ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คนคนนั้นที่เขามองข้ามไป
“เฮ้ย!ไอ้ไอซ์ เป็นไรไปเปล่าวะ”เติ้ลถามขึ้น เมื่อเห็นว่าไอซ์เงียบไปพักใหญ่
“รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดียังไงก็ไม่รู้ว่ะ”ไอซ์หันมาบอกเพื่อน
“สังหรณ์ใจไม่ดี? เรื่องไรวะ”
“เรื่อง”ยังไม่ทันที่ไอซ์จะพูดจบ ก็มีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง
“ที่แท้ก็นั่งอยู่นี่นี่เอง ไอ้ตัวดี”วินเดินเข้าไปประชันหน้ากับเติ้ล
เติ้ลลุกขึ้นมาประชันหน้ากับแก๊งป่วน3ตัว
“เมื่อเช้านี้แกทำฉันเจ็บแสบมากนะเว่ย กลางเนี้ย ฉันขอเอาคืนหน่อยเหอะ เฮ้ย!พวกเรา”วินหันไปสั่งเพื่อน
วินจับตัวเติ้ลไว้ แล้วให้บอยกับโก้ซ้อมเติ้ล...ไอซ์เห็นดังนั้น รีบลุกขึ้นมาห้ามไว้
“ปล่อยเพื่อนฉันนะเว่ย”
แต่วินก็ไม่หยุด
“ฉันบอกให้ปล่อยไง”
วินทำเป็นหูทวนลม ไม่ได้ยินอะไรที่ไอซ์พูดทั้งนั้น
“ฉันนับ1-3 ถ้านายไม่ปล่อยเพื่อนฉัน นายเจอดีแน่...1...2...3”ไอซ์ปล่อยหมัดไปที่หน้าวิน วินล้มลงไปกองอยู่กับพื้น
“เฮ้ย!เป็นไรมากปะวะ”ไอซ์เข้าไปดูเพื่อน
“นิดหน่อยว่ะ”เติ้ลพูด พลางจับแผลที่ปาก
“พวกมึงมีกันแค่2คน แต่พวกกูมีตั้ง3คน ดูซิ ว่าใครเหนือใคร”วินลุกขึ้น แล้วเดินไปหาเติ้ล
“ยังไม่เข็ดอีกใช่ไหม”ไอซ์พูด มือทั้งสองกำแน่น ด้วยความโกรธ
“เออ ยังไม่เข็ด มีไรมะ”วินพูดกวนๆ เลยโดนหมัดจากไอซ์ต่อยเข้าที่ปากให้อีก1หมัด
“พวกแกอยากโดนด้วยมะ”ไอซ์หันมาพูดกับโก้ และบอย
“เฮ้ย!พวกเรารุมมัน”วินหันไปสั่งเพื่อน ทั้งสามเข้ารุมไอซ์ กับเติ้ล
เอ๊กที่โดนแอร์วิ่งไล่อยู่นั้น หันไปเห็นเหตุการณ์พอดี จึงบอกให้แอร์ไปตามคนมาช่วย
“ฉันว่าไม่ต้องไปตามคนมาช่วยหรอก แค่เราร้องให้คนมาช่วย พวกมันก็หนีกระเจิงกันไปหมดแล้ว”พูดจบ แอร์ก็ตะโกนทันที
“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย มีคนถูกรุมทำร้ายค่ะ ช่วยด้วยค่ะ”
และก็จริงดังคาด ทั้งวิน ทั้งโก้ และบอยต่างหนีไปคนละทิศคนทาง
“เฮ้ย!พวกแกเป็นไงบ้างอะ”เอ๊กเข้ามาเพื่อนทั้งสอง
“ไม่เป็นไรมากหรอก แค่ฟกช้ำดำเขียวนิดหน่อยเอง”
“โห!เนี่ยนะ แค่ฟกช้ำดำเขียว...ฉันว่าพวกแก2คนไปห้องพยาบาลเถอะ หรือไม่ก็ไปโรงพยาบาลเลยก็ได้”แอร์พูดกับเพื่อนทั้งสอง
“ไป ไปห้องพยาบาล ยัยแอร์กี่ เตี้ยม่อต้อ เดี๋ยวแกประคองไอ้ไอซ์น่ะ เดี๋ยวฉันประคองไอ้เติ้ลเอง”
แอร์โกรธมาก แต่ก็รู้ว่าเวลานี้ไม่ใช่เวลาโกรธ เธอจึงพยายามระงับอารมณ์ไว้...เอ๊กมองหน้าแอร์ แล้วแลบลิ้นใส่ เป็นการบอกว่า เขาชนะเธอแต้มนึง แอร์ยิ่งโกรธมากขึ้น
เมื่อไอซ์ กับเติ้ลทำแผลเสร็จ พวกเขาก็ดื้อดึงจะกลับไปที่โต๊ะม้าหินให้ได้ ทุกคนเลยอ่อนใจ ยอมให้กลับไปแต่โดยดี
“น่าจะนอนพักซักหน่อย ไอ้ไอซ์ ไอ้เติ้ล”เอ๊กบอกเพื่อนทั้งสอง
“อยู่ในห้องพยาบาลมันอึดอัด เอาแต่นอนท่าเดียว น่าเบื่อจะตาย”ไอซ์บอกกับเอ๊ก
“เออ แล้วเรื่องที่แกบอกว่าแกสังหรณ์ใจไม่ดีเนี่ย เรื่องไรวะ”เติ้ลถามเอ๊ก หลังจากที่นึกได้
“อ๋อ เรื่องนั้นน่ะเหรอ...ช่างมันเถอะ”
“แกยิ่งพูดแบบเนี้ย มันยิ่งคาใจนะเนี่ย”เติ้ลพูดด้วยสีหน้างงๆ
ไอซ์มองไปที่ตึก สงสัยว่าทำไมครีมไปนานจัง
ทางด้านครีม เขาเดินหาพี่เจมส์จนทั่ว ในที่สุดก็พบอยู่ที่ห้องศิลปะ
“พี่เจมส์คะ”
เจมส์เงยหน้าขึ้นมามอง “อ้าว! ครีม มีไรเหรอ”
ครีมยื่นรูปที่ตัวเองวาดให้พี่เจมส์ดู เจมส์รับมาอย่างงงๆ
“อะไรเหรอครีม”
“เปิดดูซิคะ”
“พี่คงยังเปิดดูตอนนี้ไม่ได้อะ เอาไว้เลิกเรียนแล้วพี่ค่อยดูได้ไหม”
“ก็ได้ค่ะ”
“ภูธเรศ”อาจารย์คนหนึ่งเปิดประตูเข้ามา และเรียกชื่อเจมส์
“มีไรเหรอครับอาจารย์”
อาจารย์พาผู้หญิงคนหนึ่ง เธอน่าจะอยู่ซักม.4ได้ มาหาเจมส์
“เดี๋ยวเดือนหน้าก็จะมีการประกวดวาดภาพแห่งปีแล้วนะ ฉันก็เลยอยากให้เธอช่วยวาดรูปผู้หญิงคนนี้ให้หน่อย เพราะครูจะส่งงานเธอเข้าประกวด”
“ส่งเข้าประกวดเหรอครับ”
“ใช่ เธอน่ะ วาดภาพเก่งนะ ถ้าอีกหน่อยเธอเป็นนักสถาปนิกเนี่ย ฉันว่าเธอรุ่งแน่ๆ”
“ร่วงมากกว่าซิครับอาจารย์”
“อย่าพูดดูถูกตัวเองอย่างนั้นซิ ตกลงเธอจะรับหน้าที่นี้มั้ย”
“รับครับอาจารย์”
“งั้นก็ช่วยทำให้เสร็จภายในเย็นนี้ด้วยนะ”
“ทำไมรีบจังเลยล่ะครับอาจารย์”
“ก็นี่มันปาไปวันที่20แล้ว แล้วเดือนหน้าเราจะกวดกันวันที่15แล้วนะ มันก็เลยต้องรีบเร่งกันหน่อย”
“ครับๆอาจารย์”
“แล้วเย็นเนี้ย ก็ไปเจอน้องเขาที่สวนหลังโรงเรียนนะ ครูไปล่ะ ไปชนัญญา”
