พิชิดหัวใจเจ้าแม่แสบซ่า

บทนำ
ตอนที่1ผมคือโซจู
ท่ามกลางแสงสีเสียงที่พุกพ่านไปด้วยผู้คนที่กำลังเต้นกันอย่างเมามัน อีกทั้งยังมีเครื่องดื่มแฮอกอฮอร์ทั่งที่วาง
อยู่บนโต๊ะและบนมือของผู้คน ที่กำลังดื่มอยู่ เสียงดนตรีที่ดังหูแทบระเบิด แต่ก็ไม่มีใครที่แก้วหูแตกถึงต้องห่ามเข้าโรงพยายาบาล
นอกซะจากเรื่องชกต่อยกัน ไม่เว้นแต่ละวันที่เกิดขึ้นในผับที่นี่เพราะฉะนั้นไม่ต้องสงสัยว่าจะมีรถพยายาบาลหรือปอเต๊กตึ้งจะอยู่ใกล้ๆ
แถวๆนี้
"เฮ้ย!! แกทำแบบนี้หมายความว่ายังไงฟ่ะ ขอโทษน่ะมีมั้ยฮะ"
ชายคนหนึ่งที่เมาตะโกนโวยวายขึ้นต่อหน้าผมที่กำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ หน้าตาผมเห็นไม่ค่อยชัดเพราะแสงไฟที่วับๆแวบๆ
ทำให้มองไม่เห็นหน้าที่ชัดซักเท่าไหร่ แต่ผมก็พอรู้ว่าชายคนนี้สูงกว่าผมเล็กน้อย ซึ่งตอนนี้มันก็จ้องหน้าผมอยู่
"เฮ้ย!! ฉันถามแกก็ตอบซิว่ะ! "
"ฉันทำอะไรให้แก"
"ก็ แกเหยียบเท้าฉัน ยังไม่ขอโทษอีก!!"
ผมถาม แต่ชายคนนี้ตะคอกใส่ผม ไม่พอยังเอากลิ่นแฮอกอร์ฮอกออกมาด้วย มันทำให้ผมหงุดหงิดชะมัดเลย
"..."
ก็แค่เหยียบเท้าเท่านั้น ถ้าจะให้ขอโทษไม่มีวันหรอก ผมหันหลังแล้วเดินเข้าห้องน้ำ ไม่สนว่ามันไม่พูดอะไร แต่รู้ว่ามันยังไม่เลิก
ตอแยผม ผมเดินเข้าห้องน้ำมันก็ตามผมมา ตอนนี้ละที่ผมเห็นหน้ามันชัดขึ้นเพระแสงไฟสีขาวในห้องน้ำทำให้ผมเห็นมันชัด 
ผมที่ยาวรุงรังสีเหลืองเหมือนขี้ แถมหนวดที่ยาว รุงรัง ใส่เสื้อกล้ามพอที่จะทำให้เห็นส่วนๆต่างๆของร่างกาย
แถมกางเกงยังเป็นกางเกงยีนส์ที่ขาดเป็นช่วงๆ สงสัยคงไม่มีเงินซื้อ น่าสงสาร
"เฮ้ย ไอ่หนุ่ม มองแบบนี้หาเรื่องใช่มั้ย ได้ๆ แกได้เรื่องแน่ๆ "
"หึ."
ผมยิ้มแหยะๆ อย่างมันเหรอจะสู้ผมได้เพราะผมน่ะเป็นถึงเทควันโด้สายดำขั้นสุด แล้วก็วิชากังฟูที่เพิ่งเรียนจบไปมาดๆ ถ้าไม่รวมกับวิชาเคนโด้ที่กำลังเรียนอยู่
ผมนี่แหละยอดนักสู้เลยล่ะ
"หวืด~"
ชายผมสีขี้เสยหมัดมาทางผม แต่ผมหลบได้ เพราะผมดูออกว่า มันยิงหมัด(เมา)มั่วๆ
"หนอยหลบงั้นเรอะ แกได้ตายแน่ๆ"
ฟรึบ!!
"เฮ้ย!!"
ชายผมขี้ร้องเฮ้ย ออกมาเมื่อผมใช้มือข้างซ้ายรับหมัดเพียงข้างเดียว
"พวัะะ!!"
"แย้กก อุบ!ตุบ!"
