คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันแรกก็ฮอตซะแหละ
-1-
“ พี่คุณมารับแบมหน่อยครับ ” หลังจากที่ผมเดินลงมาอยู่ข้างล่างคอนโด ผมโทรหาพี่ชายตัวเอง ผมพึ่งย้ายเข้าอยู่ที่เกาหลีได้กี่อาทิตย์นี่เอง แต่พี่คุณอยู่ที่นี่ตั้งแต่ยังเด็ก แม่เลยให้ผมมาอยู่ด้วย
“ ครับๆอีกสองนาทีถึง ” สองนาที? ถึงไหนถึงบ้านพี่หรือบ้านผม พี่คุณไม่ค่อยได้อยู่กับผมหรอกครับ ส่วนใหญ่จะอยู่กับเพื่อนเพราะทำงานด้วย
2นาทีผ่านไป...
รถสปอร์ตสีดำคันหรูจอดสนิทอยู่หน้าตึกคอนโด
“ ขึ้นรถสิครับ รอแม่ตัดริบบิ้นรึไง ” หลังจากที่พี่คุณจอดก็เบ้ปากใส่ผม
“ ครับๆ ” ผมเบ้ปาก แล้วนั่งเบาะข้างคนขับ
“ นายเรียนอยู่ห้องไหน ” พี่คุณกับผมจะคุยกันเป็นภาษาไทย มันสะดวกต่อคนบ้านเดียวกันมากกว่า
“ ห้องB ”ผมต้องจะยื่นกระดาษข้อมูลรายละเอียดไปให้ ‘อาคารJYP1 ชั้น6 ห้องB’ พี่คุณดูไปขับไปก่อนจะยื่นมาให้ผม ปากก็พ่นคำบรรยายให้เห็นภาพถึงตึกเรียนที่ผมเรียนอยู่ส่วนไหน บลาๆๆ
หลังจากที่ผมดั้นด้นอยู่นานในตึกเรียน เพื่อหาห้อง กว่าจะเจอก็ปาเกือบชั่วโมงกว่า
“ เห้ยย~เด็กใหม่สินะ มานั่งข้างกูดิ ” ผมเดินมาหน้าห้องมองไปรอบๆ ไม่มีนักเรียนคนไหนเลยยกเว้นไอ้ตัวสูงๆ เลยเดินเข้าไปหาอย่างว่าง่าย
“ กูยูคยอม ”
“ เอ่อ...เราแบมแบม ” อ่า... ไอ้นี่แม่มตัวใหญ่จัง เทียบกับผม ผมดูกุ้งแห้งไปเลยอ่ะ
" เอ่อ..ยูคยอม กูไปแล้วนะ"
" เออ " ผมหยิบกระเป๋าออกจากห้อง ตรงดิ่งไปยังห้องของครูประจำชั้น
30 นาทีต่อมา...
“ ครูมาแล้วววว ” ผมพูดยานคางก่อนจะยิ้มให้ หลังจากที่นั่งรอครูอยู่ห้องพักครูตั้งนาน ก่อนหยิบเอกสารข้อมูลส่วนตัวให้
ปึกๆๆ
เสียงเคาะโต๊ะจากหน้าห้องเรียกร้องความสนใจจากนักเรียนเป็นอย่างดี สายตาทุกคู่มองไปยังบุคคลที่ขึ้นชื่อว่าเป็นอาจารย์นั่นเอง - -
" ปีนี้เรามีนักเรียนเพิ่มเข้าหนึ่งคนนะจ้ะ " สิ้นเสียงคุณครู เสียงฮือฮาจากนักเรียนภายในห้องด้วยความตื่นเต้น ยกเว้นยูคยอม แน่นอนเขาก็พึ่งทำความรู้จักไปเองนี่น้า
' เห้ย แกรร ผู้ชายป่ะ ถ้าผู้ชายก็ดีเนอะ '
' ช่ายๆ ขอหล่อนะ อิอิ '
' มึง มึงว่าเด็กใหม่จะสวยไหมว่ะ'
' นั่นดิ ขอหุ่นแหล่มๆ >.,< '
' หน้าตาจะเป็นไงน้า แบบเด็กตี๋ ใส่แว่น เด็กเรียนไรงี้ป่ะ55 '
' หรือจะเป้- '
" หยู๊ดดดด~ ฟังชั้นพูดให้จบก่อนสิ! เอ้ ไอ้เด้กพวกเนี่ยหนิ น่าจับใส่คอกเอฟซะจริง "
อะแฮ่มๆ
เมื่อเห็นบรรยายดีขึ้นแล้วของสำหรับครู หล่อนเดินออกมาจากห้อง ตรงไปหาเด็กหนุ่มที่ ตากลมโต จมูกที่สันโด่ง แก้มที่ยุ้ยย้วน ริมฝีปากสีแดงสดตามธรรมชาติ ปากที่เผยออกมาเล็กน้อย กำลังนั่งหลับอยู่ระเบียงหน้าห้อง
" ช่างเป็นภาพที่น่าเอ็นดูจริงๆเลย แบมแบมนี่น้า " น้ำเสียงเพ้อจากครูสาวย่างเลขสี่ เอ่ยเบาๆ
" แบมครับ ตื่นได้แล้วครับ เพื่อนเขารอนานแล้วนะ "
