Markbam[end]กระต่ายน้อยขวัญใจนายเพลย์บอย

ลำดับตอนที่ #10 : แบมแบม

-10-

       ผมตื่นขึ้นมาสูดอากาศข้างล่างคอนโด และครุ่นคิดถึงเรื่องเมื่อวาน ฮยองคนที่ผมเจอเมื่อวานเหมือนจะเคยเจอที่ไหนมาก่อน ผมพยายามนึกแล้วนึกอีกมันก็ยังไม่ผุดขึ้นมา ผมกำมือแน่นมือก่อนจะทุบเก้าอี้สองสามทีเบาๆ

"ทำไมยังนึกไม่ออกอีกฟ่ะ" ผมพูดพลางไหล่เบาๆรอยแดงๆนั้นหายไปหมดแล้วล่ะ เหลือแต่รอยกัดของมาร์คฮยองกับฮยองคนเมื่อวานมันเลยดูแดงขึ้นกว่าเดิม

"ทำไมมานั่งคนเดียวล่ะ" ผมเงยหน้าก่อนจะดูว่าผู้ใดมาบังอาจมานั่งข้างๆ

"อ้าว เจบีฮยอง แบมแค่มาสูดอากาศเฉยๆ" ผมพูดก่อนจะลูบคอไปมา

"มาร์คล่ะ"

"นอนอยู่มั้ง แล้วฮยองมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ล่ะ"

"มาหาแบมนั้นแหละ แต่อย่าพึ่งบอกไอ้มาร์คมันนะ" ผมพยักหน้าก่อนจะฟัง

"ฮยองว่าจะให้แบมเข้าวงด้วย เพราะวันนี้วันสุดท้ายยังไม่มีใครเข้าตาสักคน พวกพี่อยากให้แบมไปสมัครนะ พี่เชื่อว่าแบมทำได้แน่ ให้มันสมกับเป็นน้องนิชคุณ ถือว่าฮยองข้อร้องล่ะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นเดี๋ยวฮยองจะรับผิดชอบเอง ไปเถอะนะ นะๆๆๆๆ น้าาาาาาาาาาาาา"

 เจบีฮยองทำหน้าขอร้องอ้อนวอนอย่างไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน ผมเห็นดังนั้น

"55 เดี๋ยวก็ลองคิดดูอีกทีแล้วกันนะ" ผมพูดก่อนจะยิ้ม ฮยองยิ่งหน้าเครียดกว่าเดิม

"อย่านานนักนะ พวกพี่ปิดรอบสุดท้ายตอนเที่ยงคืน ตึกJYPนะ ชั้นแรกเลย ใบสมัครจะอยู่ข้างหน้าแล้วนั่งรอเรียกชื่อ...งั้นพี่ไปล่ะบาย แล้วเจอกัน" เจบีฮยองว่าก่อนจะเดินหายเข้าไปในร้านขนมเค้กใกล้ๆ


      ผมเดินเข้ามาก็พบเจ้าชายกำลังนอนหลับอย่างมีความสุขอิ่มเอิ่ม แหม ขนาดหลับยังหล่อ รวยก็รวย หล่อก็หล่อ สาวก็เยอะ ดังก็ดัง(แถมแฟนยังน่ารักอีก>.,< ไม่ใช่ๆล่ะ) เอาเป็นว่าคนนี้เพอร์เฟ็คทุ๊กอย่าง ถ้าผมเป็นผู้หญิงนะผมว่าผมจะไม่กล้าขัดขืนใดๆทั้งสิ้น ทั้งนั้น (เวอร์ล่ะ พอๆ)

"ฮยองตื่นได้แล้ว จะเที่ยงแล้ว งานน่ะจะทำไหมมมมมมมมมม" ผมไปเขย่าไหล่ฮยองเบาๆ(ถึงขั้นเตียงขย่ม-..-)

"ฮืมมมมมมมม" ฮยองขยี้ตาก่อนจะนอนต่อ อ้าากกกกกกกก ทำไมขี้เซาขนาดนี้

"มาร์ค ต้วน!" ผมนั่งลงข้างๆมาร์คฮยอง ก่อนจะมองหน้า

"ขอ5นาที..." ฮยองว่าพลางใช้ท่อนแขนทาบอกผม ดันให้ผมนอนลง

"ฮยองงงงงงงงง" ผมดิ้นทันทีเมื่อฮยองใช้ขาพาดตัวผม

"อื้อออออ5นาทีๆ"

"5นาทีจะเที่ยงแล้ววววววววว" เมื่อผมพูดฮยองก็ดีดตัวขึ้นมาทันที ส่วนผมก็รีบหลบมุม

"ห้ะ? อีก5นาที งานนี้ไปสายด้วยไม่ได้ด้วยสิ" ฮยองว่าเสร็จก็วิ่งเข้าห้องน้ำ เอิ่ม...สายแน่ๆ5นาที




30นาทีผ่านไป...