ชายผมขี้ร้องแทบไม่ได้ศัพท์ เพราะผมใช้มือขวาเสยตรงไปที่หน้าท้องของมันทำให้มันตัวงอลงไปนอนตรงพื้น
"นี่พี่ชาย ถ้าจะหาเรื่องใครน่ะ อย่าดื่มเหล้าให้มันมากนักนะ หึ"
"กะ..แก อูยย"
"หึ.."
ผมแสะยิ้มให้มันแล้วเดินออกจากห้องน้ำ เดินตรงไปหาเพื่อนชายอีก2คนที่นั่งอยู่กำลังแนบชิดกับสาวๆซึ่งล้อมรอบ
พวกเขาอยู่
"ว้ายๆ โซจู มาแล้วล่ะ"
เสียงผู้หญิงที่วิ่งมาหาผมอย่างกับเห็นตุ๊กตาหมีที่ถูกใจแล้วจะต้องได้มันมาให้ได้ พอได้แล้วก็ต้องกอดฟัดเหวี่ยงพอเบื่อแล้ว
ก็ทิ้งไว้อย่างนั้นแหละ แล้วก็หาตัวใหม่ แต่สำหรับผมแล้ว พวกเธอไม่เคยเบื่อเลย แต่ผมว่าพวกเธอน่าเบื่อสุดๆ
"โซจู มานั่งตรงนี้สิค่ะ^^"
"โซจูดื่มนี่มั้ยค่ะ^o^"
ผู้หญิง2คนที่แนบแขนทั้งสองข้างของผมที่แต่งหน้าหนาแตอะที่เหมือนใช้ปูนมาโบกเพื่อปิดรอยย่นแล้วก็เอาแป้งมาทา
ให้หน้ามันขาวๆเหมือนผีญี่ปุ่นแล้วยังจะใส่ลิปที่แดงเหมือนกับไปดูดเลือดไก่มาก็ไม่ปานเพราะมันแดงซะจน ดูหน้าเกลียด
อีกอย่างยังชอบทำตัวเหมือนปลิงหรือทากที่ชอบมาแปะติดกับตัวผมสลัดแทบไม่ออก- -
"เฮ้ย โซจู ไปไหนมา ช้าจริงๆ^0^"
ไวน์เพื่อนชายของผมที่กำลังยิ้มหวานให้กับสาวๆหันมาพูดกับผม
"มีเรื่องนิดหน่อย-_-"
ผมตอบแล้วนั่งลงบนโซฟา แล้วยังมีพวกปลิงกับทากยังติดหนึบที่แขนทั้ง2ข้างของผม จนผมอยากจะตัดแขนออกแล้ว
อุทิสให้พวกมันซะ แต่ไม่เอาดีกว่า ถ้าไม่มีแขนเดี๋ยวมันก็ต้องมา แปะติดกับขาผมอีก
"งั้นเรอะ แล้วทำไมไม่บอกพวกฉันว่ะ ตอนนี้กำลังคันไม้คันมืออยู่นะเนี่ย"
"งั้นเก็บไว้ให้พวกปลิงทากแกดูเลือดไปก่อนเหอะว่ะ"
"*_*ดูเลือด!!"
เบียร์เพื่อนชายอีกคนของผมที่งุนงงกับศัทพ์ที่ผมพูด ผมยกแก้วน้ำดื่มที่เรียกว่าแสงโสม มันต่างกับเหล้าอื่นๆเพราะมันมีรสชาติ
ที่ขมกว่าแล้วอีกอย่าง คือผมชอบแล้วไม่ค่อยมีกลิ่นที่ฉุนมาก.
