คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : EP2 จงอิน 50%
EP2
จงอิน
“ผมขอเบอร์พี่มั่งได้ป่ะ”
หลังจากที่จงอินใจกล้าหน้าด้านขอเบอร์คยองซูออกไปทั้งคู่ก็เงียบและมองหน้ากันไปมา คยองซูอมยิ้มน้อยๆกับความใจกล้าของรุ่นน้อง ไม่ใช่ว่าไม่เคยโดนขอเบอร์จังๆแบบนี้แต่นี่คยองซูเพิ่งเคยเจอจงอินครั้งแรกแถมยังเป็นเพื่อนสนิทของน้องรหัสก็เลยออกจะแปลกใจอยู่นิดหน่อย
“เอาไปทำไมอ่ะ”
“เอาไว้โทรถามเรื่องงานไง”
“ถ้าไว้คุยเรื่องงานอ่ะเอาไลน์ไปก่อน แต่ถ้าจะจีบอ่ะเอาเบอร์ไปได้”
คยองซูยักคิ้วให้กับคนตรงหน้าจงอินคงคิดว่าตัวเองกล้ามากพอแล้วแต่คงสู้ความกล้าของรุ่นพี่ตัวเล็กตรงหน้าไม่ได้
“งั้นผมจีบเลยได้ป่ะ”
“งั้นก็เอาเบอร์พี่ไป”
.
.
.
.
หลังจากที่ได้เบอร์พี่คยองซูมาจงอินก็ไม่ได้เจอพี่แกอีกเลยเพราะช่วงนี้เขาไม่ค่อยได้ไปช่วยงานของพวกสินสาดเพราะงานของสาขาเขาก็หนักเอาการ หลังจากเสร็จงานอันแสนโหดของสาขาวันนี้พวกพี่ที่สาขามีนัดกินเลี้ยงกันที่ร้านเก่าเจ้าประจำ นั่นก็คือร้านเหล้าของพี่สาวจงอินเองภายในเวลาไม่นานทั้งโต๊ะก็เต็มไปด้วยน้องปีหนึ่งกับพี่ปีสอง
ทุกคนดื่มไปก็พูดคุยกันไปไม่ว่าจะเป็นการพูดถึงเรื่องวิชาที่จะดรอปเทอมนี้ เรื่องสาวเด็ดๆ เรื่องเลคเชอร์บลาๆ
“อ้าว พี่ชานยอลหวัดดีครับ”
พี่แบคยอนพี่รหัสของผมลุกขึ้นไหว้รุ่นพี่ปีสามที่กำลังเดินเข้ามาในร้านและพวกเราทั้งหมดก็ยกมือขึ้นไหว้รุ่นพี่ตรงหน้า
“เออๆ
“มากับใครพี่ ใช้ด็กสินสาดที่ตามจีบอยู่ป่ะ”
จงอินที่กำลังยกแก้วเหล้ากระกดเข้าปากที่กับชะงักไป เด็กสินสาดที่พี่ชานยอลตามจีบอยู่?...
