ปฏิบัติการร้าย...ปฏิบัติการรัก(ขอเวลาสักนิดแล้วไรท์จะกลับมาลงให้อ่านอีกครั้งนะคะ)
เมื่อเธอ..หญิงสาวที่เคร่งระเบียบไปเสียทุกอย่างต้องปลอมตัวไปเป็นเด็กในปกครองของผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเสเพลและอื้อฉาวมากที่สุดในศตวรรษนี้
ผู้เข้าชมรวม
20,038
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ประกาศๆ ขอให้อ่านก่อนสำคัญมาก
ขอเวลาสักพักนะคะแล้วจะกลับมาใหม่อีกครั้ง
สุรภี
ในตอนแรกเพราะความเข้าใจผิดทำให้เขาและเธอปฏิบัติการร้ายทั้งลองใจและโกหกกันและกันสารพัด แต่ในเวลาต่อมาแม้ทุกอย่างจะเข้าใจกันดีแล้ว แต่เพื่อศักดิ์ศรีที่ค้ำคอ เขาและเธอจึงต้องปฏิบัติการบางอย่างเพื่อให้อีกฝ่ายรักตัวเองด้วย
แต่มันเป็นแค่ศึกแห่งศักดิ์ศรีจริงๆ น่ะเหรอ?
.
..
...
โปรยยยยยยยย....
กึก...กึก...
การขยับตัวของคนที่นั่งคุกเข่าอยู่ข้างๆ ทำให้ฉันเหลือบตาไปมองเล็กน้อย ก่อนจะตวัดตากลับ
ไม่อยากจะเห็นหน้า ไม่อยากจะมอง ไม่อยากจะพูดด้วย
อย่างน้อยๆ สวรรค์ก็ยังมีตา...และเร็กซ์ก็ยังมีความยุติธรรมพอที่จะลากคนทรยศมารับฟังการ ว้าก ของเขาด้วย
ฉันหันไปขึงตาให้กับคนที่นั่งคุกเข่าอยู่ข้างๆ เมื่อถูกสะกิดเป็นครั้งที่สามก่อนจะสะบัดหน้ากลับมา
ไม่มีความคิดที่จะยกโทษให้ง่ายๆ กับสิ่งที่เขาทำ
ก็เพราะเขาคนเดียว ฉันถึงต้องมาตกอยู่ในสภาพนั่งคุกเข่าสำนึกผิดเป็นเด็กๆ อย่างนี้
กึก
ฉันเหลือบตาขึ้นมองเร็กซ์เมื่อเขาขยับตัว และเมื่อได้เห็นใบหน้าที่แสดงอาการเย็นชาของเขามันก็ทำให้ฉันรู้ว่านี่ยังไม่ใช่ส่วนที่ร้ายที่สุด
เขายังมีสิ่งที่เลวร้ายกว่านี้ที่จะมอบให้ฉันกับเพื่อนรักของเขา
“ไอ้พวกไม่มีหัวคิด”
แค่เริ่มต้นประโยคนี้ของเร็กซ์ก็ทำให้ฉันคอย่นทันที และมันก็เริ่มจะทำให้ฉันเห็นด้วยว่าจริง
ใช่...ฉันมันไม่มีหัวคิดจริงๆ ที่ไปช่วยนายคิมหันต์หนีออกมา
“ ไอ้พวกไม่มีความรับผิดชอบ ”
นี่ก็อีก...ใช่...ฉันมันเป็นพวกไม่มีความรับผิดชอบ...ที่แอบหนีพวกบอดี้การ์ดออกมา...โชคดีที่ครั้งนี้เป็นเร็กซ์ที่ซ้อนแผนมาดักจนจับพวกเราได้...แต่ถ้าไม่ใช่เร็กซ์ล่ะ...ถ้าเป็นคนอื่น...อย่างพวกคนที่ต้องการทำร้ายน้องชายของฉันจะทำยังไง...ถ้าพวกนั้นจับฉันได้...ความลับก็จะถูกเปิดเผย...แล้วชีวิตของน้องชายของฉันก็จะไม่ปลอดภัย
“ ไอ้พวกไม่คิดถึงจิตใจคนอื่น ”
ใช่...ทำไมฉันไม่คิดถึงใจคนอื่นว่าเขาจะต้องเดือดร้อนมากแค่ไหน...เมื่อได้รู้ว่าทั้งฉันและนายคิมหันต์หายตัวมาด้วยกันอย่างนี้...ทุกคนก็คงเป็นห่วง...และยิ่งกับคุณวิกรม...ฉันรู้สึกผิดกับเขาถึงขนาดไม่สามารถมองหน้าเขาตรงๆได้...ฉันรู้สึกผิดกับเขาจริงๆ ที่แอบหนีมาจนทำให้เขาเป็นห่วง
“ ไอ้พวกบ้า ”
ใช่...ฉันมันบ้า..บ้าที่ไปเชื่อนายคิมหันต์...แล้วดูสิตอนนี้เป็นยังไง
เฮ้อออ...
