คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro
Intro
เซฮายยยยยยยนนนักอ่านทุกคนนนน(?)ฉันเรด้าน้ะแจ้ะเป็นแม่มดฝึกหัดอยู่บนโลกของเวทมนต์คือเราเป็นลูกครึ่งแม่มดกับมนุษย์ไงอิ้อิ้ เข้าเรื่องเลยล้ะกัน
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วคุณป้าสุดที่เลิฟเรียกไปพบ
"นี้แกน่ะอายุจะ18ล้ะน้ะอีกอาทิตย์หน้าก้จะไปลองใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์แล้วด้วยเลิกเล่นๆเป็นเด็กๆได้ล้ะ"ท่านป้าก้งี้ตลอดอ่ะ>0<
"อาทิตย์หน้าแล้วหรอเนี่ยเร็วจังเลยไม่อยากจากกับเมลเลยอ่ะอยากอยู่กับท่านป้าด้วย "เร็วจริงๆเลยน้ะ:(
"เอาเหอะน่าแกก็ไปอยู่กับพ่อแม่ของแกไงไม่รู้หรอเขาคิดถึงแกจะตายแกไปหาเขาแค่ปีล้ะครั้งเองอยู่กับฉันมาตั้งหลายปีล้ะเบื่อๆกันบ้าง555"ท่านป้าของฉันเป็นคนตลกค้าาเอาเหอะเคยไปโลกมนุษย์ก็บ่อยอยู่(แอบไปอ่ะน้ะ)ปรับตัวได้อยู่แล้ว
กลับมาปัจจุบัน วันนี้ครบรอบกำหนดต้องไปแล้วล้ะ ประตูจะเปิดตอนxxและตอนนี้xxxเห้ยยยยยยยยยยยยอีกหนึ่งนาทีประตูจะปิดเปิดอีกทีเดือนหน้า หายตัวแปป ปิ้งงง!!!
เห้อเกือบไม่ทันสิน้ะ แม่มดเยอะจังเลยรุ่นเดียวกับฉันด้วยสงสัยพวกเดียวกัน><ตื่นเต้น
เห้ยยยยจะปิดแล้ว ฉันวิ่งสุดกำลังเท้าเลยแหละลงแล้วน้ะจ้ะ
ตุบบบบบ!!!
โอยยยย!เจ็บน้ะเหวยยยย ลงไม่สวยเลยกรรม เมื่อกี้ก็เลื่อนไถล-0-
ดีน้ะตรงนี้ไม่มีคนเกือบซวยจ้าาาแล้วตอนนี้ฉันอยู่ไหนเนี่ย เปลี่ยนชุดก่อนแล้วค่อยออกไปล้ะกัน ตอนนี้ฉันอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ขาสั้นแล้ะจะได้ไม่สะดุตา
ติ้ด ติ้ด ติ้ดด เสียงไรว้าาา อ๋อเสียงโทรศัพท์ฉันเองท่านป้าให้ไว้ติดต่อท่านพ่อท่านแม่ โหไอโฟนยี่สิบที่เด็กที่นี้เขาฮิตกันหนิ รับก่อนล้ะกัน
"ฮาโหล ใครเอ่ยยยย"ฉันถามปลายสาย
"แม่เองน้ะจ้ะ ลูก"อ๋อท่านแม่นี้เอง
"กรี้ดดด ท่านแม่คิดถึงจังเลยแล้วท่านพ่อล้ะ สบายดีกันมั้ย บลาๆ"ฉันรัวถาม
"ไว้คุยกันทีหลังน้ะจ้ะ ลูกอยู่ไหนตอนนี้?"ท่านแม่ถาม
"ตอนนี้ลูกอยู่ ที่ไหนหว่า??จับเรด้าแปป อ๋อลูกอยู่ประเทศไทย"หลังจากดูแล้วก้พบว่าฉันอยู่ประเทศไทย
