คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : MY SUPERSTAR [INTRO]
MY SUPERSTAR
สวนสาธารณะที่แสนจะสงบร่มรื่นปกคลุมไปด้วยแมกไม้นานาพันธ์ ทำเอาคนรักธรรมชาติและความสงบสุขอย่างคิม จุนซู นั่งทอดอารมณ์กับหนังสือเล่มโปรดอย่างมีความสุข
“จุนซู!!!!!!!!!!!!!!!!!” แต่มีความสุขได้ไม่นาน ตัวขัดความสงบสุขของจุนซูก็ปรากฏตัวขึ้นทันที ภาพของเพื่อนรักตัวบางที่กำลังวิ่งมาทางเค้าทำเอาจุนซูถอนหายใจเฮือกใหญ่ อาการแบบนี้ เป็นอะไรไม่ได้ นอกจาก อกหัก...
“ยูชอนเดี๋ยวล้มหรอก ค่อยๆเดินมาก็ได้” มือเรียววางหนังสือลงข้างตัวก่อนจะตะโกนบอกเพื่อนตัวดีที่วิ่งปาดน้ำตามาหาเค้าอีกแล้ว ภาพเดิมๆ ภาพเดิมๆของยูชอนทุกครั้งที่ดาราหนุ่มขวัญใจเจ้าตัวมีข่าวกุ๊กกิ๊กกับคนอื่น
“จุนซู!!!!!!! พี่ยุนโฮเค้ามีคนอื่น ฮืออออออออออออ” ปาร์ค ยูชอนหรือเจ้าเพื่อนตัวแสบของจุนซู ถลาเข้ามาซุกหน้ากับไหล่บางของเพื่อนทันที ก่อนจะกางหนังสือซุบซิบดาราขึ้นมาให้จุนซุดูคล้ายอาการฟ้อง
“โอ๊ยยยยยย ยูชอนแกไม่รู้จักเค้าซักหน่อย อย่ามาไร้สาระน่า” จุนซูดันหัวกลมๆของเพื่อนออกจากไหล่แต่เจ้าตัวกับไม่ยอมซะนี่!!
“ไม่ไร้สาระซักหน่อย พี่เค้าเป็นคนสำคัญของฉันเลยนะจุนซู นั่นความรักของฉันนะ!!!!!!!” ยูชอนเอ่ยเถียงแล้วทำปากยู่ใส่เพื่อนรักอย่างไม่พอใจ
“เออๆๆ แกรักเค้า...แล้วทำไมมาร้องไห้ทำไม แกดูนี่สิ คู่ควงเค้านี่ ดาราแนวหน้าทั้งนั้น ดูสิแกมีอย่างยัยพวกนี้บางไหม” จุนซูชี้ไปที่ภาพดาราสาวที่กำลังฮอตสุดๆตอนนี้
“ไม่มี.....แต่สิ่งที่ฉันมียัยพวกนี้ก็ไม่มีเหมือนกันเชอะ หน้าตาก็ไม่สวย ยังกล้ามายุ่งกับพี่ยุนโฮของเค้าอีก” ยูชอนพูดอย่างเอาแต่ใจ จุนซูก็ได้แต่ถอนหายใจ จะพูดยังไงเพื่อนเค้าก็ไม่เลิกชอบนายยุนโฮอะไรนี่ซักที
“ยูชอนแกเพล่าๆลงหน่อยนะ นั่นเค้าเป็นใคร” นิ้งของจุนซูชี้ไปที่ภาพยุนโฮ
“พี่ยุนโฮสุดหล่อ สุดดวงใจของฉันไง ^^” จุนซูทำไมเอือมเพื่อนก่อนจะเปลี่ยนใหม่
“แล้วนี่ใคร...” นิ้วเรียวของจุนซูจิ้มไปที่หน้าผากเพื่อนอย่างแรง
“ฉันไง ยูชอนไง....”
“แล้วยูชอนเป็นใคร??” ยูชอนเอียงคอมองเพื่อนอย่างสงสัยแต่ก็ตอบ
“ยูชอนก็ นักศึกษาธรรมดา ที่แสนจะน่ารักกกกก ^^”
“แล้วยุนโฮเป็นใคร”
“พี่ยุนโฮก็ดาราหนุ่มสุดแสนจะเซ๊กซี่กระชากใจไงเล่า จุนซูจำไมได้หรอ” จุนซูส่ายหน้าไปมาอย่างอ่อนใจ
“แกเป็นแค่นักศึกษาธรรมดา ส่วนเค้าดาราหนุ่มผู้โด่งดัง เลิกเพ้อเจ้อได้แล้วยูชอน ชอบให้มีขอบเขตซะบ้างนี่อะไร....” ยูชอนนั่งกอดอกฉับแล้วมองหน้าเพื่อนอย่างงอน
“ซักวัน พี่ยุนโฮต้องมาเป็นของฉันแน่ๆจุนซู >////<” พอฟังถ้อยคำที่ไม่ได้สื่อถึงความสำนึกของยูชอนทำเอาจุนซูต้องทิ้งตัวนอนลงบนพื้นหญ้าอย่างเหนื่อยหน่ายกับเพื่อนรัก
“ฉันจะทำยังไงดีจุนซู...ทำไมชีวิตไม่เหมือนในนิยายนะ ทำไมไม่มีใครมาเอาฉันไปเป็นผู้จัดการพี่ยุนโฮหรือไม่ก็มีแมวมองพาฉันเข้าวงการบันเทิง” ยูชอนทิ้งตัวนอนบนหน้าอกของเพื่อนแล้วพร้ำเพ้อไปเรื่อยจนจุนซูหลับไป นี่ไงนิสัยของยูชอน พูดจนโลมาหลับ
“จุนซูตื่นนนนน ไปกับฉันหน่อย วันนี้พี่ยุนโฮอยู่คอนโด ลุงยามส่งข้อความมาบอกฉัน ฉันจะเอาขนมไปให้พี่ยุนโฮ” จุนซูสะลึมสะลือมองเพื่อน นี่เจ้าตัวแสบไปสนิทกับยามหน้าคอนโดเจ้าดารานั่นตั้งแต่เมื่อไรนะ