      ผมเดินออกมาจากรถพร้อมมาร์คฮยอง ก่อนจะเดินเข้าตึกXXไปถ่ายทำรายการ ทำนองว่าจะเปิดตัวอย่างเป็นทางการแต่ตอนนี้ยังไม่ครบ7คน ก้เลยบอกให้รู้ไว้ทำนองนี้

"แบม นายไปนั่งรออยู่ตรงนี้นะ" 

    หลังจากที่ผมเดินเข้ามาในห้องก็เจอฉากที่ทางทีมงานจัดอย่างสวยงาม และทางหลังกล้องมีโซฟาให้ทีมงานหรือบุคคลที่เกี่ยวข้องมานั่งได้ ผมนั่งตามที่ฮยองบอกและดูฮยองกำลังเข้าไปในฉากอย่างเนียนๆ





Mark

       หลังจากนั้นผมก็เดินเข้าไปก่อนจะโบกมือเป็นเชิงว่า'ขอโทษที่มาสาย' จากนั้นผมก็นั่งเก้าอี้เดี่ยวที่ว่างอยู่ข้างไอ้ยองแจ
"อ้าว คุณมาร์คคะ มิทราบว่าเกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมมาสายตั้งครึ่งชั่วโมงคะ?" พิธีกรที่พึ่งเห็นผมนั่ง ก็ทำหน้าแตกตื่นเล็กน้อย

"เต๊าะสาวล่ะมึง" ไอ้แจ็คสันที่นั่งข้างบนสะกิดไหล่เบาๆ

"เต๊าะแม่งมึงสิ" ผมพูดกับมันเบาๆก่อนจะค้อนใส่ "ขอโทษครับ พอดีว่าผมตื่นสายเลยมาช้า ขอโทษน้าาทุกคน" ผมว่าพลางโบกมือทางกล้องก่อน

"okค่ะ หลังจากที่เราสัมภาษณ์ทุกคนหมดแล้ว เราจะมาสัมภาษณ์มาร์ค ต้วนกันนะคะ คำถามแรก คือ อาหารโปรดของคุณ"

"อ่อ ส่วนใหญ่จะเป็นพวกแกง พวกซุป ผมจะไม่ค่อยกินอาหารสำเร็จรูปครับ" ผมพูดเสร็จทางทีมงานก็จดใส่กระดาษไว้ ส่วนพิธีกรก็เตรียมคำถาม ผมเหลือบไอ้ตัวน้อยก็เห็นกำลังนั่งหลับอยู่ ทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้

"คำถามที่สอง คนที่คุณไปไหนมาบ่อยที่สุดคือใครคะ?"

"คนในวงเหรอครับ?"

"แล้วส่วนใหญ่คุณอยู่ใครบ่อยที่สุดล่ะคะ?"

"เอ่อ...ส่วนใหญ่ผมจะอยู่กับแบมแบมครับ เป็นน้องคุณฮยองน่ะครับ" ผมพูดก่อนจะมองไปทางแบมแบมที่กำลังเล่นโทรศัพท์มาได้สักพักนึงแล้ว

"ว้าว! จริงเหรอคะเนี่ย แล้วรู้จักกันได้ไงค่ะ" พิธีกรรีบโยนกระดาษคำถามออกก่อนจะมองจนตาเป็นประกาย ผมว่าพี่ควรจะเอาเรื่องงานก่อนนะครัช -*-

"อยู่ห้องใกล้ครับ"

"okค่ะ คำถามข้อที่สาม หน้าตาดีๆอย่างคุณนี่ ตอนนี้มีแฟนหรือยังคะ"

"ยังครับ" ตามจริงผมก็อยากจะตอบว่ามีแล้วอะนะ แต่ผมพึ่งจะเข้าวงการ ผมมองกระต่ายน้อยของผมที่กำลังกินขนมเต็มปากอย่างเอร็ดอร่อยที่พี่สตาฟเอามาให้ ตอนนี้นางฟาดเรียบเลย

"แล้วสเป็กล่ะคะ?"

