นางบำเรอ 1 อีแปะ

นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีเจตนาที่จะพาดพิงใคร

แต่งเพื่อให้ผู้อ่านได้รับความสนุกสนาน คลายเครียดเท่านั้น

"เป่าเซียว" แม่ทัพหนุ่มผู้เกรียงไกร สมญานามว่า "ปีศาจสงคราม" ผู้มีความเคียดแค้นต่อตระกูลผิงฝังลึกในหัวใจ เป็นเพราะบิดาของนาง มารดาของเขาจึงต้องตาย บิดาต้องพิการ

"ผิงเอิง" หญิงสาววัย 18 ปี ผู้ต้องรับกรรมจากการกระทำของบิดา ทำให้นางต้องมาเป็นนางบำเรอ 1 อีแปะของเขาอย่างไม่เต็มใจ 

“ช่วยข้าด้วย ข้ากลัว” เธอส่งเสียงกรีดร้อง

“ไม่ต้องกลัว ไม่มีอันใดแล้ว” เสียงปลอบโอน ฝ่ามืออุ่น ๆ ลูบไปตามแผ่นหลังให้ผิงเอิงคลายความกลัว

“ข้าอยู่ที่ใด ข้าอยากกลับบ้าน” 

“ฟังนะแม่นาง ข้าก็มิอาจทราบได้ว่าแม่นางกับนายท่านมีสิ่งใดติดค้างกัน แต่ข้าจะบอกแม่นางให้ทราบไว้ว่า ป้าและน้องชายของแม่นางอยู่ในที่ปลอดภัย น้องชายของแม่นางกำลังได้รับการรักษาที่ดี แม่นางจะต้องอยู่ที่นี่คอยรับใช้นายท่าน หากแม่นางไม่ยินยอมน้องชายและป้าของแม่ก็จะหายไปอย่างไร้ร่องรอย” 

“ผู้ใดคือนายท่าน” ผิงเอิงเอ่ยถาม พลางนึกถึงใบหน้าหล่อเหลาคมเข้ม มีรอยบากที่หน้าผาก แต่เย็นชาโหดเหี้ยมยิ่งนัก

“ข้า” เสียงห้วนดังขึ้น พร้อมกับร่างสูงของชายผู้นั้นที่เพิ่งนึกถึง

“ท่าน ท่าน------” ผิงเอิงผงะถอยหลัง เธอทรุดกายลงนั่งกับพื้นเนื้อตัวสั่นเทา ก่อนที่เธอจะอ้าปากพูดอะไรต่อ ก็ถูกมือแข็งดั่งเหล็กบีบปากเธอไว้แน่น

“ฟังนะพวกตระกูลผิง หากเจ้าต้องการให้ป้าและน้องชายของเจ้ามีชีวิตที่ยืนยาว มั่นคง เจ้าต้องทำตามที่ข้าบอก!” ในชีวิตของเป่าเซียว นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพูดยาว

“แล้วข้าต้องทำเช่นไร” 

“เป็นนางบำเรอของข้า” 

“นางบำเรอ---!!”

ห้ามลอกเลียน ดัดแปลงหรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ??????’?