Dr. Fu ตึ๊ง~ตึง~ตึ่ง~ตึง
เสียงนาฬิกาดังๆบอกเวลาเข้าเรียนแต่ฉันยังวิ่งไปไม่ถึงโรงเรียนเลย แง แง โดนทำโทษอีกแล้วเราวันนี้T^Tว่าแล้วก็วิ่งต่อมัวหอบนานไปหน่อย อ๊าก เร่งฝีเท้า เร่ง เร่ง ว่าแล้วก็โยกคันโยกไปเป็นเกียร์หมาเลยฉัน อ๊ากกกก!! อีกนิดเดียว สู้ๆๆ!! วิ่งวิ่ง เอี๊ยดดด~!! เสียงเบรกฝีเท้าดังๆที่หน้าโรงเรียนมัธยมต้นมาเซร์รอล อ่า สุดท้ายก็ถึงแต่ไม่ทันเวลา ฉันได้คำตอบนี้จากสีหน้าอาจารย์ที่ยืนเฝ้าประตูและไม้เรียวยาวๆถึงไม้ฉันก็รู้ได้เลยว่าวันนี้ก้นฉันไม่ปลอดภัยTTT^TTT
"อาจารย์ค่ะหนูผิดไปแล้ว อย่าทำหนูเลยยยยT^T"ฉันพูดพร้อมกับวิ่งไปกอดเข้าอาจายร์พร้อมกับร้องไห้(แบบปลอมๆ)ให้น่าสงสารที่สุด
"เหอ เหอ เธอคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปหรอค่ะคุณฮารุโกะ"อาจารย์(ไม่)สาว(ไม่)สวยพูดพร้อมกับยิ้มหน้าเหี้ยมซึ่งดูอำมหิตเลือดสาดมาก แงแงอาจารย์เดี๋ยวนี้(ไม่)สวยแล้วยังโหดอีกT^T ทำไมชีวิตเด็กสาวผู้น่ารักอย่างฉันช่างโหดร้ายอะไรอย่างงี้
2 ชั่วโมงผ่านไป
หน้าห้องปกครอง
เฮ้อสุดท้ายฉันก็รอดผ่านเหนือมืออาจารย์(ไม่)สาวอย่างอาจารย์มิมิมาดะ มาได้อย่างสวยงามด้วยเหตุผลที่ว่าเมื่อเช้าฉันท้องเสียไม่มีใครอยู่บ้านเลยมาเรียนไม่ทันชาวบ้านเขาชาวเมืองเขา
ในขณะเดินกลับไปห้องเรียนเพื่อไปเรียนตามปกตินั้นจะแนะนำตัวไปด้วยเพื่อจะได้ทำเวลาว่างให้เป็นประโยชน์(เกี่ยว??) ฉันชื่อฮารุโกะ ฮาฮานะ เพื่อนๆเรียกว่า ฮานะจัง มีพี่ชายชื่อ ฮารุโกะ ฮาฮากะ
ฉันกะพี่อยู่บ้านกันสองคนเพราะพ่อกะแม่แยกทางกันแล้วไปมีครอบครัวใหม่แต่พวกท่านก็ส่งเงินมาให้เราใช้และกินกันทุกเดือนอย่างเพียงพอ ตอนนี้ฉันก็อายุ 12 แล้ว ส่วนพี่ก็อายุ18แล้วพวกเราสองคนอายุห่างกว่ากัน5ปีพวกเราสองคนต้องอยู่บ้านกันสองคนตั้งแต่ฉัน7ขวบเพราะพ่อแม่เราแยกทางกันตั้งแต่ตอนนั้นตอนแรกๆฉันทำใจไม่ได้สุดๆก็เพราะว่าพอทั้งสองคนแยกทางกันก็แต่งงานใหม่มีลูกมีครอบครัวใหม่ตอนแรกพ่อกะแม่จะให้เราเลือกว่าจะไปอยู่กะใครแต่พวกเราเลือกที่จะอยู่บ้านที่เราเกิดด้วยกันสองคน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น