บังเอิญเลยเจอรัก (fic. Super junior)

ลำดับตอนที่ #4 : Ep.4 < อีกฟากของสนามบิน. . . .>

อีกฟากหนึ่งของสนามบิน

มี 13 คน ค่อยๆเดินออกจากสนามบิน

ทึกกี้ๆๆ ฉันอยากไปห้องน้ำอ่า ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ : ฮันคยองพูดพร้อมสีหน้าที่บ่งบอกว่าไม่ไหวแล้ว

ไม่ไปอ่า แกไปคนเดียวเหอะ ฮัน อายุขนาดนี้แล้วคงไม่หลงหลอกช่ายม่ะ และก้อปลอมตัวดีๆด้วยอ่า เด๊ยวมีคนเหงซะก่อน 

โห ฉันไปคนเดียวก็ได้ : ฮัน ~งอล~

ห้องน้ำอยู่ไหนน่ะ ป้ายบอกมาทางนี้ ทำไมไม่เจอซักที อ่าๆๆม ผู้หญิงยืนอยุ่ตรงนั้นลองถามดูดีกว่า

Hey Hey เธอๆๆ รู้ไหมห้องน้ำไปทางไหน <ภาษาเกาหลี>

ควับ ควับ!! น้ำค้างหันไปรอบๆๆตัวอย่าง งงๆๆๆ
ไอ้ตัวประหลากนั้นเรียกฉันหรอ คนบ้าอารัย เมืองไทยร้อนจะตายดูมันแต่งตัวดิ อย่างกับมีหิมะตกยังงั้นแหละ และมัยมันเดินมาหาฉันเนี่ย

<ฮันคยอง> ถ้าเป็นแฟนคลับจะจำเราได้ม่ะเนี่ย แต่คงจำไม่ได้หรอกมั้งปลอมตัวมาแล้ว เดินไปถามดูดีกว่า ยืนงงๆๆอยุ่ หรือว่าเค้าจะไม่เข้าใจที่เราพูด

เธอ ๆ ๆ ห้องน้ำไปทางไหนอ่าครับ (เกาหลี : เค้าจะเข้าใจที่เราพูดมัยอ่า)

<น้ำค้าง> ไอ้ตัวประหลาดเนี่ยเป็นคนเกาหลีหรอเนี่ย ดูใกล้ๆๆก้อหล่อดีน่ะเนี่ย ตาสวย หน้าคม จมูกโด่ง แต่เราเหมือนเคยเห็นที่ไหนน่ะ นึกไม่ออก 

อ่า นายจะไปห้องน้ำหรอ (เกาหลี)
(แน่นอนที่ฉันพูดเกาหลีฟังเกาหลีได้ก็อเพราะยัยเจนเพื่อนสุดเลิฟของฉันบังคับให้ไปเรียนพิเสดเป็นเพื่อนฉันกอเลยพูดและฟังได้)

อ่า เธอพูดเกาหลีเป็นด้วยหรอ เธอบอกทางไปห้องน้ำฉันหน่อยดิ

แล้วฉันจะบอกทางนายทามมัยอีกเนี่ยก็ยยืนอยู่หน้าห้องน้ำแล้วอ่า ตาบอดรึไง

แป๋ว....O_o ฮันคยองถึงกับยืนมึนกับคำพูดที่เป็นชุดของน้ำค้าง แล้วก้อเดินไปเข้าห้องน้ำ

คำขอบคุณสักคำก้อไม่มี ไม่มีมารยาทจิงๆ แล้วฉันจะยืนบ่นหน้าห้องน้ำคนเดียวทามมัยเนี่ย . . .ไปดีกว่า