ตอนที่ 35 : Beautifull Dissaster Charpter :: 32
หลังจากวันที่คิเฮมีถ่ายแบบกันแล้ว ผมกับคิบอมก็แทบไม่ได้คุยกันอีกเลยครับ ทั้ง
เค้าทั้งผมคอยแต่จะหลบหน้ากันเอง ประมาณว่าถ้าวันไหนเค้าอยู่บ้านผมก็จะออกไปเดิน
เล่นข้างนอกแต่ถ้าวันไหนผมเบื่อๆเค้าก็เลือกที่จะออกไปหาที่พักผ่อน ทำให้เราไม่ค่อย
ได้มีโอกาสได้คุยกันซักเท่าไหร่
แต่ผมว่ามันก็ดีแล้วล่ะครับ เพราะต่อให้อยู่ด้วยกันผมก็ไม่รู้จะคุยอะไรกับเค้าอยู่แล้ว หลัง
จากตอนนั้นที่เค้าเอ่ยคำว่ารักออกมา ก็รู้สึกว่ากำแพงภายในใจของมันค่อยๆพังทลายลง
ไปเรื่อยๆ แต่ก็อย่างที่บอกผมเหนื่อยเหลือเกิน ผมยังไม่อยากเริ่มต้นใหม่อะไรทั้งนั้น
แต่วันนี้ก็เป็นวันที่ผมกับเค้าไม่สามารถเลือกที่จะหลบหน้ากันเองได้ เพราะว่าพี่ทึกกี้สั่ง
เอาไว้ให้พวกเราทุกคนในวงอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเพื่อประชุมเรื่องอะไรซักอย่างนี้
แหละ
จนเวลาจวนเจียนจะเที่ยงนี้แหละพวกเราเหล่าลูกลิงทุกคนจึงไปนั่งรวมกันที่ห้องนั่งเล่น
โดยที่ผมเลือกนั่งที่พื้นห้องข้างๆไอ้ไก่และพี่ฮัน ส่วนเค้าก็ไปนั่งอยู่ข้างๆพี่ฮีชอลและซี
วอน
"เอาล่ะฮะพี่ จะบอกพวกผมได้รึยังว่าไอ้ที่เรียกกันมาประชุมเนี่ยมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกัน
แน่หรอฮะ"ฮยอคแจที่นั่งอยู่ข้างๆผมเอ่ยออกมาด้วยคำถามที่พวกเราทุกคนตั้งตารอคำ
ตอบกันเต็มที่
"เออๆๆ ยังไงก็ต้องบอกอยู่แล้วรอแป๊บนึงได้มั้ย"นางฟ้าไร้ปีกของวงเราพูดออกมา
อย่างรำคาญ
"แล้วที่รักกำลังรอใครอยู่ล่ะคร้าบบบบ"พี่หมีถามคนรีกอย่างงงๆ
"ถามมากจังเว้ย...ฉันก็กำลังรอ...."
"แอ๊ด....."นางฟ้ายังพูดไม่ทันจบเสียงประตูก็เปิดออก พร้อมด้วยการปรากฏตัวของ
เหล่าเทพทั้ง5คนที่คราวนี้มาพร้อมกับริคกี้น้องชายของมิคกี้ยูชอนด้วย
"หวัดดีทุกคน...ขอโทษที่มาช้านะฮะพี่ทึกกี้"ยุนโฮกล่าวทักทายทุกคนก่อนจะหันไป
ขอโทษพี่ทึก
"อืมๆๆ ไม่เป็นไรมากันครบซะทีก็ดีแล้ว จะได้พูดรอบเดียวเลย"
"ดีเหมือนกันครับผมก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าท่านประธานมีอะไรให้พวกเราทำอีกถึงได้
เรียกประชุมแบบนี้ แล้วอีกอย่างทำไมจะต้องให้น้องผมมาที่นี่ด้วย"มิคกี้ยูชอนหนุ่ม
อเมริการ่ายยาวก่อนจะต้องเงียบลงเมื่อเห็นสายตาจากทุกคนในห้อง
"ชั้นก็แค่อยากรู้...."ยูชอนพูดออกมาเสียงอ่อยๆ
จากนั้นชางมินก็มาจูงมือผมให้ลุกขึ้นไปนั่งที่โซฟาซึ่งถ้าเรียงลำดับก็คือผม มิน แล้ว
ปิดท้ายด้วยริคกี้แล้วก็เป็นคู่พี่ๆเค้าอ่ะคับ
"เอาล่ะชั้นจะไม่เสียเวลาอีกแล้วนะ คือว่า...นี่ก็ใกล้จะถึงวันหยุดพักร้อนของดงบัง
และซูจูแล้วใช่มั้ย"นางฟ้าถามออกมา ซึ่งที่เหลือก็พยักหน้าเป็นอย่างดี (-_-)*(_-_)
"ทีนี้ไอ้งานคูปเปิ้ลน่ะเหลือคิเฮคู่เดียวที่จะต้องถ่ายละครเป็นที่สุดท้ายแล้ว เค้าก็
เลยจะให้พวกเราทุกคนไปร่วมแสดงละครกับคู่นี้แล้วก็ต่อด้วยการพักร้อนไปเลยน่ะ..."
