ข้าวเจ้ากับแกงส้ม

           กรุณาอ่านด้านล่างสักนิดนะ....

            คนเราหลายคนมักมีคำถามเกิดขึ้นในใจ  บางครั้งก็ได้คำตอบ
แต่บางครั้ง..มันก็ยากเกินกว่าที่จะตอบได้  ผมชื่อข้าวเจ้า ที่มักจะมีคำถามหลายคำถามเกิดขึ้นกับผม
เพื่อนๆก็มักจะบ่น "ไอ้ ข้าว แกจะคิดอะไรนักหนา" อยู่เรื่อย   แต่เพื่อนก็ไม่แปลกใจ
และเพื่อนก็เข้าใจด้วยว่า  ทำไมผมถึงเป็นแบบนี้ เพราะมันเป็นนิสัยของผม..
          ผมเป็นคนที่จะดูเงียบๆ ง่ายๆหน่อย  แต่บางครั้งก็ยุ่งยาก  เป็นคนที่ชอบพูดอะไรที่คล้ายๆว่าเป็นปริศนา
เพราะผมเป็นคนที่ชอบปริศนา เรื่องท้าทาย  และก็บ้าการ์ตูนแนวสืบสวนชื่อดังเรื่องหนึ่งของญี่ปุ่น
บางครั้งผมก็พูดอะไรที่เป็นคำคมเตือนใจ  อะไรประมาณนั้นน่ะครับ
               บางครั้งเพื่อนๆก็เอาคำศัพท์ใหม่ๆมาใช้  ผมก็ไม่ทันเพื่อน  จนเพื่อนต้องอธิบายยาว....

ผมเป็นคนที่ดูเซ่อๆหน่อย  เข้าใจอะไรยาก  และในครั้งนี้นิสัยของผมก็ทำให้ผมผิดพลาดมากนัก

เรื่องนี้มันเป็นเรื่องชีวิต  ความรัก  ช่วงระยะเวลาหนึ่ง  ที่ผมยังไม่เข้าใจ  หลายคนอาจบอกว่า  

ในวัยนี้ไม่สมควรจะมีความรัก  แต่ทำไมคนหลายคนจึงตามหามัน......

                เรื่องของผมมันอาจจะเกินตัวของผม

                ตอนนี้ผมอยู่ ม.2 ครับ  ผมมีเพื่อนอยู่ 7 คนในกลุ่มของผม

โทน        เพื่อนที่ค่อนข้างเป็นคนที่เอาใจคนเก่ง   แคร์เพื่อนๆทุกคนในกลุ่ม  ตอนนี้โทนมีแฟนเป็นรุ่นพี่

ก็น่ารักดีครับ   แต่ถึงโทนจะมีแฟน   โทนก็ยังแคร์เพื่อนๆ และเต็มที่กับเพื่อนๆเสมอ

รัฐ           เพื่อนคนนี้เป็นเด็กเรียนครับ   นิสัยดีมาก  เป็นลูกคุณหนูหน่อย  เพื่อนๆต้องคอยดูแล  ตอนนี้มีรุ่นน้องมาชอบ ตื่ม !

โอม        คนนี้ค่อนข้างมีหลักการ  มีเหตุผล  เป็นการเป็นงาน  ทำงานได้ดี  เจ้านี้หน้าตาดี  มีเสน่ห์ไม่เบา

เก้า           กับเพื่อนผู้หญิง 2 คน คือ กรีนกับพริก  เพื่อน 3 คนนี้ก็ไม่ค่อยมีอะไรมากจุดพิเศษ

และคนสุดท้าย

แบงค์      แบงค์หน้าตาดีที่สุดในกลุ่ม  (พูดได้ว่าหล่อ) เสน่ห์แรง  ตอนแรกที่ผมกับแบงค์มาอยู่ชั้นม.1 ที่โรงเรียนนี้ใหม่ๆ  มีรุ่นพี่มาชอบแบงค์ตื่ม!  (ตั้งแต่ ม.2 ถึง ม.6 )  

ผมก็เคยแอบชอบรุ่นพี่เหมือนกัน  เธออยู่ม.2 (ตอนนั้นผมอยู่ ม.1)  เธอชื่อว่า โบว์  เธอสวย น่ารัก เรียนเก่ง เล่นกีฬาเก่งด้วย  เป็นนักบาสของโรงเรียนเลยล่ะ  

รุ่นพี่คนนี้เป็นที่ชื่นชอบของคนทั่วไป  ตอนนั้นผมคลั่งไคลพี่โบว์มาก  ห้องเรียนของผมอยู่ชั้นบน   ส่วนห้องพี่โบว์อยู่ชั้นล่าง

เวลาเปลี่ยนวิชาเรียนหรือพักกลางวันผมต้องเดินผ่านห้องพี่โบว์  และตาของผมจะชำเลืองมองหาพี่โบว์ตลอด

หากว่าเพื่อนๆต้องการหาพี่โบว์  ถามผมได้  เพราะไม่ว่าจะอยู่ที่โรงอาหาร หรือ เข้าแถวเคารพธงชาติ  คนจะเยอะขนาดไหน  ผมก็สามารถหาพี่โบว์เจอตลอด 

เหมือนมีสัมผัสพิเศษ (เซนท์) 

แต่..  พอนานวันเข้า ผมก็เพิ่งรู้ว่าพี่โบว์มีแฟนแล้ว  คงไม่แปลกหรอกที่คนน่ารักแบบพี่โบว์จะมีแฟน

ตอนนั้นผมคิดว่า  ผมทำไมไม่สมหวัง  เหมือนเพื่อน  เหมือนไอ้แบงค์  เหมือนไอ้โทน  เพื่อนๆพูดได้เลยว่า

“อกหัก ตั้งแต่ยังไม่ได้จีบ” เพื่อนๆก็ปลอบใจผม บอกว่าไม่เป็นไรนะข้าว แกก็มีเพื่อนผู้หญิงแอบชอบอยู่ตั้งเยอะไป    อ่อ! ผมลืมบอกไปว่าผมรู้สึกแปลกๆเมื่อเพื่อนผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่อยู่คนละห้องมองผม  ที่แท้เค้าก็แอบชอบผมอยู่   ผมก็หน้าตาใช้ได้  ผิวขาว เล่นบาสเก่ง เรียนดี  คงตรงแสป็กใครหลายคน แต่ทำไมผมต้องผิดหวัง

จากพี่โบว์ด้วย.....   T T

...................



 

ฝีมือไม่เก่งมากนะครับ แต่อยากลองให้อ่านและ ช่วยแนะนำผมหน่อยนะ...
ถ้ามีข้อผิดพลาดอะไร ขอโทษด้วยนะครับบ