“โห!หน้าตาน่ารักยังไม่พอ ชื่อยังน่ารักอีก”เจมส์มองตามเธอไปตาไม่กระพิบ ทำให้ครีมไม่พอใจขึ้นมาทันที
“สงสัยเย็นนี้พี่เจมส์คงไม่ว่างแล้วล่ะ งั้นไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวครีมเก็บไปดูเองก็ได้”ครีมจะกระซากซองใส่รูปมาจากมือเจมส์ แต่เจมส์ยื้อไว้ “งั้นเดี๋ยวพี่เปิดดูเดี๋ยวนี้เลยก็ได้”เจมส์ทำท่าจะเปิด แต่ครีมดึงมันไปซะก่อน
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถ้าพี่ไม่อยากดู ก็อย่าฝืนดูเลย ครีมขอตัวนะคะ”พูดจบ ก็วิ่งออกจากห้องไป
“เดี๋ยว! ครีม ครีม”
ครีมวิ่งลงมาหาเพื่อนๆของเธอ ด้วยความเสียใจ
“แกอยากดูนักใช่มะ อะ เอาไปเลย และก็ไม่ต้องเอามาคืนด้วยนะ”ครีมพูดกับไอซ์ พลางกระแทกซองลงบนโต๊ะ
“เฮ้ย!ยัยครีม แกเป็นไรไปอะ”แอร์เข้ามาลูบหลังเพื่อน เมื่อเห็นเพื่อนน้ำตาไหล
“เปล่า ฉันไม่ได้เป็นไร”ครีมพยายามกลั้นน้ำตาไว้ แต่ก็กลั้นไม่อยู่ เธอโผเข้ากอดเพื่อนรักทันที แอร์ตกใจ รีบปลอบเพื่อน
“ใจเย็นๆนะ ใจเย็นๆ”
ไอซ์มองซองเอกสาร สลับกับมองครีม แล้วเขาก็รีบเปิดดูทันที
“รูป...เนี่ยเหรอ รูปที่ครีมวาดอะ”ไอซ์พึมพำกับตัวเอง เติ้ลกับเอ๊กรีบลุกขึ้นมาดูรูปที่ครีมวาด
แอร์หันมามอง แล้วพอเข้าใจ “แกเอารูปไปให้พี่เจมส์ดู แล้วพี่เจมส์เขาไม่สนใจใช่มะ”
“ไม่ใช่นะ เขาจะดูแล้ว แต่ฉันไม่ให้เขาดูเองต่างหาก”
“อย่ามาแก้ตัวแทนกันหน่อยเล่น หนอย บังอาจมาทำให้เพื่อนฉันเสียน้ำตา”แอร์โกรธแทนเพื่อน
“จริงๆนะ ฉันไม่ได้โกรธเขาเรื่องนั้นซักหน่อย”
”แล้วถ้าไม่ใช่เรื่องนั้น เรื่องไหนล่ะ”
“เรื่อง...”ครีมชะงัก ไม่กล้าพูด ว่าไม่พอใจที่พี่เจมส์เอาแต่สนใจคนอื่น แต่ไม่สนใจตัวเอง
“เรื่องไร บอกฉันมา”แอร์คาดคั้น ไอซ์เห็นครีมอึกอักไม่กล้าตอบ เลยรีบถามเรื่องที่เค้าอยากถามทันที
“เออครีม พี่เจมส์เนี่ย ใช่คนที่ เล่นบาสเก่งๆ ว่ายน้ำก็คว้าเหรียญทองมาแล้ว ฟุตบอลนี่เยี่ยมที่สุด แถมยังเรียนเก่งเกือบทุกวิชาใช่มั้ย”
“ขอบใจนะไอซ์ ที่ช่วยฉันไว้”ครีมพูดอยู่ในใจ
“ใช่ ถามทำไมเหรอ”
“ความจริงก็ไม่ได้อยากถามนักหรอก แต่ที่ถามเนี่ย ฉันตั้งใจช่วยเธอต่างหากเล่า ยัยเบ๊อะเอ๊ย”ไอซ์คิดอยู่ในใจ
“ปะ เปล่า ก็ถามไปงั้นแหละ”
ไอซ์เห็นเพื่อนตัวดีจะอ้าปากถามอีก เลยฉุดครีมเดินไปจากกลุ่ม
“แกเป็นบ้าอะไรของแกวะ อยู่ๆก็ฉุดฉันมาแบบเนี้ย”ถึงจะพูดแบบนั้นก็เหอะ แต่ก็ขอบใจนะ ที่ทำให้ฉันไม่ต้องตอบคำถามจากยัยเพื่อนตัวแสบของฉัน ^ขอบใจแกจริงๆว่ะเพื่อน^
“ก็...ไม่มีไรหรอก แค่มีไรอยากคุยด้วยหน่อย”อ้าวเวร! จะคุยเรื่องไรดีวะเนี่ย
“เออนี่ ฉันพึ่งสังเกตเห็นหน้าแกอะ ไปทำไรมาวะ ช้ำไปทั้งหน้าเลย”
“เฮ้อ! มีเรื่องคุยแล้วเรา”ไอซ์นึกอยู่ในใจ
“โดนซ้อมมาน่ะ”
“โดนซ้อมเหรอ...ไอ้แก๊งป่วน3ตัวนั่นมันซ้อมนายใช่มะ”
“อือ”
“แล้วนี่แกไปหาเรื่องไรเขาอะ เขาถึงได้อัดนายหน้าเละอย่างเนี้ย”
“ความจริงไม่ใช่เรื่องของฉันหรอก เรื่องของไอ้เติ้ลมัน ฉันก็แค่โดนซ้อมในฐานะเป็นเพื่อนกับคู่กรณีเท่านั้นเอง”
“เออนี่ ฉันถามไรหน่อยดิ ตอบจริงๆเลยนะ แล้วห้ามเฉไฉเปลี่ยนเรื่องด้วย”ไอซ์พูด ด้วยสีหน้าจริงจัง
“เออๆอยากถามไรก็ถามมา”
“แกชอบพี่เจมส์เปล่าวะ”
ครีมอึ้งไปชั่วครู่ ถึงครีมจะไม่ตอบคำถามของเขา แต่เขาก็เดาได้ ว่าครีมชอบพี่เจมส์มาก
“กริ๊งงงงงงงงง!!!”^เสียงออดช่วยชีวิต ขอบคุณพระเจ้า^
“ฉันไปก่อนนะ”ครีมรีบวิ่งไป โดยไม่ฟังเสียงเรียกของเขา
“ครีม เดี๋ยวซิครีม ครีม”
^แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ^เสียงฝนกระทบกับพื้น และกระทบกับตัวเขาด้วย เขาจึงรีบวิ่งขึ้นตึก
ในระหว่างที่เรียนอยู่ ครีมและไอซ์ก็ไม่มีใครพูดจาอะไรกันเลย จนกระทั่ง...
“ครีม เรื่องเมื่อกลางวันน่ะ เราขอโทษนะ”ไอซ์เอ่ยทำลายความเงียบในที่สุด
“ไม่เป็นไรหรอก”ครีมตอบ โดยไม่มองหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ เพราะเธอยังอายๆอยู่
ไอซ์ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ เลยได้แต่จ้องหน้าครีมอยู่อย่างนั้น
“นักเรียนคะ ข้อนี้ใครตอบได้บ้างคะ”อาจารย์ทิพวรรณ อาจารย์ที่นักเรียนตั้งฉายาให้ว่า “เจ้าแม่การบ้าน”เพราะอาจารย์คนนี้ เวลาให้การบ้านที ให้แบบเหมือนนักเรียนมีเวลาว่าง5วัน ให้มาตั้ง10กว่าหน้า
“หนูตอบได้ค่ะ อาจารย์”ศิรินทิพย์ หรือน้ำทิพย์ นักเรียนที่เรียนเก่งที่สุดในห้อง ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆเติ้ล
“เชิญค่ะ”
“คำตอบคือ...เพราะ...ค่ะ”
“เก่งมาก ศิรินทิพย์”
.....