พี่คยองซูรึเปล่านะ
“เสือกนะมึง”
พี่ชานยอลพูดติดตลกก่อนจะขอตัวเดินเข้าไปข้างในตัวร้าน จงอินขอตัวพวกรุ่นพี่ที่โต๊ะไปเข้าห้องน้ำที่หลังร้าน ขณะที่กำลังเดินเข้าไปหลังร้านจงอินเดินผ่านโต๊ะที่ชานยอลนั่งอยู่มีพวกรุ่นพี่ปีสามประมาณสองสามคนและข้างๆพี่ชานยอลก็คือรุ่นพี่สินสาด….รุ่นพี่คนนั้นที่ให้เบอร์จงอินไปเมื่ออาทิตย์ก่อน…
เจ้าชู้สัดๆเลยอ่ะ /จงอิน
จงอินเข้ามาหลังร้านเขาพยามชั่งใจอยู่นานว่าจะโทรหาพี่คยองซูดีมั้ย แต่นั้นคยองซูนั่งอยู่กับพี่สายรหัสเขาพี่ชานยอล จงอินจะทำไงดี…
โทร
หรือ
ไม่โทร
ติ้ง
เสียงแจ้งเตือนแอพพลิเคชั่นแชทสีเขียวสุดฮิตดังขึ้นเตือน
P’kyungsoo ;มาร้านเหล้าไม่เคยจะบอกอ่ะ
จงอินควรดีใจหรือโกรธ? ดีใจที่พี่คยองซูทักไลน์มาหาแต่ก็โกรธที่ตอนนี้ไปนั่งอยู่กับคนอื่น แต่เฮ้ย ไม่ได้เป็นไรกันป่ะว่ะมีสิทธิโกรธหรอ จงอินบอกกับตัวเองแบบนั้น
Jongin : พี่ที่สาขาพามาเลี้ยงครับ
P’Kyungsoo:มาเจอกันที่หน้าร้านหน่อยดิ
จงอินเก็บโทรศัพท์ก่อนที่จะเดินออกไปยังหน้าร้าน เขาเห็นพี่คยองซูยืนอยู่ที่มุมจอดรถมอไซต์จงอินเดินตรงเข้าไปหาวันนี้พี่คยองซูดูน่ารักเป็นพิเศษ เอ๊ะ รึว่าจงอินกำลังเมา
“หวัดดีครับพี่”
จงอินโค้งให้รุ่นพี่ตัวเล็กที่ตอนนี้ดูสติไม่เต็มร้อยสุดๆพวกพี่ชานยอลปล่อยให้เดินออกมาคนเดียวได้ไง
“เด็กไอทีนี่มันแสบว่ะขอเบอร์ไปแล้วไม่เห็นจะโทรมาเลย”
เมาแน่ๆ
พี่คยองซูเมาแล้วแน่ๆ
จงอินคิดแบบนั้นปกติไม่เมาคยองซูก็พูดไรตรงๆอยู่แล้วแต่มาวันนี้แก้มที่ขึ้นริ้วแดงๆกับตาที่เคลิ้มนั้นๆการันตีได้เลยว่าคนตัวเล็กเริ่มจะเมาแล้ว
“ติดงานสาขาน่ะครับเลยไม่ค่อยมีเวลาโทรไป”
“ถ้าวันหลังนายไม่โทรมาพี่จะไม่ให้จีบแล้วนะ”
“ผมก็เห็นคนจีบพี่เยอะแยะ”
“หึงอ่ะเด่”
คยองซูยื่นหน้าเข้าไปใกล้กับรุ่นน้องที่ยืนอยู่ตรงหน้า
“แล้วหึงได้ป่ะล่ะ”
“จีบให้ติดก่อนเดี๋ยวให้หึง”
“พี่แม่ง เมามากแล้วด้วยกลับหอได้แล้ว”
“มากินเหล้าก็ต้องเมาป่ะว่ะ”
“กลับหอเลย หออยู่ไหนเดี๋ยวผมไปส่ง เฮ้ย”
อยู่ดีๆคยองซูก็เอนตัวเข้ามาในอ้อมกอดของจงอิน จงอินไม่รู้จะเอามือวางไว้ตรงไหนดีมันจะดูเหมือนลวนลามมั้ยนะ แล้วพวกพี่ชานยอลจะเห็นรึเปล่า
“เดี๋ยวให้พี่ชานยอลไปส่ง”
“ไว้ใจได้หรอว่ะ ”
“แล้วนายจะไปส่งพี่นี่นายไว้ใจได้หรอ”
“งั้นเดี๋ยวผมโทรตามไอ้เซฮุนน้องรหัสพี่มารับนะ โอเคมั้ย?”
50เปอร์เซ็น
ความคิดเห็น