ตอนที่ 41 : Beautifull Dissaster Charpter :: 38
วันนี้เป็นวันที่สองของการถ่ายทำละครแล้ว ผมรู้สึกเหนื่อยๆมากเลยครับ แต่ว่าเมื่อวานผม
ฝันแปลกๆด้วยผมฝันว่าเค้ามาหาผมที่ห้องและพร่ำพูดว่าเค้าเสียใจมากแค่ไหน เหมือนกับว่าผมจะ
ฝันด้วยว่าเค้าพูดว่ารักผม แต่มันก็คงเป็นได้แค่ฝันที่เกิดจากการเหนื่อยล้าของผมน่ะสินะ
เอาล่ะนะคะ วันนี้ที่จะต้องเข้าฉากก็มีคิบอม ดงเฮ ชางมิน และก็สมาชิกคนอื่นๆมาเป็นตัว
เสริมฉากนิดๆหน่อยๆนะคะพี่พีอาร์คนเดิมประกาศให้เราได้รู้ตัว
ฉากแรกนะเป็นฉากที่คิบอมกลับมาจากอเมริกา พวกนายที่เหลือก็ต้องทำเป็นทักทาย
เพราะคิดถึงหลังจากที่ไม่ได้เจอกันเป็นปีนะผู้กำกับคังพูดให้สมาชิกที่เหลือฟัง
พร้อมแล้วก็ 5...4...3...2...1....แอคชั่น
ฉากแรกของวันนี้ถูกเริ่มด้วยการที่คิบอมลากกระเป๋าออกมาจากทางที่ถูกจัดฉากให้
เหมือนกับลานสนามบิน ซึ่งเมื่อว่าร่างสูงเดินมาเท่านั้น เจ๊ซินก็ออกท่าทางว่าดีใจสุดๆทำเอาพวกเรา
อับอายแทบแทรกแผ่นดินหนีเลยครับ-*-
หวัดดีคร้าบบบ ทุกคนคิบอมพูดก่อนจะยิ้มให้ทุกคนอย่างสดใส รอยยิ้มที่ไม่ค่อยจะได้
เห็นกันบ่อยนัก ก่อนจะคว้าตัวเจ๊ซินเข้าไปกอดทันที
จากนั้นทุกคนก็ทยอยเข้าไปกอดทักทายคิบอมจนครบ เหลือเพียงผมกับชางมินเท่านั้นที่
ตอนนี้มินยื่นมือมาจับมือของผมเอาไว้แล้ว
เอ่อ...ชางมิน ดงเฮ สวัสดีคิบอมทักผมอย่างกล้าๆกลัวๆ ก่อนที่สายตาจะมาหยุดตรงที่
มือของผมกับชางมิน
หรือว่า...พวกนาย2คนเป็น...คิบอมถามออกมาอย่างอึ้งๆถ้านี่เป็นเพียงการแสดงละคร
เท่านั้นผมพูดได้เลยครับว่าเค้าแสดงได้แนบเนียนมาก เพราะสีหน้าเค้าตอนนี้ซีดมากเลยครับ
ครับ...ผมกับดงเฮเราเป็นคนรักกันชางมินชิงตอบด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
จริงหรอ..ด็องคิบอมกันมาถามผมด้วยน้ำเสียงที่ไม่แน่ใจ ด็อง...นายเรียกชั้นว่าด็องหรอ
ใช่...ชั้นกับมินเรารักกันมาก และนายก็ไม่มีสิทธิ์มาเรียกชั้นว่าด็องแบบนั้นด้วย เพราะชั้น
มีไว้ให้มินเรียกคนเดียวเท่านั้นผมพูดตอกกลับเค้าไปด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
สมาชิกทุกคนเริ่มสะกิดกันอย่างเลิ่กลั่กกันแล้วเพราะด้วยความที่ไม่มีบทไม่มีสคริปต์นี่