“ข้อนี้ใครแสดงวิธีทำได้บ้างคะ”
“หนูทำได้ค่ะ”เธอยกมืออีกครั้ง”
“เชิญค่ะ”
“.............ค่ะ คำตอบก็คือ....ค่ะ”
“ดีมาก ศิรินทิพย์ อาจารย์ให้คะแนนเก็บเธอ10เต็มเลย”
.....
“แล้วข้อนี้ล่ะคะ ใครทำได้บ้าง”
“หนูค่ะอาจารย์”
“ให้คนอื่นลองทำบ้างลูก ว่าไงคะ มีใครทำได้บ้าง”
…..ไร้เสียงตอบ
“อะ งั้นเธอตอบ”
“........ค่ะ เพราะ.....”
“เก่งจริงๆเลยลูก ทุกคนตบมือให้เพื่อนหน่อยเร็ว”
เติ้ลมองน้ำทิพย์อย่างไม่น่าเชื่อ
“เธอเก่งจริงๆเลยน้ำทิพย์”เติ้ลบอกเพื่อนสาว
“ขอบใจนะเติ้ล ความจริงฉันไม่เก่งอะไรนักหรอก หัวฉันมันไม่มีมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่อาจเพราะฉันโดนดูถูกมาเยอะมั้ง มันถึงทำให้ฉันเปลี่ยนไปได้ขนาดเนี้ย”น้ำทิพย์บอกเพื่อนชาย พลางนึกถึงเหตุการณ์ในอดีต
2ปีก่อน
“แกนี่มันโง่จริงๆเลยนะ ไม่เห็นเหมือนน้องชาย กับพี่ชายแกบ้างเลย สอบทีไรเค้าไม่เคยตกเลยซักครั้ง แต่แกนี่มัน หึ”ป๊าของน้ำทิพย์โกรธมาก ที่คะแนนผลสอบของน้ำทิพย์แย่มาก
“แกหัดเอาดีเหมือนพี่ชายกับน้องชายแกบ้างสิ ลองหัดดูเขาบ้าง ว่าเขาทำยังไง คะแนนสอบเขาถึงดีเอาๆ”ม๊าของน้ำทิพย์ว่าซ้ำ
น้ำทิพย์เสียใจมาก ที่ป๊า กับม๊าไม่เคยให้กำลังใจเลย โดยมีพี่ชายมองดูอยู่อย่างเห็นใจ และน้องชายมองดูอยู่อย่างสะใจ เพราะความจริงแล้ว น้องชายน้ำทิพย์ไม่ได้สอบได้ด้วยตัวเองหรอก แต่ลอกเพื่อนทุกปี
........
“น้ำทิพย์”เติ้ลเรียกน้ำทิพย์ เมื่อเห็นเธอเงียบไป
“หะ หะ อะไรเหรอ”
“เธอเป็นอะไรของเธอน่ะ”
“เปล่า ไม่มีอะไร”ทิพย์ปฏิเสธ
เติ้ลมองอย่างเป็นห่วง
**********
เวลา15.30น.
“เฮ้ย!เย็นนี้อยู่เล่นบาสต่อปะวะ”เอ๊กหันมาถามเพื่อนทั้งสอง
“ไม่ว่ะ ขี้เกียจ”ไอซ์ตอบ
“มึงอะ ขี้เกียจทั้งปี”
“โห เรียกมึงเลยเหรอ ไอ้เอ๊กๆๆเซ็กเสื่อม”
เติ้ลขำ “ทำไมเรียกมันงั้นวะ”
“ความจริงฉันไม่ได้ตั้งว่ะ ยัยแอร์ตั้ง”
“อ๋อเหรอ เข้าใจตั้งนี่หว่า ฮ่าๆๆ”
เอ๊กตบหัวเติ้ล “ขำอยู่นั่นแหละ”
“โอ๊ย! เจ็บนะเว่ย ไอ้เอ๊กๆๆเซ็กเสื่อม”
“อ้าวๆ เดี๋ยวนี้เข้าพวกยัยแอร์กันหมดแล้วเหรอ ไอ้พวกทิ้งเพื่อน”
เติ้ล กับไอซ์ขำๆ
“จะไปไหนกันน่ะ”ครีม กับแอร์เดินเข้ามาผะชันหน้ากับสามหนุ่ม
“จะกลับบ้านน่ะ”ไอซ์บอก
“เออนี่ ฉันมีเรื่องไรจะบอก”
สามหนุ่มทำหน้างง “ทิพย์ แจนเข้ามานี่สิ”
น้ำทิพย์เดินเข้ามาหาสองสาว “สมาชิกใหม่ของเรา รู้จักกันไว้ซัก”ครีมบอก
เติ้ลทั้งงง และตลึง ที่เห็นทิพย์อยู่กับพวกสองสาว
“ทิพย์ ทำไมเธอถึง”เติ้ลถาม แต่ก็ถามไม่ออก
ทิพย์ยิ้มให้เติ้ล “ต่อไปนี้เราเป็นพวกเดียวกันแล้วนะเติ้ล”ทิพย์ยื่นมือขวาออกไป เติ้ลยื่นมือซ้ายออกไปจับ ทั้งที่ยังงงอยู่
“เออ ฉันนึกไรหนุกๆออกแล้ว”แอร์พุดขึ้น ทำให้ทุกคนหันไปจ้องเธอเป็นตาเดียว
“เกมส์หนุกๆ? เกมส์ไรวะ”ครีมหันไปถาม
แอร์หันไปบอกพวกหนุ่มๆ “เรามาแข่งกันมะ ถ้าใครหาสมาชิก5คนเข้ากลุ่ม ภายในหนึ่งสัปดาห์ไม่ได้ คนนั้นต้องเป็นทาสรับใช้หนึ่งสัปดาห์”
“โธ่! นึกว่าเกมส์อะไร เกมส์หมูๆแบบนี้ ใครๆก็ทำได้”เอ๊กบอก พร้อมกับยักคิ้วให้แอร์
“ทำให้ได้ก็แล้วกัน ไอ้เอ๊กๆเซ็กเสื่อม แบร้”แอร์แลบลิ้นใส่เอ๊ก
“น่าหนุกดีนะ พวกแกว่าไง”ครีมหันไปถามสามหนุ่ม
“ได้ เรื่องแค่นี้จิ๊บจ๊อย”เติ้ลยิ้มๆ
“แต่ว่าพวกเธอหาได้สองคนแล้วนี่ อย่างนี้พวกฉันก็เสียเปรียบสิ”ไอซ์บอก
“อืม...งั้นเอางี้ พรุ่งนี้ฉันให้พวกแกไปหามาเลย2คน โดยที่ฉันจะไม่ไปหา แต่แค่2เท่านั้นนะ โอมั้ย”ครีมบอกพวกหนุ่มๆ
“พวกแกว่าไง”ไอซ์หันไปถามเพื่อน
“เอาไงเอากันวะ”เติ้ลบอก
“ตกลง”ไอซ์หันไปตอบครีม
“งั้นพวกเรากลับก่อนและกันนะ ไปพวกเรา ไปshopกัน”เอ๊กหันไปบอกเพื่อนๆ
“พวกแกจะไปช๊อบกันเหรอ พวกฉันไปด้วยได้ปะ”ครีมถามหนุ่มหล่อทั้ง3
ไอซ์จ้องตาครีม แล้วถามขึ้น “แกไม่โกรธฉันแล้วเหรอ เรื่องเมื่อกลางวันน่ะ”
“ฉันลืมมันไปแล้วล่ะ ยิ่งคิดยิ่งปวดหัวเปล่าๆ ว่าแต่พวกฉันไปด้วยได้ปะ”
“จะไปก็ไปซิ”เอ๊กตอบแทน เมื่อเห็นไอซ์เงียบไป
ครีมยิ้มอย่างดีใจ (รอยยิ้มของเธอ มันทำให้ใจผมสลายได้ทุกเวลา...มันเป็นรอยยิ้มที่2 รองจากแม่ ที่ผมรู้สึกสบายใจทุกครั้ง ที่เห็นเธอยิ้ม) แล้วหันไปถามเพื่อน “พวกแกจะไปด้วยปะ”
“พวกแกไปกันเถอะ ฉันต้องรีบกลับบ้าน”ทิพย์บอกทุกคน
“จะรีบกลับทำไม ไปเที่ยวผ่อนคลายกันดีกว่า”ครีมพยายามชวน
“ฉันไปไม่ได้จริงๆ ถ้าไป ป๊ากับม๊าด่าแน่ พวกแกไปเถอะ”
