[ Fan Fic Kihae ( yaoi) ] :: Beautiful Disaster

ตอนที่ 10 : Beautifull Dissaster Charpter :: 8

อ่ะฮ้า...ดีใจจังเลยครับทุกคนตอนี้ผมกำลังอยู่หน้าร้านไอศกรีมโยเกิร์ต ที่ชื่อ

ร้าน เรด แมงโก้ ซึ่งเป็นร้านประจำของผมกับอาราแล้วล่ะครับ ร้านนี้อร่อยมากเลย

นะฮะ มีสาขามากมายทั้งในและต่างประเทศเลยนะฮะ ซึ่งตอนนี้ก็มีสาขาใหม่ที่

ประเทศไทยแล้วด้วย ที่สยาม และ เดอะมอลล์บางกะปิ คร้าบ (อิอิ แอบโปรโมต

นิดนึง)

       เมื่อมาถึงที่ร้านผมก็เข้าไปมุมประจำทันทีผมกับโก อารามักมาที่นี่ด้วยกันบ่อยๆ ฮะฮะฮะ- -

                อืม...ทำไมวันนี้อาราถึงได้นัดผมออกมานะ แปลกจังเลย...แต่ก็ช่างเถอะ อาราอาจจะคิดถึงผมก็ได้มั้ง อิอิ (รั่วแล้วบอมรั่วแล้ว)

                10นาทีผ่านไป และแล้วนางฟ้าของผมก็มาถึงที่ร้านี่จนได้

                “หวัดดีคิบอม รอนานมั้ยขอโทษนะชั้นมาช้าไปหน่อย” อาราพูดก่อนจะยกมือ

เชิงขอโทษจริงๆ

                “ไม่เป็นไรหรอก ชั้นเพิ่งมาถึงไม่นานเหมือนกัน...อีกอย่างถ้าเป็นเธอให้รอถึง

ชาติหน้ายังได้เลย” ประโยคหลังนี่ผมคิดในใจนะฮะ บ้าหรอใครจะไปกล้าพูดล่ะฮะ

                ทุกคนฮะผมตัดสินใจแล้ว คิบอมคนนี้จะบอกรัก อารา ให้ได้ ฮึด...สู้โว้ยย

                หลังจากที่เราสั่งไอติมกันเรียบร้อยแล้ว เราสองคนก็ไม่ได้พูดอะไรกันซักคำเลย

ฮะ ผมว่าวันนี้มันแปลกจริงๆแล้วล่ะฮะ

                “เอ่อ..อารา/คิบอม ชั้นมีเรื่องจะบอก” เอาแล้วไงฮะพอเงียบก็เงียบทั้งคู่พอจะ

พูดก็ดันออกมาพร้อมกันอีก นี่ล่ะเนอะที่เค้าเรียกว่าเกิดมาคู่กัน 555+

                “เธอพูดก่อนสิ...อารา” ผมพูดอย่างเสียสละก็แน่ล่ะผมมันสุภาพบุรุษนี่นา

                “อืม...ก็ได้ชั้นพูดก่อนก็ได้” ผมแอบสังเกตด้วยล่ะฮะว่าโก อารามีสีหน้าหนักใจ

ด้วยล่ะฮะ

                “ คือ..คิบอมจนถึงวันนี้เรารู้จักกันมากี่ปีแล้วล่ะ”

                “อืมมม...ประมาณเกือบปีครึ่งได้แล้วมั้ง ทำไมหรอ”

                “ชั้นมีเรื่องที่อยากจะบอกนายมานานแล้วล่ะ แต่ว่าไม่มีโอกาสซะที” อาราพูด

ไปก็หน้าแดงไป

                โอ้วว  ทุกคนครับหรือว่า...หรือว่า เธอจะนัดผมออกมาวันนี้เพื่อบอกรักผม

จริงหรอเนี่ย ว้าววว นี่ผมไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยฮะ

                “อืม..บอกมาสิ ชั้นรอฟังอยู่”ผมพูดด้วยเสียงเรียบ ทั้งๆที่ในใจอยากจะยิ้มแฉ่ง

เต็มที่แล้วฮะ บอกมาเร็วๆสิ อาราว่าเธอรักชั้นแล้วชั้นจะตกลงทันทีเร็วสิ รออะไรอยู่

เล่า บอกมาสิ ผมตื่นเต้นจนปวดฉี่จะแย่อยู่แล้ว

                “ชั้น..ชั้นในบรรดาผู้ชายนายเป็นคนที่ชั้นไว้ใจและสนิทที่สุดคนหนึ่งเลยนะ 

ดังนั้นเวลาชั้นมีอะไรชั้นก็อยากจะบอกให้นายรู้ใช่มั้ย” อาราถามแล้วเงยหน้ามองผม

                “แน่นอนสิ แล้วอารามีอะไรล่ะ” ผมถามออกไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นเต็มที่

                “คิบอมนายเป็นกำลังมีความรักล่ะ...ชั้นคบกับเค้ามาได้3-4เดือนแล้ว” อารา

ตอบผมออกมาด้วยสีหน้าที่แดงก่ำเลยล่ะฮะ

                แต่ผมสิ...ยังกับมีสายฟ้าฟาดแสกลงมากลางหน้าเลยล่ะฮะ อะไรกันน่ะผมงง

ฮะ ผมยังคงนั่งอึ้งอยู่เลย แฟน..แฟนของอารา

                “อารามีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ ทำไมเราถึงไม่เคยรู้เลยล่ะ” ผมกลั้นใจถาม