"ผมไม่มีสเปกที่แน่นอนครับ หลักๆก็คือคนที่อยากอยู่ด้วย"

"คำถามข้อสุดท้ายค่ะ เราจะปิดรายการแล้ว เมื่อไหร่คุณจะเลิกมองแบมแบม แล้วหันมามองกล้องบ้างคะ"

"55ขอโทษครับ ที่เสียมารยาท พอดีผมแค่เป็นห่วงครับ" ผมหัวเราะพลางลูบหัวเบาๆเอาซะทุกคนในรายการหัวเราะไปตามๆกัน

"สีดเดอร์อยากจะฝากอะไรถึงแฟนเพลงบ้างคะ?"

"ก็อยากกบลาาาๆๆๆ" พูดจบก็ปิดรายการ ก่อนจะเดินออกมาจากห้องก่อนจะไปถ่ายแบบข้างบน

"แบมป่ะ ไปถ่ายแบบกัน^^" ไอ้เนียร์มันเดินไปลากแบมแบมออกจากผม ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร





Bambam
 
ห้องพักศิลปิน

   ในขณะที่พวกฮยองกำลังถ่ายทำ ผมที่กำลังกินขนมต็อกอย่างเอร็ดอร่อย ผู้กำกับ(ตากล้อง)เห็นผมอยู่ห้องพักศิลปินก็เลยเรียกทีมงานมาลากจับผมไปแต่งตัวเฉย?

"อ่าาาา แบมแบมน่ารักจังเลย มาเดี๋ยวฮยองจับผมให้" 

พี่เนียร์เดินเข้ามาก่อนจะเปิดผมให้ คนแต่งหน้าก็ทาแป้งรองพื้นโบกใส่หน้าผากผม ผมไม่ค่อยชินกับการที่ผู้ชายแต่งหน้าซะเท่าไหร่ดลย ส่วนใหญ่จะต้องเป็นผู้หญิงอะไรทำนองนี้

"ฮยองฮะ ทำไมผมถึงได้..." ผมยังพูดไม่จบ พี่เนียร์พ่อคนรู้ทัน(แต่ก็ไม่ทันสู้ปู่บี)เอ่ยขึ้น

"ผู้กำกับเห็นว่าน่ารักดี แถมยังเป็นน้องไอดอลอีกก็เลยอยากจะเปิดตัวนิดหน่อย พี่แกว่าอย่างงั้น( Jr..: เพราะยังไงฉันก็จะเอานายเอามาในวงอยู่ดีนี่นา )" 

   ช่างแต่งตัวก็หวีผมให้เข้าทรง ตอนแรกก็จะเซ็ตผมนั้นแหละ แต่ผมขอไว้ผู้กำกับก็ไม่ได้ว่าอะไร

"ok มาเดี๋ยวตำแหน่งใหม่นะ จูเนียร์ยืนด้านซ้ายนะ ถัดมาเป็นยองแจ ยูคยอมนายตัวสูงนายไปอยู่ข้างหลังกับเจบีกับแจ็คสัน มาร์คนายไปยืนอยู่ด้านขวา แบมหนูไปอยู่ยืนข้างยองแจกับมาร์คนะ okตามนี้ เร็วๆ พักมาเยอะแล้วๆ"




  หลังจากที่ได้ตำแหน่งแล้วเรียบร้อย ก็ต้องโพสท่าช้ะ? มันเป็นเรื่องถนัดแบมอยู่แล้วนี่

แชะ!

"ยองแจยิ้มหน่อย" ตากล้องพูดไป ถ่ายไป ส่วนผมก็ถ่ายไปอย่างงงๆเหมือนกัน55

แชะ!

"อ่า ยูคยอมดีมาก"

"พักได้" หลังจากที่ถ่ายไปหลายชอต ผมมองหน้าแต่ละคนแลดูมีความสุขมาก ส่วนผมอ่ะก็สนุกดีนะ แต่ก็งงๆอยู่ผมไม่ได้อยู่ในวงถ่ายด้วยได้เหรอฟ่ะ หลังจากที่พักมาสิบนาที ก็เข้าที่

"ok ชอตเมื่อกี้ฉันให้ถ่ายเป็นดาร์กใช่ไหม ทีนี่จะเป็นแบบน่ารักๆสดใสๆนะ"

พรึ่บ!

