แฟนผมเป็นผู้ชาย

             


แฟนผมเป็นผู้ชาย

ณ โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง เสียงเด็กจอแจน่าหนวกหู คนเดินพล่านไปมา บางที่ก็เดินกันเป็นกลุ่มมั้ง

เดินคนเดียวมั้ง เดินเป็นคู่มั้ง เต็มไปหมด เพราะนี่คือเวลาพักทานข้าว คนเยอะมากเพราะโรงเรียน

ค่อนข้างใหญ่ เด็กก็เยอะด้วยเช่นกัน ทำให้ "ก็อต" หนุ่มนักดนตรีของโรงเรียนขวัญใจสาวๆ ม.ปลาย

ต้องเดินไปยังหน้าโรง อาหารอย่างเบียดเสียด คนก็เยอะ แถมยังเสียงดังอีก ทำให้ก็อตไม่ได้ยิน

เพื่อนชายที่สนิทอย่าง "ป๋อม" เรียกอยู่ข้างหลัง "ก็อต ก็อต !" ป๋อมเรียกเพื่อนชายอย่างเสียงดัง

แต่ก็อตก็ยังงไม่ได้ยิน "ก็อต ไอ่ก็อต รอกุด้วยย !"เมื่อรู้ว่าถ้ายืนเรียกอย่างเดียวก็อตคงไม่หันแน่ ป๋อมจึง

ตัดสินใจวิ่งเข้าไปแตะไหล่ก็อตอย่างรวดเร็ว "เห้ยก็อต.. รอนานปะวะ?" ป๋อมถามก็อตอย่างสนิทสนม

พร้อมกับทำท่าทางเหนื่อยหอบ "ไม่นานหรอก กุก็เพิ่งปล่อยเหมือนกัน อ.วรรณา ปล่อยโคตรช้าเลย"


ก็อตบ่นกระออดกระแอด พร้อมกับทำหน้าตาหงุดหงิด>_<  "55555 แหม ก็ อ.วรรณา มีหรือ จะปล่อย

เร็ว ใครที่เรียนกับเค้าตอนคาบก่อนกินข้าวนะ อย่าหวังว่าจะกินข้าวเร็วเลยเหอะ -_- " ป๋อมบ่นตาม

"เออ แล้ว_ึงไปไหนมาเนี่ย หอบมาเชียว" ก็อตถามอย่างสงสัย " ก็วิ่งมาหา_ึงนี่ไง เรียกก็ไม่หัน"

ป๋อมตอบอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย แต่ก็ไม่ถึงกับโกรธ"แหม _ึงดูคนดิ๊ยั้วเยี้ยยังกะหนอน เสียงก็โครตดังเลย" 

" เออๆ ไปหาไรกินเหอะ หิวละ งั้นแยกกันซื้อตรงนี้ละกัน เจอกันที่โต๊ะ"  เมื่อทั้งสองซื้อข้าวปลามากิน

เสร็จ จึงนั่งพร้อมๆกันที่โต๊ะกินข้าว " ในขณะที่กินกันอยู่นั้น ก็มีสาวๆ ทั้งรุ่นพี่และรุ่งน้อง

ส่งยิ้มมาให้ก็อตอย่างไม่ขาดสาย และก็อตก็ส่งยิ้มกลับไปเช่นกัน เมื่อป๋อมเห็นผู้หญิงยิ้มมาให้ก็อต และ

ก็อตก็ยิ้มกลับ ป๋อมกลับรู้สึกแปลกๆ รู้สึกว่าไม่ชอบให้ใรมายิ้มให้ก็อต อยากจะเดินไปถีบหน้าพวกผู้

หญิงนั่นแต่ก็ำทำไ่ม่ได้ หลายครั้งแล้วที่ป๋อมรู้สึกแบบนี้ เวลาที่เห็นมีคนเอาขนมมาให้ ยิ้มให้เพื่อนของ

ตนเอง และป๋อมก็ยังงงกับความรู้สึกของตนเอง ว่าที่มีความรู้สึกแบบนี้ เป็นเพราะ 'อิจฉา' หรือ 'หึง'
 

ก็อตกันแน่......