เพียงอ้อนวอนขอ

เพียงแต่อ้อนวอนขอ

ฝนตกลงมาทีไร ไม่ดีต่อใจหนุ่มน้อยคนนี้เสียเลย

หนุ่มน้อยได้เฝ้ามองไปที่หน้าบานหน้าต่างบ้านใหญ่ เขาค่อยๆเปิดผ้าม่านออกอย่างช้าๆ พลางมองออกไปที่นอกหน้าต่าง เห็นเมฆสีดำก้อนใหญ่กำลังก่อตัวกัน อีกสักพักฝนคงตกลงมาห่าใหญ่แน่ๆ บ้านที่มันใหญ่โตแต่ไร้ซึ่งกลิ่นอายของความรัก ไม่ใช่เพียงแต่ฤดูฝนหรอกที่ทำให้เหงา ไม่ว่าจะฤดูไหนมันก็เหงาไม่ต่างจากกันนักหรอก.

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาด้วยจินตนาการของนักเขียนเอง โปรดใช้วิชจารณญานในการอ่าน และ ไม่อนุญาตให้นำนิยายเรื่องนี้ไปทำซ้ำหรือดัดแปลง เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากนักเขียนผู้เป็นเจ้าของเรื่องเท่านั้น.

Story sunshine.

27 08 2021