      เมื่อผมได้ยินดังนั้น มาร์ครีบกอดผมทันที เมื่อผมหันไปมองฮยองอย่างงงๆก็เห็นฮยองกำลังยิ้มใส่กล้องอย่างร่าเริง พี่เจบี จูเนียร์ ยองแจก็กอดคอกัน ส่วนเเจ็คสันกับยูคยอมก็ทำท่าว่าจะมาแย่งกอดผมด้วยเช่นกัน เมื่อผมเริ่มตั้งสติได้ก็รีบโพสท่าเพราะเวลาจะหมดแล้ว

"ขอบคุณทุกคนมากที่มาร่วมงานในวันนี้ บลาๆๆ" 

    หลังจากที่ถ่ายเสร็จทีมงานก็เก็บของ ส่วนพวกผมก็ไปเปลี่ยนชุด ส่วนรูปที่พวกผมพึ่งถ่ายไปค่อยมาดูพรุ่งนี้เพราะ พวกพี่แกจะกลับมาที่ตึกJYP โห้ยย คนเยอะขนาดนี้เลยเหรอ เป็นร้อยคนนั่งรอที่ชั้นล่างเต็มเลย สงสัยรอพวกพี่Got7นะแหละ ตารางงานแน่นมากกก

"แบม นี่อะไร" เมื่อลงจากรถว่าจะเดินตามพี่เจบีที่เรียกไปตั้งแต่ขึ้นรถ มาร์คฮยองก็มาชี้ตรงที่ฮยองคนนั้นเขียน

"..." ผมยืนนิ่งไม่ตอบอะไร ฮยองเลยประคองหน้าผมก็เลื่อนดู

"BI...เอาจนได้" ฮยองเอ่ยอะไรก็ไม่รู้ หรือว่าฮยองคนนั้นจะเขียนว่าBI

"แบมไปเจอมันที่ไหน"

"ก็ตอนกลับบ้านเมื่อวาน"

"แบมไม่เป็นอะไรใช่ไหม" ผมส่ายหน้าไปมา

"ก็ดีแล้ว ฮยองไม่น่าแกล้งมันเลย55 ป่ะเข้าไปข้างในก่อน เดี๋ยวค่อยไปคุยกับมันทีหลัง" ผมว่าแล้วฮยองคนนั้นที่แท้ก็เป็นเพื่อนฮยองนั้นเอง ว่าอยู่หน้าคุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหน แล้วแกล้งอะไรกันทำไมถึงเอาคืนกันแบบนี้?แล้วก็เอาผมมาเกี่ยวข้องด้วย ช่างแมร่ง รู้แต่ว่าตอนนี้ตรูหิวข้าวววววว

"แบมแบม!" เมื่อผมเดินเข้ามาในตึก ผมหันขวับไปตามเสียง หือ?ใครเรียกผม มีคนรู้จักผมด้วยเหรอ ก็เจอผู้ชายสองคนเดินมาก่อนจะยื่นถุงกระดาษให้

"โอ้ะ! ขอบคุณครับๆ" ผมโค้งรับอย่างลวกๆก่อนจะรีบเดินเข้าไปในห้องที่ใช้ในการคัดเลือก(ออดิชั่นนั้นเอง)

"แบม มานั่งนี่มา" พี่บีเลื่อนเก้าอี้อีกตัวให้

"อย่าลืมนะ" พี่บีกระซิบเบาๆก่อนจะดูความสามารถของแต่ละคน ผมว่าแต่ละคนก็มีพื้นฐานดีอยู่นะ แต่มันไม่มีจุดสนใจมิน่าล่ะ ถึงยังหาคนไม่ได้

"ผมว่าไม่ต้องหรอกมั้ง ให้คนหมดพีบีก็เสนอก็ได้หนิ พี่เป็นลีดเดอร์หนิ" ผมหันไปกระซิบ พีบีก็พยักหน้าก่อนเอาฟันคู่หน้ามาทักทายผม





0.00น.