" อื้ออ ครับ " ครางเสียงเบา พร้อมยกมือขยี้ตาไปมา ยันตัวลุกขึ้นครูเข้าไปในห้อง
หู้วววววว~
กรี๊ดดดดด~
ทันทีก้าวขาเข้าห้อง เสียงร้องเสียงกรี๊ดก็โห่ขึ้นเบาๆ ทำให้ความง่วงที่ีมีตอนแรกหายไปพริบตา มีความตื่นเต้นถาโถมเข้ามาแทน อ่า...จะทำไงดีเนี่ย มือไม้สั่นหมดแล้ว
" อื้ม วันนี้ครูจะแนะนำนักเรียนที่ย้ายมาใหม่ให้รู้จักนะ "
" ชื่อแบมแบม กันต์พิมุก ภูวกุล ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ "
ผมโค้งตัวตามวัฒนธรรมเกาหลี ยืนเด่นเป็นสง่า ท่าเกร็งๆเรียกความเอ็นดูอย่างล้นหลามภายในห้อง
แนะนำตัวเสร็จแล้วตัวโล่งเป็นบ้าเลยแฮะ ผมหันไปยิ้มยูค ก่อนจะหย่อนก้นนิ่มๆนั่งลง
" ภูวกุลนี่...นายเป็นน้องชายรุ่นพี่นิชคุณ..? " เพื่อนสาวที่นั่งอยู่หน้าผมหันมาถาม
" หืม รู้จักพี่ด้วยเราเหรอ "
แล้วเสียงดังขึ้นอีกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้ไม่ครูผู้สอนอยู่
" กรี๊ดดด จริงๆด้วย แกร อย่างที่คิดไว้เลย "
" เห้ย จริง! น้องชายของรุ่นพี่เร๊อะ "
" พี่ก็หล่อ น้องก็น่ารักก "
พักเที่ยง...
“จะกินอะไรอีกไหม”
“ไม่อ่ะ แค่ไอศกรีมก็พอแล้ว” ผมพูดเสร็จก่อนยื่นมือรอรับถ้วยไอศกรีม
“ ป่ะ ” ไอ้ยูคเดินนำผมไปพลางตักไอติมเข้าปากเหมือนผม
“อ่อ คือน้องค่ะน้องชื่ออะไรเหรอค่ะ” ผมกำลังจะก้าวขึ้นบันไดก็มีนูนาคนนึงถือหนังสือเล่มบางมาถามผม
“ แบมแบมครับ? ” ผมถามพลางตักไอศกรีมเข้าปาก
“ อ๋อ...คือพอดีพี่กำลังหาคนลงเข้าประกวดผู้ชายที่หน้าตาน่ารักอยู่ คือน้องแบมสนใจจะลงชื่อเข้าประกวดไหมค่ะ "
“ อ่า...ก็ได้ครับ ” ผมพูดเสร็จนูนาผมก็รับใบกรอกข้อมูล
“ พี่ไปก่อนนะ” นูนาว่าก่อนจะเดินลงบันไดไป ส่วนผมก็ต้องขึ้นบันไดไปหาไอ้ยูคที่นอนรออยู่บนห้อง
“โอ้ย! ขอโทษฮะ” ผมร้องด้วยความเจ็บปวดระรวดร้าวไปถึงหัวใจ( เว่อร์ไป ) ก็ผมอ่ะดิไม่รู้เดินอีกท่าไหนไปเดินชนรุ่นพี่ที่เป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียนที่ทั้งโหด ดุ ดิบ เถื่อน แต่ก็ทั้งหล่อ รวย เก่ง เพอร์เฟ็คทุ๊กกกกอย่าง
“ เดินไม่ดูทางเหรอไงห้ะ เดินดีๆไม่เป็นรึไง อยากตายเหรอ! ” ฮยองตะคอกพลางกำเสื้อผมขึ้น ผมรีบหลบหน้าก่อนจะพูดอย่างรวดเร็ว
“ ผมขอโทษฮะ ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ”
“ งั้นนายเรียนอยู่ห้องไหน ” พี่ผมแดงถามก่อนจะคลายคอเสื้อแล้วจัดคอเสื้อให้เรียบร้อยให้ผม?
“ ห้องB ” ผมตอบก่อนจะโค้งเป็นเชิงว่าขอบคุณที่จัดคอเสื้อที่ยับด้วยฮยองและเรียบร้อยด้วยฮยองอีกนั้นแหละ
“เดี๋ยว! อะนี่เลิกเรียนเมื่อไหร่ก็โทร ‘มาร์ค’นะ” ผมหันไปหาพี่ผมแดงอย่างงงๆก่อนจะมีโทรศัพท์ใครก็ไม่รู้อยู่ในมือผม ผมมองในมือตัวเอง เอ้า! โทรศัพท์ผมนี่ เอาไปตอนไหน?!! แต่ช่างเหอะ โง่ตายแหละใครจะไปโทรวะ
เลิกเรียน...