ออกไปทั้งที่ในใจอยากลุกออกไปตะโกนให้ลืมความเจ็บเสียเหลือเกิน

                “ขอโทษนะที่เราไม่ได้บอก คิบอมตั้งแต่แรกๆก็เพราะตอนนั้นเรายังไม่มั่นใจ

อ่า...แต่ตอนนี้เรามั่นใจแล้วเรารักเค้ามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์”

       ใครก็ได้ช่วยหยุดเธอให้ผมทีฮะ ยิ่งเห็นเธอย้ำถึงความรักที่มีต่อผู้ชายคนนั้นผม

ยิ่งเจ็บฮะ ความหวังที่ตอนแรกผมหวังจะได้ยินคำว่าเธอรักผมกลับกลายมาเป็นคำพูดที่

เธอบอกว่ารักผู้ชายคนอื่น...ผมทำอะไรไม่ถูกจริงๆฮะ

                “คิบอม...คิบอม ทำไมเงียบล่ะ”อาราพูดพลางเอามือมาพัดที่หน้าผม

                “เอ่อ..ไม่หรอกเราแค่ตกใจน่ะ ไม่นึกว่าคนใกล้ตัวจะมีคู่ไปซะแล้ว” ผมพูดก่อน

จะฝืนส่งยิ้มไปให้เธอ ตอนที่พูดว่าคนใกล้ตัวผมอยากจะต่อเหลือเกินว่า “คนใกล้ใจ”

แต่ผมก็ไม่กล้าพอ ไม่กล้าพอที่จะบอกรักเธออกไป

                “แหม...บอมอ่า ก็ชั้นบอกแล้วไง ว่าชั้นยังไม่พร้อมแต่เราก็บอกบอมเป็นคน

แรกเลยนะยังไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลยนะ” อาราพูดพร้อมกับผงกหัวเชิงว่าขอโทษ

                “แล้วทำไมถึงเป็นเราล่ะ ทำไม...” ผมได้แต่กล้ำกลืนพูดออกไป อารา ชั้นเจ็บ

เหลือเกินหยุดเถอะ หยุดพูดถ้อยคำที่ทะร้ายจิตใจชั้นเถอะ

       “ก็เพราะว่า..คิบอมเป็นเพื่อนที่เรารักที่สุดเลยไง เราก็เลยอยากให้เธอรับรู้

เป็นคนแรกเลยไง” โก อาราพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่คิดว่าผมจะต้องดีใจมากแน่ๆ

                แต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลยฮะ ผมอยากจะร้องไห้แล้ว อารา ผมรักคุณ ผมรักคุณ

ผมไม่ได้คิดกับคุณแค่เพื่อนได้ยินผมมั้ย ผมรักคุณ คำพูดที่ต้องกล้ำกลืนเก็บไว้ในใจ 

มีเพียงแต่รอยยิ้มที่ถ้าเธอสังเกตซักนิดก็จะเห็นได้ชัดๆเลยว่ามันขมขื่นซักแค่ไหน

       “อื้ม...นี่คิบอมแล้วที่นายบอกว่ามีเรื่องจะบอกชั้นเหมือนกันสรุปแล้วมันคืออะไร

หรอบอกมาสิ”อาราพูดพร้อมกับตักไอติมเข้าปากไปด้วยจนถึงวินาทีนี้ผมก็ยังพูดได้เต็ม

ปากเลยฮะ ว่าเธอยังคงงดงามเสมอในสายตาของผม

                “อ๋อ...ช่างเหอะไม่มีอะไรสำคัญมากหรอกลืมๆมันไปเถอะ” ใช่..ผมย้ำกับตัวเอง

ว่าให้ลืม ลืมความรักที่มีต่อเธอให้หมดแต่ผมจะทำได้ยังไงล่ะครับในเมื่อเธอเป็นรัก

แรกของผมเป็นรักที่ผมไม่มีวันลืมได้หรอกฮะ

                “อื้ม...นี่คิบอมนายไม่กินหรอ มันจะละลายออกมาหมดแล้วนะ” อาราชี้มาที่ไอ

ติมของผม

                “อืม...นี่อาราชั้นถามอะไรหน่อยได้มั้ย”ผมตัดสินใจถามเธออกไป เพราะผมนึก

เรื่องๆหนึ่งออกมาได้

                “อ๋อ...ได้สิ บอมมีอะไรล่ะถามมาสิ”

       “ก่อนที่อารา จะโทรมาหาเรา โกอารา คำอะไรอยู่ที่ไหนหรอ”

                “อืม....ก็..ก็..เราๆ..ไปนั่งเล่นที่ริมแม่น้ำฮันกับยองจุนน่ะ”เธอเล่าไปก็หน้าแดง

ไป ผมเริ่มเข้าใจแล้วล่ะฮะ ดงเฮ...ดงเฮ..หมอนั่นไม่ได้โกหก จริงๆด้วย อาราไปเดต

กับไอ้หมอนั่นจริงๆด้วยและที่เธอหน้าแดงขนาดนี้คงเป็นเพราะเธอนึกถึงตอนที่...จูบ

กับคนที่เธอรักแน่นอนเลยฮะ

                “หรออืม...แล้วอาราจะเอายังไงต่อไปอ่า” ผมไม่มีอะไรจะพูดแล้วจึงได้แต่ถาม

คำถามที่ดูฟังโง่ๆออกไป

       “อ๋อ...เรื่องนี้เราคิดไว้แล้วล่ะ...ไว้คอยดูพรุ่งนี้ละกัน อย่าลืมดูทีวีด้วยละกัน”

                ยังอยากยืดเวลาเจ็บปวดของเราออกไปอีกหรออารา ชั้นอยากเจ็บแค่รอบเดียวได้มั้ย