    เมื่อเที่ยงคืนพวกฮยองก็รงบรวมคนที่น่าสนใจมากที่สุด บางคนเต้นดีแต่ร้องเพี้ยน บางคนดีหมดแต่มันดูไม่น่าสนใจ บางคนดีแต่ร้อง ผลออกมาก็เหมือนเดิม ผมมองฮยองแต่ละคนกุมขมับมีแต่แจ็คสันฮยองกำลังกดโทรศัพท์เล่นอยู่

"เอาล่ะ ทุกคนงั้นพอแค่นี้ก่อนแล้วกัน" พี่เนียร์ก่อนจะลุกขึ้น

"เดี๋ยว! เรายังเหลือคนนึง" พอพี่เจบีพูด ทุกคนก็น่าจะรู้ๆกันอยู่ ที่เหลือคนเดียวก็มีแค่ผมน่ะสิ

"เอ่อ...ผมไม่ได้เตรียมอะไรเลยนะฮะ" ผมพูดตะกุกตะกักทันที เมื่อทุกคนหันมาทางผมเหมือนจะเขมือบผมได้ทั้งตัว งี้เป็นการกดดันป่ะ

"ร้องเพลงได้ไหม?" ผมยืนอยู่ตรงหน้าพวกฮยอง

"ร้องได้นิดหน่อย"

"แล้วแรปล่ะ?"

"ได้นิดหน่อย"

"อืม งั้นร้องมาสักเพลงดิ" ผมเลือกร้องเพลงสวรรค์ชั้นเจ็ดเป็นภาษาเกาหลี และร้องเร็วกว่าต้นฉบับนิดนึง

"เพลงอะไรอ่ะ ไม่เคยได้ยิน"

"อ๋อ เป็นเพลงhug me" ผมพูดพวกฮยองพยักหน้าก่อนจะยิ้มๆ ยิ้มทำไม ยิ้มแบบนี้คือไม่ได้เหรอ?
เริ่มกังวลถึงจะรู้จักแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะรอดน้าาา
"แล้วเต้นล่ะ"

"อืมมมม...พอได้มั้ง ผมยังไม่ได้คิดไว้เลยพอจำได้อยู่มั้ง" ผมคิดนานก่อนจะตอบ พลางเกาหัวเพื่อท่าเต้นผมมั่วล่ะ คงจะขำน่าดู

"งั้นพี่ขอเอาแบบดาร์กก่อนนะ พี่ไม่ค่อยชอบอะไรมุ้งมิ้งซะเท่าไหร่" พี่บีพูดก่อนจะเรียกไอ้ยูคไปเปิดเพลง

   ยูคเดินไปเปิดเพลงรัวๆ เผอิญเป็นเพลงที่ผมรู้จักชื่อว่า Let it go ผมเคยเต้นเพลงนี้ตอนที่พี่แทมิน Shinee(ขอยืมแทมินมาเติมสีสันในเรื่องนิสนุง-..-)เต้นออกรายการใส่ชุดดำเต้น หล่อน่ารักกระชากใจแบมเหลือเกิน-..-

     พอเพลงเริ่มผมก็เต้นตามแทมินฮยองทันทีที่นึกท่าได้ ผมจะไม่เอาฟรีสไตล์เด็ดขาด แบมจะไม่เสี่ยงใดๆทั้งสิ้นนะจุดๆนี[ไปเปิดดูท่าเต้นแทมินได้นะจ้ะ(ไรต์แอบขี้เกียจ หุหุ*--)โปรโมทแฟนตัวเองนิสนุง]

      ผมวาดลวดลายไปตามเพลงในระยะสั้นๆ เมื่อเพลงจบปุบ ผมรีบปัดฝุ่นที่เข่าทันที

"แปะๆๆๆ" พวกพี่แจ็คสัน ยูคยอมกับยองแจปรบมือกันใหญ่

"แปะๆ" นอนนั้นก็ปรบนิดหน่อย

"ยูค เพลงด่วน!" จู่ๆมาร์คฮยองที่เงียบอยู่ตั้งนานก็พูดขึ้น เอาซะพวกผมสะเดิดเลยว่าเป็นอะไร ยูครีบวิ่งไปเปิดเพลง ชื่อเพลงว่า look at me now
ของchris brown ตอนเมื่อสองปีที่แล้ว ผมเคยฟังเพลงนี้ตอนที่กำลังฝึกเต้นถึงกับอึ้งกับท่อนแรปเหมือนกัน จนป่านนี้ผมร้องแบบมันได้แล้วล่ะ เพลงนี้เกือบทำผมตายมาก

"โห้ว ฮยองเพลงนี้ไม่โหดไปหน่อยเหรอ" ผมพูดเมื่อดนตรีขึ้น

"เอาที่ทำได้^^" พี่เนียร์ยิ้มให้ นี่ไม่คิดจะเปลี่ยนเพลงช้ะ?