“เออๆ ไม่ไปก็ไม่ไป แล้วแจนล่ะไปเปล่า”ครีมหันมาถามแจน
“ไปซิ ไป”
“งั้นพวกเราก็ไปกันเถอะ”เติ้ลบอกทุกคน
“แล้วแกไม่คิดที่จะถามฉันบ้างเหรอ ว่าฉันจะไปหรือเปล่า”แอร์ทำหน้างอน
“ฉันรู้ว่าแกไปทุกที่แหละ”พูดจบ ก็หันไปกอดคอเพื่อนรัก แล้วเดินไปกอดคอแจน “ไปเหอะ ไป”
ทั้งหมดมาส่งทิพย์ขึ้นรถ แล้วไปเที่ยวกัน
“เฮ้ย!ไปโยนโบว์กันปะ”ครีมชวนทุกคน
“เอาซิ ไม่ได้โยนนานและ”เอ๊กพูด ขณะเล่นตู้เกมส์
“งั้นก็เข้าไปกันเถอะ”ครีมบอกทุกคน
ไอซ์เดินไปหาเอ๊ก แล้วลากเพื่อนให้เดินตามไป
“เฮ้ย! มันเปลืองตังค์กูรู้เปล่า เงินกูยังไม่หมด มึงก็ลากกูออกมาและ”เอ๊กโวยวาย ที่ยังเล่นเกมส์ไม่จบ ไอซ์ก็ลากออกมา
“เดี๋ยวนี้ขึ้นมึงขึ้นกูเลยนะ เมื่อก่อนยังเรียกฉัน เรียกแกอยู่เลยไม่ใช่เหรอหะ ไอ้เอ๊กๆๆเซ็กเสื่อม”ไอซ์ยกเป้ฟาดหัว
“แหม มันก็ต้องพัฒนาบ้างซิ”
“ตี่ ตะริด ติ๊ด ติ๊ด ตี่ ตะริด ติ๊ด ติ๊ด”เสียงมือถือของไอซ์ดังขึ้น ไอซ์จึงขอตัวไปคุยโทรศัพท์
“ฮัลโหล ครับ”ไอซ์ทำเสียงหล่อ
“ไม่ต้องมาทำเสียงหล่อเลยพี่ไอซ์ จะอ้วก ตอนนี้อยู่ที่ไหนเนี่ย ทำไมยังไม่กลับบ้านอีก”แนท น้องสาวของไอซ์โทรตามพี่ชาย ด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ
“พี่ลืมบอกไปน่ะ ว่าวันนี้อาจจะกลับบ้านดึกหน่อยนะ แล้วก็จะไม่กลับไปกินข้าวบ้านด้วย พอดีมาเที่ยวกับเพื่อนด้วย”
“เที่ยวอีกและ เที่ยวทั้งปี พี่ลองนับดูซิ ว่าพี่อยู่บ้านกี่วัน ตั้งแต่พี่ขึ้นม.4เนี่ย”
ไอซ์นับนิ้ว แต่เขาอยู่บ้านแค่ไม่กี่วันเอง เพราะพอขึ้นม.4 เขาก็เที่ยวเกือบทุกวัน
“แหม น้องรัก พี่น่ะ เครียดมาเยอะแล้วนะ ตั้งแต่ม.1 ถึงม.3 ขอให้พี่คลายเครียดหน่อยซิ”
“แล้วช่วงปิดเทอมยังพักไม่พออีกเหรอไง”
“เออ เอาน่าๆ เอาเป็นว่าพี่จะหาเวลาอยู่บ้านให้ได้แล้วกัน แค่นี้นะ”พูดจบ ไอซ์ก็รีบวางสายทันที
“เดี๋ยวซิ พี่ไอซ์ พี่ไอซ์...พี่บ้านี่ วางไปเฉยเลย”
ไอซ์รีบเดินมาสบทบกับเพื่อนๆ
“แฟนโทรมาหรือไงวะ คุยนานชิบเป๋ง”เอ๊กถามเพื่อนตัวดี
“เปล่า น้องโทรมา”
“อ๋อ น้องแกที่กวนตีนๆใช่ปะ”เอ๊กพูด พลางนึกถึงน้องสาวตัวแสบของๆไอซ์
“เออ นั่นแหละ”
“แล้วมีเรื่องไรด่วนปะวะ”เติ้ลถาม
“ไม่ว่ะ แค่โทรมาถามว่าอยู่ที่ไหนเท่านั้น...เออ แล้วพวกผู้หญิงอะ”ไอซ์ถาม ด้วยสีหน้าสงสัย เมื่อเห็นพวกผู้หญิงไม่อยู่ในกลุ่ม
“นู่น เข้าไปโยนโบว์กันแล้ว เรารีบเข้าไปกันเถอะ ไม่อยากโดนด่า”เต้ลตอบ แล้วเดินไปกอดคอเพื่อนทั้งสองเดินเข้าไปข้างใน
“เล่นไม่รอนะ”ไอซ์เดินยิ้มเจ้าเล่ห์เข้ามา
“อ้าว!แล้วทำไมแจนไม่เล่นล่ะ”เติ้ลถามด้วยความสงสัย ที่เห็นเอาแต่นั่งดู
“แจนโยนโบว์เป็นน่ะ”แจนบอกอย่างเขินๆ
เติ้ลยื่นมือให้แจนจับ แจนมองด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อย แต่ก็ยื่นมือไปจับโดยดี
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันสอนให้”เติ้ลบอก ด้วยสีหน้ายินดี
แจนยิ้มให้ อย่างขอบใจ
“โห!ได้ที เอาเลยนะไอ้เติ้ล”เอ๊กปล่อยลูกโบว์ลิ่งออกไปอย่างเต็มแรง แล้วเดินมาหาเพื่อน
“อย่าพูดมากน่า ไอ้เอ๊ก”เติ้ลบอกเพื่อนรัก ด้วยสีหน้าเขินๆ แล้วเดินไปหยิบลูกโบว์ลิ่งที่เบาที่สุดมาให้แจน แล้วหยิบอีกลูกมาให้ตนเอง
“จับอย่างนี้นะ แจน”เติ้ลจับให้แจนให้ดู แล้วให้แจนทำตาม
“ไม่ใช่อย่างนั้น แจน”เติ้ลวางลูกโบว์ลิ่งของตนไว้ที่เก้าอี้ แล้วเดินไปจับมือแจน ให้จับลูกโบว์ลิ่งตามเขา
เติ้ลสอนแจนไปเรื่อยๆ โดยไม่คิดอะไร แต่แจนนั้น ในใจตอนนี้ หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว มันเต้นรัว อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“ดูมันสิ ไอ้ไอซ์ หน้าระรื่นเชียว”เอ๊กพูดกับไอซ์ พลางมองเติ้ลอย่างหมั่นไส้
“เอาน่า นานๆทีจะมีผู้หญิงผ่านเข้ามาในชีวิตมันซักทีนึง”
“แต่มันก็ยังมีผู้หญิงผ่านเข้ามาในชีวิตมันซักทีนึง แต่ฉันนี่ไม่มีเลย”
“แกน่ะมีแล้ว แต่แกมองข้ามเขาเองตังหาก”ไอซ์พูดให้ชวนสงสัย
“ใครวะ ไอ้ไอซ์”
“ฉันอยากปล่อยให้แกรู้เองมากกว่าว่ะ เพราะถึงฉันพูดไป ก็ไม่มีประโยชน์”
“ไอซ์ ตาแกแล้วอะ”ครีมหันมาบอก
“ฉันขอตัวนะเว่ย”
“เฮ้ย!เดี๋ยว ไอ้ไอซ์”เอ๊กเรียกเพื่อน แต่เขาก็ไม่หันมา “ใครวะ...โอ๊ย ยิ่งคิดปวดหัว”เอ๊กครุ่นคิด แต่ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว
“รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดียังไงก็ไม่รู้ว่ะ”ไอซ์หันมาบอกเพื่อน
“สังหรณ์ใจไม่ดี? เรื่องไรวะ”
“เรื่อง”ยังไม่ทันที่ไอซ์จะพูดจบ ก็มีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง
“ที่แท้ก็นั่งอยู่นี่นี่เอง ไอ้ตัวดี”วินเดินเข้าไปประชันหน้ากับเติ้ล
เติ้ลลุกขึ้นมาประชันหน้ากับแก๊งป่วน3ตัว
“เมื่อเช้านี้แกทำฉันเจ็บแสบมากนะเว่ย กลางเนี้ย ฉันขอเอาคืนหน่อยเหอะ เฮ้ย!พวกเรา”วินหันไปสั่งเพื่อน
วินจับตัวเติ้ลไว้ แล้วให้บอยกับโก้ซ้อมเติ้ล...ไอซ์เห็นดังนั้น รีบลุกขึ้นมาห้ามไว้
“ปล่อยเพื่อนฉันนะเว่ย”
แต่วินก็ไม่หยุด
“ฉันบอกให้ปล่อยไง”
วินทำเป็นหูทวนลม ไม่ได้ยินอะไรที่ไอซ์พูดทั้งนั้น
“ฉันนับ1-3 ถ้านายไม่ปล่อยเพื่อนฉัน นายเจอดีแน่...1...2...3”ไอซ์ปล่อยหมัดไปที่หน้าวิน วินล้มลงไปกองอยู่กับพื้น
“เฮ้ย!เป็นไรมากปะวะ”ไอซ์เข้าไปดูเพื่อน
“นิดหน่อยว่ะ”เติ้ลพูด พลางจับแผลที่ปาก
“พวกมึงมีกันแค่2คน แต่พวกกูมีตั้ง3คน ดูซิ ว่าใครเหนือใคร”วินลุกขึ้น แล้วเดินไปหาเติ้ล
“ยังไม่เข็ดอีกใช่ไหม”ไอซ์พูด มือทั้งสองกำแน่น ด้วยความโกรธ
“เออ ยังไม่เข็ด มีไรมะ”วินพูดกวนๆ เลยโดนหมัดจากไอซ์ต่อยเข้าที่ปากให้อีก1หมัด
“พวกแกอยากโดนด้วยมะ”ไอซ์หันมาพูดกับโก้ และบอย
“เฮ้ย!พวกเรารุมมัน”วินหันไปสั่งเพื่อน ทั้งสามเข้ารุมไอซ์ กับเติ้ล
เอ๊กที่โดนแอร์วิ่งไล่อยู่นั้น หันไปเห็นเหตุการณ์พอดี จึงบอกให้แอร์ไปตามคนมาช่วย
“ฉันว่าไม่ต้องไปตามคนมาช่วยหรอก แค่เราร้องให้คนมาช่วย พวกมันก็หนีกระเจิงกันไปหมดแล้ว”พูดจบ แอร์ก็ตะโกนทันที
“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย มีคนถูกรุมทำร้ายค่ะ ช่วยด้วยค่ะ”
และก็จริงดังคาด ทั้งวิน ทั้งโก้ และบอยต่างหนีไปคนละทิศคนทาง
“เฮ้ย!พวกแกเป็นไงบ้างอะ”เอ๊กเข้ามาเพื่อนทั้งสอง
“ไม่เป็นไรมากหรอก แค่ฟกช้ำดำเขียวนิดหน่อยเอง”
“โห!เนี่ยนะ แค่ฟกช้ำดำเขียว...ฉันว่าพวกแก2คนไปห้องพยาบาลเถอะ หรือไม่ก็ไปโรงพยาบาลเลยก็ได้”แอร์พูดกับเพื่อนทั้งสอง
“ไป ไปห้องพยาบาล ยัยแอร์กี่ เตี้ยม่อต้อ เดี๋ยวแกประคองไอ้ไอซ์น่ะ เดี๋ยวฉันประคองไอ้เติ้ลเอง”
แอร์โกรธมาก แต่ก็รู้ว่าเวลานี้ไม่ใช่เวลาโกรธ เธอจึงพยายามระงับอารมณ์ไว้...เอ๊กมองหน้าแอร์ แล้วแลบลิ้นใส่ เป็นการบอกว่า เขาชนะเธอแต้มนึง แอร์ยิ่งโกรธมากขึ้น
เมื่อไอซ์ กับเติ้ลทำแผลเสร็จ พวกเขาก็ดื้อดึงจะกลับไปที่โต๊ะม้าหินให้ได้ ทุกคนเลยอ่อนใจ ยอมให้กลับไปแต่โดยดี
“น่าจะนอนพักซักหน่อย ไอ้ไอซ์ ไอ้เติ้ล”เอ๊กบอกเพื่อนทั้งสอง
“อยู่ในห้องพยาบาลมันอึดอัด เอาแต่นอนท่าเดียว น่าเบื่อจะตาย”ไอซ์บอกกับเอ๊ก
“เออ แล้วเรื่องที่แกบอกว่าแกสังหรณ์ใจไม่ดีเนี่ย เรื่องไรวะ”เติ้ลถามเอ๊ก หลังจากที่นึกได้
“อ๋อ เรื่องนั้นน่ะเหรอ...ช่างมันเถอะ”
“แกยิ่งพูดแบบเนี้ย มันยิ่งคาใจนะเนี่ย”เติ้ลพูดด้วยสีหน้างงๆ
ไอซ์มองไปที่ตึก สงสัยว่าทำไมครีมไปนานจัง
ทางด้านครีม เขาเดินหาพี่เจมส์จนทั่ว ในที่สุดก็พบอยู่ที่ห้องศิลปะ
“พี่เจมส์คะ”
เจมส์เงยหน้าขึ้นมามอง “อ้าว! ครีม มีไรเหรอ”
ครีมยื่นรูปที่ตัวเองวาดให้พี่เจมส์ดู เจมส์รับมาอย่างงงๆ
“อะไรเหรอครีม”
“เปิดดูซิคะ”
“พี่คงยังเปิดดูตอนนี้ไม่ได้อะ เอาไว้เลิกเรียนแล้วพี่ค่อยดูได้ไหม”
“ก็ได้ค่ะ”
“ภูธเรศ”อาจารย์คนหนึ่งเปิดประตูเข้ามา และเรียกชื่อเจมส์
“มีไรเหรอครับอาจารย์”
อาจารย์พาผู้หญิงคนหนึ่ง เธอน่าจะอยู่ซักม.4ได้ มาหาเจมส์
“เดี๋ยวเดือนหน้าก็จะมีการประกวดวาดภาพแห่งปีแล้วนะ ฉันก็เลยอยากให้เธอช่วยวาดรูปผู้หญิงคนนี้ให้หน่อย เพราะครูจะส่งงานเธอเข้าประกวด”
“ส่งเข้าประกวดเหรอครับ”
“ใช่ เธอน่ะ วาดภาพเก่งนะ ถ้าอีกหน่อยเธอเป็นนักสถาปนิกเนี่ย ฉันว่าเธอรุ่งแน่ๆ”
“ร่วงมากกว่าซิครับอาจารย์”
“อย่าพูดดูถูกตัวเองอย่างนั้นซิ ตกลงเธอจะรับหน้าที่นี้มั้ย”
“รับครับอาจารย์”
“งั้นก็ช่วยทำให้เสร็จภายในเย็นนี้ด้วยนะ”
“ทำไมรีบจังเลยล่ะครับอาจารย์”
“ก็นี่มันปาไปวันที่20แล้ว แล้วเดือนหน้าเราจะกวดกันวันที่15แล้วนะ มันก็เลยต้องรีบเร่งกันหน่อย”
“ครับๆอาจารย์”
“แล้วเย็นเนี้ย ก็ไปเจอน้องเขาที่สวนหลังโรงเรียนนะ ครูไปล่ะ ไปชนัญญา”
“โห!หน้าตาน่ารักยังไม่พอ ชื่อยังน่ารักอีก”เจมส์มองตามเธอไปตาไม่กระพิบ ทำให้ครีมไม่พอใจขึ้นมาทันที
