คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : Chapter ll 25 พวกเธอต้องการเป็นศัตรูกับพวกฉัน
Chapter ll 25
พวเธออยาเป็นศัรูับพวัน
นัเรียนายหิลุ่มใหม่เินึ้นมาบนเวทีอย่าเ้ๆ ัๆ แล้วหันมาสบาับบรราหนุ่มๆลุ่ม Wolf นแ้มแันไปหม พวนัเรียนาย็เหมือนัน ยันส่สายาหวานๆมาให้พวัน แ่เสียใย่ะ...พวันมีแฟนันหมแล้วน่ะ
“พวเาเป็นนัศึษาใหม่อมหาลัยเรา เพราะะนั้นันอยาอให้ทุน่วยูแลพวเา้วยนะ” ท่านผ.อ.อนฮวาเอ่ยอย่ายิ้มๆ ่อนะเปิโอาสให้พวเธอไ้พูอะไรสัหน่อย
“พวเรา็อฝาเนื้อฝาัวับทุน้วยนะะ” ัวแทนนัเรียนเอ่ยอย่าเินๆ
“ยูล...เป็นอะไรไปรึป่าว” เสสิ้าถามยูริที่ำลันั่นิ่อยู่
“ท๊อป...เามาที่นี่ไ้ยัไ” ยูริเอ่ย เสสิ้าึพูปลอบ
“ยูริ...แไม่้อัวลไปหรอ แับนายนั่น็เลิันไปนานแล้วหนิ ะ้อัวลอะไรอีล่ะ” ันนี่เอ่ย
“เมื่ออนที่ันไปามหาอฮยอน ันเอเา...เาะมาอืนีับัน แ่พอันไม่ยอม...เา็ะทำให้ันแหัับานยอล” ยูริเอ่ยเบาๆ
“ไม่้อห่วนะ...ันะไม่ยอมให้ใรมาัวาแับนายานยอลเ็า” เสสิ้าปลอบยูริ
“ฮโย...นั่นอึนฮยอนี่ เามาเรียนที่เียวับเรา้วยอ่า” แทยอนเรียฮโยยอน
“อืม...ันเห็นแล้วล่ะ” ฮโยยอนอบเสียอ่อย
“แให้อภัยเาไม่ไ้สินะ...” ูยอเอ่ยบ้า
“ใรบอว่าันไม่ให้อภัยเา อนที่ันเอเาที่สถานีเมีย ันเยบอเาว่าเรื่อระหว่าเรามันบลไปแล้ว และะไม่มีวันลับมาเป็นเหมือนเิม” ฮโยยอนเอ่ยยิ้มๆ
“แ่ยัไ็อย่าเผลอไปหวั่นไหวับนายนั่นอีล่ะ...อนนี้เธอมีนายีโอแล้วนะ” แทยอนเอ่ย
“้ะ...ันะไม่หวั่นไหวับเาอีแล้วล่ะ” ฮโยยอนรับำ ่อนะหันลับไปทาหน้าเวที
“ั้นัน็อบอ่าวีที่ำลัะมีึ้นนะ” ท่าน ผ.อ. เอ่ย
“ืนนี้ะมีานเลี้ยลอ้อนรับนัเรียนใหม่ทั้ 18 นอมหาลัยเรา อให้ทุนมาร่วมานัน้วยนะ” ท่านผ.อ.ล่าวบ ็ปิารประุมทันที พวหนุ่มๆถูแม่อพวเาเรียไปพบ พวเาึพาแฟนสาวอพวเาไป้วย
“พวเธอรออยู่ที่้าหน้าห้อเนี่ยแหละ” ท่านผ.อ. ล่าวับเ็นัเรียนหิลุ่มใหม่ และเินนำพวนัเรียนายทั้สอลุ่มเ้าไป
“รอพวผมอยู่รนี้่อนนะที่รั” หนุ่มๆ เอ่ยับแฟนสาวสุที่รัอพวเา พวนัเรียนหิลุ่มใหม่แสอาารไม่พอใออมาทันที นยูริสัเไ้
“้า...พวเ้ารออยู่รนี้แหละ” ยูริแล้ทำเสียอออ้อน แล้วหนุ่มๆทั้สอลุ่ม็เ้าไปในห้อทำาน ผ.อ.
“ท่าทาะรัันีัเลยนะะ”หนึ่ในนัเรียนหิลุ่มนั้นเอ่ยึ้น
“็แน่นอนล่ะ...พวเราเป็นแฟนันมาั้นานแล้วหนิ” เสสิ้าเอ่ยบ้า
“ระวัะเลิันนะะ...ัน ียอน...ยินีที่ไ้รู้ั” ียอนยื่นมือมาทัทายยุนอา ยุนอาึับมืออบ
“อืม...” ยุนอาอบสั้นๆ
“ที่พูมา้อารอะไร” ทิฟฟานี่ถามึ้นมารๆ
“็ไม่้อารอะไรหรอ่ะ....อแ่รัษาแฟนัวเอไว้ให้ีๆนะะ เผลอเมื่อไหร่...พวเรามาเสียบแทนนะ” ูยอนเอ่ยึ้นอย่าไม่เรใ
“อ๋อ...นึว่าอะไร ที่แท้็เป็นพวหิวผู้าย” ยูริแวะึ้น
“...” ยัยพวนั้นมอาเียวใส่พวัน
“ันอเือนในานะที่พวันเป็นรุ่นพี่อพวเธอนะ....อย่ามา่อวามวุ่นวายอะไรในมหาลัยนี้ล่ะ” แทยอนเอ่ยับยัยพวนั้น
“ั้นพวเรา็อเือนในานะรุ่นน้อนะะ...ว่าพวรุ่นพี่ะไม่มีวามรัที่โปรยไป้วยลีบุหลาบแน่นอน” ริสัลเอ่ย
“พวเธอ้อาระแย่แฟนพวันั้นหรอ” เสสิ้าถามรๆ
“ั้นถ้าพวเราอ...รุ่นพี่ะให้มั้ยล่ะ” พวหล่อนท้าทาย
“พวแ...” ูยอทำท่าะบ แ่ยูริห้ามไว้ “อย่าไปยุ่ับพวนิสัยเสียเลย”
“้อารเป็นศัรูับพวันั้นหรอ” ันนี่ถาม
“็ะเป็นอย่าั้นแหละ่ะ”อลลีเอ่ย ่อนที่พวหนุ่มๆ ะออมาาห้อทำานผ.อ. ทั้สอลุ่ม
“รอนานมั้ยที่รั” หนุ่มๆ ออมาหาแฟนสาวอพวเา
“ไม่นานหรอ...ไปเรียน่อันีว่า” แ่ละนเินโอบันไปเลย ยัยเ้าสาวลุ่มใหม่็แสสีหน้าไม่พอใ
“เป็นยัไล่ะ....พวเธอยอมรึป่าว” ีย์ถามนัเรียนหิพวนั้น
“พวนั้น้อารเป็นศัรูับเรา” นานะเอ่ย
“ั้น็ี...หนทาแยพวนั้นออาันะไ้่ายึ้นหน่อย” ยูฮยอนเอ่ย
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk with Writer : อนนี้าวร้ายปราัวอย่าสมบูร์แบบแล้วนะะ พวเาำลั
ะทำให้หนุ่มๆและสาวๆ แอัน แล้วเหุาร์ะเป็นยัไ่อไป ่วยลุ้นและิาม
ให้ทุู่ฝ่าฟันอุปสรรนี้ไปไ้้วยนะะ
ความคิดเห็น