แหละมันเลยทำให้ลำบากใจ เพราะตอนนี้ที่มองไปราวกับมีสายฟ้ามาฟาดกันเปรี๊ยะๆๆ
เอาล่ะๆๆ คิบอมนายมาเหนื่อยๆชั้นว่าเรากลับไปพักกันที่บ้านดีกว่านะพี่ทึกกี้ที่คิด
ทางออกได้เร็วที่สุดก็รีบพูดออกไปและคว้าตัวคิบอมออกมาจากฉากตรงนั้นทันที
คัต...เอาล่ะๆฉากนี้ก็ไม่มีอะไรมากก็เลยให้ผ่านไปเลยก็แล้วกันผู้กำกับคังคงจะงงๆกับ
สิ่งที่พวกเราแสดงออกมาจึงปล่อยให้ผ่านเลยตามเลย
สมาชิกทุกคนไม่ดู้เลยว่าตลอดการพักผ่อนเพื่อรอฉากนั้น กล้องทุกตัวไม่ได้หยุดพักตาม
พวกเค้าเลย มันยังคงติดตามถ่ายทุกช็อตของทุกคนเอาไว้โดยเฉพาะคิบอมและดงเฮ
ภาพที่ดงเฮยืนคุยอย่างมีความสุขกับชางมิน ภาพที่คิบอมยืนมองทั้งคู่ด้วยสายตาที่ปวดร้าวนี่
ต่างหากล่ะคือการแสดงที่เป็นธรรมชาติที่สุด ความรู้สึกที่ออกมาจากใจของพวกนี้จริงๆ
คิบอม...เป็นไงมั่งฉากเมื่อกี๊โอเคมั้ยอาราที่เดินเข้ามาหาคิบอมก็ถามขึ้น
อืมก็ดีนะ อารามีไรรึเปล่าที่เดินมาหาเราเนี่ยคิบอมยื่นขวดน้ำให้โก อาราและถามขึ้น
เอิ่ม...เรามีเรื่องที่จะต้องบอกบอมอ่ะ มันเป็นเรื่องที่สำคัญมากเลยจริงๆนะอาราตอบคิ
บอมมาด้วยแววตาที่จริงจัง
อืม มีอะไรก็บอกมาสิเราพร้อมฟังอยู่แล้ว
ไม่เอาหรอกไว้บอกตอนเข้าฉากต่อไปดีกว่าอาราพูดด้วยน้ำเสียงที่ชวนให้คนฟังตื่นเต้น
ทำไมเป็นงั้นอ่ะ แลวอีกอย่างฉากต่อไปมีแค่บอมกับดงเฮไม่ใช่หรอ แล้วอาราจะเข้ามา
บอกบอมได้ยังไงล่ะคิบอมถามอาราออกไปด้วยน้ำเสียงงงๆ
เอาน่าคอยดูก็แล้วกัน บอมก็รู้ไว้แค่ว่ามันเป็นสิ่งที่อาราอยากจะบอกบอมก็แล้วกันอารา
พูดก่อนจะยักคิ้วให้คิบอมสองที
ดงเฮได้แต่ยืนมองภาพที่ทั้งคู่นั่งคุยกัน หัวเราะด้วยกันอย่างเจ็บปวดทำไมนะคิบอมทั้งๆที่
ฉากต่อไปมันจะเป็นฉากที่นายจะต้องบอกว่ารักชั้นแล้ว แต่นายกลับไม่ได้สนใจที่จะทำมันซักนิด
กลับไปนั่งมีความสุขอยู่กับเค้า
นี่หรอที่นายบอกว่ารักชั้น ที่นายบอกว่าเสียใจ สุดท้ายนายก็คงไม่ลืมเค้าจริงๆใช่มั้ยคิบอม
นายยังคงรักแต่โก อาราใช่มั้ย
เอาล่ะ...หมดเวลาพักแล้วนักแสดงที่จะเข้าฉากต่อไปมาเตรียมตัวที่นี่ด้วย
ผมจึงเดินไปหาผู้กะกับเพื่อทำความเข้าเกี่ยวกับฉาก