“สงสัยเย็นนี้พี่เจมส์คงไม่ว่างแล้วล่ะ งั้นไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวครีมเก็บไปดูเองก็ได้”ครีมจะกระซากซองใส่รูปมาจากมือเจมส์ แต่เจมส์ยื้อไว้ “งั้นเดี๋ยวพี่เปิดดูเดี๋ยวนี้เลยก็ได้”เจมส์ทำท่าจะเปิด แต่ครีมดึงมันไปซะก่อน
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถ้าพี่ไม่อยากดู ก็อย่าฝืนดูเลย ครีมขอตัวนะคะ”พูดจบ ก็วิ่งออกจากห้องไป
“เดี๋ยว! ครีม ครีม”
ครีมวิ่งลงมาหาเพื่อนๆของเธอ ด้วยความเสียใจ
“แกอยากดูนักใช่มะ อะ เอาไปเลย และก็ไม่ต้องเอามาคืนด้วยนะ”ครีมพูดกับไอซ์ พลางกระแทกซองลงบนโต๊ะ
“เฮ้ย!ยัยครีม แกเป็นไรไปอะ”แอร์เข้ามาลูบหลังเพื่อน เมื่อเห็นเพื่อนน้ำตาไหล
“เปล่า ฉันไม่ได้เป็นไร”ครีมพยายามกลั้นน้ำตาไว้ แต่ก็กลั้นไม่อยู่ เธอโผเข้ากอดเพื่อนรักทันที แอร์ตกใจ รีบปลอบเพื่อน
“ใจเย็นๆนะ ใจเย็นๆ”
ไอซ์มองซองเอกสาร สลับกับมองครีม แล้วเขาก็รีบเปิดดูทันที
“รูป...เนี่ยเหรอ รูปที่ครีมวาดอะ”ไอซ์พึมพำกับตัวเอง เติ้ลกับเอ๊กรีบลุกขึ้นมาดูรูปที่ครีมวาด
แอร์หันมามอง แล้วพอเข้าใจ “แกเอารูปไปให้พี่เจมส์ดู แล้วพี่เจมส์เขาไม่สนใจใช่มะ”
“ไม่ใช่นะ เขาจะดูแล้ว แต่ฉันไม่ให้เขาดูเองต่างหาก”
“อย่ามาแก้ตัวแทนกันหน่อยเล่น หนอย บังอาจมาทำให้เพื่อนฉันเสียน้ำตา”แอร์โกรธแทนเพื่อน
“จริงๆนะ ฉันไม่ได้โกรธเขาเรื่องนั้นซักหน่อย”
”แล้วถ้าไม่ใช่เรื่องนั้น เรื่องไหนล่ะ”
“เรื่อง...”ครีมชะงัก ไม่กล้าพูด ว่าไม่พอใจที่พี่เจมส์เอาแต่สนใจคนอื่น แต่ไม่สนใจตัวเอง
“เรื่องไร บอกฉันมา”แอร์คาดคั้น ไอซ์เห็นครีมอึกอักไม่กล้าตอบ เลยรีบถามเรื่องที่เค้าอยากถามทันที
“เออครีม พี่เจมส์เนี่ย ใช่คนที่ เล่นบาสเก่งๆ ว่ายน้ำก็คว้าเหรียญทองมาแล้ว ฟุตบอลนี่เยี่ยมที่สุด แถมยังเรียนเก่งเกือบทุกวิชาใช่มั้ย”
“ขอบใจนะไอซ์ ที่ช่วยฉันไว้”ครีมพูดอยู่ในใจ
“ใช่ ถามทำไมเหรอ”
“ความจริงก็ไม่ได้อยากถามนักหรอก แต่ที่ถามเนี่ย ฉันตั้งใจช่วยเธอต่างหากเล่า ยัยเบ๊อะเอ๊ย”ไอซ์คิดอยู่ในใจ
“ปะ เปล่า ก็ถามไปงั้นแหละ”
ไอซ์เห็นเพื่อนตัวดีจะอ้าปากถามอีก เลยฉุดครีมเดินไปจากกลุ่ม
“แกเป็นบ้าอะไรของแกวะ อยู่ๆก็ฉุดฉันมาแบบเนี้ย”ถึงจะพูดแบบนั้นก็เหอะ แต่ก็ขอบใจนะ ที่ทำให้ฉันไม่ต้องตอบคำถามจากยัยเพื่อนตัวแสบของฉัน ^ขอบใจแกจริงๆว่ะเพื่อน^
“ก็...ไม่มีไรหรอก แค่มีไรอยากคุยด้วยหน่อย”อ้าวเวร! จะคุยเรื่องไรดีวะเนี่ย
“เออนี่ ฉันพึ่งสังเกตเห็นหน้าแกอะ ไปทำไรมาวะ ช้ำไปทั้งหน้าเลย”
“เฮ้อ! มีเรื่องคุยแล้วเรา”ไอซ์นึกอยู่ในใจ
“โดนซ้อมมาน่ะ”
“โดนซ้อมเหรอ...ไอ้แก๊งป่วน3ตัวนั่นมันซ้อมนายใช่มะ”
“อือ”
“แล้วนี่แกไปหาเรื่องไรเขาอะ เขาถึงได้อัดนายหน้าเละอย่างเนี้ย”
“ความจริงไม่ใช่เรื่องของฉันหรอก เรื่องของไอ้เติ้ลมัน ฉันก็แค่โดนซ้อมในฐานะเป็นเพื่อนกับคู่กรณีเท่านั้นเอง”
“เออนี่ ฉันถามไรหน่อยดิ ตอบจริงๆเลยนะ แล้วห้ามเฉไฉเปลี่ยนเรื่องด้วย”ไอซ์พูด ด้วยสีหน้าจริงจัง
“เออๆอยากถามไรก็ถามมา”
“แกชอบพี่เจมส์เปล่าวะ”
ครีมอึ้งไปชั่วครู่ ถึงครีมจะไม่ตอบคำถามของเขา แต่เขาก็เดาได้ ว่าครีมชอบพี่เจมส์มาก
“กริ๊งงงงงงงงง!!!”^เสียงออดช่วยชีวิต ขอบคุณพระเจ้า^
“ฉันไปก่อนนะ”ครีมรีบวิ่งไป โดยไม่ฟังเสียงเรียกของเขา
“ครีม เดี๋ยวซิครีม ครีม”
^แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ^เสียงฝนกระทบกับพื้น และกระทบกับตัวเขาด้วย เขาจึงรีบวิ่งขึ้นตึก
ในระหว่างที่เรียนอยู่ ครีมและไอซ์ก็ไม่มีใครพูดจาอะไรกันเลย จนกระทั่ง...
“ครีม เรื่องเมื่อกลางวันน่ะ เราขอโทษนะ”ไอซ์เอ่ยทำลายความเงียบในที่สุด
“ไม่เป็นไรหรอก”ครีมตอบ โดยไม่มองหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ เพราะเธอยังอายๆอยู่
ไอซ์ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ เลยได้แต่จ้องหน้าครีมอยู่อย่างนั้น
“นักเรียนคะ ข้อนี้ใครตอบได้บ้างคะ”อาจารย์ทิพวรรณ อาจารย์ที่นักเรียนตั้งฉายาให้ว่า “เจ้าแม่การบ้าน”เพราะอาจารย์คนนี้ เวลาให้การบ้านที ให้แบบเหมือนนักเรียนมีเวลาว่าง5วัน ให้มาตั้ง10กว่าหน้า
“หนูตอบได้ค่ะ อาจารย์”ศิรินทิพย์ หรือน้ำทิพย์ นักเรียนที่เรียนเก่งที่สุดในห้อง ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆเติ้ล
“เชิญค่ะ”
“คำตอบคือ...เพราะ...ค่ะ”
“เก่งมาก ศิรินทิพย์”
.....
