คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #111 : นาย บุญยงค์ เกตุคง
นาย บุญยงค์ เกตุคง
ครูบุญยงค์ เป็นบุตรชายคนโตของนายเที่ยงและนางเขียน เกตุคง เกิดเมื่อวันอังคาร เดือน 4ปีวอก พ.ศ.2463 ที่ตำบลวัดสิงห์เป็นหลานปู่หลานย่าของนายใจและนางเพียร ชาวสวนตำบลดาวคนอง เป็นหลานตาหลานยายของนายเปี่ยมและนางภู่ ศรีประเสริฐ ตากับยายและแม่เป็นคนอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม มีน้องชาย 2 คนชื่อบุญยังและทองอยู่ มีน้องสาว 1 คนชื่อเบญจางค์ น้องชายที่ชื่อบุญยังเป็นนักดนตรีฝีมือดี ครูมีภรรยาซึ่งเป็นน้องสาวครูชื้น ดุริยประณีตแต่ไม่มีบุตรด้วยกัน
ครูได้ศึกษาดนตรีกับนักดนตรีที่มีชื่อเสียงหลายท่านเช่น ครูหรั่ง พุ่มทองสุข ครูประสิทธิ์ เกตุคง ครูเพชร จรรย์นาค ครูสอน วงฆ้อง ครูเทวาประสิทธิ์ พาทยโกศล ครูพุ่ม บาปุยะวาส เป็นต้น จนมีความสามารถในการบรรเลงปี่พาทย์ได้ทุกประเภท ทั้งประกอบการแสดงโขน ละคร ลิเก จนถึงการประชันวงปี่พาทย์ นอกจากนั้นครูได้รับยกย่องสรรเสริญว่าเป็น “ระนาดเทวดา” เพราะมีฝีมือบรรเลงระนาดเอกได้ยอดเยี่ยมที่สุดคนหนึ่งในยุคสมัยเดียวกัน
ประวัติการทำงาน ครูได้เข้ารับราชการในกรมประชาสัมพันธ์ประมาณ 5 6 ปี จากนั้นเข้าเป็นนักดนตรีประจำอยู่ที่สถานีโทรทัศน์ช่อง 4 บางขุนพรหมอยู่ประมาณ 5 ปี จากนั้นเข้าเป็นนักดนตรีประจำวงดนตรีไทยของสำนักงานกรุงเทพมหานคร จนเกษียณอายุเมื่อ ปีพ.ศ.2525
ผลงานทางด้านการแต่งเพลงของครูมีมากหลายเพลงอาทิ โหมโรงสามสถาบัน โหมโรงจุฬามณี โหมโรงสามจีน เพลงเงี้ยวรำลึกเถา เพลงเริงพลเถา เพลงศรีธรรมราชเถา เพลงชเวดากองเถา เพลงพิรุณสร่างฟ้าเถา เพลงเพชรน้อยเถา เป็นต้น และยังแต่งทางเดี่ยวสำหรับเพลงต่างๆและเครื่องดนตรีต่างๆอีกเป็นอันมาก ผลงานการแต่งเพลงของครูในระยะหลัง มีชื่อเสียงแพร่หลายไปถึงต่างประเทศคือไปร่วมงานกับนายบรู๊ซ แกสตัน นักดนตรีชาวเยอรมันจัดทำเพลงชุด “เจ้าพระยาคอนแชร์โต้”บรรเลงด้วยเครื่องดนตรีไทยผสมเครื่องดนตรีฝรั่งเป็น ที่นิยมชมชอบกันโดยทั่วไป นอกจากนั้นท่านยังได้รับการยอมรับนับถือจาก เซอร์ ไซมอน แรทเทิล (Sir Simon Rattle [1955]) วาทยากรชาวอังกฤษ (ปัจจุบันดำรงตำแหน่งวาทยากรหลักของวงเบอร์ลินฟิลฮาร์โมนิคออร์เคสตรา) ในฐานะครูผู้ใหญ่อีกด้วย ด้วยเหตุนี้จึงเป็นเครื่องยืนยันว่า ครูบุญยงค์ เกตุคงเป็นอัจฉริยบุคคลทางดนตรีของไทยอีกผู้หนึ่งซึ่งยากจะหาผู้ใดเสมอ เหมือน ในเดือนกุมภาพันธ์ 2532 ครูได้เข้ารับพระราชทานโล่และเข็มเชิดชูเกียรติในฐานะศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ดนตรีไทย)ประจำปี 2531 นับเป็นเกียรติประวัติอันสูงส่งในชีวิตที่ครูได้รับ