ไอ้ยูคมันขอตัวกลับบ้านก่อน ผมเลยได้เดินกลับบ้านคนเดียววันนี้ ผมกับยูคทางกลับทางเดียวกันแต่ไอ้ยูคมีเรื่องด่วนก็เลยได้กลับไปก่อน ผมกำลังเดินออกไปหน้าโรงเรียน เจอมือปริศนามาคว้ามือผมไว้ ถ้าจะให้ดีขออย่าให้เจอสิ่งมีชีวิตที่มีไอ้สีแดงๆบนหัว มันจะเป็นอะไรที่ดีมาก
“ เลิกเรียนแล้วนี่ ทำไมไม่โทรมา! ” ปรากฏว่าเป็นพี่มารค์นั้นเองแหละ ผมจะไม่ว่าอะไรเลยถ้าพี่แกไม่ตะคอก
“ ไม่มีเงินโทร ” ผมตอบไปหน้าซื่อๆ จริงๆก็มีอยู่อ่ะนะ()
“ ฉันจะไปส่งนายเอง ถ้าไม่ไป โดน! ” ผมพยักหน้าเบาๆก่อนจะโดนลากขึ้นรถอะไรไม่รู้ไม่ทันได้ดูแต่เป็นสีดำคันหรู
“ บ้านอยู่ไหน ”
“ คอนโดนี่แหละฮะ” ผมพูดพลางชี้ไปทางขวาข้างโรงเรียน
“ ที่เดียวกันนายอยู่ห้องไหน ” เอิ่ม...บางทีพระเจ้าช่วยน้องแบมแบมคนนี้บ้างก็ได้นะครัช
“ 2ห้องแรกชั้นที่เจ็ดฮะ”
“ ฉันอยู่ห้องข้างๆนายพอดีเลย...แบมแบม ” ผมสะดุ้งเฮือกทันทีเมื่อฮยองพูดชื่อผมขึ้น
“ รู้ชื่อผมได้ไงอ่ะ” เมื่อมารค์ฮยองเลี้ยวรถเข้าไปลานจอดรถใต้ตึกคอนโด ผมเลยใช้โอกาสนี้ถามจะไม่ให้อะไรล่ะครับผมบอกชื่อแค่กับคยอมมี่กับนูนาคนนั้น บางทีฮยองอาจจะเรียกมั่วๆก็ได้
“ ใครๆก็รู้จักนาย แบมแบมน้องชายนิชคุณ ลงเข้าประกวดผู้ชายน่ารัก บอร์ดโรงเรียนก็ติดข่าวไว้ หัดอ่านบ้างสิ ” ฮยองว่าพลางกดลิฟต์ชั้น7ชั้นเดียวกับผม ผมก็ได้ทำแต่หน้างงๆ
“ หืม มีงี้ด้วย ” ผมว่ายีหัวด้านข้างเบาๆ
“ มีแฟนยัง ” เดี๋ยว พี่ครับ มึงมาไม้ไหน
“ ห้ะ? เอ่อ...ยังไม่มี ” ว่าแล้วประตูลิฟต์ก็เปิดออกพอดี
“ กูนึกว่ายูคแฟนมึง ”
O-O? อยากถามเหลือเกิน เอาเศษเสี้ยวความหล่อเหลาของพี่ตรงไหนคิดว่ะ
“ บ้า ” คว้ามือตีแขนพี่แกไม่แรงมากทีนึง
“ ไม่มีอะไร พรุ่งนี้เจอกันนะ”
เฮ้ยยยย นี่แค่วันแรกยังเหนื่อยขนาดนี้แล้ววันต่อๆไปจะขนาดไหนเนี่ย แล้วห้องเราก็อยู่ข้างกันอีก เวรกรรมกรรมเวร! แบมแบมคนนี้อยากจิครายยยยย
ปล.เรื่องนี้เป็นเรื่องแรก ตอนเเรกๆเริ่มๆอาจจะมึนงงสับสนนิดหน่อย แต่ยังไงก็อย่าลืมติดตามชมตอนต่อไป ไรต์จะไม่ทิ้งเรื่องนี้อย่างแน่นอน
ช่วยให้กำลังใจหรือคำแนะนำคำติชม อย่าพึ่งทิ้งเก๊าาน้าาาาาาาา
อาจจะมีคำผิดบ้างไรบ้างก็ขอโทษด้วนน้าาา
11/4/59 รีไรท์บางส่วน แก้คำดิสแล้วส่วนนึง ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
เนื่องด้วยความอยากของดิชั้นเอง อยากรีไรท์ใหม่ เพราะช่วงที่แต่งเรื่องนี้คือแต่งสด (อยากปรับปรุงอ่ะนะ)
ใครที่หลงเข้ามาอ่านก็คอมเม้นกันได้นะคะ เราอ่านทุกเม้นท์ คอยส่องตลอด
ความคิดเห็น