สัตตะ เทพารักษ์

อันโซลเรลล่า อาณาจักรที่ปกครองดินแดนทั้งเจ็ดส่วนเอาไว้ เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่มักจะมีผู้วิเศษถือกำเนิดขึ้นมากมาย ผู้วิเศษเหล่านี้ถูกขนานนามว่า ผู้พิทักษ์ ถือครองพลังแห่งธรรมชาติ ดิน น้ำ ลม ไฟ แสง พืชพรรณ เมฆหมอก

หน้าที่ของพวกเขาคือปกป้องผู้คนจากปีศาจร้ายที่กลืนกินดินแดนเถ้าภูเขาไฟที่อยู่อีกฝากหนึ่ง ที่อยู่ทางตะวันตกของอันโซลเรลล่า พวกเขาทำหน้าที่จากรุ่นสู่รุ่น ปราบปรามเหล่าปีศาจ สร้างสันติสุขให้กับประเทศ 

จนกระทั่ง โชคชะตาบีบบังคับให้พวกเขาต้องหายไปจากโลก เหลือเพียงความทรงจำที่ว่าเคยมีผู้พิทักษ์ หรือแม้กระทั่งปีศาจก็หายไปเช่นกัน มนุษย์ธรรมดาจึงกล่าวร้องว่านี่เป็นกฎของสวรรค์ ที่พวกเขาจะต้องหายไปเพราะพลังที่มีนั้นแข็งแกร่งเกินไป เหล่ามนุษย์ธรรมดาได้กลับไปใช้ชีวิตอย่างสงบโดยไม่ต้องหลบซ่อนหรือเป็นเหยื่อจากการทำสงคราม

นานวันไป ทุกอย่างเกี่ยวกับผู้พิทักษ์จึงถูกหลงลืม ไม่มีใครหาสาเหตุที่พวกเขาหายไป กลายเป็นเพียงความทรงจำ… 

มันน่าเศร้าใช่ไหมล่ะ ที่ถึงแม้จะมีพลังที่พิเศษมากมายสั่งฟ้าสั่งฝน ทำดินถล่ม แต่สุดท้ายก็ถูกหลงลืมได้เหมือนกัน แม้จะทำดีอย่างการปกป้องผู้คน ก็ไม่อาจทำให้พวกเขากลับมาจำได้เลย 

หลังจากนั้นก็ไม่มีผู้มีพลังถือกำเนิดขึ้นอีกเลย จนล่วงเลยไปถึงพันปี…

มนุษย์ยังคงไม่ไปไหน วนเวียนอยู่กับอำนาจและการทำให้ตัวเองร่ำรวย ไม่รู้เลยว่าบางสิ่งกำลังคลืบคลานมา

สิ่งที่จะทำให้พวกเขาหลบซ่อนและกรีดร้องอีกครั้ง…

และมันจะรุนแรงยิ่งกว่าเดิม

แม้จะลืมไปแล้ว แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ที่จะต้องรื้อฟื้นความทรงจำ..

สิ่งที่น่ากลัวกว่าเดิม

แล้วใครกันที่จะปกป้องพวกเขาในครั้งนี้…

บางที…การสวดอ้อนวอนก็กลายเป็นเรื่องจำเป็นขึ้นมา

อ้อนวอนให้พวกเขากลับมา

แล้วพวกเขา…จะกลับมาไหมนะ

ณ ดินแดนหนึ่งที่อยู่ภายใต้การปกครองของประเทศ อันโซลเรลล่า มีดินแดนเล็กๆ ที่ถูกหลงลืม นามว่า ฟรอเรนซ์

ที่นั่นคือสถานที่แห่งการถือกำเนิดและการพบพานอีกครั้ง

ของเทพพิทักษ์