ครูบุญยงค์ เกตุคง ถึงแก่กรรมเมื่อ พ.ศ. 2539 สิริรวมอายุได้ 76 ปี
นายบุญยงค์ เกตุคง เกิดเมื่อเดือนมีนาคม พุทธศักราช ๒๔๖๓ ที่กรุงเทพมหานครได้รับการศึกษาขั้นต้น และเรียนดนตรีไทยจากญาติที่จังหวัดสมุทรสงคราม ตั้งแต่อายุได้ ๘ ปี ได้เริ่มชีวิตนักดนตรีไทย ตั้งแต่ยังอยู่ในวัยรุ่น โดยร่วมบรรเลงปี่พาทย์ประกอบการแสดงนาฏศิลป์ในคณะของบิดา ได้แสวงหาความรู้ทางดนตรีไทย โดยเข้าเรียนดนตรีจากสำนักที่มีชื่อหลายแห่งจึงมีความรอบรู้ในเพลงไทยหลายรูปแบบ ทั้งทฤษฎีและปฏิบัติ สามารถบรรเลงเครื่องดนตรีไทยได้รอบตัวมีความสามารถในการเดี่ยวระนาดเอก ระนาดทุ้มและฆ้องวง เคยรับราชการเป็นนักดนตรีไทยวงวดนตรีประชาสัมพันธ์ ต่อมาได้เป็นนักดนตรีไทยอาวุโสประจำสถานีโทรทัศน์ช่อง ๔ บางขุนพรหม และสัมพันธ์และหลังสุดเป็นหัวหน้าวงดนตรีไทยของกรุงเทพมหานคร จนเกษียณอายุราชการ นับว่าเป็นครูดนตรีไทยที่สามารถสอนและปรับวงดนตรี ได้ถ่ายทอดความรู้ดนตรีไทย ไว้แก่ศิษย์เป็นจำนวนมาก มีความสามารถในการประพันธ์เพลงไทยและมีผลงานประพันธ์เพลงสำคัญๆ หลายเพลงที่นิยมแพร่หลาย เป็นผู้มีแนวความคิดในการประยุกต์ดนตรีไทยเข้ากับดนตรีสากลและดนตรีระบบอิเล็กทรอนิกส์ โดยปฏิบัติการทดลองและออกแสดงไปพร้อมกัน เคยได้รับรางวัลเพลงประกอบภาพยนต์ยอดเยี่ยม และได้มีโอกาสนำดนตรีไทยไปเผยแพร่ในต่างประเทศหลายแห่ง เป็นศิลปินดีเด่นเป็นครูที่มีศิษย์สืบทอดดนตรีไทยจนเป็นที่เคารพนับถือ
นายบุญยงค์ เกตุคง สมควรได้รับยกย่องเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง(ดนตรีไทย) ประจำปีพุทธศักราช ๒๕๓๑
การศึกษา
ปีที่สำเร็จการศึกษา | วุฒิการศึกษาที่จบ | สถานที่ศึกษา |
การศึกษาชั้นต้น | วัดช่องลม |
การทำงาน
ปี | ตำแหน่ง | สถานที่ทำงาน |
นักดนตรี | คณะนาฎดนตรีไทย | |
ดนตรีประกอบการแสดง | ||
การบรรเลงปี่พาทย์ | ||
ละครทางวิทยุ | ||
๒๔๘๕ | แจวเรือจ้าง | กรุงเทพฯ |
๒๔๘๕ | นักดนตรีไทย | วงดนตรีไทยสถานีวิทยุโทรทัศน์ช่อง ๔ |
๒๔๘๕ | ขับรถแท็กซี่ | |
๒๔๘๕ | นักดนตรี | กรมประชาสัมพันธ์ |
รางวัล เกียรติคุณ
ปีที่ได้รับ | ชื่อรางวัล | หน่วยงานที่มอบ |
รางวัลถ้วยทองคำ | ||
รางวัลโล่เกียรตินิยม พระราชทาน ร.๙ | ||
๒๕๓๑ | รางวัล ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ดนตรีไทย) | สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ |
ความคิดเห็น