ปรัชญาภาษากลอน

ลำดับตอนที่ #6 : หญิงสาวกับสายลม...

       สายลมเอยมิเคยอยู่เฉยนิ่ง
ใจของหญิงไฉนเลยอยู่เฉยไหว
สายลมเรื่อยเฉื่อยฉิวละลิ่วไป
ใจของหญิงก็คล้ายดั่งสายลม
       ลมพัดโบกโบยไปตามใจอยาก
แจกรักฝากกายใจให้สุขสม
ตามแต่ใจชายใดใคร่นิยม
ล้วนได้ชมชื่นใจมิยากเย็น
      
              อันนี้เรายอมรับว่าเข้าข้างผู้ชายไปนิดนะแต่มันคือความจริง ! ใครไม่เป็นเช่นกลอนนี้ก็อย่าร้อนตัว !