เอาล่ะนะจำไว้ที่บทของเรื่องนี้ไม่มีคำพูดมาให้ก็เพราะว่าอยากได้ภาพที่ออกมาเป็น
ธรรมชาติที่สุดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพวกนายก็ต้องแสดงมันต่อไปเข้าใจมั้ย
ครับ.../ครับ...ผมกบคิบอมพูดออกมาพร้อมกัน ตามด้วยการที่ผมสูดหายใจเข้าไปเต็ม
ปอดเพื่อเรียกพลังออกมา
เริ่มฉากนี้ด้วยการที่คิบอมเรียกผมออกมาคุยกันสองคน เพื่อที่จะบอกอะไรซักอย่าง
นายเรียกชั้นออกมาวันนี้ทำไมเนี่ยคิบอม มีอะไรก็รีบๆพูดมาซักทีสิผมพูดออกไปด้วย
น้ำเสียงที่บ่งบอกว่ารำคาญเต็มที่
นายอย่าใช้น้ำเสียงแบบนี้พูดกับชั้นสิดงเฮคิบอมตัดพ้ออกมาอย่างน้อยใจ ซึ่งแววตาแบบ
นี้มันก็ทำให้ผมเกือบจะต้องใจอ่อนมาแล้ว
ชั้นก็เป็นของชั้นแบบนี้นายมีอะไรก็รีบพูดมาชั้นจะไปแล้ว
ได้....ที่ชั้นเรียกนายออกมาพบในวันนี้ก็เพราะชั้นต้องการจะบอกนายว่า ชั้น...ระ...
คิบอม.....คิบอมที่ตั้งใจจะบอกร่างบางตรงหน้าว่าตนเองรักดงเฮมากแคไหนก็ต้องชะงัก
ไปเมื่อมีเสียงหวานเสียงหนึ่งดังขึ้นมาแทรกซะก่อน
เอ่อ...อารามีไรหรอคิบอมที่พอจะเข้าใจแล้วว่าอาราเข้ฉากนี้มาได้ยังไงก็เริ่มถามทันที
คือว่า...อารามีเรื่องสำคัญที่จะต้องบอกบอมน่ะ อ้าว อปป้าด็อง นี่คุยธุระอะไรสำคัญกัน
อยู่รึเปล่าคะอาราหันมามองที่ผมด้วยสีหน้าที่รู้สึกผิด
ไม่มีอะไรสำคัญมกหรอก อารามีอะไรจะคุยกับคิบอมก็พูดก่อนได้เลย พี่รอได้ผมตอบ
ออกไปทั้งๆที่ในใจอยากจะเดินออกไปจากที่ตรงนี้เร็วๆจังเลย
อืม...อารามีเรื่องสำคัญอะไรจะบอกบอมหรอคิบอมมองไปที่อาราอย่างไม่เข้าใจ
คิบอม...อาราเลิกกับยองจุนแล้วนะอาราพูดก่อนจะรวบตัวคิบอมเข้าไปกอด
ราวกับว่ามีสายฟ้าฟาดลงมาที่หน้าผมเลยครับ ร่างทั้งร่างแทบไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะยืน
ต่อไป อาราเลิกกับยองจุนแล้ว เค้าโสดแล้ว วันนี้เค้าคงจะมาทวงคนของเค้าคืนสินะ
คิบอมเองก็คงจะอึ้งไปเหมือนกัน สีหน้าของเค้าบ่งบอกชัดเจนว่ากำลังสับสนอยู่ไม่น้อยมือ
สองข้างที่ตอนแรกวางอยู่ข้างลำตัวตอนนี้มันกลับเลื่อนไปโอบกอดอาราคืนแล้ว
สมาชิกที่ยืนลุ้นกันสุดๆข้างฉากนั้นก็แทบลมจับเมื่อเห็นว่าคิบอมเอื้อมมือไปกอดโก อารา