“ข้อนี้ใครแสดงวิธีทำได้บ้างคะ”
“หนูทำได้ค่ะ”เธอยกมืออีกครั้ง”
“เชิญค่ะ”
“.............ค่ะ คำตอบก็คือ....ค่ะ”
“ดีมาก ศิรินทิพย์ อาจารย์ให้คะแนนเก็บเธอ10เต็มเลย”
.....
“แล้วข้อนี้ล่ะคะ ใครทำได้บ้าง”
“หนูค่ะอาจารย์”
“ให้คนอื่นลองทำบ้างลูก ว่าไงคะ มีใครทำได้บ้าง”
…..ไร้เสียงตอบ
“อะ งั้นเธอตอบ”
“........ค่ะ เพราะ.....”
“เก่งจริงๆเลยลูก ทุกคนตบมือให้เพื่อนหน่อยเร็ว”
เติ้ลมองน้ำทิพย์อย่างไม่น่าเชื่อ
“เธอเก่งจริงๆเลยน้ำทิพย์”เติ้ลบอกเพื่อนสาว
“ขอบใจนะเติ้ล ความจริงฉันไม่เก่งอะไรนักหรอก หัวฉันมันไม่มีมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่อาจเพราะฉันโดนดูถูกมาเยอะมั้ง มันถึงทำให้ฉันเปลี่ยนไปได้ขนาดเนี้ย”น้ำทิพย์บอกเพื่อนชาย พลางนึกถึงเหตุการณ์ในอดีต
2ปีก่อน
“แกนี่มันโง่จริงๆเลยนะ ไม่เห็นเหมือนน้องชาย กับพี่ชายแกบ้างเลย สอบทีไรเค้าไม่เคยตกเลยซักครั้ง แต่แกนี่มัน หึ”ป๊าของน้ำทิพย์โกรธมาก ที่คะแนนผลสอบของน้ำทิพย์แย่มาก
“แกหัดเอาดีเหมือนพี่ชายกับน้องชายแกบ้างสิ ลองหัดดูเขาบ้าง ว่าเขาทำยังไง คะแนนสอบเขาถึงดีเอาๆ”ม๊าของน้ำทิพย์ว่าซ้ำ
น้ำทิพย์เสียใจมาก ที่ป๊า กับม๊าไม่เคยให้กำลังใจเลย โดยมีพี่ชายมองดูอยู่อย่างเห็นใจ และน้องชายมองดูอยู่อย่างสะใจ เพราะความจริงแล้ว น้องชายน้ำทิพย์ไม่ได้สอบได้ด้วยตัวเองหรอก แต่ลอกเพื่อนทุกปี
........
“น้ำทิพย์”เติ้ลเรียกน้ำทิพย์ เมื่อเห็นเธอเงียบไป
“หะ หะ อะไรเหรอ”
“เธอเป็นอะไรของเธอน่ะ”
“เปล่า ไม่มีอะไร”ทิพย์ปฏิเสธ
เติ้ลมองอย่างเป็นห่วง
**********
เวลา15.30น.
“เฮ้ย!เย็นนี้อยู่เล่นบาสต่อปะวะ”เอ๊กหันมาถามเพื่อนทั้งสอง
“ไม่ว่ะ ขี้เกียจ”ไอซ์ตอบ
“มึงอะ ขี้เกียจทั้งปี”
“โห เรียกมึงเลยเหรอ ไอ้เอ๊กๆๆเซ็กเสื่อม”
เติ้ลขำ “ทำไมเรียกมันงั้นวะ”
“ความจริงฉันไม่ได้ตั้งว่ะ ยัยแอร์ตั้ง”
“อ๋อเหรอ เข้าใจตั้งนี่หว่า ฮ่าๆๆ”
เอ๊กตบหัวเติ้ล “ขำอยู่นั่นแหละ”
“โอ๊ย! เจ็บนะเว่ย ไอ้เอ๊กๆๆเซ็กเสื่อม”
“อ้าวๆ เดี๋ยวนี้เข้าพวกยัยแอร์กันหมดแล้วเหรอ ไอ้พวกทิ้งเพื่อน”
เติ้ล กับไอซ์ขำๆ
“จะไปไหนกันน่ะ”ครีม กับแอร์เดินเข้ามาผะชันหน้ากับสามหนุ่ม
“จะกลับบ้านน่ะ”ไอซ์บอก
“เออนี่ ฉันมีเรื่องไรจะบอก”
สามหนุ่มทำหน้างง “ทิพย์ แจนเข้ามานี่สิ”
น้ำทิพย์เดินเข้ามาหาสองสาว “สมาชิกใหม่ของเรา รู้จักกันไว้ซัก”ครีมบอก
เติ้ลทั้งงง และตลึง ที่เห็นทิพย์อยู่กับพวกสองสาว
“ทิพย์ ทำไมเธอถึง”เติ้ลถาม แต่ก็ถามไม่ออก
ทิพย์ยิ้มให้เติ้ล “ต่อไปนี้เราเป็นพวกเดียวกันแล้วนะเติ้ล”ทิพย์ยื่นมือขวาออกไป เติ้ลยื่นมือซ้ายออกไปจับ ทั้งที่ยังงงอยู่
“เออ ฉันนึกไรหนุกๆออกแล้ว”แอร์พุดขึ้น ทำให้ทุกคนหันไปจ้องเธอเป็นตาเดียว
“เกมส์หนุกๆ? เกมส์ไรวะ”ครีมหันไปถาม
แอร์หันไปบอกพวกหนุ่มๆ “เรามาแข่งกันมะ ถ้าใครหาสมาชิก5คนเข้ากลุ่ม ภายในหนึ่งสัปดาห์ไม่ได้ คนนั้นต้องเป็นทาสรับใช้หนึ่งสัปดาห์”
“โธ่! นึกว่าเกมส์อะไร เกมส์หมูๆแบบนี้ ใครๆก็ทำได้”เอ๊กบอก พร้อมกับยักคิ้วให้แอร์
“ทำให้ได้ก็แล้วกัน ไอ้เอ๊กๆเซ็กเสื่อม แบร้”แอร์แลบลิ้นใส่เอ๊ก
“น่าหนุกดีนะ พวกแกว่าไง”ครีมหันไปถามสามหนุ่ม
“ได้ เรื่องแค่นี้จิ๊บจ๊อย”เติ้ลยิ้มๆ
“แต่ว่าพวกเธอหาได้สองคนแล้วนี่ อย่างนี้พวกฉันก็เสียเปรียบสิ”ไอซ์บอก
“อืม...งั้นเอางี้ พรุ่งนี้ฉันให้พวกแกไปหามาเลย2คน โดยที่ฉันจะไม่ไปหา แต่แค่2เท่านั้นนะ โอมั้ย”ครีมบอกพวกหนุ่มๆ
“พวกแกว่าไง”ไอซ์หันไปถามเพื่อน
“เอาไงเอากันวะ”เติ้ลบอก
“ตกลง”ไอซ์หันไปตอบครีม
“งั้นพวกเรากลับก่อนและกันนะ ไปพวกเรา ไปshopกัน”เอ๊กหันไปบอกเพื่อนๆ
“พวกแกจะไปช๊อบกันเหรอ พวกฉันไปด้วยได้ปะ”ครีมถามหนุ่มหล่อทั้ง3
ไอซ์จ้องตาครีม แล้วถามขึ้น “แกไม่โกรธฉันแล้วเหรอ เรื่องเมื่อกลางวันน่ะ”
“ฉันลืมมันไปแล้วล่ะ ยิ่งคิดยิ่งปวดหัวเปล่าๆ ว่าแต่พวกฉันไปด้วยได้ปะ”
“จะไปก็ไปซิ”เอ๊กตอบแทน เมื่อเห็นไอซ์เงียบไป
ครีมยิ้มอย่างดีใจ (รอยยิ้มของเธอ มันทำให้ใจผมสลายได้ทุกเวลา...มันเป็นรอยยิ้มที่2 รองจากแม่ ที่ผมรู้สึกสบายใจทุกครั้ง ที่เห็นเธอยิ้ม) แล้วหันไปถามเพื่อน “พวกแกจะไปด้วยปะ”
“พวกแกไปกันเถอะ ฉันต้องรีบกลับบ้าน”ทิพย์บอกทุกคน
“จะรีบกลับทำไม ไปเที่ยวผ่อนคลายกันดีกว่า”ครีมพยายามชวน