นี่ก็เกริ่นเรื่องมาตั้งนานเกือบลืมแนะนำตัวเอง
ผมชื่อ โซจู ซึ่งคุณพ่อของผมตั่งให้เพราะท่านชอบดื่มโซจู แต่ผมชอบดื่มแสงโสมไม่มากหรอกแต่ว่าผมชอบมันมากกว่าอื่นๆ ผมอายุ 18อีกปีเดียวผมก้จะเอ็นเข้ามหาลัย
ตอนนี้ผมเรียนที่โรงเรียน เซนต์เมอรี่คิส ผมสูง186 แล้วที่ผมชื่อโซจูไม่ใช่เพราะพ่อแม่เป็นพวกเกาหลีหรอก
พ่อแม่ผม ไทยล้วนๆแต่ท่านทำงานที่เกาหลี ปล่อยให้ผมเรียนที่เมืองไทย แต่ท่านก็บอกให้ผมไปเรียนที่นู่น
หลังจากจบม.6ที่นี่ ตอนนี้ผมอยู่อพาสเมนต์ ของไอ่เบียร์  แม่มันเปิดให้ลูกชายดูแลแล้วแม่ของไอ่เบียร์ไปทำงานที่อเมริกากลับอีกที
ก็ปลายเดือนนู่น แล้วอีกอย่าง ผมเป็นลูกชายคนเดียวในตะกูลครับผม แล้วยังโสต แล้วที่สำศัญ หน้าตาผมหล่อ แล้วผมก็เป็นดาวโรงเรียนมา
3สมัยแล้วล่ะ ตอนนี้ยังโสตอยู่นะครับ ^^
"เฮ้ย โซจู ไม่ไปเต้นกับสาวๆหรอว่ะ เพลงขึ้นแล้วนะเว้ย"
เจ้าเบียร์จอมกระล่อน ลุกขึ้นถามผม แต่ผมยกมือ เซโน
"ไม่ล่ะ วันนี้ต้องกลับเช้าหน่อย มีธุระ"
"อย่างแกมีธุระด้วยรึไง"
"แกจะไปเต้นก็ไปเหอะ ไอ่เบียร์ ยุ่งอะไรกับฉันเนี่ย"
"ไม่ยุ่งก็ได้ เนอะสาวๆ เราไปแดนส์กันเถอะ"
"Go!!"
เสียงสาวๆของเจ้าเร ขานรับตอบ
"แล้วพวกเธอไม่ไปด้วยรึไง"
ผมหันหน้าไปถามพวกปลิกกับทากที่ติดหนึบกับแขนของผมจะยกจะดื่มอะไรก็ไม่ได้เล้ย!
"ไม่ล่ะ เราอยากอยู่กับเจ้าชายของเราเนอะ มิกกี้'0'"
"ใช่แล้ว มินนี่*O*"
"โอ้ย!กี้ ๆนี่ๆ อยู่นั้นแหละ รำคาญโว้ย!!"
ผมโว้ยขึ้น ทำให้เธอถึงกับหลุดจากแขนผมแล้วท่าทางเหมือนปลิกที่กำลังถูกแตะแล้วหงายคว่ำไปเลย เพราะแม้แต่เจ้าไวน์ยังสะดุ้ง
ไปด้วย
"เป็นอะไรไปว่ะ โซจู ทำเป็นขึ้นๆลงๆอย่างพวกผู้หญิงที่มีประจำเดือนอย่างนั้นแหละ"
"แล้วแกอยากมีประจำเดือนออกที่ปากแกมั้ยฮะ!"
ผมฆ้อนใส่เจ้าไวน์ ทำเอามันหันหลังหนีผม
"วันนี้กลับก่อนล่ะ เบื่อๆเซ็ง เว้ยวันนี้"
"เอ่อ แล้วเจอกันที่โรงเรียนพรุ่งนี้"
ผมหันหลังยกโบกมือเพื่อนๆ แล้วเดินกลับไปที่รถมินิครูเปอร์ที่เพิ่งดาวน์มาสดๆร้อนๆ
ผมขึ้นนั่งบนรถแล้วขับออกไปกลับอพาสเมนต์ของผม
ในระหว่างรอไฟแดง เมื่อไฟเขียวแล้วรถจะได้ออกวิ่ง ผมก็ดันมาเจอไอ่ผมสีขี้กำลังขับรถมาแนบติดกับรถผม
แต่คราวนี้พิเศษหน่อย มันเอาพวกมันมาด้วย สัก4คนได้ แต่มันจะดีหรือ พอไฟเขียวผมก็ออกรถ แต่พวกมันที่ผม