เร็กซ์ถอนใจเสียงดัง เขาขยับมายืนตรงหน้าเพื่อนรักที่นั่งคุกเข่าอยู่ข้างๆ ฉัน
“ พรุ่งนี้เอ็งต้องไปฝรั่งเศส...ส่วนเรื่องแต่งงาน...ป๊าให้มาถามว่าเอ็งจะเอายังไง ”
“ ไปฝรั่งเศส? ”
“ แต่งงาน? ”
ทั้งนายคิมหันต์และฉันต่างคนต่างเหวอกันไปคนละอย่าง
นายคิมหันต์เหวอเพราะงงว่าทำไมตัวเองต้องไปฝรั่งเศส
ส่วนฉันเหวอก็เพราะเพิ่งรู้เรื่องที่นายคิมหันต์จะแต่งงาน
ตกลงว่าเราทั้งคู่ไม่เข้าใจกับสิ่งที่เร็กซ์บอกสักนิด
เร็กซ์ขยับเข้าไปหาเพื่อนพร้อมกับเอกสารปึ๊งใหญ่
“ ไม่ชอบที่จะนอนพักอยู่เฉยๆ ก็ไปทำงานซะ...ผลัดเขามาหลายครั้งแล้ว...อีกสองอาทิตย์ค่อยกลับ ”
“ แต่... ”
“ ถ้าไม่ไปฝรั่งเศส...ก็ไปอยู่โรงพยาบาล ”
ทางเลือกของเร็กซ์ทำให้คนที่กำลังอ้าปากจะค้านหุบปากเงียบไปทันที
นายคิมหันต์ก้มหน้ายอมรับสภาพ
“ แล้วว่าไงเรื่องแต่งงาน...ป๊าเอ็งเร่งยิกๆ อยากจะจัดงานช้างเต็มแก่ ”
เร็กซ์ทวงคำตอบจากเพื่อน ทำให้นายคิมหันต์ที่ก้มหน้าอยู่หันมามองฉัน ก่อนจะหันกลับไปหาเพื่อน
สีหน้าเขาดูเฉยชาเมื่อต้องพูดถึงเรื่องนี้
“ คิดดูก่อน...ข้ายังไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ ”
คำตอบของเขาทำให้เร็กซ์หันมามองที่ฉัน
เขามองทำไม เมื่อกี๊นายคิมหันต์ก็มองทีนึงแล้ว
“ งั้นเอ็งก็ไปโทรคุยกับป๊าเอง ”
“ เออ... ”
ฉันมองทั้งสองคนสนทนากันอย่างงงๆ
นี่พวกเขาไม่คิดจะอธิบายให้คนที่ไม่เข้าใจอะไรเลยอย่างฉันเข้าใจบ้างหรือไง
“ คุณคิมจะแต่งงานหรือฮะ? ”
เงียบ...เงียบ...เงียบ
ทำไมคำถามของฉันถึงได้ก่อให้เกิดความเงียบแบบฉับพลันอย่างนี้
ฉันเงยหน้าขึ้นสบกับทุกสายตาที่มองมาที่ฉันอย่างแปลกใจ พวกเขาทำเหมือนกับว่าฉันได้พูดสิ่งต้องห้ามออกไป
นี่มันเรื่องอะไรกัน?
กนกวิไลเป็นคนแรกที่ขยับถอยออกไปก่อน ตามด้วยคุณวิกรม ซึ่งแม้แต่คนของเร็กซ์ก็ยังถอยออกไปยืนอยู่ด้านนอก ทำให้ทั้งห้องเหลือเพียงฉัน เร็กซ์ และก็นายคิมหันต์เท่านั้น
พวกเขามีเรื่องอะไรกันแน่ ทำไมต้องทำท่ามีลับลมคมในอย่างนี้ด้วย
เร็กซ์ก้มมองฉันก่อนจะหันกลับไปมองเพื่อนรัก เสร็จแล้วเขาก็หัวเราะทันที
“ นี่เอ็งยังไม่ได้บอกมันเหรอว่าเอ็งต้องแต่งงานกับพี่สาวมัน ”
ผลงานอื่นๆ ของ สุรภี(กรภัค) ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ สุรภี(กรภัค)
ความคิดเห็น