ้มอย่างชั่วร้าย
“แกคิดหรอว่าจะได้แตะ ถ้าเป็นของชั้นแล้วจริงๆ” ชางมินหรี่ตามองเพื่อน
“เออน่า จัดการให้ได้ก่อนเถอะ ชิส์!” คิบอมล่ะเบื่อก้างขวางคอชิ้นโตอย่างมินโฮซะจริง
ชางมินล่ะแอบขำอาการของเพื่อนรักจากแดนไกลคนนี้จริงๆ
ได้มองหน้าทงเฮฮยองใกล้ๆแบบนี้ก็พอจะรู้แล้วล่ะว่าทำไมมันจะต้องพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ฮยองหน้าหวานคนนั้นมาครอง
ก็เล่น สดใส น่ารัก เสียงเพราะ แววตาเป็นประกายขนาดนั้น ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมใครๆต่างก็พากันหลงรัก
โดยเฉพาะไอ้เด็กปากดียีราฟฟี่ เดสตินี่ของเค้า
อืม...ดูท่าว่าจะจัดการยากแฮะ เอายังไงดีล่ะเนี่ย
แต่นะ...ลองดูสักตั้งคงจะไม่เสียหายอะไรนี่นา!
ถือว่าช่วยเพื่อน ถ้าเกิดว่าสำเร็จ เพื่อนก็หมดศัตรูหัวใจ
ตัวเค้าเองก็ได้เริ่มมีความรักอีกสักครั้ง หลังจากปล่อยให้ตัวเองโสดมานานพอสมควร
ไอ้เด็กปากดี...งานนี้มาลองดูกันสักตั้งก็แล้วกัน
ชั้นกับนาย...ใครมันจะแน่กว่ากัน!
*************************
แพคกระเป๋ากันรึยัง? มุ่งหน้าสู่นัมวอน ไร่องุ่นของสองตระกูล
^__^ เหมือนเรตติ้งมันจะลด ="= โหวตๆหน่อยนะ
มันเคยสูงสุดอยู่ที่ 98% แต่ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร อย่าไปซีเรียสมัน
อ้อ! ฝากเลี้ยงเจ้าแทรซด้วยนะ (ลิง13)
กลัวมันตายเหมือนเจ้าเฮ่อหยวน(ลูกวอนฮยอค) หอยทากตัวที่แล้ว
เจอกันตอนหน้าครับผม
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
พี่เฮของน้องบวมเค้าา
สงสารไร่องุ่นจัแฮะ><
เฮเปิดใจให้แก้มแตกได้แล้วนะะะ
เจอกันปุ๊บก็เป็นเรื่องเลยอ่ะ
หุหุ มายเดสตินี่ วะฮ่าๆๆๆ
มินโฮด่าเจ็บเว่อร์ 555555
=[]= ชางมินค่าจัดการให้ได้น้าา
><" วร๊ยยยย บอมกวนค่อด !!
แต่ก็น่ารักอ่า คิเฮ น่าเว่อร์
อืม..3 วันต่อจากนี้..อะไรน้า
บอมมี่จะทำอะไร..??? !
คิคิ
=.,=
ฮิฮิฮิ
5555555555
ดูท่าจะกัดกันตายไปข้างนึง
คิมคิขี้อ้อนที่สุด ><
แล้วจะรอดูตอนคู่นี้หวานละกันเนอะ
สุดมากเลย
2มินมันdestinyกันแบบไหนเนี่ย
สงสัยคู่นี้น่าจะฉะกันมันส์
ฮ่าๆ
นี่ขนาดเพิ่งเจอกันนะเนี่ยย
จะไปจับตาดูสถานการณ์
หวังว่ายังมีที่ว่างเหลืออยู่นะ
อยากไปด้วย
กินหัว หรือไม่ก็ เอามีดมาแทงกันไปเลยสิลูก....
55
คิบอมนี่ก็ร้ายนะยุให้เพื่อนจับกด แล้วตัวเองจะล้อน้องเค้า น่าเกลียดจริงๆ คิดไปได้นะเออ~
ฮ่าๆๆ เห็นมั๊ยชางมินว่าทำไมทงเฮขายดี ก็น่ารักอ่ะดิ๊ ^^
เอาเลยชางมิน สู้ๆ
ทั้งสองคู่
ไร่องุ่นไม่ต้องไปเล่า!
555555555555
มินโฮร้ายน่าดูเเหะ
เเต่คงไม่พ้นชางมินหรอก 5555