"ห๊า......"อะไรนะฮะพี่ ทุกคนจะมาร่วมแสดงกับผมงั้นหรอเนี่ย แค่คิดภาพก็
วุ่นวายแล้วล่ะครับ
"แล้วที่ไหนล่ะครับพี่ที่เป็นสถานที่ๆพวกเราต้องไปถ่ายทำกัน"ซีวอนพูดออกมา
"ยุนโฮ...บ้านเกิดนายน่ะ"นางฟ้าหันไปมองทางไอ้ยุนนิดนึงแล้วพูดออกไป
"เจนราโด....หรอครับพี่"ยุนโฮเอ่ยออกมาอย่างดีใจ
"ใช่ก็เพราะว่าคิเฮเป็นคู่สุดท้ายแล้วก็เลยอยากจะปิดท้ายให้มันดูใหญ่ๆหน่อย
น่ะ เออ...ใช่ชินดง เค้าบอกบทของนายมาแล้วนะ นายจะได้เล่นเป็นบาทหลวงนะ"
"บาทหลวง...งั้นก็แสดงว่าจะต้องมีฉากงานแต่งงานน่ะสิ"พี่ชินดงถามออกมา
อย่างตกใจซึ่งสมาชิกที่เหลือทุกคนต่างก็ตกใจไม่แพ้กัน
"ไม่รู้สิ เค้ายังไม่ให้บทหรือโครงเรื่องอะไรมาเลย บอกแต่ว่าให้พวกเราเตรียม
ตัวและเตรียมใจให้พร้อมเท่านั้นเอง"พี่ทึกกี้ส่ายหัวออกมาอย่างไม่เข้าใจเหมือนกัน
"ไอ้ที่ให้พวกเราดงบังไปด้วยเนี่ยมันก็พอจะเข้าใจหรอกนะฮะ แต่ว่าผมก็ยังไม่
เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมจะต้องให้ยูฮวานไปด้วย"ยูชอนชายหนุ่มผู้หวงน้องถามขึ้นมา
"อันนี้ชั้นก็ไม่รู้นะ รู้แต่ว่าเป็นคำสั่งของท่านประธานลงมา ถ้านายอยากรู้จริงๆ
นายก็ลองไปถามท่านลี ซูมานเอาเองสิ"เจอมุกนี้เข้าไป ยูชอนของเราถึงกับเถียงไม่ออก
เลยครับ
"แล้วเค้าบอกมาแค่นี้จริๆหรอทึก ว่าชินดงจะได้เป็นบาทหลวงเท่านั้นน่ะ"
พี่ซินที่ปกติจะช่างพูดช่างคุยเอามากๆ วันนี้มาแปลกครับเพราะเจ๊แกนั่งนิ่งเป็นเป่าสากเลย
ครับ
"ก็น่าจะใช่นะ...เอ้อ...ใช่ๆๆมีอีกอย่างเห็นทางทีมงานบอกมาด้วยว่าจะมีนัก
แสดงหญิงคนหนึ่งมาร่วมแสดงกับคู่คิเฮอีกด้วย แต่ก็ไม่ยอมบอกอยู่ดีว่าคนๆนั้นเป็นใคร
พวกนายลองเดาๆดู กันหน่อยสิ"
"ชั้นว่าเค้าน่าจะเอาคนที่อยู่ในเอสเอ็มของเรานี่แหละ ยุนอามั้ง"พี่หมีคังอินชิง
ตอบเป็นคนแรกเลยครับ
"แต่ชั้นว่าไม่น่านะ น่าจะเป็นนักแสดงดาวรุ่งพุ่งแรงอย่าง แพซึลกิ
มากกว่า.."ซองมินพูดแสดงความคิดเห็นออกมาบ้าง
"แต่ชั้นว่า...โบอา..."
"ชั้นว่า...เจสสิก้า......"