"ค่อยยังชั่ว ดีน้ะไม่ลงมาผิดที่ ตอนนี้แม่อยู่กรุงเทพน้ะ อยู่xxและก้xxxน้ะจ้ะ อ๋อแล้วลูกต้องหาทางมาเองน้ะจ้ะ แม่รออยู่ " ซวยแล้วจ้าาฉันต้องหาทางไปเองหรอ ไอเคยมาก้เคยแต่ไม่รู้จักที่ไหนเลยโลกนี้มันมีตั้งหลายประเทศแล้วตอนนี้ฉันอยู่ประเทศไทย ฉันไม่เคยมาที่นี้ก้มีแต่ภาษาที่ได้ ดีนะที่พูดได้แถบทุกภาษา
คงต้องถามคนแถวนี้แหละน้ะ นั้นไงเด็กผู้หญิงผมสีน้ำตาลคนนั้นน่าจะรุ่นเดียวกับฉัน
"เธอ ตอนนี้เราอยู่จังหวัดอะไรหรอ แล้วถ้าจะไปกรุงเทพต้องไปยังไง"ฉันถามเธอคนนั้น
"ตอนนี้หรอ อืม อยู่จังหวัดxx แล้วถ้าจะไปกรุงเทพก็ต้องไปตรงxxก่อนแล้วต่อรถxxxประมาณนี้แหละ มีอะไรอีกหรือเปล่า??"เธอตอบด้วยท่าทางเฉยชา
"ขอบคุณน้ะ เธอชื่อไรหรอ?"
"ไม่ต้องรู้หรอก รู้ไปก็ไม่ทำให้เกิดประโยชน์อะไรขอตัวน้ะยัยเอ๋อ"เธอกล่าวลา ผมนี้ถึงกับขึ้นน เชิ่ดไปละแม่คุณ- -+
ในที่สุดฉันก็มาถึงที่เขาบอกได้สักที เอ้ะคนนั้นคุ้นๆใครน้ะ อ๋อเด็กผู้หญิงคนนั้นนี้หน่า ถ้ามาที่เดียวกันทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกว้ะให้ไปหลงอยู่ตั้งนานมาพร้อมกันฉันคงไม่หลงงี้หรอกโว้ยยยย!!!แถมไปกรุงเทพเหมือนกันด้วยอ้ายยยเรด้าผู้นี้ถึงกับขึ้นจ้าาาา!!!
ขอเหอะอย่าให้ขึ้นรถคันเดียวกันเลยและโชคชะตาก้ไม่อำนวยจ้าฉันขึ้นคันเดียวกับยัยนั้นแถมนั่งเบาะตรงข้ามข้างๆกันเลยพอยัยยนั้นเจอฉันก็แอ้บแบ้วเหมือนไม่เคยเจอกัน อืมดี เฟคดีจังข่าาคนที่นั่งข้างฉันอีกคนก็น่าจะรุ่นใกล้ๆกัน เธอชื่ออะไรสักอย่างแหละลืม เธอชวนฉันคุยเป็นมิตรดีด้วย เธอออกเปิ่นนิดๆดีจังที่ฉันนั่งข้างเธอคนนี้อ่ะ และฉันก็เข้าสู่ห้วงนิทรา ถึงแล้วจ้ากรุงเทพ >0< เร้วดั่งในนิยาย
________________________________________________________________
ก็จบไปกับบทนำนะ ชอบมั้ยอ่า ชอบเม้นบอกหน่อยน้า
อาจจะฝืด ผิดพลาดบ้าง ก็พึ่งลงครั้งแรก อยากให้ปรับปรุงหรือชอบตรงไหนเม้นบอกหน่อยนะ
เชื่อเหอะเรื่องนี้แต่ง มาตั้งแต่ ป.6 นี้ก้ผ่านา4 ปีละก้ยังไม่ได้ลงแต่งก็ยังไม่จบ55555
ปล.ชอบก็โหวตจะเม้นหรือจะกด Favorite อิ้อิ้ ^^
ปล2.ถ้ามืดว่างจะมาลงตอนแรกให้อีกตอนยังไงก็ติดตามนะ พรีสสสส
ความคิดเห็น