ตอบ ไอ้ฟายเอ๊ย เอาตรงไหนคิดวะเนี่ย และก็ยิ่งสงสารมากขึ้นเมื่อเห็นว่าดง้เฮหันหลังกลับมาด้วย
สภาพที่น้ำตาไหลเต็มหน้า
ผมได้แต่หันหลังให้กับภาพนั้นและปล่อยให้หยาดน้ำตามันร่วงไหลลงมา นี่น่ะหรอคิบอม
ที่นายบอกว่ารักชั้น แค่ในวันนี้เค้ากลับมานายก็เปิดใจรับเค้าเต็มที่แล้ว
มันเหลือที่ตรงไหนไว้ให้ชั้นยืนล่ะ ในเมื่อหัวใจของนายมันมีเพียงโก อาราคนเดียวเท่านั้น
ยิ่งคิดน้ำตาของผมมันก็ยิ่งไหลออกมา ผมได้แต่ปล่อยให้น้ำตามันร่วงหล่นออกมาแล้วเดินจากที่ตรง
นั้นไปอย่างช้าๆ
****************************
555+ เป็นยังไงกันบ้าง5ตอนรวด เห็นมีคนท้าว่า5ตอนรวดๆ
คงไม่คิดว่าไรเตอร์มันจะบ้าจี้เอาลงจริงๆใช่มั้ย อิอิ
ง่า...ควรจะสงสารใครดีเนี่ย คิบอม/ดงเฮ/อารา/ชางมิน
แต่งเองจะร้องไห้เอง-*-
อ่านตอนล่าสุดแล้วอยากเตะไอ้บอมจริงๆว่ามั้ยทำด็องร้องไห้อีกแล้ว(ได้ข่าวว่าแกเป็นคนแต่งนะ)คราวหน้าเรื่องราวคงจะเข้มข้นกว่าเดิมแล้ว หลายคนคงรอลุ้นละทึกอยู่กับฉากแต่งงานน่ะสินะอยากบอกว่าแต่งเสร็จแล้ว อิยะฮะฮ่า มันส์มากกกก มาลุ้นกันว่าสุดท้ายแล้วไอ้บอมมันจะเลือกใครหรือมันยังจะสับสนต่อไปแล้วปล่อยให้ดงเฮแต่งกับชางมิน
คราวนี้ลงตั้ง5ตอนแน่ะจะขอคอมเม้นท์เท่าไหร่ดีล่ะ...480นะ
ไม่มากไม่น้อยแต่ขอเป็นเม้นท์ยาวๆนะอยากฟังความเห็นกันว่าเรื่องนี้เป็นบ้าง
ส่วนเรื่องโหวตคราวนี้ไม่จำกัดเพราะว่าอยากจะรู้ว่าที่แต่งซีนอารมณ์ทั้งหมดมาเนี่ยทุกคนจะให้คะแนนกันเท่าไหร่ เราอยากรู้ว่าเราพอจะแต่งได้ดีบ้างรึเปล่า
สุดท้ายก็ขอโทษด้วยนะครับที่มาอัพช้า เพราะไม่ค่อยจะมีเวลามาที่ห้างเลย แต่ว่าจะพยายามเอามาลงทีละหลายๆตอน ไปล่ะคร้าบ รักนะจุ๊บๆ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

คิบอมเอ๊ยยยยยยยยย
แกเอาอะไรคิดว่ะเนี่ยยยยยยย
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ลูกสาวฉันนนนนนนนนนนนนน
คงอินเหมือนเรา เเถมมีภาพด้วย
ทำไมทำงี้ล่ะ
เพราะเค้าเป็นของกันและกัน อิอิ
บอมทำไรห๊ะ!
รักด๊องไม่ใช่หรอ??
-*-
คิม คิบอม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เรื่องจะดีอยุ่แล้วเชียวอ่ะ
สงสารด๊องอ่ะ
5555