เห็นมี4คน แต่คราวนี้มาเพิ่มอีก 4ขี่มอเตอร์ไซด์ คันละสองคน แนบ ขวา ซ้าย หน้า หลัง รวมแล้วแปดคน  ตกลงนี่มันหาเรื่องผมใช่มั้ย
ผมหยุดรถ แล้วเดินออกมาจากรถ แล้วพวกมันก็จอดรถ แล้วเดินถือ ไม้หน้าสามถือคนละด้ามตบกับมือดัง แปะๆ รวมแล้วมีตาแปะ
8คน นี่ถ้ามียาย ยายคงเจ้าชู้ไม่เบา เพรามีตาแปะตั่ง8คน
"เฮ้ย มีไรอีกว่ะ "
ผมตะโกนพูดกับพวกมันที่ยังเอาไม้หน้าสามตบกับมือดังแปะๆ แถมยังยิ้มแหยะใส่ผมอีก
"ก็มีกับแกไง กล้าดียังไงมามีเรื่องกับพวกฉัน"
ไอ่ผู้ชายผมสีขี้แต่ออกเขียวๆขี้ม้าหน่อยพูดขึ้น
"ก็ใครล่ะมาหาเรื่องก่อน"
"หนอยแนะ!!ยังมาย้อนอีก พวกเรารุมมัน"
เรื่องราวมันค่อนข้างเร็ว เพราะจู่ๆชายชกรรนวิ่งกรูเข้ามาหาผมแถมถือไม้หน้าสามตั่ง8ด้าม  จะให้ผมสู้ก็ใช่เรื่อง ผมก็ต้องวิ่งสิ
แต่วิ่งมาตั่งหลักนะ
"เฮ้ย ป็อดรึไงแก วิ่งหนีอย่างนี้น่ะฮะ"
เสียงผู้ชายที่ตามหลังผมมาตะโกนพูดขึ้น ซึ่งผมห็หันมาตั่งหลักแล้ววิ่งกรูเข้ามาหาผมแทน  ผมแตะ ต่อย ดังตุบตับ
แต่แทนที่จะมีเสียงไม้กระทบกับเนื้อหนังดัง เปาะแปะ แต่มันดันมีเสียง ตุบตับ แล้วเสียง โหยหวนของเจ้าพวกที่มาหาเรื่องของผม
"ทำ!!"เสียงผม
ตุบ พวัะ (ฟัดกับพวกมัน)
"ได้!!"
พัวะ ตุบ
"เท่านี้!!"
ตุบพวัะ พวัะตุบ
"รึไงว่ะ"
พวัะ!!!
ผมพูดไปมือและเท้าก็ทำหน้าที่ของมันไปเรือยๆ แต่ดูเหมือนพวกมันยังไม่ยอมแพ้ ยังลุกขึ้นมาสู้กับผมอีก ผมจึงหยิบไม้หน้าสามของพวกมันที่
ปลิวตกพื้น ขึ้นมา2ด้าม แล้วฟัดกับพวกมัน  คราวนี้พวกมันถึงกับนอนราบกับพื้น เหลือแค่ตอนนี้ ผมกับไอ่หัวสีขี้ ที่มันหาเรื่องผมตอนอยู่ในผับ
มันถึงกับสั่นแล้วไม้หน้าสามก้หล่นดัง ปึก! ผมเอาไม้หน้าสามชี้หน้ามัน เป็นรางบอกวา แก ขี้แตก !!แน่คราวนี้
"ถึงตาแกแล้วนะ ไอ่หัวสีขี้"
"มะ..มะ"
"เตรียมตัวตายซะเถอะ ย้าก!!"
ผมกะจะวิ่งเข้าไป ต่อยมันแต่มันดันเข่าอ่อน สายตาเว้าวอนประมาณว่า ให้ผมปล่อยมัน แต่ผมไม่เหมือนใคร เพราะผมเป็นแบบนี้ผมจึง
เลยใช่ขาข้างขวาของผมแตะข้างคอของมันจนหงายหลัง หมดสติไป แล้วไม้หน้าสามที่อยู่บนมือผมก็ ฟัดเข้าที่หน้าอกของมันเต็มๆ
"รู้มั้ยแกเล่นกับผิดคนแล้วล่ะฮึๆ"
ผมทิ้งคำรั้งท้ายให้กับมัน แต่ผมก็รู้สึกถึงรังสีอะไรบางอย่างที่หลังของผม แต่เพื่อความไม่ประมาทผมไม่หันหลังไป แล้วผมก็เดินไปที่รถ
เพื่อเปิดประตูแต่แล้วก็มีสิ่งหนึ่ง เล็งแล้ววิ่งตรู่เข้ามาหาผม
"เฮ้ย!! O_O"