“แกนี่มัน....ยูชอนเอ้ยยยยยยย” แม้จะโวยวายแต่ก็ไม่มีท่าทีว่ายูชอนจะรู้ตัวเลยซักครั้ง ทำเอาจุนซุปวดหัวไปไม่น้อยแต่ก็ยอมไปคอนโดนั่นกับเพื่อน
คอนโดหรูของดาราหนุ่ม ชอง ยุนโฮ คราคร่ำไปด้วยบรรดาแฟนคลับที่สงสัยจะรู้ว่าวันนี้คนที่ตัวเองชอบไม่ไปทำงานที่ไหนเลยมาเฝ้ากันที่คอนโดกันยกใหญ่
“คนเยอะชะมัด ตานั่นหล่อตรงไหนเนี่ย...” จุนซุแอบบ่นเบาๆก่อนจะไปหาที่นั่งเพื่อให้เพื่อนเบียดเสียดบรรดาปฟนคลับยุนโฮเข้าไป
“อ่า อย่าเบียดยูชอนสิ เดี๋ยวเค้กเค้าเละ” ยูชอนบ่นงุ้งงิ้งๆแต่ก็นะ ไม่มีใครฟังซักคน ดูจากรูปร่างแล้ว ร่างบางไม่ได้ไปสู้อะไรกับเค้าได้เลย
“อ๊ายยยย พี่ยุนโฮ ยุนโฮๆๆๆๆๆๆๆ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด” เสียงกรีดกร๊าดดังขึ้นอีกครั้งเมื่อยุนโฮเดินออกมาจากลิฟต์พอเห็นเป้าหมายต่างคนก็ต่างเบียดเสียดแย่งชิงเพื่อนจะได้เห็นคนที่ตัวเองชื่นชอบให้ได้ถนัดไม่เว้นแต่ยูชอนที่ตอนนี้กำลังมุดๆๆเพื่อนจะไปข้างหน้าแต่ก็โดนเบียดกระเด็นออกมาตลอด
“ฮือออออ อยากเห็นพี่ยุนโฮบ้างอ่ะ ถอยยูชอนหน่อยสิ....” เสียงใสๆก็เหมือนเสียงแมลงวัน แมลงวี่นั่นล่ะ ไม่มีใครเปิดทางให้ยูชอนแม้แต่น้อย จนกระทั้งเจ้าตัวตัดสินใจ พุ่งเข้าไปด้วยพลังทั้งหมดของตัวเอง
“ย๊ากกกกกกกกกกกกกกส์.....” พลั่ก!!!!!! ภาพของเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักที่เค้กวิ่งพรุ่งเข้าไปกลางวงล้มลงกับพื้นเสียงดังทำเอาทุกคนต้องหันมามอง ยูชอนที่นั่งจุ๊มปุ๊กกับพื้นเค้กที่ทำเองกับมือเปรอะเปื้อนเต็มพื้นและเนื้อตัวของยูชอนพร้อมทั้งเจ้าตัวยังนั่งร้องไห้โวยวายเหมือนเด็กๆอีกแน่ะ
“ฮือออออ.....เจ็บอ่า!!เปื้อนหมดเลย จุนซู ฮือออออออ” ภาพเด็กน้อยนั่งปาดน้ำตาจนแก้มนวลเลอะไปด้วยครีมเค้กจนมอมแมมเรียกได้ทั้งเสียงหัวเราะและความเอ็นดูจากใครหลายๆคน จุนซูเมื่อเห็นเช่นนั้นก็จะเข้ามาหาเพื่อนแต่ก็ช้ากว่าใครอีกคน
“ไม่ร้องให้นะครับคนเก่ง....” เสียงทุ้มของคนที่ใฝ่ฝันดังขึ้นตรงหน้าของยูชอน ยุนโฮเดินมาทรุดตัวตรงหน้าร่างบางก่อนจะใช้นิ้วโป้งเกลี่ยครีมออกจากแก้มเนียนอย่างแผ่เบา ทำเอายูชอนนั่งนิ่งไม่กล้าแม้กระทั่งหายใจ
“ขะ..ขอบคุณฮะ” ร่างบางนั่งก้มหน้านิ่งไม่นึกเลยว่าการเจอกับแบบจะๆครั้งแรกจะทุเรศขนาดนี้ ฮือออออ ยูชอนอ่า ไม่สวยเลยเนี่ยยยย
“ไม่เป็นไรครับ...อย่าร้องไห้น้า เด็กน้อย” มือใหญ่หยิกแก้มนุ่มๆเบาๆก่อนจะเดินออกไป ทำเอา ยูชอนนั่งนิ้งอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก.....
“จุนซู!!!!!!!! ฮืออออออออออออออออออออออออออ” เสียงโหยหวนของเพื่อนรักทำเอาจุนซูเบ้หน้า โอ๊ย ยูชอนแกมันโตแล้วใช่ไหมเนี่ย นี่นะอนาคตของชาติ โฮกกกกกกก ไอ้เพื่อนบ้า.......
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
^^ อ่าสวัสดีค่ะ มายเองนะ อ่า ฟิกเรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะ มายเครียด 55555 แต่งเมียเก็บไม่ได้เลยมาแต่งเรื่องนี้แทนยังไงก็สนับสนุนกันด้วยนะค่ะ ^^
ความคิดเห็น