"ผมว่า....สเตฟานี่..."และยังมีอีกลายความเห็นที่ถูกส่งออกมาเรื่อยๆ แต่แล้ว
ทุกเสียงก็ต้องเงียบไปเมื่อคนที่นั่งอยู่ข้างผมอย่างชางมินพูดออกมาบ้าง
"โก อาราครับ...."สั้นๆง่ายๆได้ใจความ แต่ทุกคนก็เงียบไปเหมือนกันหมดเลย
ด้วย นั่นสินะ ถ้าพูดถึงคิเฮก็ต้องเป็นโก อาราสินะ
"เฮ้ยย...ไม่มั้งเดี๋ยวนี้ได้ข่าวว่าอารา เค้างานยุ่งจะตายคงไม่มีเวลาว่างมานั่งเล่น
ละครให้พวกเราหรอก"พี่ฮันที่เห็นว่าบรรยากาศเริ่มจะแปลกๆแล้วจึงพูดกลบเกลื่อนขึ้นมา
เพื่อให้พวกเราสบายใจกันขึ้น
ผมได้แต่นั่งนิ่งไม่แสดงอาการอะไรออกไปซักนิดเลยครับ ปล่อยให้ทุกคำลอย
ผ่านไปเหมือนกับสายลม เพราะตอนนี้ใครจะทำอะไรมันก็คงไม่มีความหมายอะไรกับผม
อยู่แล้ว
"ดงเฮ..ทำไมเงียบไปล่ะนี่มันเป็นโปรเจคต์ของนายนะ นายคิดว่าไงมั่ง"
ฮยอคแจหันมาถามผมด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นได้ข่าวว่าของแกถ่ายทำไปแล้วนะ ไอ้ทำกับข้าว
อะไรนั่นน่ะ-*-
"ก็ไม่ไงอ่ะ...เค้าสั่งมายังไงชั้นก็ทำตามไปงั้นแหละ"ผมตอบออกไปอย่างเนือยๆ
"ทำไมอย่างงั้นล่ะฮะ ฮยองพี่ไม่สนุกเลยหรอ ดูอย่างผมกับพี่เยซองสิวันที่ไป
ถ่ายกันนะสนุกจะตายได้ร้องเพลงตั้งหลายแบบด้วย"เรียววุคเจ้าตัวเล็กที่นับถือผมเป็น
เหมือนฮีโร่บอกออกมาอย่างยิ้มแย้ม
"ก็เพราะว่าของชั้นกับนายมันไม่เหมือนกันน่ะสิ เรียกว่าแตกต่างกันสุดขั้วเลยก็
ว่าได้"ผมตอบออกไปด้วยใจที่ปวดร้าว
"มันจะต่างกันยังไงล่ะฮะ ฮยอง"เรียววุคถามออกมาอย่างงงๆทั้งยังคอยต้องปัด
มือเยซองที่คอยปรามๆเหมือนกับว่าให้หยุดพูดได้แล้ว ขณะนั้นทั้งห้องก็ดูเหมือนว่าจะ
เงียบไปแล้วด้วย
"ต่างสิ...ต่างมากด้วยที่นายสนุกก็เพราะว่านายกับพี่เยซองรักกัน...จริงๆ แต่สำ
หรับฮยอง...คิเฮมันไม่ใช่เรื่องจริงและก็ไม่มีวันเป็นจริงด้วย"ผมเน้นย้ำทีละคำให้ตัวเอง
เข้าใจ และ ให้คนอีกคนที่นั่งเงียบฝั่งนั้นเข้าใจด้วย
"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวนะครับ"ผมหันไปพูดกับทุกคนที่ยังนั่งอึ้งกันไม่หายก็
จะลุกเดินออกไปทันทีโดยที่ไม่ปรายตาไปมองหน้าเค้าซักนิด กลัว..กลัวว่าถ้าหันกลับไป
แล้วจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ไหว
หลังจากที่ดงเฮเดินออกไปแล้ว ทุกคนต่างก็ถอนหายใจออกมาพร้อมกับมองไป
ที่คิบอมอย่างสงสารก็ไอ้คนที่เคยเย็นชาและเข้มแข็งน่ะสิในตอนนี้ไม่มีแรงกระทั่งจะพยุง
ตัวเองเลย
ชางมินหันไปสบตากับริคกี้ก็ถูกสั่งให้รีบไปดูอาการพี่ดงเฮจึงเตรียมลุกออกไป
แต่โดยก่อนที่จะนั้นก็ได้พูดประโยคๆหนึ่งลอยๆเอาไว้เตือนสติใครบางคน
"อดีตน่ะ...เป็นสิ่งที่คนเราไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้ แต่ปัจจุบันคือสิ่ง
ที่เราต้องทำให้ดีที่สุดเพื่อให้อนาคตที่รอเราอยู่ข้างหน้าเป็นหนทางที่สดใส
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

อย่ายอมแพ้นะบอม
จะเป็นไงต่อเนี่ยยยยย
แกทำหมวยมันเจ็บไว้เยอะอ่ะ
เเล้วจะเป็นไงต่อ
เป็นคำพูดที่ซึ้งมากๆเลย
เฮ้อ
อ่านต่อๆ
ไอที่พูดอันสุดท้านริคกี้พูดหรอ??
นึกว่าแม็คพูด??
อ่าวว-*-
ตอนนี้น้ำตาจะไหลแล้ว
ไม่ไหวแล้วขอตัวไปร้องไห้ก่อนนะคะ
เศร้ามากค่าา
ชิมมิน ร้ายกาจอีกแล้ว