"Ya บลาๆๆๆ" ผมร้องใส่ไมค์ทันที ผมว่าพวกฮยองต้องลุ้นช่วงที่มันเร็วๆแน่ เห็นตอนฟังตอนแรกก็เฉยๆ เพราะท่อนแรปยังยานๆอยู่ พอถึงท่อนเร็วๆนั้นจริงๆ ฮยองถึงกลับน้ำตาไล่ ผมเสมองเพดานไปทั่ว พลางนึกถึงเนื้อร้อง ก็ผมไม่ได้ร้องนานแล้วนิ ขืนหยุดไปขำแน่ๆ

"แปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ในห้องเต็มไปด้วยเสียงปรบมือ

"แบม ทำไมเวลาแรปถึงทำหน้าอย่างนั้นล่ะ...มันน่ารักมากเลยรู้ไหม" พี่เนียร์ถาม

"จำเนื้อเพลงไม่ได้" ผมตอบสั้นก่อนจะนั่งเก้าอี้ ยืนนานมันเมื่อย

"เก่งแท้" พี่แตงพูดภาษาถิ่นออกมา ผมยิ้มให้พี่แตงกลับไป

"แบมอ่าา พี่เกือบน้ำตาไล่แล้วนะ" พี่บีพูดก่อนจะคิดอะไรสักอย่าง

"เต้นเกิลกรุ้ปได้ไหม?" พี่แจ็คสันถาม

"ได้นิดหน่อยฮะ ผมไม่ค่อยรู้จักเพลงเกาหลีเท่าไหร่" พวกฮยองทุกคนพยักอย่างเข้าใจก่อนจะให้ยูคเปิดเพลงNobody

     หน้าแต่ละคนดูละมุนมาก เพลงแต่ละเพลงจะเป็นตัดช่วงสั้นๆแต่ดูพอดีๆ ยกเว้นไอ้เพลงแรปนั้นทำไมไม่ตัดให้ผมฟ่ะ พอเพลงจบผมเริ่มจะทรุด ผมยืนพิงเก้าอี้หน่อยๆ

"ปู่บี เพลงนี้ไม่เร้าใจอ่ะ ทำไงดีน้าาา" จู่ๆปรี้มาร์คบ้าก็พูดอะไรออกมาก็ไม่รู้ ไอ้ยูคเลยไปเปิดเพลงตามคำสั่งเพราะอยากเห็นเหมือนกัน

   เมื่อดนตรีมาผมถึงกลับทไหน้าบูดทันที แค่ได้ยินเกิลกรุปนิผมก็อายแทบแย่แล้ว เวลาเต้นมันจะเหมือนผมยั่วอะไรประมาณ และจะมีกล้อง2ตัวที่ฉายหน้ากรรมการกับผู้ที่มาออดิชั่น(สมัคร) ดีนะที่ไม่ได้ถ่ายสด เหมือนจบจากวันนี้ทางทีมงานจะไปตัดต่อเอาช่วงสั้นๆของแต่ละวันฉายวันเดียวจบอะไรประมาณ
  ดนตรีเพลง 24houดังขึ้นตอนท่อนฮุก เอาถึงกับหน้าทุกคนแบบละมุนละไม พอผ่านไปไดสักพักผมก็หยุดเต้น

"ไม่ไหวแล้ว" ไม่ใช่อะไรหรอก ผมเหนื่อย

"อะไรอ่ะ แบมง่ะกำลังสนุกเบยok123"

"แบมแบมGOT7/6!!" ทั้งหกคนพูดพร้อมๆกันดังๆก่อนจะมากอดผมแน่น

"อ้าากกก ในที่สุด" พี่เนียร์พูดก่อนจะมาหอมแก้มผมฟอดนึง

"บอกปาร์ค จินยองป่ะ" พี่บีพูดขึ้นก่อนจะเดินออกไปกับพี่แจ็ค

สันอย่างร่าเริง

"แล้วไงต่ออ่ะ?" ผมถามก่อนจะหยิบขนมในถุงเมื่อตอนบ่าย หวังว่าคงไม่ใส่ยาพิษลงไปเพื่อแก้แค้นที่ผมอยู่กับมาร์คฮยองอะนะ