“ฉันไปไม่ได้จริงๆ ถ้าไป ป๊ากับม๊าด่าแน่ พวกแกไปเถอะ”
“เออๆ ไม่ไปก็ไม่ไป แล้วแจนล่ะไปเปล่า”ครีมหันมาถามแจน
“ไปซิ ไป”
“งั้นพวกเราก็ไปกันเถอะ”เติ้ลบอกทุกคน
“แล้วแกไม่คิดที่จะถามฉันบ้างเหรอ ว่าฉันจะไปหรือเปล่า”แอร์ทำหน้างอน
“ฉันรู้ว่าแกไปทุกที่แหละ”พูดจบ ก็หันไปกอดคอเพื่อนรัก แล้วเดินไปกอดคอแจน “ไปเหอะ ไป”
ทั้งหมดมาส่งทิพย์ขึ้นรถ แล้วไปเที่ยวกัน
“เฮ้ย!ไปโยนโบว์กันปะ”ครีมชวนทุกคน
“เอาซิ ไม่ได้โยนนานและ”เอ๊กพูด ขณะเล่นตู้เกมส์
“งั้นก็เข้าไปกันเถอะ”ครีมบอกทุกคน
ไอซ์เดินไปหาเอ๊ก แล้วลากเพื่อนให้เดินตามไป
“เฮ้ย! มันเปลืองตังค์กูรู้เปล่า เงินกูยังไม่หมด มึงก็ลากกูออกมาและ”เอ๊กโวยวาย ที่ยังเล่นเกมส์ไม่จบ ไอซ์ก็ลากออกมา
“เดี๋ยวนี้ขึ้นมึงขึ้นกูเลยนะ เมื่อก่อนยังเรียกฉัน เรียกแกอยู่เลยไม่ใช่เหรอหะ ไอ้เอ๊กๆๆเซ็กเสื่อม”ไอซ์ยกเป้ฟาดหัว
“แหม มันก็ต้องพัฒนาบ้างซิ”
“ตี่ ตะริด ติ๊ด ติ๊ด ตี่ ตะริด ติ๊ด ติ๊ด”เสียงมือถือของไอซ์ดังขึ้น ไอซ์จึงขอตัวไปคุยโทรศัพท์
“ฮัลโหล ครับ”ไอซ์ทำเสียงหล่อ
“ไม่ต้องมาทำเสียงหล่อเลยพี่ไอซ์ จะอ้วก ตอนนี้อยู่ที่ไหนเนี่ย ทำไมยังไม่กลับบ้านอีก”แนท น้องสาวของไอซ์โทรตามพี่ชาย ด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ
“พี่ลืมบอกไปน่ะ ว่าวันนี้อาจจะกลับบ้านดึกหน่อยนะ แล้วก็จะไม่กลับไปกินข้าวบ้านด้วย พอดีมาเที่ยวกับเพื่อนด้วย”
“เที่ยวอีกและ เที่ยวทั้งปี พี่ลองนับดูซิ ว่าพี่อยู่บ้านกี่วัน ตั้งแต่พี่ขึ้นม.4เนี่ย”
ไอซ์นับนิ้ว แต่เขาอยู่บ้านแค่ไม่กี่วันเอง เพราะพอขึ้นม.4 เขาก็เที่ยวเกือบทุกวัน
“แหม น้องรัก พี่น่ะ เครียดมาเยอะแล้วนะ ตั้งแต่ม.1 ถึงม.3 ขอให้พี่คลายเครียดหน่อยซิ”
“แล้วช่วงปิดเทอมยังพักไม่พออีกเหรอไง”
“เออ เอาน่าๆ เอาเป็นว่าพี่จะหาเวลาอยู่บ้านให้ได้แล้วกัน แค่นี้นะ”พูดจบ ไอซ์ก็รีบวางสายทันที
“เดี๋ยวซิ พี่ไอซ์ พี่ไอซ์...พี่บ้านี่ วางไปเฉยเลย”
ไอซ์รีบเดินมาสบทบกับเพื่อนๆ
“แฟนโทรมาหรือไงวะ คุยนานชิบเป๋ง”เอ๊กถามเพื่อนตัวดี
“เปล่า น้องโทรมา”
“อ๋อ น้องแกที่กวนตีนๆใช่ปะ”เอ๊กพูด พลางนึกถึงน้องสาวตัวแสบของๆไอซ์
“เออ นั่นแหละ”
“แล้วมีเรื่องไรด่วนปะวะ”เติ้ลถาม
“ไม่ว่ะ แค่โทรมาถามว่าอยู่ที่ไหนเท่านั้น...เออ แล้วพวกผู้หญิงอะ”ไอซ์ถาม ด้วยสีหน้าสงสัย เมื่อเห็นพวกผู้หญิงไม่อยู่ในกลุ่ม
“นู่น เข้าไปโยนโบว์กันแล้ว เรารีบเข้าไปกันเถอะ ไม่อยากโดนด่า”เต้ลตอบ แล้วเดินไปกอดคอเพื่อนทั้งสองเดินเข้าไปข้างใน
“เล่นไม่รอนะ”ไอซ์เดินยิ้มเจ้าเล่ห์เข้ามา
“อ้าว!แล้วทำไมแจนไม่เล่นล่ะ”เติ้ลถามด้วยความสงสัย ที่เห็นเอาแต่นั่งดู
“แจนโยนโบว์เป็นน่ะ”แจนบอกอย่างเขินๆ
เติ้ลยื่นมือให้แจนจับ แจนมองด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อย แต่ก็ยื่นมือไปจับโดยดี
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันสอนให้”เติ้ลบอก ด้วยสีหน้ายินดี
แจนยิ้มให้ อย่างขอบใจ
“โห!ได้ที เอาเลยนะไอ้เติ้ล”เอ๊กปล่อยลูกโบว์ลิ่งออกไปอย่างเต็มแรง แล้วเดินมาหาเพื่อน
“อย่าพูดมากน่า ไอ้เอ๊ก”เติ้ลบอกเพื่อนรัก ด้วยสีหน้าเขินๆ แล้วเดินไปหยิบลูกโบว์ลิ่งที่เบาที่สุดมาให้แจน แล้วหยิบอีกลูกมาให้ตนเอง
“จับอย่างนี้นะ แจน”เติ้ลจับให้แจนให้ดู แล้วให้แจนทำตาม
“ไม่ใช่อย่างนั้น แจน”เติ้ลวางลูกโบว์ลิ่งของตนไว้ที่เก้าอี้ แล้วเดินไปจับมือแจน ให้จับลูกโบว์ลิ่งตามเขา
เติ้ลสอนแจนไปเรื่อยๆ โดยไม่คิดอะไร แต่แจนนั้น ในใจตอนนี้ หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว มันเต้นรัว อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“ดูมันสิ ไอ้ไอซ์ หน้าระรื่นเชียว”เอ๊กพูดกับไอซ์ พลางมองเติ้ลอย่างหมั่นไส้
“เอาน่า นานๆทีจะมีผู้หญิงผ่านเข้ามาในชีวิตมันซักทีนึง”
“แต่มันก็ยังมีผู้หญิงผ่านเข้ามาในชีวิตมันซักทีนึง แต่ฉันนี่ไม่มีเลย”
“แกน่ะมีแล้ว แต่แกมองข้ามเขาเองตังหาก”ไอซ์พูดให้ชวนสงสัย
“ใครวะ ไอ้ไอซ์”
“ฉันอยากปล่อยให้แกรู้เองมากกว่าว่ะ เพราะถึงฉันพูดไป ก็ไม่มีประโยชน์”
“ไอซ์ ตาแกแล้วอะ”ครีมหันมาบอก
“ฉันขอตัวนะเว่ย”
“เฮ้ย!เดี๋ยว ไอ้ไอซ์”เอ๊กเรียกเพื่อน แต่เขาก็ไม่หันมา “ใครวะ...โอ๊ย ยิ่งคิดปวดหัว”เอ๊กครุ่นคิด แต่ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น