"พรุ่งนี้แบมมาซ้อมเต้น แล้วก็อัดเพลงใหม่ทั้งหมด10โมงเช้านะ" ผมพยักหน้าพยายามเคี้ยวขนมในปากเร็วๆมันเคี้ยวเหนียวเหลือเกินแถมชิ้นยังใหญ่อีก

"ไม่ต้องรีบค่อยๆกิน" ผมกำลังเก้าอี้ที่พี่บีนั่งมาร์คฮยองก็โผเข้ามากอดจากด้านหลัง
"อ้องไอ่อาอีบอิ(ก็ไม่ได้รีบหนิ)"

"เละปากหมดเเล้ว" ผมว่าจะหยิบกระดาษทิชชูที่อยู่ในถุงแต่ฮยองเช็ดก่อนซะงั้น ผมจะไม่ว่าอะไรเลย ถ้าฮยองไม่ใช้ปากเลียครีมที่ติดปากผม

"ฮยอง เล่นอะไร!!!" ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้พรวด จนเก้าอี้ล้มฮยองมากอดขาผมก่อนจะทำหน้าบูด

"ขอโทษฮะ ผมจะไม่ทำอีกแล้ว ยกโทษให้ผมด้วยT_<" ทุกคนให้ห้องหัวเราะชอบใจเมื่อเห็นมาร์คฮยองจากดาร์กเปลี่ยนมาสายแบ๊ว

"คิอดูก่อนน้าาาา" ผมเคี้ยวขนมต็อกคำโต ผมไม่กลัวหรอกว่านอนดึกหรือเปล่า วันนี้พวกผมจะนอนที่นี่ เพราะทางค่ายเขามีพวกผ้าปูผ้าห่มเยอะแยะ ทางอุปกรณ์ที่ถ่ายทำก็มีแค่กล้องกับไมค์ เลยเก็บได้ง่าย

"เอาล่ะ ทุกคนนอนแล้วพรุ่งนี้ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วมาซ้อมกันนะ"

พรึ่บ!

   ทำไมผมเกลียดไอ้เสียงจังเลย ผมรีบห่มผ้าห่มที่หนาไม่ถึง0.1เซนด้วยบ๊างบาง ผืนหนาพวกแจ็คสันฮยองก็เอาไปห่มกัน มีแต่ผมผู้โชคร้ายที่ได้ผ้าห่มผืนบางแถมยังห่มผืนเดียวกับมาร์คฮยองอีก

"อาา...ยังงี้ค่อยสบายหน่อย^^" ฮยองว่าพลางใช่ท่อนแขนเกี่ยวเอวผม

"เอาอีกแล้วนะ" ผมดิ้นจนหมดแรงเพราะไอ้เต้นเพลงบ้านั้นแหละ ไม่ได้ด่าเพลงนะจ้ะ

"อย่าดิ้นซิ ยิ่งหนาวๆอยู่กอดแบบนี้อุ่นดีออก" ถึงในห้องมันจะมืดแต่ผมก็สามารถที่จะเห็นสีหน้าของฮยองชัดเจน ฮีแลดูมีความสุขมาก

"ผมยังไม่ยกโทษให้เลยนะ" ผมดันอกฮยองเอาไว้ ก่อนที่มันจะแน่นกว่านี้

"คิดว่ากลัวเหรอห้ะ"

จุ้บ!

หลังจากประโยคนั้น ฮยองก็มาจุ้บผมอีกรอบ ผมก็แสดงสีหน้ายังไงดี -*-/-..-/--/-//-/></T..T หรือยังไง ทำไมมันต้องจบด้วยการนอนด้วยน้าาาา

                                           

ปล.มาแก้ไขตอนนิสนุงนะครัช เนื่องจากว่ากำลังจะแต่งเพิ่มแล้วมันเด้งออก แต่ดีนะที่บักทึกอัตโนมัติไว้ ไม่งั้นอดข้าว7นาทีแน่ๆ
หุหุ ตอนนี้ยังไม่ค่อยมีโมเม้นท์นะ มาทีเลิอดโฮกกอะไรทำนองนี้ คอนเม้นท์ให้คำแนะนำหรือติชมได้นะ อย่าพึ่งไปไหนนนนน